Maak plaats, maak plaats, maak plaats ... zij heeft gigantisch veel
haast. Met haar veel te korte benen kan ze amper bij de trappers. Maar
ze doet haar best. Met een bezorgde blik kijkt ze voortdurend over het
stuur. Zitten ze er nog wel in? Ze vliegt door de straten. Voor haar
gevoel althans. Ze mogen niet te laat komen, want dat is een doodzonde.
Zeker met zo'n strenge juf. De buurtgenoten houden hun hart vast. Als
dat maar goed gaat. 112 Wordt gebeld. Een pientere buurvrouw van
driehoog achter voorziet een ongeluk. Ook de moeder wordt ingeschakeld.
Hopelijk is ze wakker. En Marieke maar trappen, met haar veel te korte
beentjes. De poppen slapen nog. Het is al bijna tijd.
