17-09-2023

De verlorenheid

Verzoening met de afname van de betekenis van dingen een trieste zaak. Het raakt mij als kei. Immers zo voelt het, de verlorenheid. Hard, rotslos en door alle goden verlaten. Een sirene die niet loeit maar huilt.

Betekenisvol leg ik de hand onder mijn kei. Emoties mogen never nooit niet afnemen. Mijn Elvis huilt glitters en ik juich tranen. Kom op zeg, bekijk het eens even. Zie, luister,  tast, ruik, kus en zoen. 

Vrij vrij en aard aardig. Laat de dingen met rust. Het zijn zijn, het onverklaarbare onverklaard. Ding niet naar dingen. Noch intrinsiek noch excentriek. Laat muziek muziek. 

Het enige ding dat telt, niet zo moeilijk, is uiteindelijk de liefde. Toch?



Ik dus ... beloond met goud ... waarvoor dank ... en nee ... ik verzoen me er niet mee ... met de afname van de betekenis der dingen. Lees ook de reactie en de andere inzendingen!