120 Woorden (120W) is een website gerund door vrijwilligers waarop ik kleine stukjes van exact 120 woorden plaats. Meestal aan de hand van opgelegde themawoorden.
Motto 120 Woorden: Er wordt veel te veel geschreven en daardoor veel te weinig gelezen. Weg met de breedsprakigheid. 120 woorden is precies genoeg.
Groupie de clown (01-03-2016) (Themawoord: Groupie)
Iesie en Diesie lachten zich te pletter. Daar vloog Groupie door de lucht, poedeltjenaakt. Het was een komisch gezicht. Groupie balanceerde op de handen van Parel en Jammie door het kleedlokaal. Hij schaterde het uit. Zijn oranje pruik met vastgespeld hoedje, hing scheef over zijn gezicht. De grote geschminkte ogen spatten uit het witte gezicht en de tranen biggelden over zijn wangen.
‘De plank, de plank, doe de plank!’, riepen Iesie en Diesie in koor. Met een verbeten gezicht spande Groupie al zijn spieren samen. De grote flaperdeflapschoenen, tevens enige kledingstukken die hij nog droeg, staken loodrecht omhoog. ‘Het podium op, het podium op!’, vervolgden Iesie en Diesie.
Parel en Jammie gehoorzaamden braaf. Groupie nam het daverend applaus in ontvangst.
Blonde Dennis (02-03-2016) (Themawoord: Groupie)
O lieve blonde Dennis, met jouw o zo blauwe ogen. Weet. Ik hou van jou. O lieve blonde Dennis. Ik heb een oog op jou. O lieve blonde Dennis. Ik val voor jou. En als ik dan zo naar jou kijk, dan slaat mijn hart op hol.
Dennis, Dennis. Waarom maak jij toch altijd zo’n stennis? Duizend dames, fans, ze aanbidden. Wat wil je nu nog meer? Wat ontbreekt er in het midden? Avond na avond breng jij jouw lied. De zaal gaat uit haar dak. Niemand, niemand houdt dan zijn gemak.
O lieve blonde Dennis. Ik heb een zwak voor jou. Met jouw mooie ogen, o zo blauw. Mag ik niet jouw groupie zijn. Doe bie doe bie doe.
Boeien (04-03-2016) (Themawoord: Groupie)
We waren jong en niet van steen. Daar denk ik nu aan terug. Een optreden van een jonge Frank Boeijen. Daar moesten we naartoe. De vriendenclub werd gemobiliseerd. Met twee jongens en drie meiden kochten we kaartjes. Ik vond er niet zoveel aan. Who the fuck is Frank Boeijen? Boeien.
Mijn kersverse vriendinnetje dacht daar anders over. Ik wist niet dat zij een verborgen liefde koesterde voor Frank. Nog niet bekend maar wel bloedmooi, aldus de kenners een echte hartenbreker, zochten we Frank op na het concert. Wat ik zag wilde ik niet geloven. Een wachtrij voor de deur. Voor handtekeninggroupies. Tattoes bestonden toen nog niet. Een aantal meiden mocht naar binnen. Inclusief mijn vriendin. Daarna nooit niet meer gezien.
Ongehoord (07-03-2016) (Themawoord: Jaknikker)
Wat een maf woord. Ik weet niet of ik het hier goed schrijf maar fonetisch klonk het als yak-nikker. Ik hoorde het woord vandaag voor het eerst. In het gangpad van een veel te drukke trein midden in de ochtendspits.
De jonge gast die het woord bezigde was geen student, dat zag je zo. Eerder een halve mongool. En toch verbaasde hij me met zijn taalgebruik. Hoe kwam ie erbij? Een yak-nikker? Wat had een yak met een nikker te maken?
Ongehoord ook het gebruik van het woord nikker. Hoe kwam hij aan die associatie? De jongen uitte het woord naar zijn vriend. “Ik haat yak-nikkers!” De vriend knikte met zijn hoofd duidelijk ja. Een echte jaknikker was het. Ongehoord.
Nein (09-03-2016) (Themawoord: Jaknikker)
Vrolijk hupt Peter de berg omhoog. De zon gloort aan de hemel. Eindelijk heeft Heidi toegehapt. Ze hebben afgesproken bij het bergmeer ‘Wasser in Tirol’.
Stikzenuwachtig heeft Peter zijn mooiste Lederhose aangetrokken, de zwartleren met eenvoudige laadklep. Hoe zou Heidi gekleed zijn? In haar favoriete blousje?
De gedachte alleen al zorgt ervoor dat Peter’s jaknikker hard tegen de laadklep bonkt. Onrust in hoofd en hart.
Turend naar de horizon wacht Peter ongeduldig af. Het bankje voelt nog wat koud van de ochtendnevel. Waar blijft ze nu?
Daar is Heidi eindelijk. Geen tijd mag verloren gaan. Haastig gooien ze schroom en kleren van zich af en duiken het ijskoude water in.
“Nein, er ist aber klein!”
Peter’s jaknikker schudt verontwaardigd ‘Nee!’.
Wildvliegers (11-03-2016)
‘Zero, Zero, kan ik landen?’
‘Fifty, Fifty, baan 3 is vrij!’
Sirenes loeien. Brandweerwagens rukken uit. Dierenambulance volgt. Sproeien helpt niet meer. De huid is volledig verbrand.
In het opvangcentrum wordt het slachtoffer onderzocht.
Duidelijk weer een gevalletje desoriëntatie.
‘Ik werd verblind, door een enorme spiegel langs baan 3. Sinds wanneer ligt daar een spiegel?’
‘Meneer doelt op de zonnepanelen?’
‘Zonnepanelen? Zonnepaneren bedoelt u zeker. Heeft u mijn verenpak al eens goed bekeken? Dat hoort wit te zijn. Weet u wel?
De scholekster ligt er gebakken bij. Herstel vindt plaats in de recoveryruimte.
‘Ha Schollie, jij ook hier?’
‘Tuur, dat is lang geleden. Een jaar? Hee, en Griet. Nee, Kief ook! Wat leuk!’
Vier vreemde vogels. Wat vlogen ze wild.
Lente met Meander en Mekaar (15-03-2016) (Themawoord: Meander)
Daar zitten ze gebroederlijk naast elkaar. Op een klein hek. Gelijk drie kleine kleutertjes, maar dan met twee. De zon schijnt en de lente hangt in de lucht, klaar om neer te vallen. Meander en Mekaar delen hetzelfde lot. Ze moeten koste wat kost de lente bewaken. Hij valt weldra. En het is hun taak om te zorgen voor een zachte landing. Ooit viel de lente heel hard. Niemand die hem zag aankomen. De wereldeconomie in Nederland stond op zijn kop. Nee, met Meander en Mekaar is dat probleem voorgoed opgelost. Een team, een tweetal dat volledig op elkaar is ingespeeld. Met Meander en Mekaar krijgt iedereen alles voor elkaar. Zo simpel is dat. Met Meander en Mekaar nooit ruzie.
De verschrikkelijke Meandertaler (16-03-2016) (Themawoord: Meander)
Meanderen dat was het liefste wat hij deed. Met grote moddervoeten in eender welke rivier bochten en walletjes opgooien. De gele modder spetterde dan tussen zijn lompe tenen door. Alle rivierbeesten maakten zich zo snel mogelijk uit de voeten. Voor zover ze voeten hadden natuurlijk. De ijsvogel, de zandeend, de scholveger en de bonte slijkkruiper voorop. De rest zwom weg.
Het krabbedabbevisje had er nog het meeste moeite mee. Hij werd gek en misselijk van al dat geslinger in het water. Ook botste hij regelmatig zijn hoofd, in bochten die er eventjes geleden niet waren. Bijna alle rivierbewoners wensten dat de Meandertaler snel ophoepelde. Met zijn grote lelijke moddervoeten. Dat lieten ze hem ook weten. Droevig droop hij dan af.
Meanderen (18-03-2016) (Themawoord: Meander)
Diep verborgen in de bossen van Lapland is een belangrijke ontdekking gedaan. Nobelprijswaardig. Wetenschappers hebben vastgesteld hoe mensen gedachten ontwikkelen. In golven naar men lange tijd vermoedde. Oud nieuws. Maar wat nu duidelijk is geworden, is hoe die golven bewegen.
Horizontaal dacht men aanvankelijk. Een verkeerde aanname. Jarenlang liep het onderzoek spaak. Aan horizontale gedachten leek geen einde te komen. Lap erop dachten vooraanstaande wetenschappers, wij doen onderzoek in neutraal gebied, into the wild.
En voilà. Nu eindelijk de uitkomst en het bewijs. Gedachten ontwikkelen zich zowel horizontaal als verticaal. Ze meanderen van hoog naar laag, in lengte en breedte. En wat stuitend is, ze stuiteren steeds vaker. Een gat in de markt voor de farmaceutische industrie. Lang leve ADHD.
Basterdwederik (21-03-2016) (Themawoord: Lancet)
Ik schuif aan tafel ergens in het diepe zuiden en vraag om de kaart.
“Plat of Hollands?”
Ik begrijp de ober niet goed. Of ik de kaart in streektaal wil of in Algemeen Beschaafd Nederlands?
“Doe maar Hollands!”
Heel even denk ik na over deze merkwaardige vraag en sla vervolgens een dik boekwerk open. Namen duizelen voor mijn ogen. Ik kan niet goed kiezen en overweeg de ober te vragen om raad. Toch maar niet. Hij is bepaald niet spraakzaam.
“Ennehhh!”
De ober staat naast me en kijkt me doordringend aan.
“Doe mij maar de Basterdwederik!”
“Meneer heeft een uitstekende smaak!”
“Graag opdienen met de bladeren eraan!”
“Lobbig of lancetbladig?”
“Wat denkt u zelf!”
“Lancetbladig!”
“Juist, en graag medium rare!”
Lancen (20-03-2016) (Themawoord: Lancet)
Binnenkort kunnen we weer genieten van klassiekers. Het voorjaar kruipt langzaam uit de schoenen, de leren broekjes zitten al in het vet. De modernste technieken zijn verwerkt op de velo, de nieuwste trend in kledij aangeschaft. Naadloze shirtjes om wrijving onder oksels te voorkomen.
De nieuwste spruiten in het peloton hebben de meest recente wielerdictie uit hun hoofd geleerd. Ontsnappen aan theorie is haast onmogelijk. Goede benen heeft iedereen. Desnoods met de tong op het stuur en met het hol open koersen. Geen probleem. Maar wat in hemelsnaam is lancen?
Ik lance, hij lancet, wij lancen. Iets wat je nooit mag doen, staat geschreven in de uitleg. Het leidt tot stylofrene malabolide complicaties. Legt renners en koersen plat. Niet doen!
Impact (24-03-2016) (Themawoord: Lancet)
Thompson Bayer heeft er tabak van. Nors kijkt hij voor zich uit en zuigt aan zijn dikke sigaar. In gedachten overdenkt hij de laatste minuten. Het gesprek dat hij zojuist had met John More blijft rondzingen. In zijn rechtervestzak voelt hij een scherp mesje tegen zijn borst prikken. Had hij het maar gebruikt.
John is na het gesprek woest de soos uitgelopen. Wat een eikel is die Thompson. Hij wil geen review geven. Alles hangt af van zijn commentaar. Het is goud waard. Maar de concurrentie is moordend. Als hoofdredacteur van Nature bepaald Thompson wat wel en wat niet gepubliceerd wordt.
Ach fuck, de impactfactor van Nature is veel lager dan die van Lancet en Science biedt ook nog hoop.
Totaal anders (25-03-2016)
Ik kreeg een tip van de redactie. Schrijf eens totaal anders. Dat liet ik mij geen twee keer zeggen, of liever gezegd, lezen. Een tip voor het geval het weekthema een writersblock mocht veroorzaken. Dus nu schrijf ik totaal anders over Totaal. Zo tank ik bijvoorbeeld geen benzine, maar pure whiskey. Aan Airmiles doet Totaal niet. Daarvoor in de plaats ontvang ik een gratis jerrycan. Waarom, vraagt u zich wellicht als lezer af? Wel heel simpel. Als gevolg van de lenteactie. Tank meer dan 30 liter en u ontvangt een gratis jerrycan.
Ik word vreemd aangekeken zodra ik een paar flinke slokken neem uit mijn brandstoftank via een klein slangetje. Nog vijf liter te gaan, uit die kleine Japanner. Hik.
Van Kant (31-03-2016) (Themawoord: Kant)
Emanuelle stroopt heel langzaam haar kanten kousen op. Ze is uitgeput. Niet van de daad maar van de rede. Al die gesprekken van haar recente verovering hebben een kille uitwerking op haar zin.
Zojuist had de prille lover haar nog in de waan gelaten van zin. Ze had de verzwaarde ademhaling goed gespot. Ondanks de onervarenheid had de jonge onderzoeker haar zin gegeven. Maar waarom, waarom zoveel ouwehoeren? Van de zenuwen? De eerste keer?
Aanvankelijk had de jongeman gezwegen. Had zich laten leiden door Emanuelle. Bloedmooi was ze. Hij geil. Totdat hij zijn ervaringen woorden begon te geven. De rede een loopje met hem nam. Kritik der reinen Vernunft. Alleen daar kon hij nog aan denken. Aan Kant. Van Kant.
Kantje boord (31-03-2016) (Themawoord: Kant)
De golven sloegen over boord. Bij iedere nieuwe slag kropen ze dichter tegen elkaar. Sloegen de armen om elkaar heen. Gezichten, ogen, oren, neuzen, alles stond op scherp. In hevige paniek. De hele boot rook naar angst en twijfel.
Hoe dom waren ze geweest. Achteraf. Maar ze hadden geen kant op gekund. Aan de ene kant had de zwarte zee hun aangestaard. Gulzig wachtend. Aan de andere kant had een wrede oorlogsmachine hen naar het strand gedreven. Donkere, metalen lopen, kanonnenmonden. Opgejaagd wild. Zo hadden zij zich gevoeld.
Janus hield zich vast. Aan een heel klein stukje hout en hoop. De vingerknokkels blauw van kou. Hij liet niet los. Ooit zou de boot de wal raken. Volhouden dus. Kantje boord.
