120 Woorden (120W) is een website gerund door vrijwilligers waarop ik kleine stukjes van exact 120 woorden plaats. Meestal aan de hand van opgelegde themawoorden.
Motto 120 Woorden: Er wordt veel te veel geschreven en daardoor veel te weinig gelezen. Weg met de breedsprakigheid. 120 woorden is precies genoeg.
Uitbraak in het midden (05-01-2016) (Themawoord: Uitbraak)
Uit de kast komen is hot. Emancipatoire bevrijding binnen de seksen viert hoogtij. Het past ook prima binnen de tijdgolven waarop het ras mens zich beweegt. Sommigen discussieren over de tijdsspanne. Golfbewegingen van tien jaar zijn het meest gangbaar.
Waar die wijsheid vandaan komt? Uit de kast. Mijn kast. Mijn kast vol kleren. Hippe hippie kleren. En het moet gezegd, het bevrijdt. In de jaren zestig. Midden zestig begon het allemaal. Midden zeventig kwam het terug.
En nu midden twintig zijn we weer terug bij midden zestig. We komen uit de kast. Massaal. Als man, als vrouw, als mens. We evolueren met alles erop, eraf, of een mix van beiden. We genderen voort. Transgenderen voort. Naar compleetheid in onszelf. Mooi.
Ik lust geen fanfare (12-01-2016) (Themawoord: Fanfare)
Jantje zat aan tafel. Boos, heel boos. Met zijn armen over elkaar geslagen, keek hij demonstratief over zijn bord, richting mams. Dat wat daar op zijn bord lag ging hij dus niet opeten. Echt niet.
Zijn moeder begreep er niets van. Jantje hield wel van macaroni en spaghetti. Zijn Italiaanse vader, niet meer in beeld, had hem dat met de paplepel ingegoten. Niet al dente maar extra zacht. Dus wat was nu het probleem?
Jantje keek nog eens goed naar de fanfare op zijn bord. Keek weer over zijn bord richting mams en sprak, wijs als ie was:
“Ik bid niet voor bruun bonen, en ook niet voor boerenstoemp. Steek deze fanfare maar in je tuba.”
“Het is farfalle Jantje!”
Over dingen die gebeuren (12-01-2016) (Themawoord: Fanfare)
Rob de Nijs en Jan Klaassen zitten samen op het terras en bespreken de liefde. Jan Klaassen is een kettingroker en rookt stevig Belinda’s. De rook dwarrelt door de lucht en komt in contact met de rook die van een ander tafeltje komt. Jan Klaassen kijkt even om en staart een moment lang in de ogen van een bloedmooie vrouw. Zij rookt Caballero en draagt een cowboyhoed. Als een blok valt Jan voor de mooie stoere dame. Rob doet niet meer mee. Hij voelt zich daar wat ongemakkelijk onder maar allez, op deze manier is het gewoon even uitstel van executie. Voor Jan. Rob wil niet teveel fanfare maken. Hij vertelt het later wel aan Jan. Van hem en Katrien.
Bittere pil (14-01-2016)
Welke kleur?
De rode.
Zeker weten?
Zeker weten.
Met of zonder water?
Met water.
Na of voor de maaltijd?
Ervoor.
Hebben we het zo?
Nee, de grote witte nog.
Waar liggen die dan?
In de bovenste la.
Ze zijn bijna op mam.
Dat kan niet.
Nog een strip.
Kijk je wel goed?
Ja, mam.
Voor deze week is het genoeg.
Ik loop wel even naar de apotheek.
Vergeet het herhalingsrecept niet.
Waar ligt dat?
Ook in de bovenste la.
Die medicijnen hebben we niet meer meneer.
Hoezo?
De leverancier heeft niet genoeg geproduceerd.
Pardon?
Ik kan u een vervangend medicijn meegeven.
Hoe zit het dan met bijwerkingen?
Veel.
Wat een geklier.
Sorry.
Wat voert die leverancier in zijn schild?
Prijzenoorlog.
De blinde op de hoek (19-01-2016) (Themawoord: Hoek)
De winkel ruikt zoet. Op de koude tegelvloer staan ijzeren rekken met grote glazen potten, vol met snoep. Het water loopt in mijn mond. Ik zoek mijn favoriete potten.
Een deur draait langzaam open. Daar komt ie aangeschuifeld. De blinde, gekleed in een lange stofjas. Is ie echt blind? Hoe vindt hij dan het snoep?
Met doffe ogen kijkt hij over mij heen.
“Wat wil je?” Klinkt het nors.
“Trekdrop, zwarte sleutels en snoeppapier, meneer!”
“Hoeveel centjes heb je?”
“Een kwartje meneer?”
Langzaam schuifelt hij langs het rek en doet het snoep in een papieren zakje.
“Vijfentwintig cent!”
Ik leg een Duits muntje op de toonbank en loop snel naar de deur.
“Hier komen lummel, dit is geen geld. Rotjong!”
Muizenis (20-01-2016) (Themawoord: Hoek)
Driftig dartelde de dolle muis door de kamer. Driftig dartel? Dat kan toch niet? Echt wel. De muis was verliefd. Op Micky. Sinds kort. En driftig van aard. Maar dat terzijde. Dartel verliefd zijn is veel leuker.
Hij was een beetje de kluts kwijt, de crazy mouse en rende als een dolle rondjes door de kamer. Zo kon het niet doorgaan. De verliefdheid putte hem langzaam uit en maakte hem kwetsbaar, vangbaar.
De moeder des huizes betrad de woonkamer. Snel rende de muis naar de plint. De verkeerde plint. Waar zat die verrekte muizenis nu? No escape. Daar kwam pa de kamer binnen. Een klopjacht volgde. Crazy mouse zag heel even alle hoeken van de kamer. Stierf uiteindelijk van geluk.
In die Ecke (22-01-2016) (Themawoord: Hoek)
Er schiest die bal in die hoek. Ja wirklich waar tussen die palen hoch bovenin. Ich herhinnere het mij wie die dag von gestern. Wissen sie. Er ging er nicht in. Ik wuste das. Rechtsboven.
Ja ich waar trots, zehr viel trots. Er kam op mir auf und er machte rare bewegingen mit sein lijf. Er dachte waarscheinlich ik trappe daarin. Eine schijnbewegung. Maar ich bin niet dumm. Echt niet.
Was sagen sie. Ja. Ja. Op ich wuste welke Ecke er wahlte? Ja die hoek wist ich nog. Er hat im halbe finale auch rechtsboven verzoekt ein zu schiessen.
Mein geheimniss? Heb ich nicht. Ich schrijf nemlich alles in ein boekschen. Ik weis das gewohn. Der Heinz schiet immer rechtsboven.
Armand Pienter (26-01-2016) (Themawoord: Omslag)
Iedere dag stond hij vroeg op en keek met scherp zicht en grote belangstelling uit het keukenraam. Vervolgens maakte hij wat aantekeningen in zijn notitieboekje. Die werkte hij tijdens het ontbijt zorgvuldig uit. In mooie volzinnen. Voor de spiegel in de badkamer repeteerde hij zijn tekst.
Hij had nog een uurtje voordat de uitzending begon. In de huiskamer bekeek hij nog eens goed de tableaus en oefende wat met het verplaatsen van pijlen en wolken. Tot slot de generale repetitie. Hij deed het allemaal thuis want de studio van de BRT was veel te klein.
En dan hup snel op de fiets en maar hopen dat er geen weersomslag komt. Lieve mensen, en dan nu het weerbericht met Armand Pienter.
Een nat pakket (27-01-2016) (Themawoord: Omslag)
‘Mag het een onsje meer zijn?’
Eigenlijk heb ik zo’n hekel aan die term, maar vooruit, ik heb een goede dag.
‘Wilt u met of zonder omslag?’
‘Nou, doet u maar met.’
‘Dat maakt dan vijf euro zesenvijftig.’
Het pakket gehakt dat ik half om half ontvang, voelt wat sponsig.
Door de plastic zak schijnt de omslag door: Omslagerij Peter van Ham uit Oss. Voor al uw vleeswaren.
‘Die plastic zak, heb ik daar nu voor betaald?’
‘Ja meneer. Die moeten wij sinds kort aan klanten doorrekenen.’
‘Nou, haal die maar van mijn pakket af. Graag had ik dan ook het geld terug.’
‘Zoals u wenst.’
Ik ontvang 10 eurocent retour en loop met een nat pakket de winkel uit.
