Door staat in het pashok.
'Wat doe ik hier?'
'Passen mevrouw.'
'Maar ik heb hele slechte kaarten.'
'Dat valt wel mee mevrouw.'
'En geen troef.'
'Maar u heeft wel de Nel.'
'Ja, maar wat moet ik daar nu mee?'
'Bewaren voor een geschikt moment.'
'De laatste slag?'
'Bijvoorbeeld.'
'Door, jij bent aan de beurt.'
Door trekt haar laatste kaart en schuift die onder het gordijn.
'Nel? Nel? Nel! Door speel je nú de Nel?'
Hilariteit achter de gordijnen.
Het spel is door Door in brand gezet.
'Had je geen andere kaart kunnen bewaren om te spelen?'
'Nee, ik heb alleen nog de Nel, speciaal bewaard voor de laatste slag.'
Partner Truus rolt uit haar hok en trekt het hok van Door open.
'Wil je dat nooit meer doen Door, zo winnen we nooit.'
'Ach Truus, meedoen is veel belangrijker dan winnen, toch?'
Gegniffel in de andere pashokken. Ze hebben slim gehandeld. Telkens gepast op het juiste moment. Door niet. Door is van het doortasten, ongeduldig ook. En altijd recht afgaand op haar doel. Moet je natuurlijk nooit doen bij pasvrouwen.
