120 Woorden (120W) is een website gerund door vrijwilligers waarop ik kleine stukjes van exact 120 woorden plaats. Meestal aan de hand van opgelegde themawoorden.
Motto 120 Woorden: Er wordt veel te veel geschreven en daardoor veel te weinig gelezen. Weg met de breedsprakigheid. 120 woorden is precies genoeg.
Schuurtje van mijn opa (05-02-2018) (Themawoord: Huur)
Een meer mysterieuze plek kan ik me als klein jongetje niet voorstellen. Niets vergeleken bij de oorden die ik binnen de mij door mijn ouders opgestelde grenzen mag verkennen. Als tienjarige ben ik wijs en bepaald geen Dik Trom, maar het schuurtje van mijn opa, dat was ongekend.
Soms brandde er een vuurtje en rookte de kleine pijp die op het dak van het schuurtje stond. Mijn opa rookte niet. Gelukkig maar. Ik had intussen de wildste voorstellingen gekregen. Een soort hut van opa Tom of een geheime commandopost met huursoldaten.
Vanalles maakte ik mezelf wijs. Maar naar binnen gaan? Ho maar. Ho Chi Min zou het geeneens durven. Een samoerai van supergeslepen kaliber moest je zijn. Opawaardig, wist ik.
Teddybeer (15-02-2018) (Themawoord: Teddybeer)
Waarom moet alles tegenwoordig toch in het Engels? Daarom is het voor mij ook altijd yep en nooit yes. Nop en nooit no. Ik ben toch geen Fries? Geen weg en geen mam.
Een uitzondering wil ik dan toch maken. Mijn teddybear drinkt teddybeer. Het is maar dat u het weet. Bij voorkeur Grolsch. Hij houdt namelijk van zure biertjes.
Mijn lieve zoete teddybeer houdt dus van zuur teddybeer. Je moet er maar opkomen? Gelukkig heb ik geen aap als knuffelbier. Stelt u zich eens voor. Zo’n zwarte knuffelgorilla die zittend op de bank, zich helemaal klemzuipt?
Nee, doe dan toch maar een lieve knuffelbeer op de bank. Eentje die hem graag lust. Pap desnoods. Bierpap. Ook heel lekker. Toch?
