Weemoedig neem ik afscheid van mijn laatste rook. Rook is niet meer. Raar hoe je vertrouwd kunt raken met al die schrijfsels. Als ik naar mijn handen kijk, vind ik daar ook geen rook meer terug. Zelfs de rook in mijn hoofd is verdwenen. Geen rookspinsels meer, slechts kringen lucht. Natuurlijk heb ik af en toe gezondigd tijdens mijn 16 verhalen. Geheelonthouding bleek niet aan mij besteed.
Verslavingen dwepen met de mensheid, liggen overal op de loer, spinnen een web, graven kuilen en stellen het karakter op de proef. Kortom ze drijven je tot het uiterste. Gelukkig telt alleen de overwinning op jezelf. Die smaakt zoet en biedt houvast. Nee, 2002 wordt rookvrij in alle opzichten. Nu de alcohol nog (grapje). No cigarets and no stories anymore. Kwade luchten, stoompartijen, rochelmanifestaties en zacht gefluim zijn niet langer mijn deel. Op naar innerlijk ‘schone’ avonturen in het nieuwe jaar.
Rest mij mijn lezersschare te bedanken, die ik deelgenoot heb gemaakt van mijn muizenissen, buikpijntjes en rooktragedies. Het virtuele rook- en schrijfgenot blijft vanaf nu slechts een herinnering en ik beloof U dat ik uw PC niet meer zal bestoken met rookperikelen of andere onhebbelijkheden. Het was mij een genoegen en hopelijk was dat wederzijds. Hoedt U voor rooksignalen en andere rookartikelen in 2002, steek die vuurpijl aan met lucifers of aansteker en tel na iedere pijl U vingers na. Rook uit.
Een jonge dichter bij trekdrop en kaarslicht, ciao, het gaat U allen goed.
Rookmien
"Rookverhalen" een compilatie van hersenspinsels opgehoest tijdens het stoppen met roken in de herfst van 2001. Oftewel verhalen van een jonge dichter bij trekdrop en kaarslicht.
