120 Woorden (120W) is een website gerund door vrijwilligers waarop ik kleine stukjes van exact 120 woorden plaats. Meestal aan de hand van opgelegde themawoorden.
Motto 120 Woorden: Er wordt veel te veel geschreven en daardoor veel te weinig gelezen. Weg met de breedsprakigheid. 120 woorden is precies genoeg.
Uza het bromrund (01-07-2017) (Themawoord: Yakuza)
De melk is zuur. Dat moet Uza nu weer overkomen. Te lang in de regen gestaan. Zure regen. Daar ga je spontaan van brommen. Als rund. In de pampa’s van Tibet verwacht je dat niet. Laat staan in het hooggebergte. Een yak die niet geacclimatiseerd is. Een neprund? Te veel doorgefokt met Chinese stieren?
Wie zal het zeggen. Vooralsnog trekt Uza haar neus op voor al het gedoe rond haar heen. Gelukkig heeft ze een flinke vacht. Een olifantenhuid maar dan anders. De boeren rond haar heen doen handjeklap. Het is hen niet te doen om melk. Nee, het gaat hen om de prachtige verschijning. Zo’n prachtig bromrund hebben ze zelden ontmoet. Yakuza, wordt ze gekscherend genoemd. Met boterzacht karakter.
To quilt or not to quilt (03-07-2017) (Themawoord: Quilt)
Yes, ik heb de laatste weten te bemachtigen. In de aanbieding. Een accuquilt, voor nog geen vijftig euro, op Equilt. Snel ga ik aan de slag. De inzendtermijn sluit zondag 9 juli 2017 om vijf voor twaalf. Vijf voor twaalf? Ja, vijf voor twaalf. Voor mijn gevoel. Ik denk niet dat er iemand zo laat, vlak voor het begin van de week nog uitgebreid of kort quiltstukjes gaat lezen. Laat staan beoordelen.
No. Uitgebreid zal de beste woordbreier allang bekend zijn. Slechts een paar steken heeft een meesterbreier nodig om een schitterend stukje quilt te schrijven. Van losse eindjes of uitgedokterd middels een mathematisch patroon. Het is om het even. To quilt or not to quilt? That is the question.
Quilt where are thou (03-07-2017) (Themawoord: Quilt)
Heeft mijn lapjeskat gezien. Hij luistert naar de naam Quilt. Eigenlijk is het een lapjeskater. Maar dat wil Quilt niet weten. Hij schaamt zich dood. Daar waar andere katers bedeeld zijn met prachtige pelzen in rood, zwartwit of bont, al dan niet geblesd op neus, oor of poot, gaat Quilt door het leven in kleine stukjes vlek.
Bijzonder, heel bijzonder. Er moet dan ook wel iemand zijn die hem gespot heeft. Nee, niet mee gespot, maar gewoon gezien. Och arme. Quilt is de liefste kater te wereld. Wie helpt mij hem vinden? Hij is me dierbaar. Ik doe er de natuur ook een groot plezier mee. Quilt is immers een meesterkiller. En niet alleen van ladycats. Quilt, where art thou?
Doorpitten (03-07-2017) (Themawoord: Quilt)
Ik zou graag willen doorpitten. Maar mijn vrouw staat het niet toe. We hebben vanavond namelijk onze wekelijkse quiltavond. Doorpitten mag ik niet op de bank, wel op een stoel. Alleen op een stoel heet het ineens quilten. Niet te verwarren met quirten wat dan weer een aftreksel is van squirten.
Ik houd de doekjes maar alvast bij de hand. Drielaags zijn ze. Alleen moeten ze nog aan elkaar worden gequird, doorgepit. Niet vanaf de bank, want dat mag niet. Dat heb ik al uitgelegd. Erg lastig allemaal hoor. Je zou er haast een gebruiksaanwijzing voor schrijven. Wat dan weer handig is bij het quirten. Pardon squirten. De meesten gaan ervan huilen. Ik niet. Ik moet er slechts van kirren.
Schone schijn (05-07-2017) (Themawoord: Quilt)
Hyacint zit te puffen. Sheridan heeft wel een heel bijzonder verzoek bij haar achtergelaten. Richard ziet de bui al hangen. Onslow en Daisy hebben een tijdelijk straatverbod gekregen. Ze wil het eigenlijk verborgen houden. Hyacinth Bucket also known as Mrs Bouquet maakt in opdracht van zoonlief een kilt, een rok gedragen door mannen. Wat zal Bruce jaloers zijn. Maar die mag het niet weten. De telefoon wordt dan ook de komende twee dagen niet opgenomen in huize Bouquet.
“Wat maak je nu eigenlijk?” vraagt buurvrouw Elizabeth, bibberend aan de koffie.
“Oh, my darling. Ik maak een quilt.”
“Maar dat is geen quilt Hyacinth, dat is een kilt.”
“No my darling, het is een quilt voor Sheridan. Look isn’t it lovely?”
Quiltoqueren (06-07-2017) (Themawoord: Quilt)
De nieuwe Olympische sport. Echt? Echt. Hoe gaat het in zijn werk en waar komt het vandaan? Uit het niets. Letterlijk en figuurlijk. De eerste beginselen van het quiltoqueren zijn gezien in Nobodyland. Nobodyland gelegen in de highlands van Schotland. Het wordt gespeeld met niets. Met niets? Hoe gaat dat dan precies?
Heel eenvoudig. Het wordt gespeeld door twee ploegen van vier personen. Ze staan in een grasveld van vier bij vier meter langs en tegenover elkaar. En u raadt het al, ze doen helemaal niets. Oftewel ze quiltoqueren naar elkaar. In gedachten. Het team met de sterkste gedachten wint. Hoe dat gemeten wordt? Heel simpel. Door de sterke gedachtewissel vallen de zwakste spelers om. Het spel kan eeuwig duren.
Buizenpost (07-07-2017) (Themawoord: Quilt)
Op de zolderkamer van hun kantoor horen Aristides en Akkie iets hards vallen in hun brievenbus. Het gaat zo hard dat het onmogelijk is om het niet te horen. De buizenpost doet zijn werk en stuwt het pakketje door het buizenstelsel naar de zolder. Hier hebben A en A al weken op gewacht. Wilbur slaapt nog.
Het is alweer meer dan 41 jaar geleden dat ze alle drie besloten om voor de eeuwigheid een trioviale relatie met elkaar aan te gaan, professioneel en amoureus.
“Is het pakket aangekomen?” Wilbur is wakker. Gedrieën openen ze het pakket. Een mislukte foto in een betonnen lijst. Schimmige figuren op de foto en een tekstballon. AQUILTP(R)OEF. Werk aan de winkel voor het 50plus onderzoeksbureau.
Bandeau Spallet (10-07-2017) (Themawoord: Bandeau)
Al vier keer is de band van naam gewijzigd. Telkens kiezen ze een verkeerde naam. ‘Waar’ en ‘Goud’ zijn natuurlijk niet de sterkste en meest veelzeggende namen. Maar als kersverse nieuwkomer moet je het maar treffen. Alles is al zo’n beetje benoemd. En ja, het moet natuurlijk ook een beetje leuk klinken.
‘Waar’ en ‘Goud’ zijn te algemeen en blijven daardoor niet echt hangen. Tony komt nog met een laatste alternatief. Wat vinden jullie van ‘Barricadebrekers’. Nee, dat is al net zo doof als ‘De snee’ en ‘De makers’. Misschien moeten we de oude naam toch maar behouden. Misschien een ander pakje aan en wat letters husselen aan de front. Goed plan, Gary.
Wat vinden jullie van Bandeau Spallet? Prima.
Bandeaulereau (10-07-2017) (Themawoord: Bandeau)
Ik haal de juiste riem uit mijn kledingkast. Een leren besluit ik. Het is voor een speciale gelegenheid immers. Het is eigenlijk geen riem maar een band, zo breed is de riem. Ik draag hem altijd op een spijkerbroek met brede riembanden. Het wildwestfeest waarvoor ik ben uitgenodigd vraagt om dit soort kledij. En niemand beter dan een bandeaulereau weet dat kleren de man maken.
Een bandeaulereau? Moet dat niet bandolero zijn? Neen. Niet nee, neen. In Frankrijk heet een bandolero bandeaulereau. Ze gooien er een Frans sausje over. Zoals over alles. Ach, Rachel Welch is het allang gewend. Getrouwd met een Fransoos weet zij hoe dat werkt, Franse saus. Na fanfare een groot piccalilly circus. Waar is mijn hoed?
Bandeaulair (10-07-2017) (Themawoord: Bandeau)
Piet wilde graag schrijver worden. Zijn leven lang al. Geïnspireerd door zijn vader die zware sigaren rook en evenzware gedichten schreef begon hij op piepjonge leeftijd met het schrijven van hele kleine stukjes regel. Ze zouden de basis vormen voor zijn latere gedichten, die bestonden uit dichtregels van maximaal 120 woorden.
Maar dat zijn toch keiveel woorden voor een dichtregel? Ja, maar niet als je Piet heet. Gelukkig was Piet dol op feedback. Hij vrat het per kilometer woord. Zijn vader gaf correctief commentaar. Klein houden Piet. Gelukkig luisterde Piet niet, anders waren er nooit zo’n prachtige gedichten ontstaan. Los van pa, eigenlijk stiefpa, veranderde hij ook zijn dichtersnaam. Van Baudelair naar Bandeaulair. Eeuwige band van lucht, water en woorden.
Ban Deauville (11-07-2017) (Themawoord: Bandeau)
De betogers zijn er klaar voor. Na eerst een bezoek gebracht te hebben aan het lieflijke Honfleur, alwaar de cake en koffie er prima ingingen, zijn de krachten gebundeld en goede afspraken gemaakt. Vanzelfsprekend, want het betreft hier uiteraard een groep beroepsbetogers. Die kennen de kneepjes van het vak. Dat geldt ook voor degenen waartegen het betoog gericht is. Het is bepaald geen paardenpis waarom gestreden wordt.
Alles is in het werk gesteld om het betoog goed te laten verlopen. Via bandeauville.com zijn omwonenden gemobiliseerd. Twitter en Facebook zetten verder kracht bij. Op Instagram is op de valreep nog een nieuw account gemaakt voor de mooie plaatjes. Het betoog kan beginnen. Op hoge poten zien volk en paarden toe.
Verbandeaus (12-07-2017) (Themawoord: Bandeau)
Ik heb een heel deftige tante. Zo deftig dat ze geen last heeft van eelt, maar van huidwisseling. Stemmingen die kent ze niet. Voor haar zijn het gemoedseuvels. En ja, de heuvel, die mag absoluut niet genoemd in huize tante. U weet vast wat ik bedoel lezer. Niet die van Maan, want die hebben we uiteraard allemaal voor ogen. De mannen dan.
Mijn tante heeft ook nooit last van griep. Het is verhoging. Vind mijn tante ook helemaal niet erg. Deftige mensen houden van verhoging. Alles wat ook maar enigszins omhoog kan gaan vindt mijn tante leuk. Uitgezonderd haar tandvlees, wat ze eigenlijk veel liever gebitbed noemt. Bij echte verwondingen roept ze keihard om de ‘verbandeaus’. Met een Frans accent.
Tromp de l’oeil (12-07-2017) (Themawoord: Bandeau)
Arabier en succesvol piraat Rahmah ibn Jabir al-Jalahimah (1760–1826) was de eerste drager van een bandeau sur l’oeil, in onvervalst Nederlands beter bekend als ooglap. Ooglap? Wat een woord! Niet te verwarren met kogelbiefstuk voor gevallen boksers. Even scherpstellen. Ramah was de eerste gedocumenteerde ooglappiraat. Hij kende geen merci, hoewel deel een van zijn naam anders doet vermoeden.
Hij was zijn oog verloren in een battle. Dat doet meteen afbreuk aan de mythe dat ooglappiraten het lapje droegen om één oog te laten wennen aan het duister. In de donkere kajuit was een oog dan alvast gewend aan het duister. Je moet er maar opkomen? Verklaart dit dan ook meteen de duistere ogen van Ziggy, Moshe, Rihanna, Bill en James?
Yuri bandeau bikini (13-07-2017) (Themawoord: Bandeau)
‘Doet u mij maar twee meter van deze stof.’
‘Meneer, mag ik u vragen waarvoor u het nodig heeft?’
‘Voor een bikini mevrouw.’
‘Een bikini?’
‘Ja, een bikini, ziet u mij al in een badpak misschien?’
‘Ehhh… neu… maar… ehhh… is het niet wat veel stof?’
‘Yuri, Yuri, waar zit je ergens?’
‘Hier bij de kassa mam.’
‘Ah, wat heb je me nu toch voor stof gekozen Yuri?’
‘Vind je het niet mooi mam?’
‘Voor jouw bikini Yuri? Nee, niet echt.’
‘Maar het is de nieuwste mode mam.’
‘Uw zoon heeft daar een punt mevrouw!’
‘Een punt? Waar dan?’
‘Nou, niet letterlijk hoor. Figuurlijk.’
‘Figuurlijk? Ik zou willen dat ik zo’n figuur had.’
‘Van uw zoon?’
‘Als dat zou kunnen!’
Lady D’Arbanville (13-07-2017) (Themawoord: Bandeau)
Daar moet ik aan denken. Bij het weekwoord bandeau. Week maakt het me. Bij de gedachten aan Patti. Je zult het lied maar horen? Opgedragen aan jou. Onderweg in een vliegtuig naar New York. Al was het in een vliegtuig naar Kamtsjatka, it hurts. En het maakt meteen iets duidelijk. This is the end.
Maar wat een mooi end. Een stukje mee mogen varen op verliefde golven. Just the two of us. Maar it’s not enough voor a long life fairytale. Dat is de singersongwriter even vergeten.
My lady D’Arbanville. Why do you sleep so still? Onmogelijke liefde. Liefde op afstand. Liefde in het donker. Melancholica. Bonjour tristesse. Au revoir tristesse. Detaché la bandeau. Je t’aime, moi non plus. Cat.
Stukje van flut (14-07-2017) (Themawoord: Bandeau)
Ik reis rond in een zeer grote Bandeau. Door het spannende Galacticum Aerea Fantastica. Ja lieve lezer, en als u goed gelezen hebt dan ziet u dat het woord Aerea achterstevoren gelezen kan worden maar ook vooruit, ondersteboven zo u wil. Het kan allemaal in Galacticum Aerea Fantastica. En waarom denkt u dat ik in een Bandeau rondreis? Juist ja, goed geraden, dan tol ik niet weg. Mijn missie in dit Galacticum? Op zoek gaan naar stukjes Flut. Stukjes Flut? wat zijn dat nu weer? Moeilijk, moeilijk. Zeer subjectief. Zo zou dit stukje waarin u zich als lezer van aardkloot Aarde bevindt zowaar een stukje Flut kunnen zijn. Maaarrrr… we zoeken verder. Me, myself and I. Shit benzine is op!
Maandag (17-07-2017) (Geen thema)
Het is maandag. De schoenen staan op het matje voor de televisie in de woonkamer. Het lijkt alsof ze nog eventjes verstild televisie kijken. Maar dat was gisteren. Zondag 16 juli. Een memorabele sportdag. Voor zover sportdagen memorabel kunnen zijn. Er zijn er zoveel in een dozijn.
Nu ga ik niet twaalf sportgebeurtenissen noemen. Maar nagenieten op maandag, dat mag zeker. Ook al deel ik het niet bij een koffieautomaat in een vastgeroeste baan. Nee. Gewoon in werkbare vrijheid. Niet op mediakanalen. Dat was gisteren. Zoals het delen vluchtig is als lachgas. Vanaf het moment dat er geënterd is is de boodschap in het luchtledige verdwenen. Kleine wolkjes informatie in een big cloud. For the record. Federer, Mollema, Oranjevrouwen, Verstappen.
Dinsdag (18-07-2017) (Geen thema)
Vanochtend eerst een grote worsteling met de acacia van de buren. Wat een rukboom is dat toch. Steken dat ie doet. Nog erger dan Muhammed. Gelukkig blijft ie wel staan als ik met mijn schaar zijn takken knip. Rotbeest.
Mijn gedachten zakken af naar Linda. Niet te verwarren met Ruby. En dat op een dinsdag. Ze heet Keith met haar achternaam. Keith van voren is smoorverliefd. In de jaren zestig. Keith loves Keith. Net als Brian. En Mick dan? Die is slechts een lyrickiller.
Straks nog even kennismaken met een nieuw UWV-meissie. Best spannend. Net als de evaluatie van mijn pessotherapie later op de dag. Another half year has gone. Zo is mijn tuesday weer goed gevuld. Vandaag zesentwintig graden.
Woensdagochtend drie uur (18-07-2017) (Geen thema)
Twee borsten wiebelen plezierig naast me op en neer. Kedeng, kedeng, maar dan iets langzamer. Wit en warm. Wat is ze mooi. En dan de glans van de maan in haar zilveren haar. Een flonkering die de hele kamer verlicht.
En ik, ik kan maar niet slapen. De whiskey smaakt nog zuurzout op mijn tong. De asbak op het nachtkastje maakt opstaan haast onmogelijk. Mijn god wat stinkt het hier in bed. Een zachte tik op mijn schouder.
“Slaapt ze Simon?”
“Yep, is ze niet mooi?”
“Zo mooi Simon, weet jij nog haar naam?”
“Iets met Roses dacht ik. Yep. Four Roses?”
“Voor Roses? Niet voor ons?”
“Gar, wat wil je nou? Ga toch slapen. Idioot!”
“Hello darkness, smile again!”
Donderdag de tiende (20-07-2017) (Geen thema)
Tussen zes planken lig ik hier te dromen, wat vandaag en morgen nog gaat komen. Koud hebben ze me neergelegd, een paar dagen geleden. Niemand die het weet, het werd gewoon verzwegen. De motten, kevers, de wormen en de maaien, ze gaan te keer. Het kietelt verschrikkelijk. Helaas kan ik mijn kont niet draaien.
Niemand die me even bezoekt, behalve Marie van om de hoek, met een boeketje aaronskelken. En vooruit dan, ja de barman van de Gouden Tijger. Uit wroeging. Wat heeft die nog veel geld van mij tegoed. Zelfs tante Leen is mij vergeten. ‘Joh, wat hek die man lang niet gesien!’
Alleen hondje Wim, die ligt dagelijks te janken op mijn graf.
Nikkelen Nelis die ooit was.
Een week met vier donderdagen (20-07-2017) (Geen thema)
In een zware fauteuil ligt Rosanna lui languit, in een satijnen peignoir. Ze kroelt met licht geheven arm kat Solex, die brommerig ligt te spinnen op de rugleuning. Aan het raam staat een klein meisje. Ze tuurt naar de overkant, naar het kunstatelier met grote ramen. Waar is Balthasar Klossowski de Rola? Ze ziet hem niet.
Naast het meisje in de hoek staat een honkbalknuppel geparkeerd achter de eettafel. Een vreemde setting. Het meisje draait zich om.
‘Mam, moet je vandaag niet naar Balthasar?’
‘Nee meissie, deze week heeft vier donderdagen, onmogelijk.’
‘Maar mama, ik heb honger en jij moet centjes verdienen.’
‘Neem nog maar een kaakje lieverd.’
Onmogelijk. De kaakjes zijn op. Grote stilte hangt zwanger in de lucht.
Vrijdag (21-07-2017) (Geen thema)
Met twee handen houdt hij het bot vast en knaagt het lekkerste stukje vlees weg. De hiel laat hij liggen. Maar dan voelt ie plotseling twee handen op zijn schouder. Of ie even mee wil komen naar het opperhoofd. De stevige wachter trekt hem omhoog uit het zand. Er is diefstal gepleegd en hij wordt ervan beticht.
Er zit maar een ding op. Vluchten. Rennen, zo snel ie kan. En dat kan Tokibitato. Hij is de snelste van het dorp. Maar tegen Shakititi kan ie helaas niet op. Die vloert hem. Tokibitato wordt verbannen naar een onbewoond eiland. Diep bedroeft is hij. Hoe komt ie nu aan vlees? Het is vandaag vrijdag. Dan toch maar vis. Tegen beter weten in.
Zaterdagnacht (22-07-2017) (Geen thema)
Ik eet mijn brood, whiskey on the rocks, en zet mijn guitaar in de hoek van de kamer. Uitgespeeld. Klaar. Droef bezie ik de kamer van mijn leven die ik niet meer zal betreden en draai alle deuren mijn rug toe. Hoe mooi was het leven voor de anderen.
Diep in de morgen, vroeg in de nacht. Het is zaterdag, de jeugd gaat uit. Ik zie het, ik voel het, hier is het eind. Jong worden doe ik niet meer. Vliegen is het enige dat ik nog wil. In een stad die mij verstikt. Alles gezien. Vanuit kikkerperspectief. Met zware bas en boose. En nu nu mag ik het vaarwel zeggen. Mijn vermoeide leven. No more music in my saterdaynight.
Altijd weer op zondag (23-07-2017) (Geen thema)
Het is kermis in de stad. Cindy en Bert verheugen zich erop. Ze fantaseren samen over de schiettent en het reuzenrad. Op suikerspin en wijnbol. Pa en ma moeten lachen. Zij zijn meer van de paling en de oliebol. En gokken natuurlijk. Ook al mag dat niet van pastoor.
Eerst maar even naar de kerk. In net pak en mooie jurkjes. Maar de pastoor vindt het maar niks. Kermis is de hel. Vandaag geen thema. Voor straf. Boetedoening. Altijd weer op zondag moeten Cindy en Bert mee naar de kerk. Heel vervelend maar het is niet anders.
In de houten bankjes dromen ze dan van Sirtaki en Bazoka’s. Roze bubblegum. Iedere zondag weer opnieuw. En de pastoor? Laat maar kuchen.
Donaldductiliteit (24-07-2017) (Themawoord: Ductiel)
Donald is een beetje dom. Heeft het IQ van een kleuter. Maar wel van een slimme kleuter. Zijn leeftijd ver vooruit. Hoe dat zo kan? Heel simpel. Donald krijgt 24/7 begeleiding van drie personen. En ja, dan ga je heel hard op micro-niveau. Meso zal het niet snel worden. Daarvoor is Donald te spastisch.
Een vierde begeleider inschakelen zou nog kunnen, maar is niet gewenst. Het zou tenkoste gaan van de zorg voor anderen. Mecenas Dagobert mag dan barsten van het geld, hij is ook gierig als de pest. Drie moet volstaan zegt het baasje.
Heel even is nog door de staf (Kwik, Kwek en Kwak), geprobeerd om Dagobert ductiel om te buigen. Maar helaas. Dagobert blijkt onbuigzaam te zijn.
Kliniek Bloemendaal opent haar deuren (24-07-2017) (Themawoord: Ductiel)
‘Adèle, kom je? Ben je onderhand klaar?’
Adèle staart in de spiegel. Het badwater is koud. De bubbels doen het niet meer. Wat is er toch in hemelsnaam gebeurd? Is de tijd stil blijven staan?
‘Adèle, je hebt nog tien minuten?’
Eigenlijk nog een half uur, maar sommige mensen moet je tegen zichzelf in bescherming nemen. Anders komen ze nooit op tijd. En de opening van deze bijzondere plek laat niet op zich wachten.
‘Ah, daar ben je. Finally! Je ziet er prachtig uit darling!’
Kliniek Bloemendaal opent eindelijk haar deuren. Bros- en broosheid van zeventigplussers zal voorgoed verdwijnen. Met dank aan wonderdokter Jones. Hoge viscositeit en ductiliteit blijken levensverlengend. Adële is het levende bewijs. Heel ductiel.
‘Bros, bros, bros!’
Subtiel en rolductiel (24-07-2017) (Themawoord: Ductiel)
Subtiel is in zijn eigen bisdom Kuzhlithurai in India, priesterstudent Rajan Arulraj Nesaiyan van het grootseminarie Rolduc (Kerkrade) afgelopen zaterdag tot transeunt diaken gewijd. De wijding is verricht door bisschop Jerome Dhas Varuvel S. D. B. Geheel in traditie in eigen parochie.
Subtiel en heel Rolductiel is dit allemaal gebeurd. Rajan en familie zijn apetrots. Dat zij dit mochten meemaken? Zonder reiskosten kon dit op eigen terrein plaatsvinden. En wat goed dat dit goed is bevonden door Rolduc. Jemig de pemig.
Ook de priesterwijding van Nesaiyan zal volgend jaar in India plaatsvinden. Vervolgens is hij minstens tien jaar beschikbaar om als priester in Limburg te werken. Ook als diaken zal hij een benoeming krijgen in een Limburgs parochiecluster, namelijk Simpelveld-Bocholtz-Ubachsberg.
Zo maar (24-07-2017) (Geen thema)
Een tussendoortje zonder thema. Een themaloos stukje met woorden zorgvuldig verkozen. Nu nog even in de goede volgorde zetten. En zodra dat is gebeurd. Vasttapen. Voor de eeuwigheid. Opdat ze nooit meer loslaten. Niet met bisonkit maar met ductape. Dat werkt het best. Secondenlijm zou ook nog gaan. Hoewel? Dat is dan weer zo definitief.
Een schrijver moet toch aan het einde nog wat kunnen wisselen. Gouden voor broze woorden. Als de schrijver tenminste zijn tanden in de tekst durft te zetten. Tandeloze stukken zijn er al genoeg. Van die megapillen geschreven in serie. Streekverhalen over ouderwetse streken. Ik zou mijn initialen er nog niet eens op durven plakken. Laat staan mijn achternaam eraan verbinden. Loslaten die woorden en zinnen.
Productielabels (24-07-2017) (Themawoord: Ductiel)
Joost wordt knettergek. Vandaag komen er twee vrachtwagens kantooratikelen. En hij weet van welke firma. Van Verzend en Loos. En dan weet hij het al. Dan ontbreken er zeker tien artikelen. Op zich niet zo erg. Hij kan dit nog incalculeren. Een foutenmarge van een op honderd is acceptabel.
Joost is 50% afgekeurd en zijn baas verdient eigenlijk goud aan hem. Joost weet dat. Maar 990 artikelen scannen met ogen en handen dat is zelfs voor Joost ietwat teveel van het goede. Hoe krijgt hij dit voor elkaar?
Jantine die de productielabels moet printen is ook in paniek. De toner is op. En ja, die toner komt mee met de vracht. Hoe legt ze dit aan Joost uit? Niet dus!
Pijptechnieker gezocht (24-07-2017) (Themawoord: Ductiel)
Vacature. Wegens het tijdelijk uitvallen van onze jongste robot ‘Paperclipje’ zijn we genoodzaakt een vacature te stellen voor een pijptechnieker gespecialiseerd in inductielassen.
Paperclipje gaat namelijk met zwangerschapsverlof. Onmogelijk eigenlijk dat zij tegen ons advies in zwanger is geworden. Maar ja. Als jij tijdens je werkzaamheden dag in dag uit wordt geconfronteerd met een blond Zweeds superstuk, ja, dan wil je wel als robot. Kan ik me heel goed voorstellen. Zeker als je week in week uit op elkaars lippen zit.
Enfin, Paperclipje mag nu even nagenieten van haar wilde daden. Er is wel spoed gevraagd bij deze opdracht. En nee, de Zweedse robot daar werken we niet meer mee samen. Robotten houden sowieso niet van mensen. Maar dit terzijde.
Viaductiel (26-07-2017) (Themawoord: Ductiel)
Eureka, ik heb het gevonden. De ultieme manier van voortbewegen. Viaductiel.
Hoe dat in zijn werk gaat? Heel simpel. Door de lucht. Niet via de grond of door het water, wat viaductiel misschien suggereert. Immers een viaduct, klinkt als aquaduct, veronderstelt een weg en/of water.
Door de lucht voortbewegen gaat nu eenmaal veel makkelijker. Op de weg en in het water is veel te veel sprake van weerstand. Ooit in een file gestaan of gevaren (ja, ook dat kan voor een sluis)? Heftig nietwaar? Nee, door de lucht is beter. Plek zat. Drones, duiven en meeuwen daargelaten.
O ja, de verplaatsing door de lucht, viaductiel, vereist wel aangepaste kledij. Een rood bolletjeskostuum en een witte bakkersmuts. We gaan naar Tiel!
Grote geesten (28-07-2017) (Themawoord: Ductiel)
Grote geesten, waaraan denk je dan? Albert Einstein, Willie Wortel, Vincent van Gogh, Beyoncé, Elvis, Zeus, Aladin, William Shakespeare, Johan Cruijff, Muhammed Ali, Bob en Bertje, Heino? Het zal voor iedereen anders zijn.
Probeer het maar eens in een vorm te gieten? Wat met bovenstaande iconen overigens goed is gelukt. Bij Madam Tussaud, in was. Dat kan ik ook, moet de Duitse kunstenaar Thomas Schütte gedacht hebben. In aluminium en in drievoud.
Grote geestige geesten heeft hij gecreëerd. Reusachtig en vol humor. Of ogen ze eerder lijdzaam? Gaan ze gebukt onder de ductiele behandeling die ze zijn ondergaan? Huilt die geest nu? Zie ik een drup? Of houdt hij de toeschouwer voor de gek? Pontificaal zeg ik dan maar, ja!
