De elektricien is doorgeslagen. Voor het eerst in vierentwintig jaar. Nog nooit heeft hij dit meegemaakt. Vlak voor zijn jubileum slaan zijn stoppen door. Vastgenageld staat hij aan de grond. Alsof hij door de bliksem getroffen is. Vurig staan zijn ogen. Bol van de drank. De whisky bleek van zeer slechte kwaliteit. Maar dat niet alleen. Het vuurwater weliswaar naar zijn hoofd gestegen, als wilde indiaan is hij wel wat gewend. De omscholing naar het elektravak legde aanvankelijk geen windeieren. Maar dit. Dit is onbetaalbaar. Een golfstroomstopcontact midden in de woestijn. En hij moet dat nog zien te repareren. Hij vertrouwt het niet en belt met zijn vriend Winnetoetietochniet in Winipic. Via rookwolken komt een bericht terug. Haast onleesbaar door een flinke westenwind. Niet onderhandelen maar negeren. Dat is de boodschap. Maar niet in de stijl van Dansenooitnietja. Hij is meer van de actie. Nog voor het onderhandelen. Maar om nu de raad van Winnetoetietochniet in de wind te slaan, gaat tegen al zijn principes in. Gevolg. Hij kiest voor een status quo. Geen suzie q en ook geen santana. Nee, gewoon status quo. Basta met al die onzin. Het golfstroomstopcontact mag gewoon blijven zitten waar het zit. Amen.
08-10-2023
20-09-2023
17-09-2023
De verlorenheid
Verzoening met de afname van de betekenis van dingen een trieste zaak. Het raakt mij als kei. Immers zo voelt het, de verlorenheid. Hard, rotslos en door alle goden verlaten. Een sirene die niet loeit maar huilt.
Betekenisvol leg ik de hand onder mijn kei. Emoties mogen never nooit niet afnemen. Mijn Elvis huilt glitters en ik juich tranen. Kom op zeg, bekijk het eens even. Zie, luister, tast, ruik, kus en zoen.
Vrij vrij en aard aardig. Laat de dingen met rust. Het zijn zijn, het onverklaarbare onverklaard. Ding niet naar dingen. Noch intrinsiek noch excentriek. Laat muziek muziek.
Het enige ding dat telt, niet zo moeilijk, is uiteindelijk de liefde. Toch?
Inzending voor 'wie wint de enige echte virtuele verzoent u zich met het afnemen van de betekenis der dingen trofee' op pomgedichten.
Ik dus ... beloond met goud ... waarvoor dank ... en nee ... ik verzoen me er niet mee ... met de afname van de betekenis der dingen. Lees ook de reactie en de andere inzendingen!
Abonneren op:
Posts (Atom)