31-05-2003

Rookverhaal 19: Ontcijferen

1 Van de meest vervelende bijzaken van stoppen met roken is de continue stroom van cijfers die tussen je oren vliegt. Nog 1 sigaret. Vandaag rook ik er 5. Dit wordt mijn laatste pakje. Over 3 dagen stop ik. Dat kost me weer € 3.10. Ik heb in totaal 4 jaar gerookt. Ik heb nog 6 sigaretten. Het 1e weekend van april stop ik voorgoed.

Er is ook 1 reden om er spontaan weer mee verder te gaan. En dan heb ik het over diezelfde continue stroom van cijfers die tussen m’n oren vliegt, dag in, dag uit. Dat begint bij de wekker. 7.40u, nog 10 minuten. Ik was twee oren en twee ogen, één mond en één neus, kortom één gezicht. Ik meet mijn suiker. Tel 40 seconden mee, lees de uitslag, 7.3 en spuit 14 eenheden insuline. Ik smeer 4 boterhammen. Het is 8.50u ik ga naar mijn werk. Ik druk in de lift op 0, open deur 300, waarachter zich 1 fiets bevindt. Ik moet me haasten, heb nog 5 minuten voor het te laat komen. Ik loop naar Niveau 2 en groet 3 collegae.

Ik kijk in de agenda, het is vandaag 20.03.02, er zijn 4 zieken. Ik log in 02….20, wachtwoord is combinatie van 4 cijfers en 4 letters. Het volgende bestand vraagt om login 308. Om 10.00u volgt de eerste van 5 telrondes (de bibliotheek houdt momenteel gebruikersonderzoek en dan zijn statistieken wel handig). 6 mensen aan de raadpleegpc’s, 11 mensen lopen rond, 3 groepen van 3 in de groepsruimtes, 34 mensen aan de studietafels, 167 mensen achter de GIW’s (studentenwerkplek).

10.30u is er koffie. Ik heb zin in lekkers. Eerst wat geld op de chipknip zetten (uiteraard niet dagelijks, maar toch!). Ik tik mijn 4-cijferige pincode in. Ik kies nummer 112 uit de snoepautomaat. Terug op de werkplek, krijg ik een storingsmelding. Ik piep de zaalwacht op, 3107 .. 60 .. 2126 en vertel dat het kopieerapparaat error-melding 302 geeft. Ik moet 5 minuten wachten. Het probleem wordt niet 1,2,3 opgelost. Ik gebruik het medewerkerskopieerapparaat (wat een woord, maar liefst 25 letters!). Die werkt op nummercode 1.2.3.4.5.

Etenstijd, 12.00u, ik loop naar de mensa in 100 grote stappen en haal 75 keer diep adem. De lucht in onze 3 voetbalvelden grote bieb is namelijk echt niet te harden. Het keuzemenu is 2-ledig. Ik acht het 9 van de 10 keer uitgesloten dat 11 over 12 het keuzemenu 2-ledig blijft. Ik kies de overgebleven optie. Menu 1. In de middag neem ik wat teksten door. Wat paradoxaal, ik ontcijfer een tekst met letters!!! Wars van al het gecijfer houd ik mijn ogen dicht als ik om 17.30u naar huis fiets.

Ik wordt bijna omvergereden door een 504. Thuisgekomen strijk ik neer voor de TV. Niks op 1,2,3,4,5,6,7 etc. Zelfs RAI-Uno stelt teleur. Teletekstpagina 101 dan maar. Ik ontcijfer mezelf en strijk letterlijk neer op frisgewassen lakens. Ik ben uitgeteld, zie geen schaap meer voor ogen.
’s Nachts droom ik 1984 in de vorm van chocolade letters en van de film ‘Drowning by numbers’.

Rookmien

"Rookverhalen" een compilatie van hersenspinsels opgehoest tijdens het stoppen met roken in de herfst van 2001. Oftewel verhalen van een jonge dichter bij trekdrop en kaarslicht.