30-11-2017

Webtales Gedichten November 2017

Pinktraan (1-11-2017) 

Er pinkt een dikke traan 
In de ooghoek van mijn ziel 
Niemand die het ziet 


Stokpaardmalaise (3-11-2017) 

Mijn stokpaard is lui 
Geeft aan gedachten de brui 
Hersenen in rui 


Piektijd (3-11-2017) 

hemelrijkend 
niemand kan erbij 
zelfs de ladder niet 

neerkijkend 
op kerstgroen 
ballen die schitteren 

in slingers licht 
zie ik gezichten 
kinderen glunderen 

aan mijn voet 
jezus maria 
jozef en wat schapen 

in droom 
word ik wakker 
nog zoveel te doen 

(Inzending voor menukaart Restaurant de Liefde te Doesburg) 


Respectrumpscopie (5-11-2017)

Erg lastig euvel 
Laten kijken in je hol
Niet presidentieel 


Filmposter (8-11-2017)

Harry speelt hoofdrol 
Hedwig neemt op, monteert 
Hagrid post de films 


Waar is mijn heupflesje gebleven? (9-11-2017) 

Schreeuw uit woede dorst 
O moeder wat is het heet 
Gerezen borst ontploft 


Ideologie fonetica (10-11-2017) 

Wat een mooi idee 
Maak mezelf daarmee bekend 
Ben ik vrouw of vent 


Familiebijeenkomst van de koude kant (13-11-2017) 

we smeden ijzer 
als het verrekes heet is 
koudvuur helpt daarbij 


Lelijk ambachtelijk (14-11-2017) 

zwarte raaf met pet 
amper dood noch opgezet 
houd zich aan de wet 


TomTom maakt tamtam (15-11-2017) 

TomTom maakt tamtam 
Is erg boos op de kruising 
Die niet eens bestaat 


Franse overmacht (16-11-2017) 
farce majeure 
overmacht in lolligheid 
force mineure 


Onderwereldreis (17-11-2017) 

liggen in cement 
kaken stevig op elkaar 
zwijgzaam en doodstil 


Post mortem melancholica (21-11-2017)

na doodgeboorte 
wakkert melancholica 
leven moeizaam aan 


Asbestaandoening (22-11-2017) 

asbestaandoening 
je zult er last van hebben 
foute kankerhoest 


Bestaansonrecht (22-11-2017)

mladic staat terecht 
voor idioot bestaansonrecht 
uitspraak: zeer schuldig 


Uitzendkracht van Sinterklaas (23-11-2017) 

ginds komt de stoomboot uit Spanje aan
vol verwachting klopt het hart 
borstplaatjes, groot in tal 
vrees niet dat wij klagen 
wie zoet is krijgt lekkers, wie stout is de roe 
makkers staakt uw wild geraas 

ban vrij de vrees uit het hart 
hier in huis waait zelfs de wind 
zie de maan eens schijnen door de bomen 
maar, o wee, o bittere smart 
hoor de wind eens waaien door de bomen 
twee kaatseballen in een net 

o wat pret zal t'zijn te spelen
daar wordt aan de deur geklopt
een vreemdeling zeker 
hij brengt ons sint nicolaas 
ik zie hem al staan 
in één of andere hoek 

hoe huppelt zijn paardje 
het dek op en neer 
daar stopt hij blij van zin 
rijd niet stilletjes ons huis voorbij 
't is een baas 
een bromtol en een zweep heeft ie bij 

een knecht staat te lachen en roept ons toe 
al wat hij gehoord heeft bij 't jaarlijks bezoek 
't heerlijk avondje is gekomen 
hoe waaien de wimpels al heen en al weer 
het is ook niet alle dagen 
dat hij rijdt in donk're nachten 

als hij eens wist hoe zeer wij wachten
daar stopt hij, daar stopt hij 
hij meent het goed 
de bisschop schrijft op in zijn boek
wees maar gerust mijn kind. 
eerlijk zullen w'alles delen 

een pop met vlechten in het haar 
wie zou dat nu zijn? 
een letter van banket 
voor een kleine baas 
daar onder in die zak 
suikergoed en marsepein 

hoor wie klopt daar kind'ren 
kom maar eens kijken 
wat je in jouw schoentje vind 
bergen suikergoed 
voor groot en klein 
zo zwart als roet 

taai en van marsepein 
de zak van sinterklaas 
die verdwaalt is zeker 
wees maar niet bevreesd 
zo lekker en zo zoet 
o jongens jongens 
 
bergen bergen 
bonne bonne 
voor het lieve zoete kind 
gooi ook wat in die lege tonne 
stoute kinderen krijgen knorren 
of een zakje zout 

hoor wie klopt daar kind'ren 
hoor wie klopt daar kind'ren 
laat maar even buiten staan 
dag sinterklaasje 
dag sinterklaasje 
tot volgend jaar 


Clementieliefde (24-11-2017) 

clementieliefde 
jij en ik voor altijd saam 
is dat aangenaam? 


Een bewijsstuk van heel vroeger (26-11-2017) 

eerste bewijsstuk 
pronkte ermee in brugklas 
was ik even trots 


Bont Kerstpalet (27-11-2017) 

met rood borduur ik 
linten in je boom 
verf roze je takken 

zie ik ze blozen 
gele lichtjes blinken braaf 
eentje op de engel 

bruin kleurt het vlees 
van reerug en haas 
helaas tot bloedens toe 

paars verschijnt mijn mama 
en roept 'aan tafel' 
zwarte handen niet toegestaan 

servetten in felle kleuren 
het eten mag smaken 
blauw maar bovenal honingzoet 

dromen van kerst of ... 
hallucineren tijdens het dineren 
kaart springt op groen 

(Inzending voor menukaart Restaurant de Liefde te Doesburg) 


Zuiders flazjelettentaere (27-11-2017) 

Hubste geschreeve 
Vievenzeventig breeve 
Dan schrief mar opnuj 


Nike Statutair (28-11-2017) 

tut staat met veel air 
op catwalk op naaldhakken 
neus hoog in de lucht 


Wetten (30-11-2017) 

keihard en van steen 
wrijf ik stompe randjes glad 
scherp tot op het bot

120 Woorden November 2017

120 Woorden (120W) is een website gerund door vrijwilligers waarop ik kleine stukjes van exact 120 woorden plaats. Meestal aan de hand van opgelegde themawoorden.
Motto 120 Woorden: Er wordt veel te veel geschreven en daardoor veel te weinig gelezen. Weg met de breedsprakigheid. 120 woorden is precies genoeg.


IJstoetje (02-11-2017) (Themawoord: Stoet)

Jippie. Als klap op de vuurpijl heeft de gemeente toch besloten dit jaar een ijspiste te realiseren midden in de stad. Dat noem ik nog eens een ijstoetje. Lekker schaatsen op een dun laagje ijs onder de lampjes en daarna koek en zopie.

Nu maar hopen dat het hard gaat vriezen. Want anders legt de gemeente erop toe. Dan rijzen de kosten de pan uit en moet er weer ingeboet op zomerpret. Maar het doel heiligt alle middelen. De mensen een warme kerst bezorgen. Jinglebells in poedersneeuw daar zit niemand op te wachten.

Ik haal alvast de kerstversiering van de zolder en mijn schaatsen. Botjes helemaal stuk geschaatst. Mocht de ijspret niet doorgaan, dan verdwijnen ze gewoon in de open haard.


Carnavalstoetsters (02-11-2017) (Themawoord: Stoet)

Sinterklaas, Kerstmis, Nieuwjaar, en dan is het alweer Carnaval. De voorbereidingen zijn in volle gang. Wie de sociale media volgt weet hoe snel feestjes gaan. De media zitten nu al te azen op Pasen en de zomervakantie. Wat gaat de tijd toch snel. Ik houd het amper bij. Heb ook helemaal geen trek meer om alles telkens voor de dag te halen en weer op te bergen.

Ach, was toch eens alles digitaal. Het zou zoveel ballast schelen. Feestjes vieren wanneer het uitkomt. Carnaval in de zomer, net als Kerstmis en dan Nieuwjaar vieren in het voorjaar. Immers dan knalt alles open. De natuur. Nee ik laat mijn maskers en Carnavalstoeters voortaan hangen. Boven de plastic kerstboom aan de muur.


Laarstoetreding (03-11-2017) (Themawoord: Stoet)

Wie wil dat nu niet? Toetreden tot een laars. Op sandalen, teenslippers, desnoods blootvoets. Via Sicilië of via Capri. Via Sardinië of via Kroatië. Alle wegen leiden naar Rome. Eerst Napels zien en dan sterven. In de hak, op de hak, de hiel, de schacht, of het rijke bont bovenin. Gevoerd, vervoerd. Ciao, arrividerci, here we come. Land loopt langzaam vol.

Barstensvol cultuur, geschiedenis, mooie mannen, mooie vrouwen, snelle auto’s, scooters en schone kunsten. Elke milimeter cultureel erfgoed, elke milimeter bergen, strand, zee, graan en dogen. Gedogen. Bijna iedereen is welkom. Gastvrij en opwindend. Wat wil je met zo’n keuken. Politiek mogelijk wat instabiel. Maar dat weet iedere debiel. Calcio e cultura. Volare, ballare, opera. Laarstoetreding quatro stazione. Bella Italia.


Pipi's gaffelhaar (06-11-2017) (Themawoord: Gaffel)

Er was eens ooit een heel klein dorpje, diep verstopt in de dichte wouden van de Ardennen, vlakbij Xhoffraix.
Was? Eigenlijk bestaat het nog steeds. Je moet het alleen weten vinden. Het is een dorpje met het best bewaarde geheim van België. En ik heb het ontdekt. Jawel. Hoe? Intuïtie, onderbuikgevoel en drank, veel drank.

Gaffelgemse triple, donkerblond. Vijf glazen. En dan weet je ineens waar Pipi Langkous vandaan komt. Uit Gaffelgem. Echt. Dankzij haar twee rode maffe vlechten ben ik erachter gekomen. Het hele stamineeke in Gaffelgem hangt ermee vol. Boven de toog. Tussen de grote stamgastpullen. Een beetje luguber, dat wel. Dan weet je genoeg. Het tweevorkige gaffelhaar van Pipi is afkomstig uit Gaffelgem. Honderd procent. Zeker weten.


Drigaffel (07-11-2017) (Themawoord: Gaffel)

In de diepe oceanen leven nog veel onontdekte diersoorten. Helaas zullen we ze nooit allemaal boven kunnen halen. Duizenden diersoorten komen er jaarlijks bij. Darwin’s dierenencyclopedie zou onmogelijk nog op een boekenplank passen, moesten al deze dieren nog eens ooit gerangschikt worden. De thesaurus, de index alleen al zou minstens een meter in beslag nemen.

Maar toch. Niet alleen in oceanen worden dieren nog ontdekt. Wat denkt u van Afrikaanse savannen? Heb ik u vorige week nog kennis laten maken met het bleeuwhaantje, vandaag introduceer ik de drigaffel. Groengeel gevlekt, lange nek, eet blaadjes net als zijn soortgenoot de giraf. Met dit verschil dat ie nooit verkouden wordt. Dankzij zijn driewegs neusingang. Nooit komt dit dier in ademnood. Gelukkig maar.


Jantje gaffelt af (07-11-2017) (Themawoord: Gaffel)

Jantje zit op school.
Helemaal bovenop het dak.
Meester is niet blij.
Jantje van de wereld.
Ziet meester niet komen.
Jantje zit te dromen.

Kom van dat dak.
Jantje sluit zijn oren.
Meester wordt nu woedend.
En haalt een ladder.
Hoe komt Jantje boven?
Een heel groot raadsel.

Nieuwe tak van sport.
Jantje gaffelt wat af.
Hoe gaat dat dan?
Gewoon handstand met drietand.
Maak de koekkoek wijs.
Dat geloof ik niet.

Jantje gaffelt wat af.
Op daken van scholen.
De meester is ziedend.
Kom er nu af.
Onmiddellijk subiet nu meteen.
Anders zwaait er wat.

Tien punten voor meester.
Afgaffelen begint met zwaaien.
Zou hij het leren?
Gaffelt meester straks af.
Dat wil Jantje meemaken
Schreeuwt hij van daken.


Gaffelmoord (08-11-2017) (Themawoord: Gaffel)

We tellen 1944. Dan weet u het al. Geen prettige periode om over te schrijven. Zeker als u weet waar ik me bevind. In bella Italia. Waar anders. De enige verzachtende omstandigheid in dit schrijven. Want schoonheid overwint altijd de lelijkheid. Zoals de goedheid altijd zegeviert op het kwaad. Althans in onze dromen. In de werkelijkheid wil dat niet altijd lukken.

Op dit moment droom ik niet. Ik tuur over een weiland. Ik zie boeren en boerinnen met gaffels omhoog gestoken achter twee mensen aanrennen. Twee lelijke mensen. Ze zijn in paniek, dat is duidelijk. Twee moorden zijn aanstonds. Vergelding van groot leed dat de boeren en boerinnen is aangedaan. De twee dragen uniformen. En twee gaffels in hun rug.


Kloterij (13-11-2017) (Themawoord: Loterij)

Weer niet gewonnen. Wat een kloterij. Ingezet op postcode, staat en vrienden. Niks nakkes nada. Ben daardoor heel verdrietig. Hoe betaal ik nu deze maand mijn huur? Had ik nu maar geen straatje gekocht. Een hotel had ik nu gehad. Zeker weten. Mits ik beter Monopolie had gespeeld of Stratego. Nee, het echte leven is geen spelletje. Niet voor mij.

Volgende keer kan ik misschien beter flipperen of hocus pocus pokeren. De katten en de honden krijgen deze maand ook weer veel minder eten. Ik moet toch ergens op bezuinigen om te kunnen sparen. De volgende trekkingen staan reeds genoteerd. Morgen is de wekelijkse bingo-avond. Hopelijk heb ik daar weer wat meer geluk. Kien ga ik voor een echte bingo!


Kloterijkdom (13-11-2017) (Themawoord: Loterij)

Dividend, inkomstenbelasting, vennootschapsbelasting, leges voor verbouwing, bootverzekeringpremie, lijfrente, ontroerende-goederen-verzekeringpremie, contributies rotary en golfclub, waar moet ik het dit jaar toch weer allemaal vandaan halen. Dit jaar geen bonussen en kerstpakketten jongens, sorry. Ik weet niet hoe de eindjes bij elkaar te knopen.

“Zegeltjes meneer?”
“Jazeker?”
“Koopzegels?”
“Nee, geen koopzegels, waarvan moet ik die betalen? Nee, doe alleen maar de gratis zegels van de kadodoos. 50 Euro gratis boodschappen toch, allemaal lang houdbaar?”
“Behalve de zachte producten meneer?”
“Zachte producten? Zitten die erin dan?”
“Ja, mandarijntjes bijvoorbeeld.”
“Mandarijntjes, die goedkope dingen, dat kan toch niet?”
“Jawel hoor, ook wij moeten dit jaar op de kleintjes letten.”
“Hoezo?”
“Sinterklaasbelasting, meneer.”
“Sinterklaasbelasting?”
“Ja, moeten supermarkten tegenwoordig afdragen.”
“Aan wie?”
“Wat denkt u zelf?”


Bloterijenshow (13-11-2017) (Themawoord: Loterij)

Telkens als ik in een rij sta erger ik mij dood. Tegenwoordig heb ik daarvoor een trucje. Geleerd van mijn lifecoach. Ja, die heb ik. Die coacht me door het leven. Mijn leven is een groot spel, energieke sport. Daar heb ik absoluut een coach bij nodig. Eentje die inzicht geeft en tips. Zoals de gouden tip om rijenergernis te voorkomen. Helpt ook bij autofiles.

Nog even over die lifecoach. Kijk mijn leven is voort zo druk en hectisch dat ik eigenlijk ook nog wel een lifetrainer zoek. Eentje die oefeningen met mij traint. Zou geweldig zijn. En dan nu de truc. Stel jezelf de mensen in de rij bloot voor. Gouden tip. Bloot in autofile. Lachen. Bloterijenshow. Weg ergernis.


Loterij-examen (14-11-2017) (Themawoord: Loterij)

Dertig lessen heb ik nu achter de rug. In diverse disciplines. Precies wat mijn loterijlesinstructeur mij aanbeveelde. Verbreid je horizon en kijk ook in de breedte, niet alleen focussen op de lengte. Hij is mijn derde loterijlesinstructeur, maar wel de beste en effectiefste. Bij hem heb ik ook mijn theorie-examen gehaald. Volgende week mag ik op. Eindelijk.

Vanmiddag heb ik de generale repetitie. Mijn instructeur zegt dat het belangrijk is om de finale alvast te repeteren. Gevoel krijgen met de ruimte en alle randverschijnselen. Inspelen alvast op wie mogelijk de loterij voorzit. Luisteren naar diverse klanktimbres. Je wil niet dat je er straks niets van verstaat. Stel je voor een echte Fries. Dat moet je toch echt eerst oefenen. Spannend.


Sloterij (14-11-2017) (Themawoord: Loterij)

De Slooter, een kleine rivier in het Westland ligt aan de basis van het eerste treinstation van Nederland, D’Eenhonderd Roe. Waar eerst de trekvaart over de Slooter trok, liep parallel een tramlijn, later treinlijn. In file reden de kleine wagonnetjes op het spoor naast de Slooter richting IJ, naar eindstation Centraal.

Creatief met namen zijn ze nooit geweest in het Westland. Uit de Slooter, sloopte ze een ‘o’. In moderne spelling leeft het riviertje nu verder. Amsterdam is het eindstation, bij nog een laatste stukje waterige IJ. Het is een mooie treintocht langs riviertje Sloter naar het IJ. Een spoor dat nu nog luistert naar haar originele naam de Sloterij. Alleen beginstation D’Eenhonderd Roe, dat is helaas allang niet meer.


Muloterij (15-11-2017) (Themawoord: Loterij)

Sinds de leerplicht in Nederland bivakkeert viert leren hoogtij. Maar waar is het ambacht gebleven? We verdwalen in maffe afkortingen. LTS, MTS, HTS, HBS, MBS, LBS, SBS. Mulo, Mavo, Huishoudschool. Dat waren nog eens tijden. Wie wil er nu naar een VMBO? Havo is het hoogste doel, toch niet het MBO? Wie wil er nog beroepen leren? Metselen, stucadoren, metaalbewerken, timmeren, bakken, breien of braden?

Van alle markten beter thuis. Ga voor Muloterij. Leer en werk alwaar je komt en sla het op in je collectieve brein. Vroeg of laat komt het van pas. Tot in lengte van dagen. Laat niemand aan je verstand en kunnen knagen, je betuttelen of vermoeien. Ga voor hart en hoofd, voor longen en nieren.


Prijzenfestival (17-11-2017) (Themawoord: Loterij)

Ik krijg een geel briefje met een nummer in mijn handen gedrukt. Het is geen kapstokbonnetje maar een zekere kans op geluk. Zo drukt het clubkampioenschap-toernooicommissielid me op het hart.

Ik sla me door het toernooi en eindig zowaar in de finale. Voormalige tegenstanders staan jaloers naast de kant. Ik ben nog niet zolang lid van de club. Vandaar de finaleplaats. Laagste categorie. D2 single heette het vroeger. Geen malt.

De laatste tegenstander kent mijn spel nog niet. Alhoewel, hij is vast ingefluisterd. Hij staat tegen het hek, vier meter achter de baseline. Shit. Hoge ballen hebben nu geen zin. Ik verlies.

De tweede plaats verzekert me van een extra lot. Nu win ik wel. De loterij. Hoofdprijs: Reisje Benidorm.


Bingo (18-11-2017) (Themawoord: Loterij)

Het is spannend in de grote zaal van café de Engel. De megabingo van hockeyclub HV Stickse is ieder jaar weer een feest waar iedereen naar uitkijkt.

De finaleronde breekt aan. Nu valt de hoogste prijs. Een gouden dameshorloge. Dat wil ik winnen. Voor mams, mijn mams. Het is al laat maar ik mag erbij zijn.

De spanning stijgt. Niet voor mij. Mijn kaart is haast leeg. Maar mams heeft bijna bingo. De kaart vol. Yes. Maar er zijn twee bingo’s. Mams stuurt mij naar voren.

Een loterij tussen mij en de ander. Uit een zakje een nummer trekken. Shit. Ik trek 8. Mijn tegenstander 17. Balen.

Mijn broer. Waarom niet gevoeld of er twee getallen opstonden? Tranen barsten uit.


Letterloterij (18-11-2017) (Themawoord: Loterij)

Een A, nee toch liever een B of, nee, nee, een Y, een Griekse, niet een met i en j. Een lange maar dan toch anders. Het is me wat. De jongens kunnen niet kiezen.

Amanda probeert het met een M. ‘Maar zo heet je helemaal niet’, zegt mama.
‘Ja, maar er zit wel veel meer chocolade aan.’
‘Daar heb je een punt, nou zoeken dan maar en vingers gekruist.’

Gegraai in de grote letterbak. Waarom hebben ze niet alles gewoon op alfabet leggen denkt Amanda. Maar ja, het is ook bijna kerstmis. Dan gooien ze alles wat in de aanbieding is in een grote bak. Zoeken maar. Een grote loterij.

‘Vooruit opschieten jongens, het is bijna sluitingstijd!
‘Ja, mam!!!’


Ben ik al aan de beurt (19-11-2017) (Themawoord: Loterij)

Ben ik al aan de beurt? Dat vraagt een buurvrouw zich af. De buurman is niet thuis. Waarom zou hij ook? Hij weet allang van de hoed en de rand. De hoed die aan de kapstok hangt. Vergeten.
Daar is de melkman. Hij belt altijd twee keer. Wel zo handig. Bij drie keer bellen doet buurvrouw niet open. Lui als ze is. Waarom zou ze? Het leven is een loterij.
Kom binnen. Wees welkom. Kleed uit. Uw lijf. Rust neer. Op mij. Lig stil. Neem mij. Hier altijd. Wacht wacht. Op mij. Goed zo. Kom klaar. Ja jij. Klop klop. Twee keer. Vrij me. Telkens weer. Dank dank.
Buurman komt binnen. Of is het de melkman. Buurvrouw weet niet beter.


Hemel, hel, vagevuur (19-11-2017) (Themawoord: Loterij)

Ik kan niet kiezen. Drie opties liggen voor me. Hemel, hel en vagevuur. Alsof ik iets te kiezen heb. Ik dacht het niet. Iemand priemt in mijn rug. Het is een mannetje met een drietand in zijn hand en kleine horentjes op zijn hoofd. Hij stinkt ook gigantisch uit zijn bek. Gewoon een ongenaam persoon. Hij duwt me richting hel. Maar ik twijfel, zoals altijd.
Een man met een lange witte baard stelt me gerust. Lacht me vriendelijk toe. Maar ik vertrouw hem voor geen meter. Toch geen Sinterklaas?
Tot slot heb ik oogcontact met Hans. Hij luistert naar achternaam Kazan. Hij vertelt me wijsheden. Dat leven en dood zijn als een loterij. Ook daarin heb je niets te kiezen.


Maandagkoers (20-11-2017) (Themawoord: Dagkoers)

De regen komt met bakken uit de lucht vallen. En ja hoor, we tellen de drukste ochtendspits ooit, met maar liefst 889 kilometer aan file. Als we even alle auto’s achter elkaar zetten, dan passen er gemiddeld zo’n 300 auto’s in een kilometer. Dat betekent dus 266700 auto’s. Er zitten gemiddeld 1, 2 mensen in de auto. Er staan vanochtend dus zo’n 320040 mensen in de file. Daarvan zitten er minimaal 266700 aan het stuur. Aannemelijk, toch? Stel nu dat de helft daarvan aan het appen is. De bekeuring voor appen bedraagt 230 euro. Dan komen we uit op een bedrag van 30670500 euro. Dat is behoorlijk. Daarmee kunnen we de schatkist goed vullen. Nu nog even voldoende politieagenten vinden.


Dinsdagkoers (21-11-2017) (Themawoord: Dagkoers)

Met mijn kofferbak volgeladen ga ik in alle vroegte op pad. Het is nog stikdonker, maar liever te vroeg dan te laat aankomen op de parking. Helemaal naar Groningen vandaag. Ik vertrek om klokslag vier. Drie uur doe ik erover, zonder files. Maar die heb ik al uitgesloten met mijn vroege vertrekuur. Denk ik.

Mooi niet. Om vier uur tien rijd ik al de file in. Langzaam schuif ik op en neer langs een blauwe Ford Taunus. Ja, ze bestaan nog. Gelukkig maakt de chauffeur oogcontact. Of zijn mobiel is niet voldoende opgeladen, of hij heeft hem thuisgelaten. Misschien zijn we wel twee gelijkgestemde gasten.

We draaien raampjes open. Waar de reis naartoe gaat? Kofferbakverkoop Haren? Nee. Wat een toeval.


Afstropen (21-11-2017) (Geen themawoord)

Ik stroop het witte hok af en plaats letters langs zijn omtrek. De letters moeten wel precies passen. Daar ligt de uitdaging. Voor mij een peulenschil. Ook al heb ik nog nooit eerder getracht dit voor elkaar te krijgen, het moet gezegd, het gaat me best goed af. Aan het einde van de zin wordt het soms wel lastig. Ik merk dan dat ik mijn complete trucendoos moet opentrekken. De lijn komt altijd dichterbij dan ik denk. Voor je het weet is het blanco weer gevuld. Ik moet nu veel ingewikkelde woorden verzinnen, want het resterend wit in het vak is enorm. Regelvullend haast. Een vrachtwagenautobandventieldopjesreparatiemagazijnchef is gewenst. Met zijn groenezeepschoonmaakfobiebehandeling
kan hij witteboordencriminaliteitsonregelmatigheidstoestanden doeltreffend geriatrischintramuraaltechnischgenetischimmobiel beroepsmatiginductiegevoelig onlosmakelijkmortaalverbindend vakkundigstraightrechtljnig woordbinnenlijntjesblijvendmaken.


Woensdagkoers (22-11-2017) (Themawoord: Dagkoers)

Vandaag gehaktdag. Met een flinke bijl. Niemand wordt gespaard. En zeker Mladic niet. Ongelofelijk dat die man nog mag plassen tijdens zijn proces. En maar neeknikken voor de bühne. Gaat niet lukken. Levenslang wat ik u zeg. En we weten wat een neeknik van Mladic betekent. Gewoon ja, dus. Onbetrouwbaar mannetje, gaat met de billen bloot vandaag. Ik zeg in gestreepte pyjama op water en brood.

Je zou er bijna de doodstraf weer tijdelijk voor inlassen. En hup daarna in een kofferbak van een hele oude auto, oude tank mag ook, afvoeren naar een afvalverwerkingsbedrijf, een pletmachine. Ik wil wel een hartslagmeter tijdens de uitvoeringen, zodat we live kunnen meemaken dat hij in volle gezondheid zijn straf ondergaat, zonder vertraging.


Donderdagkoers (23-11-2017) (Themawoord: Dagkoers)

Vandaag ga ik eens flink te keer, net als de wind. Ik bulder, huil en veeg stevig de pan uit. De duinpan, dakpan, ja zelfs de koekenpan. Er zijn zo van die dagen dan moet alles er even uit. Het huis en het hoofd gepoetst. Boosheid, kwaadheid, drift, woede, geef het lucht.

Dat kan het beste op een donderdag. Bij voorkeur bij heldere hemel. Maar ook bij troubled water ga te keer. No problem. Laat je vooral niet kisten. Wie zegt dat boosheid niet mag, heeft boosheid nooit ervaren. Een onderschatte emotie die grenzen verkend.

Boosheid is een recht. Het lucht op. Ga er wel verstandig mee om. Laat de boosheid u niet leiden. Hoed u voor koffer- en kafferbakken.


Hoest (24-11-2017) (Geen themawoord)

Half Nederland kucht. Als we dat nu eens tegelijkertijd doen dan hebben de anderen er minder last van. Ik merk dat ik het zelf ook opspaar. Wachten tot het niet meer gaat. Om de borst te sparen en de keel. Kelen zou ik die hoest willen. Of is het killen? Hoe dan ook, hij mag voor mij ter plekke neervallen en nooit meer opstaan.

Klotehoest. Daar kan ik me dan weer niets bij voorstellen. Hoesten met je kloten. Hoewel? Het leidt uiteindelijk ook tot een snotkop. En je loopt er rood van aan. Stomen zeg ik dan. Kloten in een eucalyptusbadje. Je kent dat wel. Benauwend ademen boven zo’n plastic bakje met een handdoek over je hoofd. Hoe lang nog?


Vrijdagkoers (26-11-2017) (Themawoord: Dagkoers)

Vrijen doe ik de hele dag. In de ochtend met mijn poes, om te beginnen. Dan doe ik daarna een rozig dutje. In de middag is het dan tijd voor Frits, mijn lieve poedel, ook al zo’n schattig ding. Ik knuffel hem haast dood, zo’n lieverd. In de middag leg ik mezelf dan even op de bank en geniet wat na. Laat in de middag is de pedicuur aan de beurt. Ook al zo’n lieve schat. Die speelt dan met mijn voeten. Soms plagerig. Ik schreeuw het dan uit van… ja, waarvan eigenlijk… ik durf het bijna niet te zeggen… van genot. Mag dat? Ja, dat mag. En dan tegen zeven komt mijn lieve eega thuis. Pret. Dolle pret. Top.


Zaterdagkoers (26-11-2017) (Themawoord: Dagkoers)

Rondje rond de kerk, dat kan niet anders. Bij voorkeur met de fiets. Hoe anders? Met de auto is haast onmogelijk. Dan staat meestal de markt in de weg. Je zult zo maar tegen een viskraam aan kunnen fietsen. Dat wil je niet.

Lopen is ook geen optie. Zeker niet dichtbij de kerk. Dan staan er te veel kruizen in de weg. Van de lokale begraafplaats. En nee, zelfs onze lieve heer kan daar niet overheen lopen. Dat wil hij ook niet. Denk ik. Niet dat ik hem ken. Maar uit de overlevering lijkt me dat wel duidelijk.

Dus wordt het fietsen. In regenboogtrui of Ti Raleigh. Dat is alweer even gelden. Ik ruik de Midalgan nog op de benen.


Zondagkoers (26-11-2017) (Themawoord: Dagkoers)

Waterig. Ik kan niet anders zeggen. Te flauw nog om je zonnenbril voor op te zetten. Hoe lang moeten we weer wachten, totdat de zon weer de gewenste dagkoers volgt? Ik tel de dagen af. U ook lieve lezer? Voor mij mag ie weer tien uur per dag volop shinen. Meer nog liefst. Zeg van zes uur in de ochtend tot tien uur in de avond. Dat zou toch fantastisch zijn. Het hele jaar door. Dan hebben we ook geen wintertijd meer nodig. Wat een onzin. Beetje staren in een Philipslamp. Dat werkt toch niet. Wij willen, wij verdienen, puur natuur en volle zon. Goed voor lijf en leden en niet te vergeten het hoofd. Laat de zon maar komen.


Olympische LEL Spelen (27-11-2017) (Themawoord: Rekest)

Uit protest heeft Rusland besloten gelijktijdig met de Olympische Winterspelen in PyeongChang, in 2018 eigen Olympische Winterspelen te organiseren, de zogenaamde Olympische LEL Spelen.

Bijzondere Spelen want ze kunnen zowel in- als outdoor gespeeld worden en zeer uniek, seizoensonafhankelijk. Want laten we eerlijk zijn, de seizoenen zijn toch op de hele aardkloot verschillend qua tijd? Wie dat ooit verzonnen heeft, winter- en zomerspelen is knettergek. Er zijn toch ook geen lente- of herfstspelen?

Nog niet zo’n gek idee van Silly Puttin, de geestelijk vader van deze nieuwe Spelen.
De eerste drie deelnemers hebben zich al gekwalificeerd. Hans Ikeatson (Zweden) aka de KastLet, Elbert Withoutland (USA) aka de RekEst en Li Touwen (China). Tijdens deze eerste LEL Spelen is doping verplicht.


Klein Rekest (27-11-2017) (Themawoord: Rekest)

Het laatste nieuws, heeft u het al vernomen? Klein Rekest gaat weer optreden. Waar en wanneer? In Apeldoorn op het Marktplein van 18 tot en met 24 december. Wereldwijd zijn er vier miljoen mensen op zoek naar hun dierbaren. Speciaal voor dit gemis heeft het Rode Kruis in samenwerking met 3FM het Klein Rekest weer bij elkaar geroepen.

Niet alleen in het westen en oosten, nee ook in het noorden en zuiden willen zij met deze actie dierbaren weer verenigen. Met ludiek acties in en om een Glazen Huis. Het lijkt wellicht wat op de Efteling, maar kom op zeg, laat ze niet stikken. Samenzijn van mensen, dieren en planten. Doneer wat geld voor vereniging van dierbaren en voor aanverwanten.


Grote trek (27-11-2017) (Themawoord: Rekest)

Ik ga op grote trek en besluit de donkere decemberdagen te ontvluchten. Omdat mijn financieel budget niet veel ruimte biedt besluit ik mijn caravan in te zetten. Die moet ik eerst wel even ophalen. Een goede vriend van mij heeft hem achtergelaten in Engeland. In Trekestle Caravan Park (Lauceston) om precies te zijn.

Een heel avontuur om daar te geraken. In links rijden heb ik al helemaal geen trek. Maar ik moet iets, nietwaar? De vraag alleen is, ga ik verder rondtrekken in Engeland of scheep ik over? Moeilijke keuze. Waar vieren ze in hemelsnaam geen decemberdagen? In de woestijn? Hoewel. Jozef en Maria? Antarctica lijkt me een goede optie. Maar hoe kom ik daar? Met caravan en zonder pegels?


Duwrekest (29-11-2017) (Themawoord: Rekest)

De kamer buigt zich over het duwrekest, ingezonden door Droef Middelsloot, een jonge knul, zeven jaar oud. De kamer bestaat uit papa, mama, broer en twee zussen.

Voorzitter papa leest het duwrekest hardop voor aan de kamer.

‘Beste kamer van omstreden zaken, bij deze dien ik een rekest in om een einde te maken aan het irritante duwen van mijn klasgenoten als ik naar school ga. Ze duwen mij met opzet soms zacht maar meestal heel hard. Ook slingeren ze mij dan onregelmatig van links naar rechts. Ik ben het spuugzat en wordt er misselijk van. Kunt u, kamer van omstreden zaken daar iets aan doen? Maatregelen nemen?
Is getekend: Droef Middelsloot, sinds twee maanden voorgoed gekluisterd aan een rolstoel.’


Bon op het rekest (30-11-2017) (Themawoord: Rekest)

Eindelijk weet ik waar het vandaan komt. Sinds mijn kindertijd houdt een prangende vraag mij bezig. En ik weet ook, ik ben niet de enige. Sinterklaasje, bonne bonne bonne. Strooi wat in die lege, lege tonne. Ik heb het me altijd afgevraagd. Wat betekent bonne, bonne, bonne.

Kreeg altijd nul op het rekest. Mijn papa, juf, en medekindertjes, ze wisten het geen van allen. Zelfs Sinterklaas wist het niet. Later zei die ook. Ik ben geen Sinterklaas. Maar toen geloofde ik al niet meer. Het bleef me fascineren.

Zelfs opgezocht in een bijbels spreekwoordenboek: Muggenzifters en zondebokken. Je weet het maar nooit. En daar kreeg ik ineens de geest. Van nul kreeg ik ineens bon op mijn rekest. Eindelijk antwoord.

28-11-2017

Statutair Santa Nicolai

Statuten Vereniging Santa Nicolai

Statutair zullen de leden van de Vereniging Santa Nicolai zich houden aan de volgende artikelen.

Artikel 1: Verschijningsvorm
1.1 De rechtspersoon die in de rol komt van Santa Nicolai draagt een rode mantel, witte tabberd, een rode mijter met minimaal een kruis aan voorzijde.
1.2 De rechtspersoon die in de rol komt van Santa Nicolai draagt altijd bij zich een staf en een groot boek.
1.3 De rechtspersoon die in de rol komt van Santa Nicolai is altijd vergezeld van een paard.
1.4 De rechtspersoon die in de rol komt van Santa Nicolai is altijd omringd door Pietermannen (zie addendum).
1.5 De rechtspersoon die in de rol komt van Santa Nicolai heeft een minimale leeftijd van geloofwaardigheid.

Artikel 2: Bewegingsterrein
2.1 De rechtspersoon vernoemd in Artikel 1 begeeft zich van 1 januari tot de tweede zaterdag in november in een kasteel gesitueerd in Spanje.
2.2 De rechtspersoon vernoemd in Artikel 1 begeeft zich van de tweede zaterdag van november tot en met 5 december in een kasteel of andere vaste verblijfplaats in Nederland en/of België.
2.3 Indien de rechtspersoon zich verplaatst in een van de in 2.1 en 2.2 vermeldde landen dan vervoert hij zich op een paard, bij voorkeur een witte schimmel. Als het niet anders kan een bruin of zwart paard.

Artikel 3: Takenpakket
3.1 De rechtspersoon vernoemd in Artikel 1 heeft als belangrijkste taak te zorgen voor veel plezier en geluk onder kinderen in de leeftijd van 2 tot 10. In de oudste leeftijdscategorie pakweg 7 tot 10 moet sprake zijn van goedgelovigheid. Te beoordelen door de rechtspersoon in kwestie.
3.2 De rechtspersoon vernoemd in Artikel 1 heeft als secundaire taak te zorgen voor cadeautjes in diverse maten en soorten, al dan niet verpakt in kleurrijk pakpapier met herkenbaar logo. Met herkenbaar logo wordt verstaan, verwijzingen naar verschijningsvormen vernoemd in artikel 1.
3.3 De rechtspersoon vernoemd in Artikel 1 heeft als derde taak, zich regelmatig onder de kinderen te begeven, waar dan ook, en hen te plezieren door aandacht te geven, spelletjes te spelen en hen liedjes te laten zingen. Ook vraagt hij naar de wensen en verlangens van de kinderen.

Artikel 4: Competenties:
De rechtspersoon vernoemd in Artikel 1 beschikt over een aantal competenties, in alfabetische volgorde vernoemd:
Delegeren
Geduldig zijn
Geen hoogtevrees hebben
Goede omgangsvormen hebben
Kindvriendelijk zijn
Paardrijden (onder alle omstandigheden, ook op daken)
Taalvaardig in spraak en geschrift
Voordrachtkunstenaar
Wijs
Zowel Nederlands als Spaans sprekend

Artikel 5: Inkomsten
De rechtspersoon vernoemd in Artikel 1 ontvangt geen inkomsten. Uitgezonderd de cadeautjes die de kinderen hem schenken middels schoenen of tijdens bezoeken.

Artikel 6: Onkosten
De rechtspersoon vernoemd in Artikel 1 krijgt alleen een onkostenvergoeding. Die bestaat uit:
6.1 Gratis kost en inwoning in de genoemde verblijven onder Artikel 1.
6.2 Gratis kost en inwoning voor het paard en de Pietermannen zoals vernoemd in Artikel 1.
6.3 Vergoeding voor het inpakpapier, plakband, lijm en schrijfbenodigdheden.
6.4 Vergoeding voor werkkleding zoals vernoemd in Artikel 1.

Artikel 7: Verzekeringen
7.1 Ongevallenverzekering. De rechtspersoon vernoemd in Artikel 1 is verzekerd tijdens de uitvoering van zijn werkzaamheden. In privétijd moet hij terugvallen op zijn eigen verzekering.
7.2 Overlijdensverzekering. De rechtspersoon vernoemd in Artikel 1 behoeft geen overlijdensverzekering want hij gaat nooit dood.
7.3 Stormschade wordt niet uitgekeerd. Betreft risico van het vak.

Artikel 8: Algemene ledenvergadering
Eenmaal per vijf jaar wordt er een ledenvergadering gehouden. Tenzij een heilige boon anders zou willen. In dat geval wordt er eerder een algemene jaarvergadering georganiseerd. Per toerbeurt in Nederland en Spanje.

Artikel 9: Einde vereniging
De vereniging wordt ontbonden indien:
9.1 De stichter (Santa Nicolai dun Eerste) het loodje laat, wat zeer onwaarschijnlijk is, aangezien deze onsterfelijk lijkt te zijn.
9.2 Er niemand meer geloofd in Nederland, België en Spanje. Wat nog onwaarschijnlijker is dan het geval bij Artikel 9 punt 1.

Bij notaris vastgelegd op 5 december 280 (na Christus) te Madrid.
Is getekend: Notaris Alejandro Don Boscos Cortez di Gloofos

24-11-2017

Hoest

Half Nederland kucht. Als we dat nu eens tegelijkertijd doen dan hebben de anderen er minder last van. Ik merk dat ik het zelf ook opspaar. Wachten tot het niet meer gaat. Om de borst te sparen en de keel. Kelen zou ik die hoest willen. Of is het killen? Hoe dan ook, hij mag voor mij ter plekke neervallen en nooit meer opstaan.

Klotehoest. Daar kan ik me dan weer niets bij voorstellen. Hoesten met je kloten. Hoewel? Het leidt uiteindelijk ook tot een snotkop. En je loopt er rood van aan. Stomen zeg ik dan. Kloten in een eucalyptusbadje. Je kent dat wel. Benauwend ademen boven zo’n plastic bakje met een handdoek over je hoofd. Hoe lang nog?

22-11-2017

Onbestaanbaar

Dit is een verhaal van iemand die niet bestaat. Onbestaanbaar? Nee hoor, onder mijn vingers komt hij of zij die onbestaanbaar is tot leven. Dat is nu het mooie van schrijven. Je staat op, gaat naar het toilet, wast je handen, gezicht en oksels, poetst je tanden, kleed je aan, zet een kopje koffie, smeert een boterham, of twee, leest de krant, fysiek of digitaal, maakt niet uit, geeuwt eens stevig, strekt je armen daarbij hoog in de lucht, denkt wat na en voilà, daar komen de woorden al.

Hoe laten we hij of zij die binnenkort bestaat eruit zien? Compleet met alles erop en eraan of gemankeerd? Met een been eraf of arm of hoofd. Nee, dat laatste wordt een beetje moeilijk. Hoezo moeilijk? Zo overschat, dat hoofd in onze westerse wereld. Alsof je niet vooruit kunt met slechts een lijf, armen en benen? Echt wel. Zeker als het hele mooie armen en benen zijn aan een evenzo mooi lijf. Gebruind door de zon, flink gespierd, maar ook weer niet te. Geen gezeur aan je hoofd. Precies. Een lijf, armen en benen die altijd zwijgen en nooit zeuren. Zou toch mooi zijn? O ja, en liefst ook naar een paar mooie voeten om op te lopen en evenzo mooie handen om dingen mee aan te pakken of mensen de hand te schudden.

Jammer is wel, dat je dan niet kunt voelen hoe die hand binnenkomt, hoe die reikende hand voelt zogezegd. Dat doe je met je hoofd meestal, toch, dat voelen? Of kan dat ook alleen met je lijf en leden en niet te vergeten met je hart? Ach, als ik dat wil dan kan dat gewoon. Ik schrijf het onbestaanbare toch? Komop zeg. Een beetje overtuiging, een beetje geloof in jezelf schrijvertje. Ook al zoiets, geloof, een typisch hoofddingetje. Of kunnen we ook geloven met handen en voeten? In de liefde wel, geloof ik. Of bedenkt een hoofd dat weer? Kopzorgen van een man in de liefde. Niet te verwarren met kopzorgen in seks. Over seks gesproken. Daar zou ik dan toch wel een hoofd bij willen hebben. Om te zien, proeven en ruiken, hoe lekker het smaakt. En voelen, hoe het hart bonkt in de keel. De keel reken ik bij het hoofd, by the way, wel zo handig.

Enfin, hoe zien mijn binnenkort bestaanbare lijf en leden er dan precies uit? Naast mooi gebruind en gespierd? Zacht, zeer zacht. Voor de tactiele ervaringen. Zonder hoofd moet ik immers op een andere manier de aandacht trekken van het andere geslacht. Aandacht van hetzelfde geslacht mag ook wel, maar dat levert uiteindelijk niets op. Qua voortplanting dan, het blijft steken bij Spielerei. Nee, ik wil het binnenkort bestaanbare uiteraard in contact laten komen met het andere geslacht opdat voortplanting, vermeerdering van de tot voor kort onbestaanbare soort gegarandeerd is, mogelijk wordt. Dat gaat het beste met een zachte huid. Eentje die ook nog eens lekker ruikt. Misschien komt er dan zelfs conceptie met een bestaanbare soort met hoofd en dan ... nu ja ... de rest kunt u wellicht zelf invullen lezer. Dan is de cirkel weer rond en hebben we gelukkig weer kopzorgen, andere kopzorgen, een hoofdzaak in de westerse wereld waarin wij leven. Noem het bestaansrecht. Krom eigenlijk.

16-11-2017

Tovermacht

Tovermacht, mocht ik hem hebben, ik gaf hem nooit meer af. Maar wat zou ik dan toveren? En met welke macht? Er is zoveel te toveren, misschein wel tot de duizendste macht. Zou ik er blij van worden? Ik weet het niet. Misschien wel voor de heb. En stel nu dat iemand anders die tovermacht zou hebben, lopen dingen dan niet uit de hand? Met de klemtoon op niet. Wat als degene die de tovermacht bezit deze overspeelt. Met hier de klemtoon op over. Wie zou hem dan ontvangen, overnemen, tot zich nemen? Ik wil het niet weten.

Laten we de tovermacht maar beter verdelen. In kleine stukjes tover waarmee iedereen content is. Maar hoe doen we dat dan weer? Eerst maar even nationaal beperken, binnen de landsgrenzen. Want eerlijk is eerlijk. De buren hoeven er niet van mee te profiteren toch? Dan komen we op zo'n pakweg 17 miljoen mensen uit. Een ouder of voogd per minderjarige krijgt een extra tover. Dementerenden, zwakbegaafden en gevangenen worden uitgesloten van deelname aan de toververdeling. Eigenlijk best triest, want zij zijn degenen die de tover wellicht het hardste nodig hebben, maar dat terzijde.

Hoe gaan we uiteindelijk alle tovers verzamelen en verdelen? Heel simpel, mits we na (in)deling uitkomen op een even aantal. We willen immers niemand, maar dan ook niemand tekort doen. Enfin ik doe een gok. Stel we komen uit op 20 miljoen tovers. Dan maken we eerst een selectie. Gemeenschappelijke toverwensen voegen we bijeen? De liefdeswensen, de geldwensen, de milieuwensen, de dierenwensen, ik noem er maar een paar, we voegen ze samen en rubriceren ze. Daarna gaan we er om dobbelen. Het heeft immers totaal geen zin om elkaar te overtuigen van belangrijkheid. Iedereen heeft daarover zo'n beetje een eigen idee. Het dobbelen doen we in groepjes van vier. Dan houden we uiteindelijk zo'n 5 miljoen tovers over. Zo. De eerste selectie is alvast gemaakt. Nog iemand verdere ideeën? We komen er samen toch wel zeker uit?

14-11-2017

Ambachtelijke fanfare

Oratoriums vliegen in de maand december weer om onze oren. De ene nog indrukwekkender, oorontwekkender dan de ander. In januari zijn ze weer verdwenen. Van de bühne en van het theater. Ambachtelijke fanfares. Schuif de loftrompet maar vast uit. Vele kindekes worden er geboren. De geboorte van kleine kunstwerkjes. Met inspirator Johann Sebastian am Bach.

Am Bach heeft Johann Sebastian immers vaak vertoeft. En dan met name de Flödderbach die afwatert op de Hörsel in Eisenach (Thüringen). De Hörsel die de mooie Duitse stad queert en onderlangs de Wartburg loopt.

Wie kent de Wartburg nicht? Dit kasteel kent een rijke historie. Daar smeedde nog ooit Maarten Luther zijn humanistisch protestants manifest samen met zijn vakbroeders de reformatoren Huldrich Zwingli en Johannes Calvijn. Maar dat terzijde. Hoewel, schreef Bach niet ooit een paar prachtige reformatoriums opgedragen aan Maarten?

Maar was dat aan Maarten Luther of aan Sint Maarten? De historici twijfelen daar nog over. Sint Maarten, met daaraan verbonden het lichtjesfeest van 11 november. Althans in West-Europa in de vroege Middeleeuwen. Een heidens feest of toch christelijk van oorsprong?

Enfin, hoe dan ook, beiden heren gingen vooraan in de stoet. Een gemene deler zogezegd. De ene symbolisch stralend in licht en vruchtbaarheid als saint, Sint Maarten, en de ander als de grondlegger van diversiteit in geloofsuiting. Ambachtelijke fanfare. Want zeg nu eens eerlijk, wie gelooft nou wie? Allemaal een lieve heer uiteindelijk. So what. Life and let life zeg ik dan.

Intussen zit ik in de wachtrij. Nummertje 1025 heb ik. Dan ben ik online pas aan de beurt om kaartjes te bestellen voor het befaamde Weihnachtsoratorium van Bach am Flödderbach te Eisenach. Dit jaar een jubileumuitgave die voor de gelegenheid ter plekke am Bach uitgevoerd zal worden. Er is een gigantisch podium gebouwd in de stad, grenzend aan zowel de Flödderbach als de rivier de Hörsel, met prachtig uitzicht op de Wartburg. Nog effe warten dan maar en duimen, dat het me lukt.

06-11-2017

Asten nu officieel Pecha Kucha 'stad'

Met dit nieuws opent Frank Kuijpers, een van de organisatoren van Pecha Kucha Peelland op vrijdag 3 november de achtste Pecha Kucha-avond in Hotel Nobis. Voor een publiek van vierhonderd toeschouwers. Een Pecha Kucha (spreek uit als één woord: petsja-koetsja) is afkomstig uit Japan. De letterlijke vertaling is gebabbel of prietpraat. Pecha Kucha Peelland biedt een platform aan ontwerpers, architecten, kunstenaars, wetenschappers, dromers, vakmensen, critici, studenten, al dan niet professioneel, om hun ideeën te presenteren. Dit gebeurt in een standaard format. Aan de hand van twintig plaatjes, die elk twintig seconden blijven staan, doet de spreker zijn verhaal.

Frank: “Ik kreeg heel verrassend vorige week een belletje van het hoofdkantoor Pecha Kucha (www.pechakucha.org) uit Tokio. Of wij als organisatie wel wisten dat wij echte Pecha Kucha’s hielden? Ze hadden ons vorig jaar niet gevonden omdat op dorpen niet gezocht wordt. Nu hebben we dus een officiële status als Pecha Kucha City Asten. Te gek. Asten is nu een stad. Het format en de spreiding van locaties wereldwijd wordt streng bewaakt. Super, deze nominatie."


Frank Kuijpers brengt het nieuws dat Asten officieel Pecha Kucha stad is (Foto: Rob Fritsen/SIRIS)

Tijdens de achtste Pecha Kucha gingen twaalf sprekers de uitdaging aan om met veel passie over hun onderwerp te vertellen. Die onderwerpen varieerden van Cisterciënzer abdijen tot buitenaards leven en van unieke Brabantse groenten tot de wondere wereld van insecten. Ook kreeg het publiek presentaties te zien over democratie, complexiteit en de taal Esperanto. Britt Vossen vertelde over haar ervaringen als deelneemster aan het televisieprogramma Utopia en wat dat opleverde voor haar modellenwerk.
Matt Verhaegh, medeorganisator en man achter de knoppen vertelt nog een anekdote.

“Op het allerlaatste moment zei nog iemand af vanwege zijn werk. Iedereen doet vrijwillig mee en niemand wordt betaald. Niet erg hoor, want ik had zelf een Pecha Kucha voorbereid en kon zodoende invliegen. Degene die niet kon doet volgend jaar gewoon weer mee. Zijn Pecha Kucha ging over het getal negen. Dat komt dan mooi uit want de volgende Pecha Kucha is de negende editie. Belangrijk bij Pecha Kucha’s is dat je goed kunt associëren en improviseren.”


Henk Kerkers presenteert zijn Pecha Kucha Unieke Brabantse groenten (Foto: Rob Fritsen/SIRIS)

Uit het gelach en geroezemoes in de zaal tijdens de Pecha Kucha’s en de pauzes blijkt hoe dit soort avonden wordt gewaardeerd. Het levert veel weetjes op. Nooit gedacht dat het aantal sterren in het universum zo groot is als het totaal aantal zandkorrels van alle stranden ter wereld. Dat zowel de bombardeerkever als de pyjamaschildwans een interessant seksleven hebben, en dat de stadsreus niet in Asten voorkomt. Zo weten we ook dat zaken en systemen eenvoudig, ingewikkeld, complex en chaotisch kunnen zijn. Maar dat ook op het randje van complex en chaotisch juist nieuwe en spannende dingen ontstaan.

De avond werd afgesloten met een improvisatie Pecha Kucha. Een random selectie van twintig dia’s uit alle Pecha Kucha’s van die avond die tien in plaats van twintig seconden blijven staan en aaneengepraat door iemand uit het publiek met een door het publiek gekozen thema. In dit geval truc. En een hele truc was het. Ondergetekende was, niet geheel onvrijwillig, de klos.


Ondergetekende wordt geïntroduceerd voorafgaand aan de improvisatie (Foto: Marjan Coppens)

Een Pecha Kucha meemaken of zelf meedoen? Zie: www.pechakuchapeelland.nl.
Foto's gemaakt door Rob Fritsen / SIRIS van Pecha Kucha Peelland (8). Zie hier.

Optredens in chronologische volgorde:
01) Henk Janssen - Geuren en kleuren
02) Britt Vossen - Twee maanden Utopia
03) Henk Kerkers - Unieke Brabantse groenten
04) Kees Smedema - De bibliotheek: van probleem tot parel
05) Frank Hertrooij - Esperanto
06) Matt Verhaegh - Buitenaards leven in zicht
Pauze
07) Jan Rooze - Cisterciënzer abdijen en andere kloosters
08) Herman Peeters - Mijn persoonlijke informatie op internet
09) Hans Brands - Complexiteit
10) Chris Jacobs - De wondere wereld van insecten
11) Sanne van de Valk - Overbrug de kloof tussen stad en platteland
12) Lisette Gast - Waarom de meerderheiddemocratie niet werkt en wat smoesjes daarmee te maken hebben
Improvisatie:
Rob Mientjes - Truc

NB: Op de website www.pechakucha.org staat Asten nog niet opgenomen in de Worldmap. Daarvoor is de benoeming nog te vers.

03-11-2017

Luie leeuwpaarden

Over sommige namen in de natuur verbaas ik mij. Hoewel de natuur er natuurlijk niets aan kan doen. Het is de mens die de natuur benoemt. Cultuur heet dat met een duur woord. Neem nu luipaard. Met een paard heeft het niets te maken. Met lui ook niet. Als je heel hard rent en daarna het cadeautje snel verorberd mag je best wel even lui in een boom gaan liggen slapen. Een paard daarentegen zie ik dat nog niet zo snel doen, ondanks zijn paardekracht. Met die ene kom je natuurlijk een heel end. Edoch, probaar maar eens met vier van zulke poten een boom in te klimmen, met gladde hoeven. Lukt niet. Gaat niet. Kan niet. Een paard houdt ook niet van vlees. Het zijn beesten die vegetarisch eten. Vooruit, een klein vlezig insectje wipt af en toe mee naar binnen. Op een paardenmaag peaunuts. Wat dan weer vegetarisch is.

Nee, de naam luipaard klopt van geen meter. Stel nu dat je een paard, een echt paard, de kwaliteiten van een wilde kat zou toedichten. Doe eens gek. Een leeuwpaard. Als het leeuwpaard aan de Nijl vertoeft, een leeuwnijlpaard. Dat kan toch niet? Van een zebra maak je toch ook geen rare vogel? Dat dacht je. Ooit gehoord van een zebravink? Da's pas een rare vogel. Die laat vaak over zich heen lopen. Of ben ik nu weer in de war met een zebravinkpad? Bestaan die dan? Zebravinkpaden of zebravinkpadden? Beiden bestaan. In diverse variaties. Gestreepte en schuingestreepte. Gebakken of gebraden. Een zebraslavinkpad. Heerlijk, bij voorkeur eten met doorgeregen spek.

Mocht je niet van vlees houden, ga dan voor de spekvis. Dat is eigenlijk een luie vis. Een spekvis zwemt nooit door. Waarom dacht je dat ie anders zo dik was? Een spekvis zou je eventueel nog een luivis kunnen noemen. Een walvis wordt dan een spekwalvis. Volgt u nog? Knap. Van knapperig spek krijg je honger, nietwaar? Trek moet je eigenlijk zeggen. Honger is voor derdewereldlanden. Hoe triest. Ik gun ze walvisspek. Daarmee kan iedereen heel lang vooruit. Spekwalvisspek mag ook. Lui vet van luivissen. Gezond en voedzaam. Laat die luipaarden maar zitten. In hun boom. Laat ze maar lekker luiwammessen.

02-11-2017

Dichter bij de A (inclusief toets)

Als schrijver streef je maar naar een ding. Zorgen dat de lezer jou begrijpt in datgene dat je vertellen wil. Mocht dat niet zo zijn dan ben je een schrijver van B-garnituur. Een echte schrijver gaat voor A. Het is eigenlijk het omgekeerde van leren zwemmen. Want hij die zijn C-diploma heeft is allang vergeten hoe hij ooit zelf begon met reddend zwemmen. Kunt u het zich nog herinneren? De eerste watertrappel-ervaring? Precies. Niet dus. En daar gaat het dus om bij het schrijven. Hoe dichter een schrijver bij zijn eerste watertrappel-ervaring komt hoe beter hij bij zichzelf komt. De angst, de moed, het succes, ze zijn allen nodig voor een succesvol schrijven. Met een C-diploma ben je reeds ver verwijderd van die gave, die puurheid. Nee, met C-diploma behoor je tot de B-garnituur. Sprookjes schrijven kun je dan, hooguit. Fantasievol maar zonder inhoud. Veel te makkelijk taalgebruik ook. Je denkt met een C-diploma al heel wat te zijn. Maar de echte schrijvers blijven de eenvoud zelf. Dicht bij A. Less is more.
Hoe dichter een schrijver bij de A blijft hoe fijner de lezers het zullen vinden. Naar beter wil een lezer sowieso niet. Kijk maar eens welke schrijvers om u heen puur en bij zichzelf zijn gebleven. Bent u zelf een schrijver, dan daag ik u uit. Op welke schaal tussen A en Z bevindt u zichzelf op dit moment. Dichter bij de A of dichter bij de Z? En denk eraan, overschat uzelf niet. U spit het onderdelf bij de toets die een stukje verder nog volgt. Niets blijft onbesproken binnen de letters van het alfabet. Het alfabet is immers onze wet. Naar de wet geloof ik u dan ook. Niet naar de letter. We liegen dat het geschreven staat. Ik zeg het eerlijk. Vooruit dan maar. Ikzelf zit in de buurt van de M, precies in het midden dus. Ik zit safe. Het liefst wil ik nog een stuk vooruit, richting A. In mijn stoutste dromen hoop ik ooit de top vijf te halen. Minimaal de E dus. Ik heb nog even te gaan.
O ja en dan de test. Bijna vergeten. Schrijf een tekst over zesentwintig zinnen. Ja, die bestaan, zesentwintig zinnen. Je moet ze alleen goed zoeken. Een beetje fantasie is daarbij een vereiste. Circa twintig zinnen zult u zelf moeten verzinnen. Tip: denk terug aan het watertrappelen. Wat dacht u toen? Precies. Hou dat vast. De zesentwintig zinnen dan graag alsvolgt verwerken. In zesentwintig zinnen van maximaal zesentwintig woorden per zin. Kunt u nog volgen? En dan nu het ergste. Het eerste woord van iedere zin begint met een van de verschillende letters uit het alfabet. U moet alle letters een keer gebruiken. En nu komt het. De zesentwintig zinnen plaatst u in chronologische volgorde van A naar Z. Van Z naar A mag ook, maar dan zeg ik u alvast, dan gaat u nooit winnen. B-garnituur begrijpt u. U bent dan winnaar van de B-Garnituur. Eigenlijk Z, maar zover wil ik u niet vernederen. Laatste tip. Spit vooral geen onderdelf.
Vragen en inzendingen kunt u in een reactie onder dit stukje kwijt. Als u durft tenminste. Enfin, succes allemaal. Over de uitslag wordt niet gecorrespondeerd. De jury bestaat uit me, myself and I. Ben benieuwd naar jullie inzendingen. Maximale lengte van de tekst? Rekent u dat zelf even uit. Zesentwintig keer zesentwintig. De woorden van de titel krijgt u cadeau, hoeft u dus niet mee te tellen. Hoe de winnaar wordt bepaald, vertel ik u later. Er moet nog iets geheim blijven. Bovendien prikkelt het de nieuwsgierigheid, creativiteit en uitdaging. Nogmaals. Good luck! U zult het nodig hebben.

01-11-2017

Inktvisser

Ik ben een inktvisser. En wat voor een. Ik vis kostbare inkt. Uit een gouden potje. Daarmee vang ik lezers. Weten doen ze niet. Die lezers van mij. Ik vang ze stiekem. De inkt werkt betoverend. Mien inkt is scherp. Ze ruikt ook lekker. Naar kamperfoelie en thijm. Het is natuurlijke inkt. Gemaakt van stoute planten. Kunnen planten stout zijn? Ik dacht van wel. Sommige planten kunnen prikken. Net als hun inkt. Ze kunnen ook zwammen. Vooral in de herfst. Dat is heel irritant. Uit de nek lullen. Vooral inktzwammen doen dat. Ga uit hun weg. Ze vlekken ook vreselijk. Pas op je kleren. Pluk ze beter niet. Zwammen zijn geen planten. Dat wist u al? Hoe weet u dat? Op school geleerd zeker? Maar klopt dit echt? Heeft u het ervaren? Proefondervindelijk getest ook misschien? We moeten alles onderzoeken. Anders is er ongeloof. Dan moeten we kerken. Weesgegroetjes prevelen, wel honderd. Dat willen we niet. Beter dopen we inkt. En tekenen we op. Dat wat we zien.

Ik ben een inktvisser. Ik vis kostbare inkt. Uit een gouden potje. Dat u het weet. Mijn inkt die bedwelmt. Maakt lezers vaak gelukkig. In hogere sferen zogezegd. Dan dansen ze gedichten. Zweven letterlijk door lucht. Inktstapsprongen tien meter ver. Zonder inkt geen lucht. Adem in adem uit. Smeer de keel zwart. Laat mijn woorden vloeien. U met teksten stoeien. Zoek dobber en angel. Hap toe en geniet. Mijn woorden zijn goud. Ze brengen geen verdriet. Zo af en toe. Roert u mijn inkt. Het komt dan goed. Wie roert brengt leven. Mijn inkt geeft energie. Ze laat u zweven. Laat inkt u meevoeren. Op papier in lucht. Tel letters en wolken. Zwarte wolken drijven over. Omdat inktvissers ze verjagen. Met noeste veren pennen. Ga vertel het voort. Inktvissers vangen wilde lezers. Met verhalen en gedichten. In night and day.