“Wat zegt u mevrouw? Ik kan u niet goed verstaan, het is hier zo’n gekrijs in de speeltuin. Het is vandaag 30 september, de sluitingsdag van de speeltuin en het is groot feest. Het is nogal druk en de kinderen zijn opgewonden van alle ijspret. Ze krijsen de longen uit hun lijf van plezier. U gelooft mij niet? Omdat het zo warm is bent u bang dat het ijs zal smelten? Nou mevrouw, dan kan ik u geruststellen. De weersomstandigheden in Helmond-West zijn namelijk ijskoud hartverwarmend. En voor natte voeten hoeft u ook niet bang te zijn. Het ijs is speciaal voor de gelegenheid geïmporteerd uit Kamtsjatka en kan niet breken. U begeeft zich echt niet op glad ijs als u met uw kindertjes naar de speeltuin komt. O ja, en er is ook nog lekker koek en zopie. Ja, het is hier echt feest”. Piet springt vlug aan de kant als een kirrende meute schaatstienertjes hem omver probeert te schaatsen.
“U gelooft mij nog steeds niet mevrouw? Hoe ik u kan overtuigen? Of ik u kan doorverbinden met Gerrit Hiemstra of Erwin Kroll? Nou, mevrouw ik denk niet dat dat nodig is. Zij zullen hetzelfde zeggen als ik. Als u echt twijfelt aan de weersomstandigheden dan kunt u zich beter wenden tot de Buienradar. Ik kan u slechts één ding verzekeren, mevrouw. Het is hier beregezellig en u kunt gerust de muts en wanten thuislaten. De temperatuur op het ijs is zeer aangenaam. Tot tien uur vanavond kan ik ijszekerheid garanderen in Speeltuin Helmond-West. Kom maar snel met uw kindertjes want de lampjes gaan zo aan. Dat maakt de boel extra gezellig. Houdoe hè, mevrouw... ennehh... niet wachten tot moarn. Moarn is neat, hjoed mat it barre.”
Mien zweeft en zwetst door Helmond-West
Gepubliceerd in Wijkkrant Helmond West November 2011 > Koek en zopie
