Het werk blijft liggen. Op zijn rug. Het heeft er vandaag geen zin in. Het werk komt vandaag niet uit bed. Waarom zou het? Voor wie?
“Opstaan!”, wordt er van beneden geroepen. Het werk draait zich nog eens rustig om. Het is maandag, de week moet nog beginnen. Maar niet voor het werk. Het werk wil niet meer werken. Gewoon omdat het niet werkt. Het komt sowieso nooit af, dat werk. Lui werk is het en het levert nauwelijks iets op. Het kost alleen maar geld.
“Opstaan!”, wordt er weer van beneden geroepen. Het werk draait zich op zijn zij en stapelt zijn stroeve wervels een voor een op de juiste plek. De rug moet warm gehouden worden. Vooral tussen de wervels. Ook al hoeft het vandaag niet te werken, een soepele rug is erg belangrijk. Op iedere leeftijd is dat belangrijk. Het werk voelt zich best oud. Het heeft al een lange staat van dienst. Menig jubileum is al gevierd. Bij diverse werknemers. Maar dat was nog in de goede oude tijd, toen het werk nog als zoete broodjes werd weggegeven.
Helaas is dat in de huidige tijd niet meer het geval. Het wordt niet snel meer weggegeven. En de lieden die nog werk hebben, houden het krampachtig vast. Wat als de nemers het werk in de steek zouden laten? Dat zou onoverkomelijk zijn voor het werk. Nee, werklieden behouden het werk daar waar nodig. Ook al worden ze er zelf soms liederlijk van. Het is voor velen al lang geen hobby meer. Eerder noodzakelijk kwaad. Dat is ook precies wat het werk kwaad maakt. Werk dat niet gewerkt wil worden. Zo zonde.
Het enige werk dat niet blijft liggen is het overbodig werk. Maar dat overbodig werk wordt wel langzaam schaars. Het is er nauwelijks meer. Bijna volledig opgesoupeerd door vrijwilligers. Die werken vrijwillig het werk voor velen de deur uit. Ja, ja, u leest het goed. Zelfs overbodig werk wordt vrijwillig de deur uitgewerkt. Vrijwilligen koesteren en waken over moeizaam verworven werk. Het zijn de nieuwe broodwerkers, broodnodig zoekend naar zingeving. Hongerig naar arbeid. Pathos volgt ethos. Er wordt niet langer uit de neus gegeten. Dat verdraagt het werk ook niet. Het neuseten. Waarschijnlijk verdwijnt de uitdrukking nog aan het eind van dit jaar uit de Dikke van Dale. Snotverdomme, waar blijft dan de groene romantiek?
“Opstaan, je hebt nog een kwartier!”, de toon van de oproep is wat feller geworden.
Het werk springt toch maar uit zijn bed. Wast zich, poetst de tanden, kleedt zich aan, eet wat. Er gaan vier boterhammen in. De boterhammentrommel blijft thuis. Het werk smaakt nauwelijks naar meer. Al heel lang niet meer. Met of zonder potentieel. Droef. Het is niet anders. Het werk klokt en logt thuis in. Met username ‘workaholic’. Maar wat was nu ook alweer het wachtwoord? Wachtgeld? Nee. Zakgeld? Nee. Toch maar even opnieuw opvragen. Marktplaats.nl vormt vooralsnog het enige platform waar werk te vinden is. In sommige gevallen zelfs gratis op te halen.
