Tovermacht, mocht ik hem hebben, ik gaf hem nooit meer af. Maar wat zou ik dan toveren? En met welke macht? Er is zoveel te toveren, misschein wel tot de duizendste macht. Zou ik er blij van worden? Ik weet het niet. Misschien wel voor de heb. En stel nu dat iemand anders die tovermacht zou hebben, lopen dingen dan niet uit de hand? Met de klemtoon op niet. Wat als degene die de tovermacht bezit deze overspeelt. Met hier de klemtoon op over. Wie zou hem dan ontvangen, overnemen, tot zich nemen? Ik wil het niet weten.
Laten we de tovermacht maar beter verdelen. In kleine stukjes tover waarmee iedereen content is. Maar hoe doen we dat dan weer? Eerst maar even nationaal beperken, binnen de landsgrenzen. Want eerlijk is eerlijk. De buren hoeven er niet van mee te profiteren toch? Dan komen we op zo'n pakweg 17 miljoen mensen uit. Een ouder of voogd per minderjarige krijgt een extra tover. Dementerenden, zwakbegaafden en gevangenen worden uitgesloten van deelname aan de toververdeling. Eigenlijk best triest, want zij zijn degenen die de tover wellicht het hardste nodig hebben, maar dat terzijde.
Hoe gaan we uiteindelijk alle tovers verzamelen en verdelen? Heel simpel, mits we na (in)deling uitkomen op een even aantal. We willen immers niemand, maar dan ook niemand tekort doen. Enfin ik doe een gok. Stel we komen uit op 20 miljoen tovers. Dan maken we eerst een selectie. Gemeenschappelijke toverwensen voegen we bijeen? De liefdeswensen, de geldwensen, de milieuwensen, de dierenwensen, ik noem er maar een paar, we voegen ze samen en rubriceren ze. Daarna gaan we er om dobbelen. Het heeft immers totaal geen zin om elkaar te overtuigen van belangrijkheid. Iedereen heeft daarover zo'n beetje een eigen idee. Het dobbelen doen we in groepjes van vier. Dan houden we uiteindelijk zo'n 5 miljoen tovers over. Zo. De eerste selectie is alvast gemaakt. Nog iemand verdere ideeën? We komen er samen toch wel zeker uit?
16-11-2017
14-11-2017
Ambachtelijke fanfare
Oratoriums vliegen in de maand december weer om onze oren. De ene nog indrukwekkender, oorontwekkender dan de ander. In januari zijn ze weer verdwenen. Van de bühne en van het theater. Ambachtelijke fanfares. Schuif de loftrompet maar vast uit. Vele kindekes worden er geboren. De geboorte van kleine kunstwerkjes. Met inspirator Johann Sebastian am Bach.
Am Bach heeft Johann Sebastian immers vaak vertoeft. En dan met name de Flödderbach die afwatert op de Hörsel in Eisenach (Thüringen). De Hörsel die de mooie Duitse stad queert en onderlangs de Wartburg loopt.
Wie kent de Wartburg nicht? Dit kasteel kent een rijke historie. Daar smeedde nog ooit Maarten Luther zijn humanistisch protestants manifest samen met zijn vakbroeders de reformatoren Huldrich Zwingli en Johannes Calvijn. Maar dat terzijde. Hoewel, schreef Bach niet ooit een paar prachtige reformatoriums opgedragen aan Maarten?
Maar was dat aan Maarten Luther of aan Sint Maarten? De historici twijfelen daar nog over. Sint Maarten, met daaraan verbonden het lichtjesfeest van 11 november. Althans in West-Europa in de vroege Middeleeuwen. Een heidens feest of toch christelijk van oorsprong?
Enfin, hoe dan ook, beiden heren gingen vooraan in de stoet. Een gemene deler zogezegd. De ene symbolisch stralend in licht en vruchtbaarheid als saint, Sint Maarten, en de ander als de grondlegger van diversiteit in geloofsuiting. Ambachtelijke fanfare. Want zeg nu eens eerlijk, wie gelooft nou wie? Allemaal een lieve heer uiteindelijk. So what. Life and let life zeg ik dan.
Intussen zit ik in de wachtrij. Nummertje 1025 heb ik. Dan ben ik online pas aan de beurt om kaartjes te bestellen voor het befaamde Weihnachtsoratorium van Bach am Flödderbach te Eisenach. Dit jaar een jubileumuitgave die voor de gelegenheid ter plekke am Bach uitgevoerd zal worden. Er is een gigantisch podium gebouwd in de stad, grenzend aan zowel de Flödderbach als de rivier de Hörsel, met prachtig uitzicht op de Wartburg. Nog effe warten dan maar en duimen, dat het me lukt.
Am Bach heeft Johann Sebastian immers vaak vertoeft. En dan met name de Flödderbach die afwatert op de Hörsel in Eisenach (Thüringen). De Hörsel die de mooie Duitse stad queert en onderlangs de Wartburg loopt.
Wie kent de Wartburg nicht? Dit kasteel kent een rijke historie. Daar smeedde nog ooit Maarten Luther zijn humanistisch protestants manifest samen met zijn vakbroeders de reformatoren Huldrich Zwingli en Johannes Calvijn. Maar dat terzijde. Hoewel, schreef Bach niet ooit een paar prachtige reformatoriums opgedragen aan Maarten?
Maar was dat aan Maarten Luther of aan Sint Maarten? De historici twijfelen daar nog over. Sint Maarten, met daaraan verbonden het lichtjesfeest van 11 november. Althans in West-Europa in de vroege Middeleeuwen. Een heidens feest of toch christelijk van oorsprong?
Enfin, hoe dan ook, beiden heren gingen vooraan in de stoet. Een gemene deler zogezegd. De ene symbolisch stralend in licht en vruchtbaarheid als saint, Sint Maarten, en de ander als de grondlegger van diversiteit in geloofsuiting. Ambachtelijke fanfare. Want zeg nu eens eerlijk, wie gelooft nou wie? Allemaal een lieve heer uiteindelijk. So what. Life and let life zeg ik dan.
Intussen zit ik in de wachtrij. Nummertje 1025 heb ik. Dan ben ik online pas aan de beurt om kaartjes te bestellen voor het befaamde Weihnachtsoratorium van Bach am Flödderbach te Eisenach. Dit jaar een jubileumuitgave die voor de gelegenheid ter plekke am Bach uitgevoerd zal worden. Er is een gigantisch podium gebouwd in de stad, grenzend aan zowel de Flödderbach als de rivier de Hörsel, met prachtig uitzicht op de Wartburg. Nog effe warten dan maar en duimen, dat het me lukt.
06-11-2017
Asten nu officieel Pecha Kucha 'stad'
Met dit nieuws opent Frank Kuijpers, een van de organisatoren van Pecha Kucha Peelland op vrijdag 3 november de achtste Pecha Kucha-avond in Hotel Nobis. Voor een publiek van vierhonderd toeschouwers. Een Pecha Kucha (spreek uit als één woord: petsja-koetsja) is afkomstig uit Japan. De letterlijke vertaling is gebabbel of prietpraat. Pecha Kucha Peelland biedt een platform aan ontwerpers, architecten, kunstenaars, wetenschappers, dromers, vakmensen, critici, studenten, al dan niet professioneel, om hun ideeën te presenteren. Dit gebeurt in een standaard format. Aan de hand van twintig plaatjes, die elk twintig seconden blijven staan, doet de spreker zijn verhaal.
Frank: “Ik kreeg heel verrassend vorige week een belletje van het hoofdkantoor Pecha Kucha (www.pechakucha.org) uit Tokio. Of wij als organisatie wel wisten dat wij echte Pecha Kucha’s hielden? Ze hadden ons vorig jaar niet gevonden omdat op dorpen niet gezocht wordt. Nu hebben we dus een officiële status als Pecha Kucha City Asten. Te gek. Asten is nu een stad. Het format en de spreiding van locaties wereldwijd wordt streng bewaakt. Super, deze nominatie."
Frank Kuijpers brengt het nieuws dat Asten officieel Pecha Kucha stad is (Foto: Rob Fritsen/SIRIS)
Tijdens de achtste Pecha Kucha gingen twaalf sprekers de uitdaging aan om met veel passie over hun onderwerp te vertellen. Die onderwerpen varieerden van Cisterciënzer abdijen tot buitenaards leven en van unieke Brabantse groenten tot de wondere wereld van insecten. Ook kreeg het publiek presentaties te zien over democratie, complexiteit en de taal Esperanto. Britt Vossen vertelde over haar ervaringen als deelneemster aan het televisieprogramma Utopia en wat dat opleverde voor haar modellenwerk.
Matt Verhaegh, medeorganisator en man achter de knoppen vertelt nog een anekdote.
“Op het allerlaatste moment zei nog iemand af vanwege zijn werk. Iedereen doet vrijwillig mee en niemand wordt betaald. Niet erg hoor, want ik had zelf een Pecha Kucha voorbereid en kon zodoende invliegen. Degene die niet kon doet volgend jaar gewoon weer mee. Zijn Pecha Kucha ging over het getal negen. Dat komt dan mooi uit want de volgende Pecha Kucha is de negende editie. Belangrijk bij Pecha Kucha’s is dat je goed kunt associëren en improviseren.”
Henk Kerkers presenteert zijn Pecha Kucha Unieke Brabantse groenten (Foto: Rob Fritsen/SIRIS)
Uit het gelach en geroezemoes in de zaal tijdens de Pecha Kucha’s en de pauzes blijkt hoe dit soort avonden wordt gewaardeerd. Het levert veel weetjes op. Nooit gedacht dat het aantal sterren in het universum zo groot is als het totaal aantal zandkorrels van alle stranden ter wereld. Dat zowel de bombardeerkever als de pyjamaschildwans een interessant seksleven hebben, en dat de stadsreus niet in Asten voorkomt. Zo weten we ook dat zaken en systemen eenvoudig, ingewikkeld, complex en chaotisch kunnen zijn. Maar dat ook op het randje van complex en chaotisch juist nieuwe en spannende dingen ontstaan.
De avond werd afgesloten met een improvisatie Pecha Kucha. Een random selectie van twintig dia’s uit alle Pecha Kucha’s van die avond die tien in plaats van twintig seconden blijven staan en aaneengepraat door iemand uit het publiek met een door het publiek gekozen thema. In dit geval truc. En een hele truc was het. Ondergetekende was, niet geheel onvrijwillig, de klos.
Ondergetekende wordt geïntroduceerd voorafgaand aan de improvisatie (Foto: Marjan Coppens)
Een Pecha Kucha meemaken of zelf meedoen? Zie: www.pechakuchapeelland.nl.
Foto's gemaakt door Rob Fritsen / SIRIS van Pecha Kucha Peelland (8). Zie hier.
Optredens in chronologische volgorde:
01) Henk Janssen - Geuren en kleuren
02) Britt Vossen - Twee maanden Utopia
03) Henk Kerkers - Unieke Brabantse groenten
04) Kees Smedema - De bibliotheek: van probleem tot parel
05) Frank Hertrooij - Esperanto
06) Matt Verhaegh - Buitenaards leven in zicht
Pauze
07) Jan Rooze - Cisterciënzer abdijen en andere kloosters
08) Herman Peeters - Mijn persoonlijke informatie op internet
09) Hans Brands - Complexiteit
10) Chris Jacobs - De wondere wereld van insecten
11) Sanne van de Valk - Overbrug de kloof tussen stad en platteland
12) Lisette Gast - Waarom de meerderheiddemocratie niet werkt en wat smoesjes daarmee te maken hebben
Improvisatie:
Rob Mientjes - Truc
NB: Op de website www.pechakucha.org staat Asten nog niet opgenomen in de Worldmap. Daarvoor is de benoeming nog te vers.
Frank: “Ik kreeg heel verrassend vorige week een belletje van het hoofdkantoor Pecha Kucha (www.pechakucha.org) uit Tokio. Of wij als organisatie wel wisten dat wij echte Pecha Kucha’s hielden? Ze hadden ons vorig jaar niet gevonden omdat op dorpen niet gezocht wordt. Nu hebben we dus een officiële status als Pecha Kucha City Asten. Te gek. Asten is nu een stad. Het format en de spreiding van locaties wereldwijd wordt streng bewaakt. Super, deze nominatie."
Frank Kuijpers brengt het nieuws dat Asten officieel Pecha Kucha stad is (Foto: Rob Fritsen/SIRIS)
Tijdens de achtste Pecha Kucha gingen twaalf sprekers de uitdaging aan om met veel passie over hun onderwerp te vertellen. Die onderwerpen varieerden van Cisterciënzer abdijen tot buitenaards leven en van unieke Brabantse groenten tot de wondere wereld van insecten. Ook kreeg het publiek presentaties te zien over democratie, complexiteit en de taal Esperanto. Britt Vossen vertelde over haar ervaringen als deelneemster aan het televisieprogramma Utopia en wat dat opleverde voor haar modellenwerk.
Matt Verhaegh, medeorganisator en man achter de knoppen vertelt nog een anekdote.
“Op het allerlaatste moment zei nog iemand af vanwege zijn werk. Iedereen doet vrijwillig mee en niemand wordt betaald. Niet erg hoor, want ik had zelf een Pecha Kucha voorbereid en kon zodoende invliegen. Degene die niet kon doet volgend jaar gewoon weer mee. Zijn Pecha Kucha ging over het getal negen. Dat komt dan mooi uit want de volgende Pecha Kucha is de negende editie. Belangrijk bij Pecha Kucha’s is dat je goed kunt associëren en improviseren.”
Henk Kerkers presenteert zijn Pecha Kucha Unieke Brabantse groenten (Foto: Rob Fritsen/SIRIS)
Uit het gelach en geroezemoes in de zaal tijdens de Pecha Kucha’s en de pauzes blijkt hoe dit soort avonden wordt gewaardeerd. Het levert veel weetjes op. Nooit gedacht dat het aantal sterren in het universum zo groot is als het totaal aantal zandkorrels van alle stranden ter wereld. Dat zowel de bombardeerkever als de pyjamaschildwans een interessant seksleven hebben, en dat de stadsreus niet in Asten voorkomt. Zo weten we ook dat zaken en systemen eenvoudig, ingewikkeld, complex en chaotisch kunnen zijn. Maar dat ook op het randje van complex en chaotisch juist nieuwe en spannende dingen ontstaan.
De avond werd afgesloten met een improvisatie Pecha Kucha. Een random selectie van twintig dia’s uit alle Pecha Kucha’s van die avond die tien in plaats van twintig seconden blijven staan en aaneengepraat door iemand uit het publiek met een door het publiek gekozen thema. In dit geval truc. En een hele truc was het. Ondergetekende was, niet geheel onvrijwillig, de klos.
Ondergetekende wordt geïntroduceerd voorafgaand aan de improvisatie (Foto: Marjan Coppens)
Een Pecha Kucha meemaken of zelf meedoen? Zie: www.pechakuchapeelland.nl.
Foto's gemaakt door Rob Fritsen / SIRIS van Pecha Kucha Peelland (8). Zie hier.
Optredens in chronologische volgorde:
01) Henk Janssen - Geuren en kleuren
02) Britt Vossen - Twee maanden Utopia
03) Henk Kerkers - Unieke Brabantse groenten
04) Kees Smedema - De bibliotheek: van probleem tot parel
05) Frank Hertrooij - Esperanto
06) Matt Verhaegh - Buitenaards leven in zicht
Pauze
07) Jan Rooze - Cisterciënzer abdijen en andere kloosters
08) Herman Peeters - Mijn persoonlijke informatie op internet
09) Hans Brands - Complexiteit
10) Chris Jacobs - De wondere wereld van insecten
11) Sanne van de Valk - Overbrug de kloof tussen stad en platteland
12) Lisette Gast - Waarom de meerderheiddemocratie niet werkt en wat smoesjes daarmee te maken hebben
Improvisatie:
Rob Mientjes - Truc
NB: Op de website www.pechakucha.org staat Asten nog niet opgenomen in de Worldmap. Daarvoor is de benoeming nog te vers.
Abonneren op:
Posts (Atom)