Oratoriums vliegen in de maand december weer om onze oren. De ene nog indrukwekkender, oorontwekkender dan de ander. In januari zijn ze weer verdwenen. Van de bühne en van het theater. Ambachtelijke fanfares. Schuif de loftrompet maar vast uit. Vele kindekes worden er geboren. De geboorte van kleine kunstwerkjes. Met inspirator Johann Sebastian am Bach.
Am Bach heeft Johann Sebastian immers vaak vertoeft. En dan met name de Flödderbach die afwatert op de Hörsel in Eisenach (Thüringen). De Hörsel die de mooie Duitse stad queert en onderlangs de Wartburg loopt.
Wie kent de Wartburg nicht? Dit kasteel kent een rijke historie. Daar smeedde nog ooit Maarten Luther zijn humanistisch protestants manifest samen met zijn vakbroeders de reformatoren Huldrich Zwingli en Johannes Calvijn. Maar dat terzijde. Hoewel, schreef Bach niet ooit een paar prachtige reformatoriums opgedragen aan Maarten?
Maar was dat aan Maarten Luther of aan Sint Maarten? De historici twijfelen daar nog over. Sint Maarten, met daaraan verbonden het lichtjesfeest van 11 november. Althans in West-Europa in de vroege Middeleeuwen. Een heidens feest of toch christelijk van oorsprong?
Enfin, hoe dan ook, beiden heren gingen vooraan in de stoet. Een gemene deler zogezegd. De ene symbolisch stralend in licht en vruchtbaarheid als saint, Sint Maarten, en de ander als de grondlegger van diversiteit in geloofsuiting. Ambachtelijke fanfare. Want zeg nu eens eerlijk, wie gelooft nou wie? Allemaal een lieve heer uiteindelijk. So what. Life and let life zeg ik dan.
Intussen zit ik in de wachtrij. Nummertje 1025 heb ik. Dan ben ik online pas aan de beurt om kaartjes te bestellen voor het befaamde Weihnachtsoratorium van Bach am Flödderbach te Eisenach. Dit jaar een jubileumuitgave die voor de gelegenheid ter plekke am Bach uitgevoerd zal worden. Er is een gigantisch podium gebouwd in de stad, grenzend aan zowel de Flödderbach als de rivier de Hörsel, met prachtig uitzicht op de Wartburg. Nog effe warten dan maar en duimen, dat het me lukt.
