120 Woorden (120W) is een website gerund door vrijwilligers waarop ik kleine stukjes van exact 120 woorden plaats. Meestal aan de hand van opgelegde themawoorden.
Motto 120 Woorden: Er wordt veel te veel geschreven en daardoor veel te weinig gelezen. Weg met de breedsprakigheid. 120 woorden is precies genoeg.
Beschuitkomst (02-09-2017) (Themawoord: Uitkomst)
Vijfentwintig kindjes geboren en de beschuiten zijn op. Wat nu? En wat ging eraan vooraf?
Het betreft in deze vijfentwintig unieke kindjes. Dus geen twins of andere varianten. Ergo, vijfentwintig concepties zo’n negen maanden geleden. Frapant genoeg ook de fase waarin de beschuitcrisis zijn of haar aanvang nam.
Bij Bolletje om precies te zijn. Zij besloten over te gaan op vierkante productie. En zoals het volgers betaamt, zij volgden de marktleider. Ergo, geen rond beschuit meer. Sterker nog. De lekkernij verloor zijn geldigheid. De naam beschuit mocht niet langer gebruikt worden.
Zelfs de Dikke van Dale, het Groene boekje en alle andere Nederlandse taalinstituten haalden het beschuit onderuit.
Vijfentwintig baby's kloppen op hun kin. Het bestaat niet. Ze willen Bolletje!
A2 +B2 = C2 (03-09-2017) (Themawoord: Uitkomst)
Abracadaba heb ik nooit goed begrepen. Hoe dat zo kwam? Een wiskundeleraar in de brugklas die het zelf nauwelijks begreep. Kan dat? Ja dat kan. Kende zelf de stof die noodzakelijk was voor de brugklas maar wist het niet goed uit te leggen. Uitkomsten zonder uitkomst helaas.
Halverwege het jaar nooit meer gezien. Zonder verdere uitleg. Had bijna medelijden met hij die het allemaal niet wist uit te leggen. Wat ik me nog kan herinneren. De leerlingen achter in de klas die tegen elkaar zeiden, toen de leraar vastliep bij de huiswerksommen op het bord: zullen we het hem nu vertellen, of wachten we nog even. Hij gaat binnen nu en drie zinnen de mist in. We wachten nog effe.
Domummieren (04-09-2017) (Themawoord: Mummie)
Domummieren, een contradictio in terminus of een tautologie? Hoe dan ook, domummieren zijn zeer stijlvol en stijlvast. Ze keren immer terug naar huis. Maar, dan moet dat huis wel honkvast zijn. Anders kunnen zij met hun groen (ja, ze zijn groen) glanzende strakke pantsertjes niet door de poorten die ze zelf hebben opgeworpen.
Deze ieniemieniemieren, ze zijn nauwelijks waarneembaar met het blote oog, friemelen wat af op weg naar hun thuishonken. Maar willen ze eigenlijk wel thuiskomen? Wie goed kijkt ziet deze noeste arbeiders der natuur toch regelmatig twijfelen in de richting die ze willen gaan met hun zes pootjes.
Dit succesvolste dierenvolk op aarde vindt haar thuis overal. Waarmee we de domummier, als term, aldus kunnen kwalificeren als tautologie.
Mummiek (05-09-2017) (Themawoord: Mummie)
Je ziet het wel vaker op televisie, mummiek. De techniek van uitzichtloos in de camara kijken. De kijker vervolgens laten denken wat ie wil.
Enkele beroemde tv-karakters beheersten deze tactiek tot in den treure. Wat te denken van Ridge, de complete familie Ewing, vrijwel alle karakters uit Peyton Place. Swiebertje, Dorus, Arnie, om ook een paar locals te noemen. Met lege ogen de camera inkijken.
En de kijker maar invullen, de romantische gedachten, vertwijfeling, de pijn, de verwondering, de afschuw. Allen met lege blik. Kan dat dan? Bij zulke diverse emoties? Zeker.
Hoe goedkoper de televisie, hoe goedkoper de blikken. De kijkers willen door de week geen dubbele blikken onderhuids. Nee, ze willen helderheid, zuiverheid. Hapklare eenvoudige soap en humor.
Mummiemanieren (06-09-2017) (Themawoord: Mummie)
Mummiemanieren, in de wandelgangen ook wel zombiefanfare genoemd, kennen een lange geschiedenis in theater en film. De film Nosferatu zet in de jaren twintig de trent.
Met mystiek omgeven doolt de titelfiguur, een verwezen mummie, al snel via het witte doek, linea recta door je brein. Via de Adams Family krijgt hij in de jaren vijftig gelukkig een wat meer luchtigere invulling en kunnen we weer lachen om zombietaferelen en mummiespel.
De zombiedans van ene zekere Michael in de jaren tachtig zal echter nooit en te nimmer meer van ons netvlies en uit ons individuele en collectieve geheugen verdwijnen. Daar kan Efteling’s Spookhuis nog een puntje aan zuigen. Niemand beats Michael Jackson’s Thriller. Hooguit boze wolf en zijn zeven geitjes.
Gummiemummie (06-09-2017) (Themawoord: Mummie)
Onlangs werd een bijzondere vondst gedaan bij opgravingen in Amsterdam. Een gummimummie, een stoffelijk overschot bestaand uit een skelet en een merkwaardig vel, een gummivel. Heel vreemd.
Wetenschappers bogen zich over het vel van gummi. Weliswaar was men bekend met twee soorten van mummificatie; door conserverende bewerkingen of door natuurlijke omstandigheden, maar dit betrof een kruising.
Gummi was er toegepast, dat moest wel. Maar het pikzwarte uiterlijk kon alleen ontstaan zijn door zwarte steenkool, niet toevallig aanwezig in de gang waar ze de gummimummie vonden.
Naast de mummie werd ook een vreemd rood gewaad, een mijter en een staf gevonden. De conclusie werd al snel getrokken. Hier was sprake van gummigeklaas in plaats van houtgeklaas, steenkolenpolitiek en pepernotendramatiek. Bijna Sinterklaas.
De snor van Dalí (06-09-2017) (Themawoord: Mummie)
Die staat nog steeds omhoog. Zo zijn de bevindingen na de opgraving van zijn gebalsemde corpus. De man bekend van zijn wonderlijke kunsten en zijn extravagante levensstijl was een icoon onder de surrealisten van zijn tijd.
Hoe hoog stond die snor dan? Dat is een interessante vraag. Volgens de dochter van de poetsvrouw in huize Dalí erg hoog. Zo hoog dat hij er geslachtsgemeenschap mee kon bedrijven. Hoe sterk! Dat wilde de wilde dochter dan wel onderzoeken. Wie weet paste haar die snor wel?
Maar helaas. Mummie Salvador beschikte niet over de juiste genen qua voortplanting. Mispoes dus. Geen centen en geen roem valt de dochter van de poetsvrouw ten deel. Misschien nu de zaak beter afstoffen en verder leven.
Mummie (10-09-2017) (Themawoord: Mummie)
Het is de lekkerste mie van de wereld. Mummie. Zelf gemaakt door ons mam. Die komt uit Engeland. Ons mam. Niet de mie. Als ze uit Nederland was gekomen had de mie gewoon mammie geheten.
Mijn vader, uit Nederland, is meer van de taart. Die maakt het liefst hartige taart. Pappie. Eigenlijk moet het dadpie heten, volgens mammie, maar pappie klinkt veel leuker.
Mijn moeder is geboren in Hongkong. Ze eet zelf het liefst Aziatisch. Lekkere vette worst uit Azia, een klein dorpje vlakbij Köln. Aziatisch is Aziaworst gegarneerd met augurk en zilveruitjes.
Ik edoch blijf haar mummie het lekkerste gerecht van de wereld vinden. Mummie van mijn mammie. Op de tweede plaats komt dan de pappie van mijn vader.
Publicola stupidico (11-09-2017) (Themawoord: Quaestor)
Hij was er al vroeg bij. Publius Valerius Publicola. De eerste schatbewaarder in de Romeinse tijd. Voor Jezus Christus wist hij al waar Abraham zijn mosterd moest halen en ook in welke hoedanigheid.
Toentertijd was het zoete zwarte vocht al goud waard. Had hij zijn nakomelingen maar beter geïnstrueerd, dan waren ze nu poepierijk geweest en machtig. Had Publicola het receptuur destijds beter uitgewerkt, ten gelde gemaakt, gepatenteerd en doorgegeven, dan hadden zijn nakomelingen niet zoveel armoede geleden.
Quaestor toutalis riskantos nixos approciendos e pechos. Het zij zo. De knip op de beurs, dat moest Publicola houden van zijn vrouw. Sinasprilla Sevenuppes heeft hem weerhouden geschiedenis te schrijven. Een godendrank heeft eeuwenlang helaas het licht nooit gezien, onbeproefd tot 1886.
Aqua es tornado (11-09-2017) (Themawoord: Quaestor)
Ik hou me vast aan… Ja, aan wat? Ik bind me vast aan… Ja, waaraan? Water stijgt tot aan mijn lippen. Ik strek mijn tenen. Heel even. Dan adem ik water. Zout en zilt en ik ga kopje onder. Verlies mijn bewustzijn heel langzaam.
Zeepaardjes zwemmen aan me voorbij. Hee, komen die hier voor? Ik slinger me om de nek van een van de kleintjes. Onder de waterspiegel hebben zij ongekende vaart. Ik word langzaam meegenomen. Word misselijk van het langzame heen en weer gewiebel. Maar ho, ik ga vooruit.
Op een vreemd strand spoel ik aan. Men spreekt Frans, in mobiele telefoons en op tablets.
Ik lees in een browser: aquaestornado.Fr
Eronder in tekst: Va bien!
Ik ben gered.
Europees jokeren (12-09-2017) (Themawoord: Quaestor)
Een favoriet kaartspel veelvuldig gespeeld onder europarlementariërs. Sommigen zijn zo fanatiek in dit spel dat ze iedere ochtend zich haasten om een handtekening te zetten op het aanwezigheidsformulier dat carte blanche geeft om de rest van de dag te jokeren.
De fanatieksten zitten op de afdeling Financiën van het Bureau van het Europees Parlement. Ongekend zijn de resultaten van de famous group 2007-2009, ook wel bekend onder de naam Quaestores Schoppen Zes. De namen wil ik u niet onthouden. Mia de Vits, Szabolcs Fazakas, Ingo Friedrich, Astrid Lulling, Jan Mulder en Jim Nicholson.
Astrid Lulling, de fanatiekste in dit exquise gezelschap jokeraars, ontving nog ooit de Orde van de Eikenkroon. Dat bombardeerde haar meteen tot de grootste joker aan tafel.
Sleutelwoordenbewaarder (13-09-2017) (Themawoord: Quaestor)
Roger was een slechte thesaurier. Als schatbewaarder van de Thesaurus Linguae Latinae had hij nog veel te leren. Het naslagwerk sprak echter slechts boekdelen en wartaal. Even overwoog hij contact op te nemen met conculega Sean en mevrouw Geldstuiver, maar zij gaven niet thuis.
Achter het woord thesaurier had hij nog het woord quaestor zien staan. Maar Roger had niets met synoniemen, laat staan met hyperoniemen of hyponiemen. Als houder van het ontsluitingsmiddel, waarbij unieke concepten door hiërarchische, equivalente en associatieve relaties verbonden zijn, die voorzien in een semantisch netwerk voor het toegankelijk maken en koppelen van collectiegegevens, wist hij niet hoe de sleutel in het slot te steken. Hij voelde zich verbannen in een talig doolhof, een slechte conquastordor.
Löyly sessie (20-09-2017) (Themawoord: Fluim)
Trouwe Finlandgangers voorop. Maar ook inheemse saunagangers zullen bekend zijn met dit hippe fenomeen. Zittend in een sauna volgestouwd met mensen van diverse gewichtscategorieën en sexen. Want het is hip en zeer geliefd zo’n Löyly sessie.
IJs op het vuur. Puffen en nog eens puffen. De vlaggeman in het midden zwiert met een grote vlag of natte handdoek richting tribunes, waarop het gepeupel de warme lucht en geur ontvangt en opsnuift. Sommigen zitten in yogahouding andere buigen voorover, met het hoofd tussen de knieën. Veuls te warm.
Ik kijk naast me. En ja, hoor daar zie ik hem hangen. Een lullige fluim onder de neus van mijn buurman. Een lichte walging maakt zich van mij meester. Hopelijk blijft ie hangen.
Kwispedoor (20-09-2017) (Themawoord: Fluim)
Komt een zwerver de kerk binnen. De kapelaan die voor in de kerk het altaar een grote beurt geeft ziet, nee ruikt, de zwerver aankomen. Een oude bekende. En hij zal wederom hetzelfde vragen. Maar dit keer heeft kapelaan goed nagedacht. Hij zal hem hebben.
Of hij misschien een slokje wijn mag drinken? Zie je wel. De kapelaan krabt zich achter zijn oor. Wel mijn vriend. Als jij een slokje neemt uit de kwispedoor, dan krijg je een glas wijn.
De zwerver zet de kwispedoor aan zijn mond en drinkt deze in een teug leeg.
‘Maar waarom doe je dat?’, vraagt kapelaan vol afschuw. ‘Een slokje was genoeg!’
‘Wel kapelaan, allemaal leuk en aardig, het zat allemaal aan elkaar vast.’
Sterfluim (21-09-2017) (Themawoord: Fluim)
Droevig hangt de ster aan het donkere firmament ster te wezen. Hij heeft niet lang meer te gaan. Zijn dagen, voor non-meteorologen, zijn nachten, zijn geteld. Hij wacht slechts op het juiste moment.
Er moet toch iemand getuige zijn van zijn vrije val. Hij kan die met wat inspanning een beetje manipuleren, lees uitstellen. Het is nooit leuk om als ster te vallen. Gevallen sterren staan nooit meer op?
Wacht, daar wordt een gordijntje weggeschoven. Vandaag een heldere nacht. Dat belooft. Ja, de ster ziet het goed. Een verliefd stelletje smachtend achter vensterglas. Coïtus zojuist achter de rug.
Verliefd staren ze omhoog. Van inspanning naar uitspanning. Perfecte timing. Vol overgave en sterfluim stort hij neer. Langzaam dooft zijn staart uit.
Bertha is vergeten (23-09-2017) (Themawoord: Fluim)
Hoe lang staat ze nu al in de wei? Heeft boer Knol haar vergeten? Echt knudde. De kudde staat al weken binnen. Lekker in de luxe megastal. Bertha niet. Ze is vergeten door boer Knol.
Het enige dat Bertha kan doen is aandacht trekken. Ze weet alleen nog niet goed hoe. Heeft ze nooit geleerd. Altijd ging ze op in de grote kudde. Haast onzichtbaar. Haar huidpatroon kent ook geen bijzondere kenmerken. Hard loeien dan maar.
Dat durft Bertha niet. Bovendien komt er niet echt hard geluid uit haar grote koeienmond. Die zit namelijk verstopt met fluim. Dikke koeienfluim. Zodra ze loeit spat het fluim in haar gezicht. Niet fijn.
Bertha is vergeten. Wat erg. En nu sneeuwt het al.
Inboedelen (25-09-2017) Themawoord: Inboedel)
Inboedelen, niet te verwarren met inboedélen. Nee, bij dat laatste ontbreekt geen ‘d’. Ga nou niet zoeken. Je zoekt je helemaal suf. Zoals dat meestal gaat bij inboedels. Waar is nu dat mooie… gebleven? Ze of hij heeft dat toch niet aan hem of haar gegeven? Stiekem? Het febbeke van…
Nee, er zijn ergere ruzies geweest. Nog voor de inboedelscheiding. Het is maar materie? Maar intussen neemt de ‘heb’ buitenproportionele omvang aan. Een nieuwe scheiding in de maak?
Nee, ik heb het hier over het delen van inboe. Dat is toch het mooiste wat er is? Het samen en intens delen van inboe, het broertje van de inborst, of zusje, zo u wil. Twee handen op een borst, een hart.
Minboedel (25-09-2017) Themawoord: Inboedel)
Ik kom het woord tegen in een evangelische tekst uit de Middeleeuwen en brengt me meteen in de war.
‘De minboedel werd tekort gedaan.’
Daar kan ik geen soep van maken. De context ontbreekt. Er zijn stukken weggepoetst. Werd de boedel van de min nu tekort gedaan door deze weg te gooien?
Of zegt het meer iets over de min. Bedoelde men eigenlijk een janboedel?
Ik lees verder in de tekst op zoek naar verheldering. En ja hoor. Vier pagina’s verder volgt een plausibele uitleg.
De min had na het minnen een aantal plussen voorzien bij het iets minder minnen van de baby. Dan is er duidelijk sprake van een mindoedel.
Of maak ik er nu een janboel van misschien?
H2B Jan Dabbe is ziek (26-09-2017) Themawoord: Inboedel)
Op het prikbord in de hal onderaan de trap staat het opgeprikt: ‘Alle lessen van Jan Dabbe vervallen wegens ziekte’.
Hoe is dat mogelijk? Jan Dabbe, onze docent Engels is nooit ziek. Laat staan zwak of misselijk? Dan moet er toch wel iets ernstigs aan de hand zijn.
Het eerste uur valt dus uit. Mooi. Op naar de kantine. Maar die is in rep en roer. Voor de raam staat een rij studenten naar buiten te kijken. Op het grasveld staat een woeste vrouw. Voor een bestelbus van Autorent. Ze is furieus.
‘Bloody hell, you can keep everything. It’s over and out!’
Het is de vrouw van Dabbe. Ze flikkert de complete inboedel op het gras.
‘The house is mine!’
Winterinboedel (28-09-2017) Themawoord: Inboedel)
Mijn tuineekhoorn is in de war. Hij maakt rare sprongen. Van boom naar boom naar boom naar boom naar boom… en dan ben ik hem plots kwijt. Uit het oog verloren. Zoals dat wel vaker gebeurt bij eekhoornspot.
Misschien zit ie verschuild achter de laatste boom. Maar evengoed kan ie ook alweer in de eerste zitten. Is dat zo vreemd? Nee, op het eerste gezicht niet. Maar mijn tuineekhoorn is een bijzonder geval. Hij hinkt en heeft een vreemde tik.
Hij draait namelijk regelmatig zijn hoofdje 360 graden om zijn atlas. Alleen vandaag niet meer. Ik ben de kluts kwijt. Hij ook. Hoe vindt en verzamelt hij nu in hemelsnaam zijn winterinboedel? De walnotenboom draagt geeneens noten. Ook dat nog!
Bananendoos (29-09-2017) Themawoord: Inboedel)
Gelukkig. Er staat nog een bananandoos tussen de dozen bij de supermarkt. Nu kan ik eindelijk verhuizen. Deze doos gaat met mij mee. Hij past amper in mijn boodschappenkarretje. Beter draag ik hem.
Turbana protesteert een beetje. Ze past maar net in mijn kleine autootje. Een echte doos. Een protestdoos. Wacht maar tot we thuis zijn kreng. Dan stop ik je helemaal vol.
Het bankstel is al ingepakt. Nu nog het bed en de schemerlamp. Met een beetje schuiven past het er allemaal in. Gelukkig heb ik niet veel kleren en keukenspullen. De tuinspullen bewaar ik tot het laatst. Mijn fiets die moet ook nog mee. Mijn complete inboedel in een bananendoos. Turbana heeft het zwaar. Het poppenhuis is leeg.
Een inboedel (29-09-2017) Themawoord: Inboedel)
Ze zit naast me in het bankje. Hakataka Taoriana. Een moeilijke naam. Ik weet het. Ze komt dan ook niet uit Pieterjanburen maar uit Inboedoektoe.
Met haar grote ogen kijkt ze me aan. Ik zie haar dikke lippen tuiten. Volle dikke lippen die rood glanzen. Ze doet de lippen een klein beetje uit elkaar en streelt met het puntje van haar roze tong heel langzaam over haar bovenlip.
Nee! Ik geef geen kick. Dit nieuwe meisje in de klas weet van wanten. Vreindjes hebben me al gewaarschuwd. Dit mooie meisje is een del. Ze heeft ook al een bijnaam gekregen. Ik krijg een vette knipoog. Zo ook de klasgenoten om mij heen. Wat een del. Een echte inboedel, uit Inboedoektoe.
