Geen gebergte zo mooi als dat van de Alpen. Alpengbirge alleen al klinkt zo mooi. Mijn richtige Alpenseele bloeit altijd zodra ik de Alpen ontwaar. Eerst de voeten bij Garmisch in Beieren en dan langzaam omhoog naar de enkels, knieën und so weiter. Heidi en Peter en opa en de complete familie Von Trapp komen mij entwieder. De zon begint spontaan te jodelen. Gooit zijn stralen over dalen, toppen, rivieren en bergmeren. Ganz toll.
Immer wieder Sontag geeft het dan. Nee, de Pyreneeën staan zwaar in de schaduw bij dit gebergte. Zo ook de Kaukasus en Himalaya. Ze kunnen niet tippen aan Jungfrau, Eiger, Nordwand. Laat staan aan de Zugspitze, de Gross Clockner of Grosse Berg. Alpenseele macht mir spass!
