Bakfiets

Externe baarmoeder op wielen vol met poffertjes en poedersuiker, die met enorme haast voortdendert door weer en wind, genadeloos met grote volharding met slechts een groot doel voor ogen … op tijd komen. Want stel je toch eens voor dat je te laat komt, de boot mist, langs het potje piest, de grote gemene deler net mist en de klepel niet hoort luiden in de klok, terwijl je verdikkemens goed weet waar die hangt, om meteen tot de conclusie te komen dat niks en niemand er toe doet als je niet gezien, gehoord of gevoeld wordt. Want wat dan? Boven jezelf uitstijgen misschien, een eind wegzweven in een droomwereld? Of gewoon je fiets een poets laten bakken. Een Max Derailleurtje, zoiets.