Brillen optakelen, broeken afstropen, blazen ledigen, nadruppelen, afslaan, droogkuisen, handjes wassen, we hebben het er maar druk mee. Dat er dan ook nog eens mensen boeken kunnen lezen op een toilet vind ik knap. Ik kom niet verder dan verjaardagkalender spotten of tegeltjes turen. Steevast heb ik daarna een dweil nodig. Gelukkig ben ik in het bezit van een multifunctioneel pleeborstel. Je weet wel zo’n ijzeren standaard met reserverol, stoffer en blik en wegwerpdweil.
Lezen op het toilet beperkt zich bij mij tot het doorbladeren van alle kalendermaanden. Zo zie ik erop toe dat ik niemand zijn verjaardag vergeet. Intussen staan er al behoorlijk wat fossiele namen op mijn kalender. Een verjaardagkalender is het meest verwaarloosde datadocument dat onze informatiemaatschappij de laatste jaren aanschouwd heeft. Maar op mij heeft het nog altijd een uitnodigende werking. Ik moet er eenvoudigweg altijd mijn naam op vermelden. Ik ben een kalenderneuroot.
Mijn naam is al op heel wat toiletkalenders vereeuwigd, inclusief adres. En toch … ik krijg maar weinig verjaardagskaartjes. Die worden tegenwoordig alleen nog maar online verzonden. Dat brengt mij op een idee. Een digitaal toilet. Dat heeft nog niemand bedacht. Ik ga onmiddellijk patent aanvragen. Verbazingwekkend dat in het huidige digitale tijdperk het toilet is overgeslagen. Een gat in de markt. Plas- en poeptijd kan namelijk economisch veel beter besteed worden. Ik zie de vele toepassingen al voor me.
Mijn toekomstig digitaal toilet biedt supersnelle wireless verbinding met alle andere ruimten in het huis. In geval van nood kan op die manier te aller tijden digitaal een oproep gedaan worden voor ontbrekend toiletpapier. Onder de toilettegels is de nodige software geïnstalleerd. Waaronder een elektronische toiletkalender met geavanceerde software. Door een druk op de tegel wordt het internet afgestruind naar hippe verjaardagsgadgets die ik vervolgens direct kan versturen.
Ook bankzaken handel ik voortaan af op het toilet want daarvan raak ik sowieso aan de schijterij. Een druk op de tegel geeft mij meteen webcam-verbinding met mijn contactpersoon. Ik vertel hem dat het geld van zijn bank stinkt. Hij ontkent. Vervolgens vraag ik hem vriendelijk de geursensor op zijn webcam te activeren. Plots verdwijnt mijn contactpersoon uit beeld.
Tot slot mogen flatscreen en een WII niet ontbreken op het toilet. Tennis- en golfbewegingen werken op mij laxerend. Ook het digitaal bedienen van een snelle bolide binnen een Formule 1 setting leidt bij mij spontaan tot racekak. Wat een verademing en wat een lucht. Leve het digitale schijtperk. Ik trek door en check nog even mijn uiterlijk in de digitale spiegel. De warme spiegel herkent onmiddellijk mijn gezicht en gaat opzoek naar het actuele weerbericht en mijn agenda. Het scherm toont de volgende berichten: Paraplu niet nodig. Vanochtend geen afspraken. Vanmiddag toiletpapier halen.
Mien Toilet
Ook gepubliceerd op website Gek op Klanten
