Nou daar is ie dan. Mienweblog. De naam die ik aanvankelijk de weblog wilde geven bestond helaas al. Dat heb je met 'late followers'. Het aanmelden bij Blogger ging makkelijk. Misschien omdat ik al wat ervaring heb met Hyves en Linkedin. Even nog gekozen voor geen toeters en bellen in de lay out. Maar wie weet, de ontdekkingstocht naar 23dingen is nog maar net begonnen. Web2.0 is voor mij nog altijd een abstract begrip. De verwarrende nomenclatuur binnen het internet maakt het er niet duidelijker op. Schrale troost is dat ik stiekum toch al meerdere internettoepassingen van 23Dingen gebruik (Hyves, Linkedin, Wikipedia, YouTube, Flickr, Picasa). Alleen RSS (eerder ooit kennis van genomen en afgezworen omdat ik door mijn eigen instellingen gespamd werd en een overload aan nieuwe en informatie over mezelf heenriep) en Twitter (instant messaging is niet mijn ding omdat ik geen professioneel of persoonlijk netwerk onderhoud) zijn nog niet aan mij besteed.
Mijn schroom ten aanzien van het maken van een weblog is door de Fontyscursus 23dingen eindelijk overwonnen. De schroom ontstond doordat ik geen keuze kon maken voor een eigen website of een eigen weblog. Ik dacht aanvankelijk dat een website beter beheersbaar is (data en domeinnaam). Het onderscheid (zoals met zoveel webtoepassingen) is in de loop van de tijd echter steeds diffuser geworden. Vandaar dat ik nu overstag ben gegaan. Het is ook wel een beetje in de lijn van: try before you die. Verwondering duwt me over de drempel.
In de bibliotheekomgeving is een weblog zinvol mits het ten dienste staat van de gebruiker.
Het is natuurlijk ook een handige tool om in contact te komen met de gebruikers. Voorwaarde is wel dat de weblog makkelijk toegankelijk moet zijn en helder van structuur. Een goede weblog kan ook dienen als PR. Mits missie en visie van zowel de weblog als de bibliotheek duidelijk worden neergezet.
Ik hoop dat lezers, schrijvers en followers inspiratie (en food for thought) vinden bij mijn weblog.
