Webtales Haiku's Maart 2021

Curatorschap (01-03-2021)

Zoek curatorschap
met doorgeslagen spullen
in mijn supermarkt


Windhaan (03-03-2021)

Mijn windhaan stinkt erg
heeft iets verkeerd gegeten
veel gebakken lucht


Gangbaard (04-03-2021)

Een sik krijg ik ervan
een gigantische gangbaard
van al dat wachten


Minnie Octaafje (06-03-2021)

Minnie Octaafje
gij kunt zo prachtig zingen
met Ripertonen


Gierig (07-03-2021)

Gierig mest de boer
dat ligt niet aan zijn koeien
maar aan zijn stoelgang


Fameuse (13-03-2021)

Fameuse verkoopt
een rivier vol met shampoo
zonder waterval


Poespas (16-03-2021)

Poespas vergeten
ze mag dus niet naar binnen
kattenluik blokkeert


Stemadvies (16-03-2021)

Hier mijn stemadvies
do, re, mi, fa, sol of la?
toontrappolitiek


Versnellingsbakken (17-03-2021)

Versnellingsbakken
humoracceleratie
schakel door naar vijf


Kiesdrempel (18-03-2021)

Sta voor kiesdrempel
laat ik hem trekken of niet
tandarts zucht stuurloos


Marathonloop (22-03-2021)

Shit, marathonloop!
het spuit uit mijn linkerpijp
haal ik de finish?


Stavoordeur (25-03-2021)

Sta voor Stavoordeur
tussen Hindelopen - Warns
vrouwtje is niet thuis


Demondigger (26-03-2021)

Demondigger lacht
voeten steken uit het zand
de kist is te klein


Herman's wittebroodsweken (27-0-3-2021)

Zij mag van bil in
Herman's wittebroodsweken
zaterdagnacht lang


Uiteindelijk (28-03-2021)

Uiteindelijk lijk
aan uiteinde van leven
hartstikke dood dus


Galgenmaal (29-03-2021)

Heeft het niet gedaan
en gaat voor spek en bonen
richting dodenstoel


Stookhok (31-03-2021)

Druk in het stookhok
roddelkippen hebben feest
haantje is de klos

Netwerken in zes delen

Netwerken 1 - Pollock (23-03-2021)

De schilder drupt. Korrels verf spatten op het doek. Waar het canvas nog wit is loopt hij op handen en voeten. Met zijn neus dicht bij de grond ruikt hij de kleuren. Nog een beetje rood hier en een beetje roze daar. Het palet van kleuren stroomt uit zijn hoofd en hecht zich op de bodem. Zijn zinnespinsels vlechten vloeibare draden. Betekenisloos dromerig. Acht vierkante meter suikerspin. Kermis in het vlak gevangen. Amper een centimeter driedimensionaal lichten netwerken op. Als kleine wormpjes stollen ze in de vaart der volkeren. De kunstenaar richt zich op. Neemt afstand en waar. Het wit trekt zich langzaam terug. Dripping en sipping. De kleuren vechten om stukjes ruimte. Subtiel en gelukkig. Wars van grille vorm.


Netwerken 2 - Prostitutie (23-03-2021)

Ze trekt haar kousen op. Beurt is voorbij. Het is wachten op de volgende klant. Vandaag draagt ze rode netwerken. Daarmee moet ze klanten vangen. Zwoel en met overtuiging. De concurrentie is moordend. Zo ook haar pooier. De zon schijnt fel op het glas. Nog wel. Straks wordt het weer donker. De wallen onder de ogen. Een klant dient zich aan. Bekijkt haar van top tot teen. Door de gaten van het netwerk heen. Geen puistjes. Ze is oké. Niet te jong en niet te oud. De klant weltevreden. Nu nog effe pingelen. De standaardprijs volstaat. Het netwerken is reeds begonnen. Net werken met netwerken door netwerken. Een goede verstaander genoeg aan een half woord. De klant wordt binnengetrokken. Klaar.


Netwerken 3 - Communiceren (23-03-2021)

Tom doet het met Tim. Tim met Ton. Ton met Ron. Ron met Rob. Rob met Roel. Roel dan weer met Riek. Riek doet het Driek en Driek met Dirk. En ze laten er allemaal geen gras over groeien. Laat dat duidelijk zijn. Effe kijken of we de picture nu compleet hebben. Nee, dus. Ik ben er nog een paar vergeten.
Dirk doet het zelfs met twee tegelijk. Met Jan en Willem. En om het helemaal confuus te maken. Jan doet het ook met Jan-Willem. Jan-Willem niet met Willem. Gelukkig niet. Want hij heeft het veel te druk met Willeke. En Willeke’s wil is wet. De netwet. We doen het allemaal uiteindelijk met elkaar. Netwerken. Of noem het gewoon communiceren.


Netwerken 4 - Dyslexie (28-03-2021)
Ik ben dyslectisch in netwerken. Probeer het een plek te geven. Maar dan moet ik wel eerst een naam bedenken. Immers je moet altijd het beestje bij de naam noemen. Misschien iets met taal. Voor netwerken schijnt dat heel belangrijk te zijn. Bespreekbaar maken heet dat. Benoemen de onzekerheid. Zwijgzaam netwerken bestaat helaas nog niet. Maar hoe doen dove mensen dat dan? Fysiek doof of emotioneel doof. Zintuiglijk moet dat toch geen beperking zijn. Misschien moet ik het zo noemen. Zintuiglijk netwerken. Maar dan voel ik het misschien toch niet aan. Dyslectisch netwerknerd. Leck mich am Tisch. Dat verstaat iedereen. Dissen heet dat. Dyslectisch dissen die netwerken. Heb je helemaal niet nodig. Gewoon de kroeg in met je maten, toch?


Netwerken 5 - Ondergronds (28-03-2021)
Ik kruip op handen en voeten door mijn tuin. Gebukt onder onkruid. Kruid dat je niet wil laten schieten. Geen denken aan. Het moet eruit. De esdoornneusvleugels trekken een lange neus naar mij. Gelukkig hebben ze rode steeltjes en herken ik ze onmiddellijk tussen de niet kruiden. Het rood wordt ineens wit als ik ze voorzichtig uit de grond trek. Gelukkig zitten ze daar niet vast aan een netwerk dat ondergronds woekert naar de moederplant. Het lijken net uit elkaar getrokken radijsjes met aan de kop de neusvleugel of twee kleine blaadjes. Wel driehonderd zaailingen pluk ik uit de grond. En dan straks is het weer feest met de acaciascheuten. Die wortelen wel ondergronds. Letterlijk en figuurlijk. Vreselijk. Vingerdik. Netwerkettertjes.


Netwerken 6 - Omleidingen (28-03-2021)
In mijn hoofd en lichaam lopen allemaal draden. Blauwe, witte, rode, bruine en soms ook groene. Complete netwerken die met elkaar in verbinding staan. Ze communiceren met vaten en met mij. Ik ben immers de kapitein van mijn hoofd en lichaam. Soms sputteren ze tegen. Dan gebruik ik een tovermiddel. Slaap. Daar kunnen ze moeilijk tegen. Het enige dat hen dan rest is overgave. Oei, nu heb ik het o-woord gebruikt. Overgave. Hoe hip. Enfin, het legt de netwerken voorlopig lam. Vallen ze me even niet meer lastig. Dromen mogen ze van mij. Over stolsels, ruis, omleidingen en uitval. Zolang het maar niet de realiteit betreft. Die is maar moeilijk te hendelen. De anatomische les ga ik verder niet uitleggen.

Triage in zes delen

Triage 1 - Brokstukken (01-03-2021)

Over her grauwe landschap liggen duizenden brokstukken verspreid. Naarstig wordt er door mannen in witte pakken gezocht naar de belangrijkste. De menselijke brokstukken. Een gruwel wat hen voor ogen komt. Het lijkt wel een oorlogsveld. Met moeite worden lichaamsdelen herkent. Het lijkt wel of een megaspijkerbom het vliegtuig uit de lucht heeft geschoten. Hoezo geschoten? Daar zijn de deskundigen het nog niet over eens. Eerst de triages maar eens afwachten. Zowel de menselijke als de onmenselijke. De eerste zal nog even op zich laten wachten. Naar schatting een maand. De onmenselijke mogelijk nog veel langer. In dit soort diplomatieke situaties laat men tijd vaak scheidsrechter spelen. De rechter komt pas veel later aan de beurt. In etappes. Laag na laag.

Triage 2 - Bijna lente (01-03-2021)

Bijna lente. Ondanks de bizarre tijd waarop we leven zorgen mensen toch goed met elkaar. De markt speelt daar ook handig op uit. Een verdienmodel ligt tegen de loer. Achtertussen kijken de mensen wat ze in hun geld kunnen doen. En dat is niet mis. Het schoonheidsideaal viert hoogtijd. De eerste nieuwe producten zijn al over de markt. Op te beginnen met Triage. Speciaal ontwikkelt tussen mensen in leeftijd. Een derde leeftijd. Goed gevonden de naam van dit product. Het heeft edoch een heel vervelende opwerking. Omdat het niet medisch is hoeft dat ook niet. Maar het leest toch best lastig zonder opsluiter. Triage van Lorelal heeft als opwerking dat het voorzetsels en andere woorden verkeerd uitzet. Slechts klein probleempje.

Triage 3 - Orkestbakleed (03-03-2021)

Wat onwennig schuiven de muzikanten de krappe orkestbak in. Het mag weer. De corona is alweer een tijdje stil. Niet dat ze veel herrie gaan maken want het is een erudiet gezelschap. Ze zitten misschien haast bij elkaar op schoot maar dat mag de pret niet drukken. Alleen de bassist moppert een beetje. De dirigent heft zijn sticky (sorry niet goed opgelet bij muziekles vroeger). Alle ogen zuigen bedwelmd de vloeiende bewegingen van de dirigent binnen. Het klinkt weer ouderwets goed. Genieten. Totdat de triangel aan de beurt is. Het gaat helemaal mis. Als domineestenen vallen alle stukken om en uit elkaar. Het leed is groot. De triage desastreus. Geen enkel instrument komt goed uit de strijd. Alle mondstukken zoek.


Triage 4 - Hagedissen (03-03-2021)

Dis eens een hagedis. Hagedissen dissen heet dat dan. Schup ze onder hun kont die schubreptielen. Een beuk desnoods. Beukenhagedissen wordt het dan. Ho, ho. Geen fout kerstverhaal. Maar wel dierenmishandeling. Dat gaan we hier dus niet doen. Hagedissen dissen, laat staan schuppen. Is het trouwens wel Nederlands, iets of iemand schuppen of moet het per se, ja los geschreven, niet aan elkaar en zonder accent IQ, schoppen zijn? Schippen of schappen daar gelaten. Dat maakt de triage alleen maar ingewikkelder. Een hagedis, reptiel ingewikkeld met schubben. Ingewikkeld. Niet met schobben. Dat zou hem een schobbejak maken. En dat is het laatste wat ik wil. Zo’n hekel aan schobbejakken. Ik lust er alleen de boter van. In mijn thee. Heerlijk.

Triage 5 - Ik kan niet kiezen (04-03-2021)

Voorgerecht, hoofdgerecht en nagerecht. Het gerecht zegeviert. Tussengerecht kan ook nog. Oprecht weet ik niet te kiezen. Kan dat wel? Een tussengerecht? En waar gaan we het plaatsen? Ergens tussenin. Best zielig. Het tussengerecht zou best wel eens hoofdgerecht willen zijn. Maar dat kan toch? Gewoon een beetje meer op het bord pleuren. Tussen het vlees en de aardappelen in. Na de soep. Appelmoes, of iets dergelijks. De ober wordt ongeduldig. Heeft de kaart al drie keer toegelicht. Uitserveren wil hij. Zo snel mogelijk. Maar eerst deze eetstoornis oplossen. Misschien een triage voorstellen of toch liever dobbelen. Zes gerechten moet kunnen in deze verwarrende toestanden. Het wordt triage. Triagestamppot. Gewoon alles lekker door elkaar heen. Voorgerecht, soep, hoofdgerecht, tussengerecht, nagerecht.


Triage 6 - Links, rechts of in het midden (06-03-2021)

Vriendelijk wordt de deur voor me open gehouden. Het enthousiasme spuit uit haar ogen. Weer eens wat anders dan van het gezicht aflezen. De gesprekken heb ik pas echt gemist als ik plaats neem in haar stoel. Nee, niet haar schoot. Ik zou niet durven. Het is de tandartsassistente niet. De koetjes en kalfjes zijn niet van de lucht en waaien over en weer. Corona is Leitmotiv. Ik blader wat in een glossy magazine en ben onder de indruk van zoveel schoon. De ene man kijkt nog zwoeler dan de ander. Het wordt nog moeilijk kiezen. Ik krijg een zwarte mantel omgeslagen, hoogglanzend. Links, rechts of in het midden? Vraagt ze beleefd aan mij. De triagevraag. Altijd moeilijk. Scheiding links.