Angstvallig hou ik vast
Aan alles wat niet lost
Waarom deze twee regels? Is het een begin van een gedicht? Waar staan ze voor? Ach wat. Ik laat ze gewoon los. Angstvallig. Dat wel.
Het begint heel vroeg
Maar geeft nooit antwoord
Waarom deze twee regels? Is het een raadsel? Daar lijkt het wel op. Ik hou niet van raadsels. Zeker niet van raadsels die geen antwoord in zich dragen.
Niets is waterdicht
Ja, hallo. Dat is een open deur. Maar waarvan? Van een dialoog? Een tweegesprek? Ik betwijfel het. Neem nou mijn regenlaarzen. Daar komt geen spatje water door. Hoewel. Van boven?
Het reddingsvest loopt leeg
Vol van verdronken water
Ja, dat is toch wel poëzie. Loopt leeg. Vol van. Bekt lekker, toch? Verdronken water! Wat een symboliek. Hoe heet dat taalkundig ook alweer? Personificatie, zoiets?
De aarde poreus
Semipermeabel
Aha, nu zijn we aanbeland in de scheikunde les. Of zijn we aangekomen bij het klasje tuinieren voor hobbyisten? Klinkt duur en interessant, semipermeabel. Wel een mooi woord. Toch? Net als toendra of taiga. Maar dat is dan weer hogere aardrijkskunde.
Granieten korrels
Kriebelen mijn gemoed
Geen touw aan vast te knopen. Hier kan ik helemaal niets mee. Granieten korrels voor de kat? Kattenkriebels? Allergie? Ik krijg hiervan alleen maar jeuk. Maar ja, ook dat heeft functie.
Ik proef lakmoes
Op mijn zilte tong
Kijk nou gaan we het eindelijk over een beetje inhoud hebben. De lakmoesproef is ons allen bekend. Voor het geval er nog getwijfeld wordt aan kwaliteit. Dit is absoluut van belang. Anders legt de schrijver de lakmoes niet op de tong. Zilt smaakt het in ieder geval wel wat liever. Dat is dan alvast mooi meegenomen.
Doorweekt van alle tranen
Hoest ik storm
Dat is dan weer jammer. Nu wordt de inhoud gevolgd door reclameslogans. Dit gaat ongetwijfeld over nattermannen en vissersvriendjes. Tot huilen toe.
Fier
Uit een trotse keel
Politiek quotes misstaan niet in dit verhaal met dank aan deze oneword oneliner. Maar of ik er op zal stemmen? Ik denk het niet. Mij iets te bombast.
Vanaf de bodem
Diep, diep rood
Dat zegt de kunstenaar die met lede ogen zijn potje verf roert. Hij heeft nog een lange weg te gaan. Verzonken. Dat is zeker.
Gedachteloos
Hart op
De slotsom valt altijd tegen. Hier loopt het af. Einde. In alle opzichten. Maar wel met bittere noodzaak. Aan alles komt een eind. Denk er niet te veel bij na. Lees vooral niet tussen de regels door. Laat los. Dit is niet voor niets een waterdicht.
Waterdicht
Angstvallig hou ik vast
Aan alles wat niet lost
Het begint heel vroeg
Maar geeft nooit antwoord
Niets is waterdicht
Mijn reddingsvest loopt leeg
Vol van verdronken water
De aarde poreus
Semipermeabel
Granieten korrels
Kriebelen mijn gemoed
Ik proef lakmoes
Op mijn zilte tong
Doorweekt van alle tranen
Hoest ik storm
Fier
Uit een trotse keel
Vanaf de bodem
Diep, diep rood
Gedachteloos
Hart op
