Columns van Harrie (Juni 2012)

Oranje boven: Over de top / Sport / 05-06-2012

Laat het EK beginnen. 2012 wordt ons jaar. Net als toen. Oranje is de kampioen. Sta op en schreeuw Oranje. Gijp die cup. Ik voel dat we gaan winnen. Wij gaan er tegenaan. Laat die ballen nu … Oranje zain. Sind jetzt nur noch fur die. King Ibi. Goal godverdomme. Oranje naar voren. Victory is ours. Nazdarovje Hollandia. Hollandski Kampioenski. Wij zijn trots.

Nederland wordt kampioen. Nederland. Oranje. Oooooranje. Oranjeeeh. Komen om te winnen. Oehh … roept heel Oranje. Oh oh Oranje. Oh oh Oranje. Dutch invasie. Scoren. Nederland komt om te winnen. EK polka. De Oranjedans. De … De leeuw is los. Mannen met ballen. Gaan door. Alle welpies helpen. We are here to make some noise. We brullen voor … Die Frauschaftsong, Hup Holland hup.

I like Oranje. Daar zijn de balletjes van … Huntelaar. Ballenjongen. Val aan. Loop eens ff door. We gaan als een raket. Oranje wordt kampioen. Heel Europa kleurt Oranje. Oranje staat aan top. La la voor Oranje. Hoe Kraïne here we come. Broodje eten. Als je voor Oranje bent. Bloed zweet en tranen. De palen. De Oranjeplaat. Opslag Oranje. Holland kampioen. Met Holland … Kampioen.

Een paassie op van Persie. Nix meer aan te doen. Bal in het net retteketet. Scoruhhh. Nederland wordt kampioen. Kampioen olé olé. Djambo djambo. Gewoon een … Een goal van Oranje. Holland party olé. We gaan het doen. We gaan gewoon. Kalinka Hollanda. Met bussen vol naar Polen. Laat de leeuw maar schreeuwen. Oranje boem boem. Het legioen. Zwart van Oranje. Side by side.

We zijn de kampioenen. Wij worden kampioen. Nu brullen de leeuwen. Oranje gaat het doen. Het is weer Oranje. Oranje kampioen. Oranje knallers. Holland favoriet. Feest supporters. Sta op. Ga door. Sambuca. Een hart voor Oranje. Oranje de kleur van ons hart. Het Oranjelied. Holland Holland. Nederlalaland.

Oranje 2012. Oranje in Europa kampioen. Onze voetbalhelden. Scoort dat doelpunt. Samen. Winnen doe je nooit alleen. Oranje wordt kampioen. De kampioenen. Kleine oren. Hij gaat weer mee. Nederland is … Oranje kampioen.


Oranje boven: Talk / Sport / 12-06-2012

Nou breekt mijn klomp. Maar alles liever dan mijn leggers. Want die moeten blijven reiken op grote hoogte. Gloren aan een oranje hemel in een fantastisch mooi olympisch jaar. Mijn ambitie is te springen zonder vrees, zonder ballast, zonder land. Het is alleen mijn sport die telt. De hoogste sport, dat is vanzelfsprekend. Op een hoge ladder van roem, turn ik mezelf de hemel in.
Oog in oog kom ik te staan met stoere goden uit een rijk verleden. Apollo, Zeus, Pallas Athene. Ik zwier en zwaai het eelt en zwoerd op vingers en op beide palmen. Ik draai mijn benen, armen, handen, voor geen enkel toestel om. Ik kieper en ik kukel, met of zonder kop. Blindelings, zonder vrees, lanceer ik salto’s. Ik explodeer in witte wolken. Talk, talk, talk. Ik poeier en ik pieper. Turn, turn, turn. Ik zweef en ik zwieper. Op rekstok, brug en vlaggenmast. Ik hinkel, hang en hoepel. Geen sport- of turnkoepel kan mij weerstaan. Bolle bobo’s, ik kan ze makkelijk hebben. Niemand gaat mij wat vertellen. Ik spring en sprankel als een jonge god. Met al die talk ga ik geschiedenis schrijven. Ik eet, ik drink en snuif het. Het schuurt mijn keel, mijn maag, mijn darmen. Het geeft mij witte voeten en zekere armen. Bijten, knijpen, trekken, duwen. Handen, voeten netjes bij elkaar. Ik tover en trukeer mijn mooiste oefeningen in de rondte. Met slimheid en met kracht. Op honger en souplesse. Op rekstok en op brug, mijn lieftallige maîtresses. Ons bedje is gespreid. De landing hopelijk zacht. Na jarenlange training ligt eindelijk het goud op wacht.


Kerstballen van goud / Thema column / 19-06-2012

Moe zitten ze in het kleedlokaal. Buiten klinkt een oorverdovend snerpend fluitconcert. Het is gedaan met de pret. Voor de zoveelste keer niet meegedaan. Dat kan toch niet waar zijn? Hebben ze nu weer niets geleerd? Getroost zijn ze al door familie. Die steunen onvoorwaardelijk in barre tijden. Mouwen worden een laatste keer opgestroopt. Een koude douche verdienen ze niet. Een biertje spoelt het bitter weg. Het bitter blijft heel lang hangen. Achter op de tong dodelijke woorden. Ze worden binnen gehouden uit zelfbescherming. De media wacht hun ongeduldig op. Rauw worden ze door de gehaktmolen gehaald. Tussen de lippen door perst kritiek. Wit papier is en blijft geduldig. Ondanks writersblock een dankbare sport, het schrijven. De opdracht was ook erg moeilijk. Haast onmogelijk zonder verdiepende know how. Over timing maar niet te spreken. Wie haalt het in zijn hoofd? Een kerstbal duiden in de lente? Ouwenelen zo achterhaald, oud als Methusalem! Elitaire onderbroekenlol die geen grenzen kent. Een achtpuntige ster ziet nooit daglicht. Krimpt angstvallig samen in Deense onderbroeken. Slipgevaar dreigt op het gladde schrijversveld. Ik pak geen pen meer vast. Zou zo maar last kunnen krijgen. Van plat publiek en ruige honden. Want wat wil vent Adje nou? Een column met het woord adventwandje? Moet je eens proberen op CX. Je wordt gelyncht met een t. Ik ga nog liever ergens punniken. In Amerika, Afrika, Australië of Azië. Ver weg aan een wit strand. Lui hangend tegen een bloedhete strandbal. Nee, helaas geen kerstbal van goud.

Themacolumn RWIB (Raad wie ik ben) op website ColumnX: Onderwerp is Kerstballen
Verplichte woorden: kerstbal, ouwenelen, achtpuntige ster, adventwantje
Verboden woorden: breien, oranje, voetbal, Europa
Anoniem geplaatst onder account RWIB. De lezers raden wie de column geschreven heeft.


Ouwe nelen over kerstballen / Thema column / 21-06-2012

Ik wil me er ook wel eens aan wagen. Aan een themacolumn. Maar ik vindt het best wel moeilijk. Al die verplichte woorden. Hoe maak ik daar nu een samenhangend geheel van. Een poging dan maar. Er was eens een achtpuntig sterretje. Zo die ben ik alvast kwijt. Die dolverliefd werd op een adventwantje. Ja, ja, ik kan best wel hoog literair schrijven. Doet het niet een beetje denken aan Alice in wonderland? Zeg maar eerlijk. Een achtpuntig sterretje verliefd op een adventwantje. Dat verzin je toch niet?. Maar hou je vast het leukste moet nog komen. Wan het woord dat nu komt gaat niet in je kouwe kleren zitten. Kouwe kleren? Dat is gewoon een verenpak hoor, op zijn Alice. Van een winterse vogel. Nee, ouwenelen dan, wat moet ik ddar dan mee? Geen idee wat het betekent. Dan maar iets verzinnen. Ouwe nelen. Hoeveel zijn er dat? Een, twee, vijfhonderd. Hoe oud zijn ze? Ik zou het niet weten. En wat moeten ze met een achtpuntige ster in love. Zal ik de ouwe nelen de show laten stelen in deze ribw. Ja, ik geef ze de rode draad. Zonder ouwe nelen geen ribw. Hoe zal ik dat eens allemaal verweven met elkaar. Twee ouwe nelen zitten bij de kerstboom. Vraagt de ene ouwe neel tegen de andere. Heb jij toevallig nog een kerstbal gezien? Zou best mooi staan in deze kale kerstboom in hartje zomer. Zucht. Dat is het nou ook weer niet. Maar ach wat kan het mij bommen. Ik ram hem er zo in hoor in die armetieirge wachtrij.. Ribw of niet. Ik kan altijd nog eerst kijken wat het doet met de lezers. Als het niets is maak ik mijzelf gewoon niet bekend. Lekker peuh. Ik kan de boel natuurlijk ook verzieken en mijn eerste poging nu meteen ongeldig maken met verboden woorden. Ja, zal ik dat doen? Nee, niet doen. Verrekte oetbal. Inzenden. Op de knop drukken. Wegwezen en heel lang wachten voordat hij voorbij komt. Het verliefde achtpuntige sterretje.

Themacolumn RWIB (Raad wie ik ben) op website ColumnX : Onderwerp is Kerstballen
Verplichte woorden: kerstbal, ouwenelen, achtpuntige ster, adventwantje
Verboden woorden: breien, oranje, voetbal, Europa
Anoniem geplaatst onder account RWIB. De lezers raden wie de column geschreven heeft.


Oranje boven: Toplaag / Sport / 22-06-2012

Er zijn zaken die een doorsnee Nederlander te boven gaan. Daar zou dan onder ons gesproken beter over gezwegen worden. Gewoon kop houden. Niet ouwehoeren. Niet beter weten. Accepteren. Maar dat kan de Nederlander niet. Het maakt deel uit van ons DNA. Waarschijnlijk is deze vervelende eigenschap van het beter weten, gebezigd door 16 miljoen redeneerwijzen oftewel 16 miljoen huis-tuin-en-keuken-filosofen, ingegeven door een collectief geheugen opgebouwd door jarenlange handelsgeest, specerij- en landverovering via zee, in de pakweg 17e en 18e eeuw van de Romeinse eeuwtelling. Dat redeneren en beter weten is er op zee flink ingepeperd en zal er nooi niet meer uitgefilterd worden. Maar toe de point. We hebben het hier niet over rode, gele maar oranje pepers. Als ingrediënt als basiscomponent. Onmisbaar voor het uitoefenen van Neerlands ander talent. Het schilderen met coloriet. Want ook daarin heeft iedere Nederland weer een meniemening. Ornaje voorbestemmen als onderlaag dat is in de tijd waarin we nu leven not done. Straten kleuren oranje. Hoofden zijn doordrenkt van oranje. Rembrand zou er misselijk van worden. Van Gogh zou er gal van spuwen. Mondriaan zou het minimaal wegzetten. Oranje is de gifkleur van de kunstenaar. Niet te mengen en nauwelijks toepasbaar. En wij, wij hangen daar de straat mee vol. Vervloekt, dat mag je de kleur oranje, in relatie tot het koningshuis natuurlijk never nooit nie noemen. Maar ik doe het toch. Weg er mee, met die vorstelijke nonkleur. Half Nederland heeft dit spuuglelijk coloriet verheven van grondlaag tot toplaag. Muren, gezichten zijn ermee beschilderd. En niet als foundation, maar in dikke klei. On top en over de top. Wegpoetsen dat oranje, samen met het innerlijk leed. En nooit meer doen. Koop 100 zakken cement bij Hornbach, Gamma, Praxis of Karwei. Meng het met 100 emmers oranje verf en stop het voor de eeuwigheid onder de grond, als fundering. Strijk de toplaag glad met desnoods alle kleuren van de regenboog. Behalve met, u raadt het al, oranje.


Oranje boven: Bert en Ernie worden kampioen / Sport / 24-06-2012

Klik op de button. Voorzet rechts. Klik op de button voorzet naar links. Klik op de button tikkie terug Jaap. Klik op de button. Goal. Nano nano. 1-0 We did it. Pauze. Even technische check. Olie verversen. Nieuwe chip erin. Even uploaden. Tweede helft. Nano nano. Oei, dat is een behoorlijke attack van de Iranezen. Een aanval van achteruit dwars door de frontlinie. Tijd voor een technische time-out. De spits van Nederland valt uit. Harde schijf even wissen. Vanuit de ruimte wordt gecoacht. Kuipers laat zijn licht schijnen op de tactiek. Een rechtsreeks lijntje vanuit het heelal geeft even lucht. Meer focussen op middelpuntvliedende kracht en dan via A kwadraat naar B kwadraat achterlangs naar C kwadraat om zo via de x-as dwars door het centrum te interveniëren. Een gouden tip. Blijkt later. Nadat zorgvuldig de juiste hellingshoek is gekozen schiet de plastic bal in de kruising van het Iranese doel. Nano nano. Het is 2-0 voor de Eindhovense Oranjehelden. Mechanisch computergestuurd en vrijwel emotieloos steken de robo’s de armen de lucht in. Hip hop. Nederland staat aan kop. Nog 15 minuten te spelen en Nederland is bijna wereldkampioen. Nu niet te veel gaan tiktakken en vooral geen zenuwen op de vingers krijgen. Van de spanning schiet de kramp er bijna in. Gelukkig hebben de Iranezen ook last van lange tenen en vingers. De coach van Iran weet het ook niet meer. Hij voelt zich zo slap als een theedoek. Bij Nederland gaat het vlotjes. Coach Bert stuurt Ernie nog eens aan. Met zijn lengte maakt hij de Iranezen helemaal gek en scoort uiteindelijk twee keer. 4-0. Er kan Nederland niets meer gebeuren. Uit sportiviteit trekt Nederland de stekker er even uit bij twee robo’s. De Iranezen scoren tegen. 4-1. Het fluitsignaal klinkt. Nederland wereldkampioen. Zangeres Zonder Naam wordt ingezet. Mexico, Mexicó, het landje van mijn dromen. Bert promoveert bij terugkomst in alle eer en ontvangt een speldje van hare majesteit. Ernie is de gevierde held. Hij heeft Nederland voorop geleid in de strijd. Op zijn tandvlees is deze edele robo door het vuur gegaan en maakte van alle Iranezen digibeten. Wat een techniek, wat een tactiek, wat een talent en wat een inzicht. De Olympische Spelen mogen er wat Nederland betreft nu snel aankomen, London here we come. De TU Eindhoven is er klaar voor.


Columns van Harrie zijn geschreven aan tafel bij Mien. Harrie is een auteur en tafelvriend van Mien. Van november 2010 tot maart 2016 publiceerde Harrie ook columns op de website van ColumnX.
Harrie’s columns zijn gebaseerd op oude personages uit TV-series Catweazle en Doctor Who. De Britse acteurs Tom Baker en Geoffrey Bayldon vormen zijn inspiratiebron. Daarnaast maakt Harrie ook graag filosofische en sportieve uitstapjes.

Fieldlab Aangepast Sporten

Op Hallo040 mijn derde artikel gepubliceerd. Hallo040 is een webmagazine met artikelen over Eindhoven in de breedste zin van het woord. Het is de bedoeling dat ik maandelijks, afwisselend voor de rubrieken 'Sport' en 'Lifestyle', een artikel schrijf.

Het artikel gaat over het Fieldlab Aangepast Sporten dat deel uitmaakt van Revalidatiecentrum Blixembosch. Het Fieldlab is een sportlaboratorium dat volledig gericht is op begeleiding en onderzoek op gebied van bewegen en sport voor kinderen en volwassenen met een lichamelijke beperking, van beginner tot Paralympische topsporter.
Ed Albers, manager van het Fieldlab en beleidsmedewerker van het kenniscentrum van de Libra Zorggroep, waar Revalidatiecentrum Blixembosch deel van uitmaakt, geeft in een twee en een half uur durend interview, enthousiast en uitgebreid uitleg.
Een boeiende ontmoeting waarbij het niet meeviel om uit alle nuttige informatie een schifting te maken. Gelukkig kreeg ik daarbij ondersteuning van hoofdredactrice Hanneke van den Nieuwenhof.

Het artikel is hier te lezen.

Mien Fieldlab

Afvalrace 10: Bitterbal

Het is erg koud voor de tijd van het jaar. Niet bepaald het goede tijdstip om weer aan de lijn te doen. Het lijf heeft nog veel te veel nood aan koolhydraten. Eigenlijk zou het mij geen bal moeten schelen, die lijn. Er worstelen wel meerdere mensen met dat ding. Neem nou het Nederlandse elftal. Op dit moment is ook daar geen lijn in te bespeuren. Noch in de verdediging, noch in het middenveld, noch in de aanval. Laat staan in de centrale lijn, de hartlijn. En toch komt het allemaal uiteindelijk weer goed. Alles komt goed. Zolang we maar niet buitenspel komen te staan. Dat lijntje is namelijk erg dun. Gevreesd door iedereen.

Waar maak ik mij dan druk om? Oftewel wat maakt mij dik? Diverse redenen. Drogredenen. Drogeerredenen. Dikke en dunne redenen. Laurel en Hardy zouden er wel raad mee weten. Met onteigeningsstress, onderhandelingsstress, huizenjachtstress, aankoopstress, financieringsstress, verhuisstress, transitiestress, reorganisatiestress, familiestress, vriendenstress, relatiestress, oranjestress, zonderlandstress, telstress, sellstress, opsommingstress, … Het zijn allemaal dikmakers, adrenalinewekkers. De zinderende adrenaline put uit en vreet energie. Het lijf is reddeloos verloren als het op moet boksen tegen een zwaar hoofd. De psyche maakt zuchtig. Zuchtig naar zuur, zoet, zout en bitter.

Ja, een zwaar hoofd heb ik er in. Een hoofd dat emoties aanstuurt en spieren verlamt. Hoe vreemd is de uitwerking van de psyche op ons lichamelijk gestel. Ook zenuwprikkels raken er danig van in de war. Vreetsignalen worden om de haverklap stuurs doorgegeven aan cellen die er pap van lusten. Hoe goed ik ook mijn best doe om de tegenaanval in te zetten. Op alle linies is verzet. Vooral mijn frontlinie werkt tegen. Die wil 24 uur per dag gevoed worden. Hij groeit en groeit. Het buiklint groeit mee, richting kritische zone. Wanneer ik aanleg wijst de centimeter bijna 11 decimeter aan. Ware het niet dat mijn dikke duim er tussen zit. Gelukkig mag ik er 4 centimeter vanaf trekken. Ik sjoemel. Uiteraard.

En dan is er nog de invloed van de omgeving op mijn totaalpakket body en mind. “Goh, ben jij aangekomen? Die blouse zit je wel erg strak? Past die broek je nog wel? Zie ik daar zwembandjes? Je bent er wel vlug bij, het moet nog zomer worden, het water is nog veel te koud.” Ik pas. Ik ga de straat niet meer op. Ik pas er niet meer in. In het straatbeeld. Ik heb niet meer de ‘looks’. Alle maten glijden van me af. Het is zo erg. Mijn hoofd maakt me nog eens extra gek. “Pas jij eigenlijk nog wel in het pashok?” Mijn body en mind nemen bij die gedachte onmiddellijk een resoluut besluit. Ik ga de straat niet meer op. Voor mij geen windowshopping meer. Ik houd het alleen nog bij magazineshopping. Voorlopig is Wehkamp mijn redder in de nood. Ook al doet het enorm veel wee.

Het vlees is en blijft zwak. Het vege lijf niet meer te redden. Ik leg me voor de zoveelste keer er bij neer. Dikke neus drie bier. Woensdag staat de euroklassieker op het menu. Nederland – Duitsland, de prefinale van een Europese voetbalfeestje. Een zwart-wit Oranje feest. We dansen met z’n allen in alle staten en straten een Oekraïense polka. We zijn slechts te bedaren met blond schuimend bier en met Beierse bitterballen in rondspetterend vet. Ik zet de fritespan alvast aan. “Hup Holland Hup, laat de leeuw vooral niet in een al te vet strak hempie staan!”

Mien Bitterbal


Gewicht 04-11-2005: 88,00 kilo
Gewicht 02-12-2005: 86,50 kilo
Gewicht 23-12-2005: 86,29 kilo
Gewicht 27-01-2006: 87,00 kilo
Gewicht 01-04-2006: 86,50 kilo
Gewicht 19-07-2006: 86,50 kilo
Gewicht 06-09-2010: 90,00 kilo
Gewicht 14-10-2010: 86,00 kilo - - - Middelomtrek: 105 cm
Gewicht 09-12-2010: 84,00 kilo - - - Middelomtrek: 103 cm
Gewicht 23-02-2011: 84,00 kilo - - - Middelomtrek: 103 cm
Gewicht 12-06-2012: 87,00 kilo - - - Middelomtrek: 106 cm

‘Afvalrace’, een compilatie van hersenspinsels uitgebraakt tijdens het afvallen van schrijver Mien anno 2005/2012. Oftewel verhalen van een jonge schrijver zonder trekdrop met zwemband.