Ik dacht eerst, dit is een grap van De Keyzer. Deze autodelenhandel heeft vast een trendy managementcursus gevolgd en probeert nu zijn autodelen te slijten in projectvorm. Een briljante zet van De Keyzer, vond ik. Zo wordt de autohandel uit het slop en de sloop getrokken.
Maar ik had het mis. Pas bij de tweede keer lezen had ik het door. Het gaat hier niet om losse autodelen maar om het delen van een auto. Maar hoe gaat dat dan in zijn werk? Ik probeerde mij een voorstelling te maken. Je rent met z’n vieren op een auto af en vervolgens vierendeel je hem. Dat geeft stukken. Zeker als je niet met z’n allen door eenzelfde deur kunt. Hier moest eerst een goede regeling getroffen worden.
Greenwheels noemen ze het project. Ik moest onmiddellijk aan de jaren 60 denken. Toen deelden de mensen ook vaak een auto. Kent u ze nog, de studentikoze flowerpower autootjes? Het Renaultje 4 en de Deux Chevaux? In felle kleuren en vaak behangen met roodwit geblokte gordijntjes. Ja, toen waren de auto’s behalve milieuvriendelijk ook nog eens romantisch en mensvriendelijk. Ze zaten wel een beetje krap maar ach, dat had zo z’n charme. Hoefde de kachel ook niet aan.
In Helmond-West staat nu een rode Peugeot 107 op zijn groene wielen te hunkeren naar klandizie. Het is wel even wennen, zo alleen en in de kou. Geduldig wacht hij tot iemand hem eens goed opstookt. De kou uit zijn lijf rijdt. Gelukkig is het autootje van de categorie AA. Een sportief typje, dat overigens niet toestaat dat er in hem gemorreld en geborreld wordt.
Ach, zo’n autodeelproject heeft gewoon zijn tijd nodig. Het komt allemaal goed met dit spaarzaam autootje. O ja en hij heeft ook al een troetelnaam gekregen. Ze noemen hem kortweg “Bob West”.
Mien zweeft en zwetst door Helmond-West
Gepubliceerd in Wijkkrant Helmond West November 2010 > Project autodelen
