Driedubbele gelaagdheid (03-12-2021)
Heb zachte billen
driedubbele gelaagdheid
verdienen zij toch!?
Brief aan Sinterklaas van twee ongelovigen (04-12-2021)
Brief aan Sinterklaas
van Paashaas en de Kerstman
in hekeldichtvorm
Bananatomie (08-12-2021)
Krom als een banaan
de halswervels met grote C
bananatomie
Knijp zacht van geluk (10-12-2021)
Snap je levensdoel
neem het beet bij de ballen
knijp zacht van geluk
Bange ijsbeer (12-12-2021)
Een bange ijsbeer
verstopt achter stukje groen
zijn laatste houvast
Mien kerst- en nieuwjaarswens (14-12-2021)
Een fijn feest van licht
dat donkere dagen draagt
en veel vrijheid wenst
Laat nacht donker zijn (16-12-2021)
Het verdraagt geen licht
de zon in haar boze bui
laat nacht donker zijn
Maantalm (16-12-2021)
Ik vrees de maantalm
zit telkens onder mijn huid
en achter vodden
Wonderzeeboot (17-12-2021)
Wonderzeeboot zinkt
alleen vissen overleven
Noach baalt stevig
Cape Carnaval (19-12-2021)
Cape Carnaval
zoekt leuke Prins of Prinses
om feest te bouwen
Danspassen in de mist (22-12-2021)
Rechts, links, cha cha cha
mijn danspassen verdwalen
tango in de mist
Gootgieter (23-12-2021)
Compleet verstopt
buizen van Eustachius
wacht op gootgieter
My little red booster (23-12-2021)
De blues in mijn bloed
dans nu compleet immuun op
little red booster
Frietgors (24-12-2021)
De frietgors gespot
bij Patatje van Adje
wachtend op kroket
Hemelse houvast (31-12-2021)
Hemelse houvast
gebukt onder een rugzak
zoekend de vrijheid
31-12-2021
30-11-2021
Webtales Haiku's November 2021
Vakkenpakket (01-11-2021)
Mijn vakkenpakket
bestaat uit driehoeken
die vierkant matchen
Huidige cowboy (02-11-2021)
Compleet gestript
en dan ook nog gescalpeerd
huidige cowboy
Sushisushoarmada (04-11-2021)
Slagman slaat ritme
sushisushoarmada
roeit zich te pletter
Roofmoordenbundel (07-11-2021)
Roofmoordenbundel
boefautobiografie
smartlappenboekje
Vakbondsdagpresidentenbal (09-11-2021)
Feestelijk verzet
vakbondsdagpresidenten
dansen troelstrala
Bambergen (08-11-2021)
Piet van de Mounties
also known as Bambergen
diamantslijper
Buitbetalen (10-11-2021)
Maffia regeert
buitbetalen nieuwe trend
bijbetalen dus
Inbrengtherapie (11-11-2021)
Inbrengtherapie
Jung en Freud schudden handen
twee keer opbrengst
Botervat (13-11-2021)
Marlon vat boter
Maria weet niet wat komt
pijnlijk botervat
Intratuinwintertuinpret (14-11-2021)
Ballenbad ontploft
Intratuinwintertuinpret
kabouters smullen
De Daltons lachen (14-11-2021)
Een wapenwedloop
Luuk valt over zijn schaduw
de Daltons lachen
Oorlogsvlieger Antoine (15-11-2021)
De kleine prins van
oorlogsvlieger Antoine
blijft verwonderen
Dubbele dam valt (15-11-2021)
Met vier op een rij
springt hij snel haasje over
dubbele dam valt
Onzinvolkundig (16-11-2021)
Onzinvolkundig
drommen de mensen samen
in staat van wanhoop
Beeldmerken (17-11-2021)
Ik ga beeldmerken
weer wat anders dan houwen
met potlood en stift
Stoeltjeslifter (18-11-2021)
Stoeltjeslifter vlucht
wil zitplaats niet betalen
conducteur woedend
Bivaccineren (19-11-2021)
'Ik wil een prikkie!'
scouting België helpt met
bivaccineren
Ontzenuwslopend (20-11-2021)
Ontzenuwslopend
knijp ik abuis in billen
tandartsassistent
Korrels korzelig (21-11-2021)
Tijd staat even stil
modder in de zandloper
korrels korzelig
Zeepaardentrammelant (22-11-2021)
Noordzee onrustig
door zeepaardentrammelant
golven beuken woest
Volmondig (23-11-2021)
Met kus der liefde
volmondig in haar beslag
een kers op de taart
Bloem voor bakkers (24-11-2021)
Een bloem voor bakkers
die diep in de nacht pezen
voor zoete broodjes
Anagram (27-11-2021)
Anna nam hem graag
mangaar in een anagram
ramgaan met maagnar
Niemand die ze duwt (28-11-2021)
Het gaat goed vooruit
stenen klimmen de berg op
niemand die ze duwt
Eng vervolgverhaal (29-11-2021)
Een lopend vuurtje
van gevaarlijke woorden
eng vervolgverhaal
Eerste typefout (30-11-2021)
Ben zenuwachtig
speeddate schuift aan tafel
eerste typefout
Mijn vakkenpakket
bestaat uit driehoeken
die vierkant matchen
Huidige cowboy (02-11-2021)
Compleet gestript
en dan ook nog gescalpeerd
huidige cowboy
Sushisushoarmada (04-11-2021)
Slagman slaat ritme
sushisushoarmada
roeit zich te pletter
Roofmoordenbundel (07-11-2021)
Roofmoordenbundel
boefautobiografie
smartlappenboekje
Vakbondsdagpresidentenbal (09-11-2021)
Feestelijk verzet
vakbondsdagpresidenten
dansen troelstrala
Bambergen (08-11-2021)
Piet van de Mounties
also known as Bambergen
diamantslijper
Buitbetalen (10-11-2021)
Maffia regeert
buitbetalen nieuwe trend
bijbetalen dus
Inbrengtherapie (11-11-2021)
Inbrengtherapie
Jung en Freud schudden handen
twee keer opbrengst
Botervat (13-11-2021)
Marlon vat boter
Maria weet niet wat komt
pijnlijk botervat
Intratuinwintertuinpret (14-11-2021)
Ballenbad ontploft
Intratuinwintertuinpret
kabouters smullen
De Daltons lachen (14-11-2021)
Een wapenwedloop
Luuk valt over zijn schaduw
de Daltons lachen
Oorlogsvlieger Antoine (15-11-2021)
De kleine prins van
oorlogsvlieger Antoine
blijft verwonderen
Dubbele dam valt (15-11-2021)
Met vier op een rij
springt hij snel haasje over
dubbele dam valt
Onzinvolkundig (16-11-2021)
Onzinvolkundig
drommen de mensen samen
in staat van wanhoop
Beeldmerken (17-11-2021)
Ik ga beeldmerken
weer wat anders dan houwen
met potlood en stift
Stoeltjeslifter (18-11-2021)
Stoeltjeslifter vlucht
wil zitplaats niet betalen
conducteur woedend
Bivaccineren (19-11-2021)
'Ik wil een prikkie!'
scouting België helpt met
bivaccineren
Ontzenuwslopend (20-11-2021)
Ontzenuwslopend
knijp ik abuis in billen
tandartsassistent
Korrels korzelig (21-11-2021)
Tijd staat even stil
modder in de zandloper
korrels korzelig
Zeepaardentrammelant (22-11-2021)
Noordzee onrustig
door zeepaardentrammelant
golven beuken woest
Volmondig (23-11-2021)
Met kus der liefde
volmondig in haar beslag
een kers op de taart
Bloem voor bakkers (24-11-2021)
Een bloem voor bakkers
die diep in de nacht pezen
voor zoete broodjes
Anagram (27-11-2021)
Anna nam hem graag
mangaar in een anagram
ramgaan met maagnar
Niemand die ze duwt (28-11-2021)
Het gaat goed vooruit
stenen klimmen de berg op
niemand die ze duwt
Eng vervolgverhaal (29-11-2021)
Een lopend vuurtje
van gevaarlijke woorden
eng vervolgverhaal
Eerste typefout (30-11-2021)
Ben zenuwachtig
speeddate schuift aan tafel
eerste typefout
30-10-2021
Webtales Haiku's Oktober 2021
Hoofddoek gestolen (10-10-2021)
Hoofddoek gestolen
Mona Lisa verdwenen
Louvre op zijn kop
Vrijheid om je heen (14-10-2021)
Spiegel de natuur
poedelnakend in het bos
vrijheid om je heen
Bros, bros, bros, brosser (19-10-2021)
Adèle bubbelt
in badkuip van chocola
bros, bros, bros, brosser
Op jacht naar dromen (19-10-2021)
In realiteit
zijn we schimmen van onszelf
op jacht naar dromen
Bescheiden (21-10-2021)
Zijn bescheiden bescheiden
verdwijnen als sneeuw voor zon
in haar bankkluisje
Bosbessenjamboree (25-10-2021)
Meeting van stoer fruit
op bosbessenjamboree
eindigt met plakfeest
Griezelig gegriessel (25-10-2021)
Onze tuin bibbert
van griezelig gegriessel
door ijzeren hark
Enmasserennen (28-10-2021)
Enmasserennen
marathon na marathon
dwang in successie
Houvastgoederenvervoer (29-10-2021)
Sleurhut schrikt er van
houvastgoederenvervoer
vliegt uit Belse bocht
Heel Holland bakt kids (30-10-2021)
Heel Holland bakt kids
knietjes zacht gestoofd en dan
mini hoofdschotels
Hoofddoek gestolen
Mona Lisa verdwenen
Louvre op zijn kop
Vrijheid om je heen (14-10-2021)
Spiegel de natuur
poedelnakend in het bos
vrijheid om je heen
Bros, bros, bros, brosser (19-10-2021)
Adèle bubbelt
in badkuip van chocola
bros, bros, bros, brosser
Op jacht naar dromen (19-10-2021)
In realiteit
zijn we schimmen van onszelf
op jacht naar dromen
Bescheiden (21-10-2021)
Zijn bescheiden bescheiden
verdwijnen als sneeuw voor zon
in haar bankkluisje
Bosbessenjamboree (25-10-2021)
Meeting van stoer fruit
op bosbessenjamboree
eindigt met plakfeest
Griezelig gegriessel (25-10-2021)
Onze tuin bibbert
van griezelig gegriessel
door ijzeren hark
Enmasserennen (28-10-2021)
Enmasserennen
marathon na marathon
dwang in successie
Houvastgoederenvervoer (29-10-2021)
Sleurhut schrikt er van
houvastgoederenvervoer
vliegt uit Belse bocht
Heel Holland bakt kids (30-10-2021)
Heel Holland bakt kids
knietjes zacht gestoofd en dan
mini hoofdschotels
27-10-2021
Hermandad gezocht
Dit verhaal gaat over een eeneiige tweeling waarvan de papa niet bekend is. Tweemaal pech zou je haast zeggen. Ware het niet dat moeder de beide Hermannen, twee gezonde jongens met dezelfde naam, al snel uit de vaderdroom hielp. Zoeken naar een eikel kun je beter niet doen in een wereld die alleen bestaat uit dennenappels.
Herman en Herman besluiten het toch uit te zoeken. En waar kun je beter roots vinden dan in Engeland? Exactly. Londen om precies te zijn. Op zoek dus naar Hermandaddy. Omdat de beide Hermannen pakweg tweemetertwintig zijn, gaan ze op zoek naar Hermandad. De eerste Herman die hem vindt wint de hoofdprijs. Het hoofd van papa. Want dat zou moeder graag nog eens zien.
30-09-2021
Webtales Haiku's September 2021
Met en zonder praatje (01-09-2021)
Ultieme riknacht
is altijd met een praatje
maar zonder pieken
Ingewikkeld in vrijetijdskleding (03-09-2021)
Ingewikkeld dus
ik tussen zes planken in
vrijetijdskleding
Koffiekopjesweg (11-09-2021)
Scheuren op de fiets
via koffiekopjesweg
Route du sucre
Ultieme riknacht
is altijd met een praatje
maar zonder pieken
Ingewikkeld in vrijetijdskleding (03-09-2021)
Ingewikkeld dus
ik tussen zes planken in
vrijetijdskleding
Koffiekopjesweg (11-09-2021)
Scheuren op de fiets
via koffiekopjesweg
Route du sucre
Opnieuw door het stof (11-09-2021)
Opnieuw door het stof
twintig keer negen en elf
trieste verjaardag
Verstilling (12-09-2021)
Dwalen door bergen
oogcontact 'on top' met gems
goddelijk geluk
Bizonwetende (12-09-2021)
Bizonwetende
draaft hij bloot door de prairie
Buffalo Billie
Zinzichten (13-09-2021)
Trek in zinzichten
dwalen in zin en onzin
tot einde verhaal
Vincent vindt Kantoor (16-09-2021)
Vincent vindt Kantoor
het past links wijsgerig goed
hij (h)oort weer beter
Leeuwenbiertjeszat (17-09-2021)
Leeuwenbiertjeszat
valt de dompteur van zijn kruk
circus is voorbij
Bospopgroeperend (19-09-2021)
Fans in de bomen
Rolling Stones in the air
Bospopgroeperend
Hart van hert (22-09-2021)
Kerstbal gemaskerd
wacht op witte kerstdagen
wil graag hart van hert
Precordiaal doelpunt (23-09-2021)
Ik geniet en juich
precordiaal doelpunt
van mijn hartelief
Knietjesmachine (24-09-2021)
De pastoor is boos
gelovigen gestraft met
knietjesmachine
Uiteenlopend buffet (26-09-2021)
Taarten hollen weg
bij uiteenlopend buffet
gillend keuken in
Bekantschool (27-09-2021)
Bekantschool sluit poort
op het nippertje binnen
de net niet leerling
Wijze les op Kantschool (27-09-2021)
Meester Descartes:
'Eet meer Freud dan blijf je Jung!'
wijze les op Kantschool
Ambulatoriumdrift (28-09-2021)
De non had last van
ambulatoriumdrift
toilet niet gehaald
Termietzuurkastijding (29-09-2021)
Naakt in zon wacht hij
op termietzuurkastijding
geketend op grond
Voorhoofdverdachte (30-09-2021)
Ik verdenk mijn hoofd
van zeer wilde gedachten
het baart kopzorgen
08-09-2021
Capricieus
Capricieus voel ik mij op Capri. Bella Italia. Con limone e citrone. La vita e bella. Op oude bergschoenen klos ik door de hoofdstraat en krijg exquise parfummonsters aangereikt bij elke chique winkel die ik passeer. Zou ik mogelijk stinken of ruiken ze geld? No l’o so. Ik weet het niet. Ik geniet van de prachtige tuin van het verblijf van Axel Munthe. Op het uiterste puntje vlakbij het kapelletje klinkt klassieke muziek. Een mix van een prachtige CD, te koop in het kleine winkeltje en nu uiteraard ook in mijn bezit. Ik kijk nog even neer op de azuurblauwe Middellandse Zee, zo blauw, zo blauw. Zie de enorme jachten, minuscuul klein, langs de Vesuvius crossen. Slechts witte strepen achter zich latend. Si. Bella Italia!
29-08-2021
Webtales Haiku's Augustus 2021
Familiediner (02-08-2021)
Ze vreten zich uit
aan pa, ma en aan elkaar
bij alle gangen
Donker duister (07-08-2021)
In donker duister
hul ik alle gedachten
die vreemd voorkomen
Afvloeiingsregelingen (08-08-2021)
Elf glijbanen met
afvloeiingsregelingen
maken me heel rijk
Reminderheiden (09-08-2021)
Reminderheiden
is de ketter die niets weet
van herinnering
Oplichting in duister (10-08-2021)
Stil in mijn doka
giet ik vloeistof over haar
in duister licht zij op
Bruidegom geeft er brui aan (11-08-2021)
Tinderbruid deugt niet
bruidegom geeft er brui aan
gomt huwelijk uit
Bezeten bezet (12-08-2021)
Heilig landjepik
door godsdienstwaanzinoorlog
bezeten bezet
Dikkertje Dapper (13-08-2021)
Dikkertje Dapper
racet op en neer van trap
om af te vallen
Veerkrachtig (16-08-2021)
Zij is veerkrachtig
strijkt alle plooien weer glad
tot nieuwe chaos
Bovenverdieping (19-08-2021)
Bovenverdieping
als het van onder niet werkt
tien weesgegroetjes!
Griepepidemie (22-08-2023)
Griepepidemie
is gemaakt van stukjes mie
grie en pepide
Bescheurpapier (29-08-2021)
Max Tailleur stelt teleur
het bescheurpapier is op
ik roep hard mijn vrouw
Ze vreten zich uit
aan pa, ma en aan elkaar
bij alle gangen
Donker duister (07-08-2021)
In donker duister
hul ik alle gedachten
die vreemd voorkomen
Afvloeiingsregelingen (08-08-2021)
Elf glijbanen met
afvloeiingsregelingen
maken me heel rijk
Reminderheiden (09-08-2021)
Reminderheiden
is de ketter die niets weet
van herinnering
Oplichting in duister (10-08-2021)
Stil in mijn doka
giet ik vloeistof over haar
in duister licht zij op
Bruidegom geeft er brui aan (11-08-2021)
Tinderbruid deugt niet
bruidegom geeft er brui aan
gomt huwelijk uit
Bezeten bezet (12-08-2021)
Heilig landjepik
door godsdienstwaanzinoorlog
bezeten bezet
Dikkertje Dapper (13-08-2021)
Dikkertje Dapper
racet op en neer van trap
om af te vallen
Veerkrachtig (16-08-2021)
Zij is veerkrachtig
strijkt alle plooien weer glad
tot nieuwe chaos
Bovenverdieping (19-08-2021)
Bovenverdieping
als het van onder niet werkt
tien weesgegroetjes!
Griepepidemie (22-08-2023)
Griepepidemie
is gemaakt van stukjes mie
grie en pepide
Bescheurpapier (29-08-2021)
Max Tailleur stelt teleur
het bescheurpapier is op
ik roep hard mijn vrouw
23-07-2021
Tolkien en de bedelven
Historisch. Compleet in de ban van de ring van Tolkien is er eindelijk een addendum gevonden op de fameuze trilogie van het fantasme-epos. Verscholen in een la van zijn zwaar eiken bureau dat regelmatig van plek wisselt in zijn schrijfkamer omdat de pootjes graag bewegen. Kleine wieltjes steken onder de pootjes en die zijn supermobiel. Bijna net zo mobiel als Tolkien's bakelieten mobiele telefoon. Hij blijft immers graag met de tijd vooruit gaan. Achteruit is meer iets voor achterhaalde tijdmachines.
Het addendum doet verhaal van de toekomst van bedelven. Niet te verwarren met bedelfen. Hoewel bedelfen de juiste spelling is als meerfout van elf gaat dit over iets compleet anders. Over elven die alleen maar willen slapen. Met een lange f is dat een beetje moeilijk. Bedelven slapen namelijk in hele kleine bedjes. Het liefst liggen ze met opgetrokken knieën compleet bedolven onder de lakens van dendrilon. Hoe het met de toekomst zit wordt niet echt duidelijk beschreven. Daarover wil Tolkien blijkbaar niet uitweiden. Hij is blijven steken op heuphoogte van de bedelven. Wat erboven plaatsvindt is vooralsnog compleet onduidelijk. Wellicht wil een nazaat of meerdere nazaten samen of een biograaf die van diep graven houdt zich hierin nog eens verdiepen. Wordt mogelijk met twaalf slagen om de arm vervolgd.
17-07-2021
Webtales Haiku's Juli 2021
Soberheidszinnen (06-07-2021)
Karig de woorden
in uitgeklede haiku
vol soberheidszin
Schandpaal 57 (08-07-2021)
Kan hem niet vinden
loop terechtschelling nu mis
evenals de veerboot
Chemiebuizenspel (10-07-2021)
Chemiebuizenspel
tranen met tuiten huilen
verliefd zijn is zo fijn
Steekwapenbezitter (12-07-2021)
Ben gestoken door
een steekwapenbezitter
met gestreept lichaam
Moeder Maas (15-07-2021)
Moeder Maas huilt hard
houdt het water niet binnen
spuwt zoete tranen
Puntmuts (16-07-2021)
Ik slijp mijn puntmuts
hij mag mee op vakantie
hoog de bergen in
Bewapeningsrace (17-07-2021)
Zandzakken op dijk
voor bewapeningsrace
tegen kwade Maas
Karig de woorden
in uitgeklede haiku
vol soberheidszin
Schandpaal 57 (08-07-2021)
Kan hem niet vinden
loop terechtschelling nu mis
evenals de veerboot
Chemiebuizenspel (10-07-2021)
Chemiebuizenspel
tranen met tuiten huilen
verliefd zijn is zo fijn
Steekwapenbezitter (12-07-2021)
Ben gestoken door
een steekwapenbezitter
met gestreept lichaam
Moeder Maas (15-07-2021)
Moeder Maas huilt hard
houdt het water niet binnen
spuwt zoete tranen
Puntmuts (16-07-2021)
Ik slijp mijn puntmuts
hij mag mee op vakantie
hoog de bergen in
Bewapeningsrace (17-07-2021)
Zandzakken op dijk
voor bewapeningsrace
tegen kwade Maas
15-07-2021
Turfstekers eten turf
Turfstekers eten turf. Worden gemiddeld drie tot vijf turven groot van al dat turf. Is onlangs geturfd door turfmeester Billie Turf. Ja, het is nog wat geworden met onze Billie. De school goed doorlopen, ondanks of misschien wel dankzij meester Kwel. Kwel's water zat gelukkig niet in de weg bij de ontwikkeling van mega snoepkont Billie. In Deurne weten ze er alles van. Want turfmeester Billie vestigde zich al snel in Deurne en trouwde aldaar met een Deurse. Ja, ja, Marieke en Billie samen door één deur. Over de drempel warempel, droeg Billie met zijn worstarmpjes Marieke zijn pas zelf gebouwde plaggenhut in. En ik ga het alvast verklappen. Ze leefden lang en gelukkig. Voor de eeuwigheid werd het gelukkig gezinnetje, met twaalf kinderen op Brabantse wijze verwekt, opgetekend door ome Toon. Ome Toon deed zijn naam niet echt eer aan. Hij was bepaald niet kort tooms. Ook zijn gezin baarde maar liefst elf kinderen. Of liever gezegd, zijn vrouw Mijke. Wikipedia vertelt van twee kinderen. Maar in Deurne weten ze wel beter. Een klein gat met grote historie. Immers Toon was daar geboren. Hoe die vervolgens in Bloemendaal belandde is voor menigeen een groot raadsel. Wellicht weet één van de elf er meer van. De elfde misschien. Zelf was Toon één van de veertien. De zevende. Toon's vader was helemaal in de hemel van hem. De zevende hemel uiteraard. Veertien kinderen is best veel denkt u misschien nu. Maar vroeger was dat heel gewoon. En daarnaast, ieder nadeel heb zijn voordeel, mocht u twijfelen. Moeder van Toon daarentegen helemaal niet. Een echte kloek. Ze gaf haar kinderen veel turf. Toon kon dat niet zo goed verstouwen, de turf kwam letterlijk en figuurlijk zijn nek uit. Hij raadpleegde een dokter, die het echter zo druk had, dat deze bijna verzoop in zijn eigenste klandizie. Die verwees Toon, met zijn inmiddels hoog opgelopen turf-boulimia door naar een psychiater. Die hielp Toon al snel van zijn probleem af. Sindsdien eet Toon alleen nog maar aardbeien. Veel lekkerder, toch?
30-06-2021
Webtales Haiku's Juni 2021
Bezemsteelbandfeest (02-06-2021)
Met veeg ritme slaan
in pot en ketel tijdens
bezemsteelbandfeest
Godheiden (03-06-2021)
Hij is godheiden
gelooft enkel in zichzelf
als een lieve heer
Slijkwade (06-06-2021)
De visser is dood
alle palingen lachen
om zijn slijkwade
Mafhankelijkheid (10-06-2021)
Mafhankelijkheid
de wereld een gekkenhuis
theater van lol
Stoned als een garnaal (11-06-2021)
Prins Dingemanse
zoekt stoned als een garnaal
zijn mosselbootje
Tap toe op taptoe (11-06-2021)
Tap toe op taptoe
bijna iedereen blaast af
deksels nog aan toe
Knarrenkapsel (15-06-2021)
Hij draagt geen toupet
maar een oud knarrenkapsel
met geheim vliegveld
Monoloog interieur (19-06-2021)
James orakelt
monoloog interieur
Joyce schrijft het op
Snipperdagenstrippenkaart (21-06-2021)
Vandaag ontvangen
snipperdagenstrippenkaart
meteen opgemaakt
Fiksensatie (22-06-2021)
Steek hand in het vuur
ervaar een fiksensatie
dwars door dik en dun
Voorvaderlijken (24-06-2021)
Voorvaderlijken
liggen overal verspreid
in Moeder Natuur
Bol.compositie (27-06-2021)
Bol.compositie
al heel lang op nummer één
inpakken dan maar
Ondiepzeeduiker (28-06-2021)
Ondiepzeeduiker
gevonden bij Dode Zee
springlevend op strand
Rode linzen aan haar rok (29-06-2021)
Boer zoekt en vindt vrouw
ze draagt fel rode linzen
aan haar witte rok
Gevatte samenvatting (30-06-2021)
Very brief briefje
gevatte samenvatting
van vette woorden
Met veeg ritme slaan
in pot en ketel tijdens
bezemsteelbandfeest
Godheiden (03-06-2021)
Hij is godheiden
gelooft enkel in zichzelf
als een lieve heer
Slijkwade (06-06-2021)
De visser is dood
alle palingen lachen
om zijn slijkwade
Mafhankelijkheid (10-06-2021)
Mafhankelijkheid
de wereld een gekkenhuis
theater van lol
Stoned als een garnaal (11-06-2021)
Prins Dingemanse
zoekt stoned als een garnaal
zijn mosselbootje
Tap toe op taptoe (11-06-2021)
Tap toe op taptoe
bijna iedereen blaast af
deksels nog aan toe
Knarrenkapsel (15-06-2021)
Hij draagt geen toupet
maar een oud knarrenkapsel
met geheim vliegveld
Monoloog interieur (19-06-2021)
James orakelt
monoloog interieur
Joyce schrijft het op
Snipperdagenstrippenkaart (21-06-2021)
Vandaag ontvangen
snipperdagenstrippenkaart
meteen opgemaakt
Fiksensatie (22-06-2021)
Steek hand in het vuur
ervaar een fiksensatie
dwars door dik en dun
Voorvaderlijken (24-06-2021)
Voorvaderlijken
liggen overal verspreid
in Moeder Natuur
Bol.compositie (27-06-2021)
Bol.compositie
al heel lang op nummer één
inpakken dan maar
Ondiepzeeduiker (28-06-2021)
Ondiepzeeduiker
gevonden bij Dode Zee
springlevend op strand
Rode linzen aan haar rok (29-06-2021)
Boer zoekt en vindt vrouw
ze draagt fel rode linzen
aan haar witte rok
Gevatte samenvatting (30-06-2021)
Very brief briefje
gevatte samenvatting
van vette woorden
31-05-2021
Webtales Haiku's Mei 2021
Elastiekemerd (07-05-2021)
Hij staat voor spiegel
niemand ziet zijn slangendans
elastiekemerd
Tweede verjaardag (11-05-2021)
Tweede verjaardag
is jaloers op de eerste
krijgt minder aandacht
Persoonlijkheidskenmerken (13-05-2021)
Hoofd, schouders, knie, teen
persoonlijkheidskenmerken
puntje van mijn neus
Klimpressionistisch (16-05-2021)
Wij geven ons bloot
volledig naakt de berg op
klimpressionistisch
Stille Zuidzeemeeuw (17-05-2021)
Stille Zuidzeemeeuw
wiebelt wat op Noorderwind
overpeinst zijn vogelzijn
Tonen en Jannen (18-05-2021)
Tonen en Jannen
Henken met Tonnies en Jannies
ze babyboomen
Kanonskogelvest (20-05-2021)
Baron Munchausen
vergeet weer zijn uitrusting
kanonskogelvest
TV-gids (25-05-2021)
Zet TV-gids aan
ga linksaf en daarna rechts
bij kanaal rechtdoor
Acrobaat lezer (26-05-2021)
Pee Dee Ef spoorloos
acrobaat lezer gaat los
laptop slaat op tilt
Wijsvingerknip (31-05-2021)
"En ik zeg je niets!"
langzaam gaat de tang open
voor wijsvingerknip
Hij staat voor spiegel
niemand ziet zijn slangendans
elastiekemerd
Tweede verjaardag (11-05-2021)
Tweede verjaardag
is jaloers op de eerste
krijgt minder aandacht
Persoonlijkheidskenmerken (13-05-2021)
Hoofd, schouders, knie, teen
persoonlijkheidskenmerken
puntje van mijn neus
Klimpressionistisch (16-05-2021)
Wij geven ons bloot
volledig naakt de berg op
klimpressionistisch
Stille Zuidzeemeeuw (17-05-2021)
Stille Zuidzeemeeuw
wiebelt wat op Noorderwind
overpeinst zijn vogelzijn
Tonen en Jannen (18-05-2021)
Tonen en Jannen
Henken met Tonnies en Jannies
ze babyboomen
Kanonskogelvest (20-05-2021)
Baron Munchausen
vergeet weer zijn uitrusting
kanonskogelvest
TV-gids (25-05-2021)
Zet TV-gids aan
ga linksaf en daarna rechts
bij kanaal rechtdoor
Acrobaat lezer (26-05-2021)
Pee Dee Ef spoorloos
acrobaat lezer gaat los
laptop slaat op tilt
Wijsvingerknip (31-05-2021)
"En ik zeg je niets!"
langzaam gaat de tang open
voor wijsvingerknip
30-04-2021
Webtales Haiku's April 2021
Knuffeloma (04-04-2021)
Zoek lieve oma
die mij op haar dressoir zet
om te knuffelen
Oproereieren (04-04-2021)
Oproereieren
om keihard mee te smijten
voor het goede doel
Tovergezichten (05-04-2021)
Tovergezichten
gladgestreken plastieken
ogen die liegen
Melkachtig zwart (08-04-2021)
Melkachtig zwart op
ik spoed naar mijn atelier
nieuwe verf stampen
Achterhaald overhaald (10-04-2021)
Ertussen gehaald?
achterhaald overhaald dus!
door oude liefdes?
Bergopnemen (11-04-2021)
Bovenop de berg
spelen Heidi en Peter
samen doktertje
Bloemschikking (15-04-2021)
Rozen maken strijd
tulpen voeren oorlogen
bloemschikking ten spijt
Cliffhanger (16-04-2021)
Verstopt in de kast
de showkleren van Richard
op een Cliffhanger
Dwergenkrochtpython (17-04-2021)
Eftelingplezier
in de ban van attractie
'Dwergenkrochtpython'
Quarterback (18-04-2021)
Last van quarterback
drukt op edele delen
vierkant vervelend
Vogelnestjespret (20-04-2021)
Vogelnestjespret
we doen het allemaal graag
lekker vogelen
Functieweigering (21-04-2021)
Bang kijkt hij omlaag
iets lijkt er niet te werken
functieweigering
Zoetwaterschouwmantelrog (22-04-2021)
Nieuw species ontdekt
zoetwaterschouwmantelrog
met schoorsteen op rug
Noordzeebenenwagentje (23-04-2021)
Vliegensvlug gaat ie
Noordzeebenenwagentje
horizonzoekend
Popuratelier (24-04-2021)
Kunstzinnige boom
maakt kleurrijke geluiden
popuratelier
Schoonmaakbedrijfsrechercheur (28-04-2021)
Met vergrootglas zoekt
schoonmaakbedrijfsrechercheur
vieze poetsdoekjes
Vindplaats (29-04-2021)
Vindplaats zoekt zijn weg
al eeuwenlang hunkerend
naar juiste speurneus
Schietkraamverzorgster (30-04-2021)
Schietkraamverzorgster
zoekt flink munitiekanon
om van bil te gaan
Zoek lieve oma
die mij op haar dressoir zet
om te knuffelen
Oproereieren (04-04-2021)
Oproereieren
om keihard mee te smijten
voor het goede doel
Tovergezichten (05-04-2021)
Tovergezichten
gladgestreken plastieken
ogen die liegen
Melkachtig zwart (08-04-2021)
Melkachtig zwart op
ik spoed naar mijn atelier
nieuwe verf stampen
Achterhaald overhaald (10-04-2021)
Ertussen gehaald?
achterhaald overhaald dus!
door oude liefdes?
Bergopnemen (11-04-2021)
Bovenop de berg
spelen Heidi en Peter
samen doktertje
Bloemschikking (15-04-2021)
Rozen maken strijd
tulpen voeren oorlogen
bloemschikking ten spijt
Cliffhanger (16-04-2021)
Verstopt in de kast
de showkleren van Richard
op een Cliffhanger
Dwergenkrochtpython (17-04-2021)
Eftelingplezier
in de ban van attractie
'Dwergenkrochtpython'
Quarterback (18-04-2021)
Last van quarterback
drukt op edele delen
vierkant vervelend
Vogelnestjespret (20-04-2021)
Vogelnestjespret
we doen het allemaal graag
lekker vogelen
Functieweigering (21-04-2021)
Bang kijkt hij omlaag
iets lijkt er niet te werken
functieweigering
Zoetwaterschouwmantelrog (22-04-2021)
Nieuw species ontdekt
zoetwaterschouwmantelrog
met schoorsteen op rug
Noordzeebenenwagentje (23-04-2021)
Vliegensvlug gaat ie
Noordzeebenenwagentje
horizonzoekend
Popuratelier (24-04-2021)
Kunstzinnige boom
maakt kleurrijke geluiden
popuratelier
Schoonmaakbedrijfsrechercheur (28-04-2021)
Met vergrootglas zoekt
schoonmaakbedrijfsrechercheur
vieze poetsdoekjes
Vindplaats (29-04-2021)
Vindplaats zoekt zijn weg
al eeuwenlang hunkerend
naar juiste speurneus
Schietkraamverzorgster (30-04-2021)
Schietkraamverzorgster
zoekt flink munitiekanon
om van bil te gaan
10-04-2021
Mien korte verhalen (46 t/m 51) met kleine grote waarheid
Geschreven tussen 25-07-2009 en 03-10-2014
(in derde persoon onder alias Kees, in maart / april 2021 geredigeerd naar eerste persoon Mien)
46) A day in the life (25-07-2009 > 11-03-2021 geredigeerd)
Een mooie dag in juni. Het is heet. En ik, ik ben opgewonden, heetgebakerd. Adrenaline stroomt door mijn lijf. Want Sjakie treitert. Sjakie mijn boezemvriend tevens grootste vijand. Zo gaat dat onder kindervrienden, negen lentes jong. De zomervakantie staat voor de deur, en ik verkeer in oorlogsstand. Zou ik het nu eindelijk durven, die vervelende Sjakie een mep verkopen.
Samen lopen we door vertrouwde straten. Daar zie ik de speelgoedwinkel al. Ik moet nu toeslaan, zo dadelijk zijn we thuis. Ik pep mezelf op en haal het uiterste in mij boven. Kwaad en bangelijk tegelijk kijk ik Sjakie aan. We zijn bijna in onze straat. De gordijnen van ons huis zijn dicht. Mijn moeder heeft dat graag. Zeker in de zomer. Sjakie loopt nu aan de overkant. Zou hij mijn dreiging en onrust voelen.
Het is nu of nooit. Ik loop op Sjakie af, pak hem vast, duw en trek en verkoop hem trillend van de zenuwen een halve muilpeer. Ik durfde hem niet echt te raken. Maar toch, het heeft effect. Van schrik en met de hand op de wang spurt Sjakie naar huis. Nooit heb ik hem zo bang gezien. De adrenaline keert terug op z’n plek en ik voel een zoete trots opborrelen. Mijn hart bonst in mijn keel. Eindelijk heb ik dat rotjoch een verdiend pak rammel gegeven.
Mijn blik valt op de zwarte achterpoort, die schittert in de zon. Als ik de klink van de poort vastgrijp vliegt ie piepend open. Mijn vader stormt naar buiten. Compleet overstuur. Zijn ogen betraand. De schrik vliegt om mijn oren. Mijn kinderbrein maakt kilometers overuren, wat is hier aan de hand? Pa is niet op zijn werk, en waar is mams? De poort wordt snel dichtgetrokken en mijn vader trilt en stottert: “Lieve … lieve jongen, … mam is dood.”
Ik barst in tranen uit, want een bangelijk vermoeden is bewaarheid. Mijn vader neemt me mee naar de buren, twee deuren verderop. We huilen beiden tranen met tuiten. Ik schreeuw het uit en wordt bang van mijn eigen diepe angst. De buren waken over mij, maar weten eigenlijk met mij geen blijf. Pa keert terug naar wat ooit heel veilig was. Wat nu verworden is tot onheilsplek. En ik, ik wil mee. De buren houden mij tegen, ik stribbel tegen, ik wil mijn moeder zien. Bezorgdheid en paniek staan in hun ogen geschreven.
Ik kan en wil het niet weten. Het enige wat ik wil is mamma zien. Ik storm naar buiten en zie in een dramatisch ogenblik, mams in een metalen kist naar binnen schuiven. De mond in van een zwarte auto. Ik schreeuw het nogmaals uit en mijn pappa vangt mij op. Hemel en aarde storten in. Tranen prikken droog achter mijn ogen en we houden elkaar vast. Waar is nu iedereen? Het is midden op de dag. Mijn zus en mijn broers waar zijn ze? Ik mis ze in dit verschrikkelijk onheilsuur? Na minuten, die wel uren lijken, druipen ze één voor één naar binnen. Droefheidrituelen volgen elkaar op.
Terneergeslagen neemt iedereen het slechte nieuws in ontvangst. Onze lieve mams is niet meer. De buurvrouw heeft haar gevonden, onder een tuinslang die nog sproeide, op deze hete junidag.
De gordijnen blijven nu voorgoed gesloten. Geel en roze gebaand. Waar is mijn moeder nu gebleven? Zo maar uitgevlogen, zonder iets te zeggen? Vier kinderen proberen pa te troosten. Mams is in de hemel. Voorgoed genezen van ziek zijn en haar kwalen. Moeilijk te bevatten. A day in a life.
47) Oma'tje lief (11-11-2013 > 13-03-2021 geredigeerd)
Het is weekend en ik mag weer naar oma en opa. Dit keer zonder broer. Waarom weet ik niet. Wat ik wel weet is dat mama weer ziek is. Papa is zelfs teruggeroepen van zijn werk. Het komt steeds vaker voor. Ik vind het maar niks. Weer een heel weekend opgesloten bij opa en oma. Met mijn broer is dat nog wel leuk. We timmeren in het schuurtje van opa eerst houten zwaarden. En met de zwaarden spelen we dan Floris de ridder. Dat doe ik het liefste. Mijn broer speelt Sindela de tovenaar en ik ben Floris. Met een oude handdoek of laken om onze schouders geknoopt, wanen we ons koene ridders uit de middeleeuwen. Maar helaas is mijn broer er dit keer niet bij.
Gelukkig is het mooi weer en mag ik in ieder geval naar buiten. Op pad met een glazen potje en een blaadje groen erin. Lieveheersbeestjes vangen. Die zitten op de rode prikstruiken. Prikstruiken die in de hele buurt bij oma en opa de kleine voortuintjes van elkaar scheiden. Al snel heb ik mijn potje vol met Lieveheersbeestjes. Trots laat ik het jampotje aan oma zien. Maar oma heeft geen tijd voor mij. Zij is veel te druk met de zaterdagpoets. Het huis moet schoon. In oma’s huis gelden de regels van reinheid, rust en regelmaat. En opa, waar is opa? Die dut wat in zijn stoel. Ook daar kan ik helemaal niets mee. De verveling slaat al gauw toe. Nog een uurtje en dan is het etenstijd. Dan moet ik mijn handen wassen en netjes aan tafel zitten. Met mes en vork eten, zwijgzaam, want praten wordt aan tafel niet gedaan.
Vandaag heb ik een kou gevat. Daar weet oma wel raad mee. Op tijd naar bed, maar niet nadat de borst is ingewreven met een flinke partij dampo. Nu nog een flanellen lap om de borst en dan stevig onder de gesteven lakens en wollen deken ingestopt in bed. Ik krijg amper adem. En dat is niet van de verkoudheid. Wat verlang ik naar mijn eigen bedje. Het stapelbed op de jongenskamer. En naar mijn broer, die altijd een verhaal verteld voor het slapen gaan. Meestal een spannend verhaal dat steevast eindigt met het eng zwaaien van mijn broers arm langs het bed. Dat vind ik doodeng. Maar mijn broer kan het plagen niet laten. Hij is niet voor niets een grote broer.
Zal ik vannacht weer eng dromen? Ik weet het niet. Ben bang van wel. Wordt het weer de grote witte lege ruimten droom, met onmetelijk licht en leegheid? Of droom ik weer van de school tegenover oma en opa. Waar ik stiekem op het dak ben gekropen, maar niet meer vanaf durf omdat er rond de school enge honden lopen met bekken vol grote tanden. De honden laten hun tanden zien telkens als ik van het dak af wil kruipen. Bonkend met mijn hoofd in het kussen probeer ik de slaap te vatten. Morgen is het zondag. Weer een trieste eenzame dag waarbij ik mijn familie moet missen. Moet missen omdat mama ziek is. Maar wat heeft ze dan? Niemand vertelt me dat. Ik snap er niets van. Uiteindelijk val ik in slaap. Droomloos dit keer. Gelukkig maar.
De zondag is vandaag zonnig en vraagt zoals iedere zondag om zondagse kleren. Dat betekent oppassen wat ik doe. Want zondagse kleren mogen absoluut niet vies worden. Zeker niet bij oma en opa. Vanmiddag gaan we op bezoek bij een zus van oma. Die woont om de hoek. Er komen nog meer oude mensen. Ik weet wat er komen gaat en vrees nu al voor de middag. Maar ik ontkom er niet aan. Het thee- en koffiekransje, inclusief mariakoekjesdip is nog maar amper gestart of oma vertelt aan iedereen hoe mooi ik zingen kan. Dwepend en doordringend vraagt ze mij te zingen.
“Ga maar op tafel staan Mien, je kunt het, toe maar.” Ik heb geen keus en word in de sterke armen van de zwager van mijn oma op tafel geplant. Het moet een vreemd gezicht zijn. Gênant ook. Ik zie mezelf staan als klein jongetje midden op tafel in zondagse kleren, met blauwe ogen en blonde krullen en kwijlende oudjes om me heen. Maar ik laat me niet kennen. Ik weet wat er van me verwacht wordt. Uit volle borst zet ik in: “Oma’tje lief, blijf alstublieft. Heel lang bij ons, net zo lang als u leeft. U hoort bij mij, u bent van mij. Niemand als ik die zo’n oma’tje heeft.”
Applaus volgt. Ik voel mijn wangen rood worden. Ik weet niet goed of ik dit nu leuk vind of niet. Maar in ieder geval is er aandacht. Zou hier de liefde voor het podium bij mij geboren zijn? Ik weet het niet. Wat ik wel weet is dat er onmiddellijk een toegift moet volgen. Luidkeels zet ik opnieuw in: “Mama …, je bent de liefste van de hele wereld. Mama, de allerliefste van de hele wereld. Later, wanneer ik ga trouwen. Zal ik een huisje gaan bouwen. Als je dan soms alleen zult zijn, kom dan bij mij in huis. Mama, de liefste van de wereld ben jij. Oh, lieve mama, je bent en blijft altijd een voorbeeld voor mij.” Snikkend vlieg ik van tafel. Dit keer komt het allemaal te dicht bij. Mama is ziek. En ik wil alleen nog maar bij mama zijn.
Gelukkig is het mooi weer en mag ik in ieder geval naar buiten. Op pad met een glazen potje en een blaadje groen erin. Lieveheersbeestjes vangen. Die zitten op de rode prikstruiken. Prikstruiken die in de hele buurt bij oma en opa de kleine voortuintjes van elkaar scheiden. Al snel heb ik mijn potje vol met Lieveheersbeestjes. Trots laat ik het jampotje aan oma zien. Maar oma heeft geen tijd voor mij. Zij is veel te druk met de zaterdagpoets. Het huis moet schoon. In oma’s huis gelden de regels van reinheid, rust en regelmaat. En opa, waar is opa? Die dut wat in zijn stoel. Ook daar kan ik helemaal niets mee. De verveling slaat al gauw toe. Nog een uurtje en dan is het etenstijd. Dan moet ik mijn handen wassen en netjes aan tafel zitten. Met mes en vork eten, zwijgzaam, want praten wordt aan tafel niet gedaan.
Vandaag heb ik een kou gevat. Daar weet oma wel raad mee. Op tijd naar bed, maar niet nadat de borst is ingewreven met een flinke partij dampo. Nu nog een flanellen lap om de borst en dan stevig onder de gesteven lakens en wollen deken ingestopt in bed. Ik krijg amper adem. En dat is niet van de verkoudheid. Wat verlang ik naar mijn eigen bedje. Het stapelbed op de jongenskamer. En naar mijn broer, die altijd een verhaal verteld voor het slapen gaan. Meestal een spannend verhaal dat steevast eindigt met het eng zwaaien van mijn broers arm langs het bed. Dat vind ik doodeng. Maar mijn broer kan het plagen niet laten. Hij is niet voor niets een grote broer.
Zal ik vannacht weer eng dromen? Ik weet het niet. Ben bang van wel. Wordt het weer de grote witte lege ruimten droom, met onmetelijk licht en leegheid? Of droom ik weer van de school tegenover oma en opa. Waar ik stiekem op het dak ben gekropen, maar niet meer vanaf durf omdat er rond de school enge honden lopen met bekken vol grote tanden. De honden laten hun tanden zien telkens als ik van het dak af wil kruipen. Bonkend met mijn hoofd in het kussen probeer ik de slaap te vatten. Morgen is het zondag. Weer een trieste eenzame dag waarbij ik mijn familie moet missen. Moet missen omdat mama ziek is. Maar wat heeft ze dan? Niemand vertelt me dat. Ik snap er niets van. Uiteindelijk val ik in slaap. Droomloos dit keer. Gelukkig maar.
De zondag is vandaag zonnig en vraagt zoals iedere zondag om zondagse kleren. Dat betekent oppassen wat ik doe. Want zondagse kleren mogen absoluut niet vies worden. Zeker niet bij oma en opa. Vanmiddag gaan we op bezoek bij een zus van oma. Die woont om de hoek. Er komen nog meer oude mensen. Ik weet wat er komen gaat en vrees nu al voor de middag. Maar ik ontkom er niet aan. Het thee- en koffiekransje, inclusief mariakoekjesdip is nog maar amper gestart of oma vertelt aan iedereen hoe mooi ik zingen kan. Dwepend en doordringend vraagt ze mij te zingen.
“Ga maar op tafel staan Mien, je kunt het, toe maar.” Ik heb geen keus en word in de sterke armen van de zwager van mijn oma op tafel geplant. Het moet een vreemd gezicht zijn. Gênant ook. Ik zie mezelf staan als klein jongetje midden op tafel in zondagse kleren, met blauwe ogen en blonde krullen en kwijlende oudjes om me heen. Maar ik laat me niet kennen. Ik weet wat er van me verwacht wordt. Uit volle borst zet ik in: “Oma’tje lief, blijf alstublieft. Heel lang bij ons, net zo lang als u leeft. U hoort bij mij, u bent van mij. Niemand als ik die zo’n oma’tje heeft.”
Applaus volgt. Ik voel mijn wangen rood worden. Ik weet niet goed of ik dit nu leuk vind of niet. Maar in ieder geval is er aandacht. Zou hier de liefde voor het podium bij mij geboren zijn? Ik weet het niet. Wat ik wel weet is dat er onmiddellijk een toegift moet volgen. Luidkeels zet ik opnieuw in: “Mama …, je bent de liefste van de hele wereld. Mama, de allerliefste van de hele wereld. Later, wanneer ik ga trouwen. Zal ik een huisje gaan bouwen. Als je dan soms alleen zult zijn, kom dan bij mij in huis. Mama, de liefste van de wereld ben jij. Oh, lieve mama, je bent en blijft altijd een voorbeeld voor mij.” Snikkend vlieg ik van tafel. Dit keer komt het allemaal te dicht bij. Mama is ziek. En ik wil alleen nog maar bij mama zijn.
48) Trekhaaksmurf (23-03-2014 > 16-03-2021 geredigeerd)
“Nog een klein stukje kruipen en dan kun je omhoog komen Mien.” Wat is het spannend en wat duurt de kruiptocht lang. Ik heb best schrik maar laat dat niet merken. Ik wil niet onderdoen voor mijn grote vriend en vijand, Sjakie. Maar kan ik Sjakie wel vertrouwen? Sjakie loodst me onder de kolenwagen door. “Kan ik al omhoog komen?” Ik hoor niets en begin te twijfelen. Omkeren kan niet meer, maar hoe lang duurt het nog? Het lijkt een eeuwigheid. Mijn hart klopt in de keel.
“Ben ik er al Sjakie?” “Nee, nog effe Mien!” Ik houd het niet meer. Ben ongeduldig en zie plots wat meer licht onder de donkere kolenwagen doorschijnen. Ik denk dat ik er ben en kruip onder de kolenwagen uit, met mijn hoofd geheven. Dat had ik niet moeten doen. In een flits van een seconde lijken er in mijn hoofd een aantal dingen te voltrekken. In een soort droom, een waas van acties. Ik voel een pijnlijke steek wat wordt gevolgd door een wattig gevoel in mijn hoofd. Het lijkt alsof ik word voortbewogen door iemand anders, door vreemde wezens.
Sjakie kijkt me met een bevreesd gezicht aan en ziet me naar mijn hoofd grijpen. Ik heb mijn hoofd gestoten tegen de trekhaak van de kolenwagen. Ai, dat doet pijn. Boosheid en paniek staan in mijn kleine blauwe ogen geschreven. Het bloed gutst uit mijn hoofd. De ernst van de situatie dringt amper door bij Sjakie. Weet niet wat te doen en rent keihard weg. Uit paniek, uit onmacht, uit schuldgevoel? Wie zal het zeggen?
Ik grijp met beide handen naar mijn hoofd. Het bloed sijpelt door de vingers langs mijn oren op de schouders. Mijn groengrijs geblokt hemd kleurt in een mum van tijd rood. Ik zie hoe Sjakie wegrent, de lafaard. ‘Wat moet ik doen, wat moet ik nu doen?’ Op de automatische piloot loop ik langs de garageboxen naar huis, dikke rode vette bloedstappen op de grond achterlatend. ‘Wat zal mams schrikken en boos zijn.’ Dat is alles wat ik in mijn paniek kan bedenken.
Mams schrikt hevig. Tijd voor uitleg is er amper. Ik zie ook even paniek in haar ogen. Ze reageert op de automatische piloot. Een theehanddoek wordt over mijn hoofd gegooid. Zonder troost. Korte commando’s volgen. “Houdt vast. Stevig op je hoofd. Drukken en niet loslaten.” Moeder rent naar de telefoon. “Ja, hier met mij, Mien heeft een gat in zijn hoofd en bloedt ontzettend, wat moet ik doen? Ik hoor mijn vader op de achtergrond wat mompelen. Mams gaat verder, "… hij heeft zijn hoofd gestoten onder een kolenwagen … Ja, daar kroop ie onder … Wat? … Je komt eraan … Alvast naar de dokter … Oké.”
“Dat is een groot gat mijn vriend, hoe heb je dat gedaan?” Er komt geen woord uit mijn mond. Bang kijk ik naar de dokter, wat gaat er nu gebeuren?
De dokter heeft een schaar in zijn hand en grapt dat hij voor kapper gaat spelen. Daar zie ik de lol niet van in. Ik heb een grote hekel aan de kapper. Mijn eerste ontmoeting met een kapper was geen fijne. Die schraapte met zijn scheermes iets te diep in mijn nek. Pijnlijk. Om vervolgens met een vreemd ijskoud blokje mijn nek te deppen. En nu met een groot gat in mijn hoofd vrees ik voor het ergste. Maar gelukkig is de knipbeurt snel voorbij. “Zo, dat is gepiept!” roept de dokter. “En nu gaan we nog even een oliesheik van je maken vriend.” Mijn hoofd wordt ingezwachteld met een grote rol verband. “Kijk maar even in de spiegel Mien, en nu niet meer onder kolenwagens kruipen hè, volgende week terugkomen, oké?” Paps en mams nemen me weer mee naar huis. “Wie kruipt er nu ook onder een kolenwagen, jongen, jongen toch!” Ik zie dat ze net zo hard geschrokken zijn als ikzelf. Maar aan hun commentaar heb ik even geen boodschap.
“Jongens, jongens … Nee, nee, geen grapjes vandaag. Dit is Mien. Hij heeft gisteren een klein ongelukje gehad. Zijn hoofd gestoten onder een kolenwagen. Hij is heel erg geschrokken maar nu doet het geen pijn meer. Hè Mien?” Daar sta ik in de schoolgymzaal. Met een groot wit verband om mijn hoofd. De hele klas buldert van de lach. Behalve Sjakie. Die staat een beetje bedeesd achterin en duikt weg achter de jongen die voor hem staat. Hij ontwijkt mijn boze blik. “Smurfje, smurfje!!”, joelt de klas. Juf krijgt de klas niet stil. En eigenlijk, eigenlijk moet ze zelf ook een beetje lachen. In mijn blauwe trainingspak en met het grote witte verband om mijn hoofd lijk ik ook wel verdacht veel op een kleine smurf. “Mien, je hoeft vandaag niet mee te doen hoor. Ga jij maar op het bankje zitten!” proest de juf. Ik ga zitten en kan alleen maar denken: ‘Ik ben geen smurf, ik ben een oliesheik.’
“Ben ik er al Sjakie?” “Nee, nog effe Mien!” Ik houd het niet meer. Ben ongeduldig en zie plots wat meer licht onder de donkere kolenwagen doorschijnen. Ik denk dat ik er ben en kruip onder de kolenwagen uit, met mijn hoofd geheven. Dat had ik niet moeten doen. In een flits van een seconde lijken er in mijn hoofd een aantal dingen te voltrekken. In een soort droom, een waas van acties. Ik voel een pijnlijke steek wat wordt gevolgd door een wattig gevoel in mijn hoofd. Het lijkt alsof ik word voortbewogen door iemand anders, door vreemde wezens.
Sjakie kijkt me met een bevreesd gezicht aan en ziet me naar mijn hoofd grijpen. Ik heb mijn hoofd gestoten tegen de trekhaak van de kolenwagen. Ai, dat doet pijn. Boosheid en paniek staan in mijn kleine blauwe ogen geschreven. Het bloed gutst uit mijn hoofd. De ernst van de situatie dringt amper door bij Sjakie. Weet niet wat te doen en rent keihard weg. Uit paniek, uit onmacht, uit schuldgevoel? Wie zal het zeggen?
Ik grijp met beide handen naar mijn hoofd. Het bloed sijpelt door de vingers langs mijn oren op de schouders. Mijn groengrijs geblokt hemd kleurt in een mum van tijd rood. Ik zie hoe Sjakie wegrent, de lafaard. ‘Wat moet ik doen, wat moet ik nu doen?’ Op de automatische piloot loop ik langs de garageboxen naar huis, dikke rode vette bloedstappen op de grond achterlatend. ‘Wat zal mams schrikken en boos zijn.’ Dat is alles wat ik in mijn paniek kan bedenken.
Mams schrikt hevig. Tijd voor uitleg is er amper. Ik zie ook even paniek in haar ogen. Ze reageert op de automatische piloot. Een theehanddoek wordt over mijn hoofd gegooid. Zonder troost. Korte commando’s volgen. “Houdt vast. Stevig op je hoofd. Drukken en niet loslaten.” Moeder rent naar de telefoon. “Ja, hier met mij, Mien heeft een gat in zijn hoofd en bloedt ontzettend, wat moet ik doen? Ik hoor mijn vader op de achtergrond wat mompelen. Mams gaat verder, "… hij heeft zijn hoofd gestoten onder een kolenwagen … Ja, daar kroop ie onder … Wat? … Je komt eraan … Alvast naar de dokter … Oké.”
“Dat is een groot gat mijn vriend, hoe heb je dat gedaan?” Er komt geen woord uit mijn mond. Bang kijk ik naar de dokter, wat gaat er nu gebeuren?
De dokter heeft een schaar in zijn hand en grapt dat hij voor kapper gaat spelen. Daar zie ik de lol niet van in. Ik heb een grote hekel aan de kapper. Mijn eerste ontmoeting met een kapper was geen fijne. Die schraapte met zijn scheermes iets te diep in mijn nek. Pijnlijk. Om vervolgens met een vreemd ijskoud blokje mijn nek te deppen. En nu met een groot gat in mijn hoofd vrees ik voor het ergste. Maar gelukkig is de knipbeurt snel voorbij. “Zo, dat is gepiept!” roept de dokter. “En nu gaan we nog even een oliesheik van je maken vriend.” Mijn hoofd wordt ingezwachteld met een grote rol verband. “Kijk maar even in de spiegel Mien, en nu niet meer onder kolenwagens kruipen hè, volgende week terugkomen, oké?” Paps en mams nemen me weer mee naar huis. “Wie kruipt er nu ook onder een kolenwagen, jongen, jongen toch!” Ik zie dat ze net zo hard geschrokken zijn als ikzelf. Maar aan hun commentaar heb ik even geen boodschap.
“Jongens, jongens … Nee, nee, geen grapjes vandaag. Dit is Mien. Hij heeft gisteren een klein ongelukje gehad. Zijn hoofd gestoten onder een kolenwagen. Hij is heel erg geschrokken maar nu doet het geen pijn meer. Hè Mien?” Daar sta ik in de schoolgymzaal. Met een groot wit verband om mijn hoofd. De hele klas buldert van de lach. Behalve Sjakie. Die staat een beetje bedeesd achterin en duikt weg achter de jongen die voor hem staat. Hij ontwijkt mijn boze blik. “Smurfje, smurfje!!”, joelt de klas. Juf krijgt de klas niet stil. En eigenlijk, eigenlijk moet ze zelf ook een beetje lachen. In mijn blauwe trainingspak en met het grote witte verband om mijn hoofd lijk ik ook wel verdacht veel op een kleine smurf. “Mien, je hoeft vandaag niet mee te doen hoor. Ga jij maar op het bankje zitten!” proest de juf. Ik ga zitten en kan alleen maar denken: ‘Ik ben geen smurf, ik ben een oliesheik.’
49) Bovenaan de trap (11-07-2014 > 28-03-2021 geredigeerd)
Mams staat bovenaan de trap. Vreemd. Paniek staat in haar ogen. Ik begrijp het niet. Wat doet ze daar nu eigenlijk? Buiten regent het. Het weer is guur. Zo is ook de sfeer in huis. Een vreemd soort dreiging hangt er rond. Een spanning die moeilijk te beschrijven is. Zo voel ik het. Het zorgt voor pijn in mijn onderbuik. Broer staat naast me onder het trapluik.
Mam is in de war. Dat is duidelijk. De ongeruste blik in de ogen van broer maakt mijn nare onderbuikgevoel alleen maar erger. Na de eerste schreeuw van mams, zijn we beiden keihard naar boven gerend. De schreeuw is door merg en been gegaan. Nog nooit heb ik mams zo hard horen schreeuwen. Angstschreeuwen zijn het.
Een half uur geleden heeft mams op haar houten klompslippers met een volle wasmand, moeiteloos de vlizotrap naar de zolder bestegen. Tijdens het uitvouwen van de lakens heeft ze paniek gevoeld en naar haar hoofd gegrepen. De paniek is vanuit haar hals, achterlangs de oren, ongecontroleerd haar hersens binnen gestuiterd. Het heeft alles op tilt geslagen. Trillend van de zenuwen lijkt haar hoofd te ontploffen. Vuurrood is ze aangelopen.
Zo hebben mijn broer en ik ons mams nog nooit gezien. We schrikken er behoorlijk van. Maar het wordt nog veel erger. “Ik maak er een eind aan, ik spring, ik spring, godverdomme …”, dat is wat ze roept. Vloeken, dat heeft ze nog nooit eerder gedaan. Gelovig als ze is. Wat is hier in hemelsnaam aan de hand? Een paar seconden staan we vastgenageld aan de grond. Wat te doen? Zonder ook maar een woord met elkaar uit te wisselen vliegen we naar beneden. Ik kan mijn broer amper volgen, zo hard stormt hij van de trap af.
Ik snap er niets van. Allerlei gedachten en vragen schieten door mijn hoofd. ‘Gaat mams echt springen? En waarom dan? Waren we niet beter bij haar gebleven?’ Het hart klopt in mijn borst. Ik mag mijn broer niet uit het oog verliezen. “Wacht op mij, wacht op mij!” Maar broerlief is al de voordeur uitgerend, richting buren.
“Help, help!”, hoor ik mijn broer roepen. Hij bonkt keihard op de deur van de buren. “Mijn moeder wil van de trap springen. Help, help!” Het gordijn van het raam naast de voordeur wordt opzij geschoven. De dochter van de buren kijkt verschrikt naar buiten. Tegelijkertijd gaat de deur open. Gelukkig maar, de buren zijn thuis. Maar de schrik is er niet minder door.
De buurman stelt ons gerust en loopt mee om poolshoogte te nemen. Hij is politieman van beroep. Die zal de angstige situatie ongetwijfeld kunnen hendelen. Maar ook de buurman heeft de schrik in zijn ogen staan. Met lood in de schoenen en niet wetend wat er te wachten staat loopt iedereen naar boven. Behalve ik. Ik zie beelden voor mijn ogen die ik maar moeilijk los kan laten. Ik zie mijn moeder onderaan het trapgat liggen, badend in bloed. Het zal toch niet waar zijn?
Ik maak het niet meer mee. Het wordt me zwart voor ogen en ik val flauw. De spanning is te groot. Even later kom ik bij. De dochter van de buurman vangt me op en brengt me naar bed. Als ik wakker word zit mijn vader naast me in een stoel. “Mams voelt zich niet zo goed mijn jongen, ze ligt in bed.” Nog steeds begrijp ik er helemaal niets van. Wat is er in hemelsnaam gebeurd?
Mam is in de war. Dat is duidelijk. De ongeruste blik in de ogen van broer maakt mijn nare onderbuikgevoel alleen maar erger. Na de eerste schreeuw van mams, zijn we beiden keihard naar boven gerend. De schreeuw is door merg en been gegaan. Nog nooit heb ik mams zo hard horen schreeuwen. Angstschreeuwen zijn het.
Een half uur geleden heeft mams op haar houten klompslippers met een volle wasmand, moeiteloos de vlizotrap naar de zolder bestegen. Tijdens het uitvouwen van de lakens heeft ze paniek gevoeld en naar haar hoofd gegrepen. De paniek is vanuit haar hals, achterlangs de oren, ongecontroleerd haar hersens binnen gestuiterd. Het heeft alles op tilt geslagen. Trillend van de zenuwen lijkt haar hoofd te ontploffen. Vuurrood is ze aangelopen.
Zo hebben mijn broer en ik ons mams nog nooit gezien. We schrikken er behoorlijk van. Maar het wordt nog veel erger. “Ik maak er een eind aan, ik spring, ik spring, godverdomme …”, dat is wat ze roept. Vloeken, dat heeft ze nog nooit eerder gedaan. Gelovig als ze is. Wat is hier in hemelsnaam aan de hand? Een paar seconden staan we vastgenageld aan de grond. Wat te doen? Zonder ook maar een woord met elkaar uit te wisselen vliegen we naar beneden. Ik kan mijn broer amper volgen, zo hard stormt hij van de trap af.
Ik snap er niets van. Allerlei gedachten en vragen schieten door mijn hoofd. ‘Gaat mams echt springen? En waarom dan? Waren we niet beter bij haar gebleven?’ Het hart klopt in mijn borst. Ik mag mijn broer niet uit het oog verliezen. “Wacht op mij, wacht op mij!” Maar broerlief is al de voordeur uitgerend, richting buren.
“Help, help!”, hoor ik mijn broer roepen. Hij bonkt keihard op de deur van de buren. “Mijn moeder wil van de trap springen. Help, help!” Het gordijn van het raam naast de voordeur wordt opzij geschoven. De dochter van de buren kijkt verschrikt naar buiten. Tegelijkertijd gaat de deur open. Gelukkig maar, de buren zijn thuis. Maar de schrik is er niet minder door.
De buurman stelt ons gerust en loopt mee om poolshoogte te nemen. Hij is politieman van beroep. Die zal de angstige situatie ongetwijfeld kunnen hendelen. Maar ook de buurman heeft de schrik in zijn ogen staan. Met lood in de schoenen en niet wetend wat er te wachten staat loopt iedereen naar boven. Behalve ik. Ik zie beelden voor mijn ogen die ik maar moeilijk los kan laten. Ik zie mijn moeder onderaan het trapgat liggen, badend in bloed. Het zal toch niet waar zijn?
Ik maak het niet meer mee. Het wordt me zwart voor ogen en ik val flauw. De spanning is te groot. Even later kom ik bij. De dochter van de buurman vangt me op en brengt me naar bed. Als ik wakker word zit mijn vader naast me in een stoel. “Mams voelt zich niet zo goed mijn jongen, ze ligt in bed.” Nog steeds begrijp ik er helemaal niets van. Wat is er in hemelsnaam gebeurd?
50) Drakenvriend (23-01-2014 > 05-04-2021 geredigeerd)
Met een zucht sla ik de deur van mijn nieuwe slaapkamer open. Het ruikt naar vers behang en latex. Flauwtjes neem ik de nieuwe plek in me op. Drie muren beige, één muur chocoladebruin. En dat op de vijftiende verdieping van een okergele flat. De verflucht kriebelt in mijn neus. “En wat vind je ervan, is ie niet mooi?” In de blik van pa ligt het antwoord hoopvol opgesloten. “Ja pa, het ziet er goed uit.” Een leugentje om bestwil, de ruimte is veel te klein.
Ik kan mijn kont amper keren. De spullen uit mijn vorige kamer lijken de muren van dit hol omver te duwen. Tussen het bed en het bureau is nauwelijks loopruimte. Als de stoel naar achteren is geschoven kan er niemand door. Ik zie al snel dat ik voortaan op mijn linkerzij moet slapen. Op de rechterzij is het risico te groot dat ik de slaapkamerdeur bij plotse entering langs mijn gezicht zie schuren. En dat wil ik niet. Een goede slaper ben ik niet. Daar ben ik te waakzaam voor. Op mijn buik of rug slapen kan ik niet.
Met een plof gooi ik me neer op het bed. Op de buik met mijn neus in het kussen. Pa rommelt wat in de keuken. Zo te horen op zoek naar nieuwe orde. Een orde die hij maar moeilijk lijkt te vinden. Sinds kort woon ik alleen met pa. Het hoekhuis in de volksbuurt waarin ik geboren en getogen ben, is noodgedwongen verkocht. Alle mensen uit dat huis zijn vertrokken. Twee broers en een zus. Verliefd, verloofd, getrouwd. Weggerend, zo voelt het toch. Mams had het huis allang verlaten, zwevend naar de sterrenhemel. De tranen biggelen over mijn wangen. Ik druk mijn neus en tranen stevig in het kussen. Zelfs de geur in het kussen voelt niet vertrouwd. Hoe hard ik ook snuif. Waarom? Waarom?
“Zit toch niet zo te mokken!” Ik veer op. Waar komt die stem vandaan? Een onbekende stem. Niet eerder gehoord. De slaapkamerdeur is dicht. Mijn vader is het niet. Wie leest mij de les. “Ja, ja, je hoeft niet onder het bed te kijken hoor, ik ben het maar. Ja, hiero, hier op de deur!” Met grote verbazing kijk ik naar de poster op de deur. Mijn fluwelen draak is tot leven gekomen. De paarszwarte draak kwispelt wat met zijn staart en zijn fluorescerende ogen lijken vuur te spugen. Het maakt mij en mijn koude kamer heel eventjes warm. “Bij de pakken neerzitten heeft geen zin, jongeman, je moet vooruit. Je nieuwe wereld ontdekken. Kop op. Droog je tranen!” Hoe durft de draak. Terugbrengen naar de winkel is geen optie. Zo’n brutale poster heb ik nog nooit gehad. “Bemoei je met je eigen zaken, lelijke draak, wie denk je wel dat je bent?”
De draak bevriest onder de kou en stolt weer terug tot poster. Heel even twijfel ik aan mezelf. Sprak die draak nu echt, of hoorde ik mezelf praten? Mijn puberbrein haalt rare streken met me uit. En toch, de draak in zijn gedachten had wel een punt. Een plaatje draaien, dat is wat ik wil doen. Muziek in droefenis maakt mijn lijden zachter. Ik kan alleen niet kiezen. Tussen Dylan en de Groot. Ach, arm kind, wat lig je hier stil, dertien lentes zo pril met het antwoord in de wind.
Ik kan mijn kont amper keren. De spullen uit mijn vorige kamer lijken de muren van dit hol omver te duwen. Tussen het bed en het bureau is nauwelijks loopruimte. Als de stoel naar achteren is geschoven kan er niemand door. Ik zie al snel dat ik voortaan op mijn linkerzij moet slapen. Op de rechterzij is het risico te groot dat ik de slaapkamerdeur bij plotse entering langs mijn gezicht zie schuren. En dat wil ik niet. Een goede slaper ben ik niet. Daar ben ik te waakzaam voor. Op mijn buik of rug slapen kan ik niet.
Met een plof gooi ik me neer op het bed. Op de buik met mijn neus in het kussen. Pa rommelt wat in de keuken. Zo te horen op zoek naar nieuwe orde. Een orde die hij maar moeilijk lijkt te vinden. Sinds kort woon ik alleen met pa. Het hoekhuis in de volksbuurt waarin ik geboren en getogen ben, is noodgedwongen verkocht. Alle mensen uit dat huis zijn vertrokken. Twee broers en een zus. Verliefd, verloofd, getrouwd. Weggerend, zo voelt het toch. Mams had het huis allang verlaten, zwevend naar de sterrenhemel. De tranen biggelen over mijn wangen. Ik druk mijn neus en tranen stevig in het kussen. Zelfs de geur in het kussen voelt niet vertrouwd. Hoe hard ik ook snuif. Waarom? Waarom?
“Zit toch niet zo te mokken!” Ik veer op. Waar komt die stem vandaan? Een onbekende stem. Niet eerder gehoord. De slaapkamerdeur is dicht. Mijn vader is het niet. Wie leest mij de les. “Ja, ja, je hoeft niet onder het bed te kijken hoor, ik ben het maar. Ja, hiero, hier op de deur!” Met grote verbazing kijk ik naar de poster op de deur. Mijn fluwelen draak is tot leven gekomen. De paarszwarte draak kwispelt wat met zijn staart en zijn fluorescerende ogen lijken vuur te spugen. Het maakt mij en mijn koude kamer heel eventjes warm. “Bij de pakken neerzitten heeft geen zin, jongeman, je moet vooruit. Je nieuwe wereld ontdekken. Kop op. Droog je tranen!” Hoe durft de draak. Terugbrengen naar de winkel is geen optie. Zo’n brutale poster heb ik nog nooit gehad. “Bemoei je met je eigen zaken, lelijke draak, wie denk je wel dat je bent?”
De draak bevriest onder de kou en stolt weer terug tot poster. Heel even twijfel ik aan mezelf. Sprak die draak nu echt, of hoorde ik mezelf praten? Mijn puberbrein haalt rare streken met me uit. En toch, de draak in zijn gedachten had wel een punt. Een plaatje draaien, dat is wat ik wil doen. Muziek in droefenis maakt mijn lijden zachter. Ik kan alleen niet kiezen. Tussen Dylan en de Groot. Ach, arm kind, wat lig je hier stil, dertien lentes zo pril met het antwoord in de wind.
51) Grote liefdes liggen op de grond (03-10-2014 > 09-04-2021 geredigeerd)
Het is zaterdagavond, de mooiste avond van de week. Vanavond gaat het gebeuren, zeker weten. Ik ben nu al in mijn element. En toch slaat de twijfel toe. Als ik in de badkamerspiegel kijk zie ik grote tekortkomingen. Te groot en te veel. Hoe moet dat nu vanavond? De grote stapavond. Zou ze er weer zijn? Zou ik haar kunnen boeien, durven aanspreken? Zou ze me zien staan? Het meisje uit de stad, waar iedereen verliefd op is. Ben ik de moeite waard? Mien?
Het is vroeg en het stamcafé loopt nog niet echt vol. Zenuwen kriebelen in mijn buik. Op het toilet bekijk ik in de spiegel nog eventjes mijn outfit. Ik draag mijn favoriete blouse en broek. De stoere schoenen zitten stevig. Alleen beweeg ik er nog wat onzeker in.
Een biertje dan maar. Mijn gabbers stromen langzaam de kroeg binnen. En de dames. Nog geen Bibi te zien. Ze komt toch wel, vanavond? Op de avond die ik bedacht heb als mijn avond. Het is warm in de kroeg. Of ligt dat aan mij? Een prachtige zomeravond en bijna iedereen die ik ken is aanwezig. Dat wordt lastig. De zoektocht naar het juiste momentum. Maar eerst moet Bibi nog komen.
Mijn vrienden zwermen om me heen. ‘Wie Motten das Licht’. Heel vervelend, nu ik wat anders aan mijn hoofd heb. De liefde plakt achter mijn oren. Gelukkig weet ik dit nog te camoufleren met stoer gedrag. Ik bestel snel wat biertjes, ook al is het nog niet mijn beurt. Ik geniet een grote populariteit onder mijn vrienden. Dat steken ze niet onder stoelen of banken. Ik weet dat. En toch, nog nooit heb ik mij zo alleen gevoeld. Alleen onder de mensen. Hoe moet dat nu? Hoe moet dat nu vanavond?
“Wat ben je vanavond toch afwezig Mien?” Het is Sabine die zich over mij ontfermt. Ik weet dat zij verliefd op me is. En wil nu eigenlijk niet gezien worden in haar gezelschap. Ik weet eigenlijk niet wat ik mis. Een schat van een meid is Sabine. Alleen erg lelijk. Bijna zo lelijk als de nacht. Vreemde uitdrukking. Want juist de nacht kan erg mooi zijn.
Hartje zomer onder vrienden en de combi bier en brandende liefde, geven me een benauwd gevoel. De drank stijgt vanavond snel naar mijn hoofd. Wat moet ik doen, ten overstaan van al mijn gedachte vrienden? Het liefst zou ik wegrennen. Bibi is er niet. Het hele plein voor de stamkroeg staat vol mensen. Ik zie het niet meer. Ik zie haar niet. Ik durf ook niet naar Bibi te vragen. Waar ze blijft. En al zeker niet bij haar boezemvriendin, Sandra, de vriendin zonder boezem. God, wat ben ik verliefd op Bibi. Het mooiste en zwoelste meisje van de stad. Met haar gitzwarte haar en reebruine ogen, haar guitige glimlach en haar goddelijke lijf. Rondingen om van te dromen. Onbereikbaar. Wat doet de liefde toch pijn.
Ik moet handelen. Nu. Een daad zetten. De liefde vraagt om daden. Niet om geduld. En zeker niet als hormonen gieren in de keel. De alcohol maakt rozig en creatief. Het kraakt en piept in mijn hoofd, hart, ziel en lenden. Waar is ze nu? Theatraal gooi ik me op de grond, te midden van mijn vrienden, voor het stamcafé, languit op het plein en krab met mijn vingers over de grond. “Bibi, Bibi, waar ben je, waar zit je, ik hou van jou …?!” De vrienden reageren eerst verbijsterd en barsten dan in lachen uit. Weer zo’n maffe act van Mien? Totdat ze me zien huilen. Grote tranen. Echte tranen. Frank, mijn beste vriend raapt me op en biedt troost. Diepe troost. Arme ik.
Het is vroeg en het stamcafé loopt nog niet echt vol. Zenuwen kriebelen in mijn buik. Op het toilet bekijk ik in de spiegel nog eventjes mijn outfit. Ik draag mijn favoriete blouse en broek. De stoere schoenen zitten stevig. Alleen beweeg ik er nog wat onzeker in.
Een biertje dan maar. Mijn gabbers stromen langzaam de kroeg binnen. En de dames. Nog geen Bibi te zien. Ze komt toch wel, vanavond? Op de avond die ik bedacht heb als mijn avond. Het is warm in de kroeg. Of ligt dat aan mij? Een prachtige zomeravond en bijna iedereen die ik ken is aanwezig. Dat wordt lastig. De zoektocht naar het juiste momentum. Maar eerst moet Bibi nog komen.
Mijn vrienden zwermen om me heen. ‘Wie Motten das Licht’. Heel vervelend, nu ik wat anders aan mijn hoofd heb. De liefde plakt achter mijn oren. Gelukkig weet ik dit nog te camoufleren met stoer gedrag. Ik bestel snel wat biertjes, ook al is het nog niet mijn beurt. Ik geniet een grote populariteit onder mijn vrienden. Dat steken ze niet onder stoelen of banken. Ik weet dat. En toch, nog nooit heb ik mij zo alleen gevoeld. Alleen onder de mensen. Hoe moet dat nu? Hoe moet dat nu vanavond?
“Wat ben je vanavond toch afwezig Mien?” Het is Sabine die zich over mij ontfermt. Ik weet dat zij verliefd op me is. En wil nu eigenlijk niet gezien worden in haar gezelschap. Ik weet eigenlijk niet wat ik mis. Een schat van een meid is Sabine. Alleen erg lelijk. Bijna zo lelijk als de nacht. Vreemde uitdrukking. Want juist de nacht kan erg mooi zijn.
Hartje zomer onder vrienden en de combi bier en brandende liefde, geven me een benauwd gevoel. De drank stijgt vanavond snel naar mijn hoofd. Wat moet ik doen, ten overstaan van al mijn gedachte vrienden? Het liefst zou ik wegrennen. Bibi is er niet. Het hele plein voor de stamkroeg staat vol mensen. Ik zie het niet meer. Ik zie haar niet. Ik durf ook niet naar Bibi te vragen. Waar ze blijft. En al zeker niet bij haar boezemvriendin, Sandra, de vriendin zonder boezem. God, wat ben ik verliefd op Bibi. Het mooiste en zwoelste meisje van de stad. Met haar gitzwarte haar en reebruine ogen, haar guitige glimlach en haar goddelijke lijf. Rondingen om van te dromen. Onbereikbaar. Wat doet de liefde toch pijn.
Ik moet handelen. Nu. Een daad zetten. De liefde vraagt om daden. Niet om geduld. En zeker niet als hormonen gieren in de keel. De alcohol maakt rozig en creatief. Het kraakt en piept in mijn hoofd, hart, ziel en lenden. Waar is ze nu? Theatraal gooi ik me op de grond, te midden van mijn vrienden, voor het stamcafé, languit op het plein en krab met mijn vingers over de grond. “Bibi, Bibi, waar ben je, waar zit je, ik hou van jou …?!” De vrienden reageren eerst verbijsterd en barsten dan in lachen uit. Weer zo’n maffe act van Mien? Totdat ze me zien huilen. Grote tranen. Echte tranen. Frank, mijn beste vriend raapt me op en biedt troost. Diepe troost. Arme ik.
31-03-2021
Webtales Haiku's Maart 2021
Curatorschap (01-03-2021)
Zoek curatorschap
met doorgeslagen spullen
in mijn supermarkt
Windhaan (03-03-2021)
Mijn windhaan stinkt erg
heeft iets verkeerd gegeten
veel gebakken lucht
Gangbaard (04-03-2021)
Een sik krijg ik ervan
een gigantische gangbaard
van al dat wachten
Minnie Octaafje (06-03-2021)
Minnie Octaafje
gij kunt zo prachtig zingen
met Ripertonen
Gierig (07-03-2021)
Gierig mest de boer
dat ligt niet aan zijn koeien
maar aan zijn stoelgang
Fameuse (13-03-2021)
Fameuse verkoopt
een rivier vol met shampoo
zonder waterval
Poespas (16-03-2021)
Poespas vergeten
ze mag dus niet naar binnen
kattenluik blokkeert
Stemadvies (16-03-2021)
Hier mijn stemadvies
do, re, mi, fa, sol of la?
toontrappolitiek
Versnellingsbakken (17-03-2021)
Versnellingsbakken
humoracceleratie
schakel door naar vijf
Kiesdrempel (18-03-2021)
Sta voor kiesdrempel
laat ik hem trekken of niet
tandarts zucht stuurloos
Marathonloop (22-03-2021)
Shit, marathonloop!
het spuit uit mijn linkerpijp
haal ik de finish?
Stavoordeur (25-03-2021)
Sta voor Stavoordeur
tussen Hindelopen - Warns
vrouwtje is niet thuis
Demondigger (26-03-2021)
Demondigger lacht
voeten steken uit het zand
de kist is te klein
Herman's wittebroodsweken (27-0-3-2021)
Zij mag van bil in
Herman's wittebroodsweken
zaterdagnacht lang
Uiteindelijk (28-03-2021)
Uiteindelijk lijk
aan uiteinde van leven
hartstikke dood dus
Galgenmaal (29-03-2021)
Heeft het niet gedaan
en gaat voor spek en bonen
richting dodenstoel
Stookhok (31-03-2021)
Druk in het stookhok
roddelkippen hebben feest
haantje is de klos
28-03-2021
Netwerken in zes delen
Netwerken 1 - Pollock (23-03-2021)
De schilder drupt. Korrels verf spatten op het doek. Waar het canvas nog wit is loopt hij op handen en voeten. Met zijn neus dicht bij de grond ruikt hij de kleuren. Nog een beetje rood hier en een beetje roze daar. Het palet van kleuren stroomt uit zijn hoofd en hecht zich op de bodem. Zijn zinnespinsels vlechten vloeibare draden. Betekenisloos dromerig. Acht vierkante meter suikerspin. Kermis in het vlak gevangen. Amper een centimeter driedimensionaal lichten netwerken op. Als kleine wormpjes stollen ze in de vaart der volkeren. De kunstenaar richt zich op. Neemt afstand en waar. Het wit trekt zich langzaam terug. Dripping en sipping. De kleuren vechten om stukjes ruimte. Subtiel en gelukkig. Wars van grille vorm.
Netwerken 2 - Prostitutie (23-03-2021)
Ze trekt haar kousen op. Beurt is voorbij. Het is wachten op de volgende klant. Vandaag draagt ze rode netwerken. Daarmee moet ze klanten vangen. Zwoel en met overtuiging. De concurrentie is moordend. Zo ook haar pooier. De zon schijnt fel op het glas. Nog wel. Straks wordt het weer donker. De wallen onder de ogen. Een klant dient zich aan. Bekijkt haar van top tot teen. Door de gaten van het netwerk heen. Geen puistjes. Ze is oké. Niet te jong en niet te oud. De klant weltevreden. Nu nog effe pingelen. De standaardprijs volstaat. Het netwerken is reeds begonnen. Net werken met netwerken door netwerken. Een goede verstaander genoeg aan een half woord. De klant wordt binnengetrokken. Klaar.
Netwerken 3 - Communiceren (23-03-2021)
Tom doet het met Tim. Tim met Ton. Ton met Ron. Ron met Rob. Rob met Roel. Roel dan weer met Riek. Riek doet het Driek en Driek met Dirk. En ze laten er allemaal geen gras over groeien. Laat dat duidelijk zijn. Effe kijken of we de picture nu compleet hebben. Nee, dus. Ik ben er nog een paar vergeten.
Dirk doet het zelfs met twee tegelijk. Met Jan en Willem. En om het helemaal confuus te maken. Jan doet het ook met Jan-Willem. Jan-Willem niet met Willem. Gelukkig niet. Want hij heeft het veel te druk met Willeke. En Willeke’s wil is wet. De netwet. We doen het allemaal uiteindelijk met elkaar. Netwerken. Of noem het gewoon communiceren.
Netwerken 4 - Dyslexie (28-03-2021)
Ik ben dyslectisch in netwerken. Probeer het een plek te geven. Maar dan moet ik wel eerst een naam bedenken. Immers je moet altijd het beestje bij de naam noemen. Misschien iets met taal. Voor netwerken schijnt dat heel belangrijk te zijn. Bespreekbaar maken heet dat. Benoemen de onzekerheid. Zwijgzaam netwerken bestaat helaas nog niet. Maar hoe doen dove mensen dat dan? Fysiek doof of emotioneel doof. Zintuiglijk moet dat toch geen beperking zijn. Misschien moet ik het zo noemen. Zintuiglijk netwerken. Maar dan voel ik het misschien toch niet aan. Dyslectisch netwerknerd. Leck mich am Tisch. Dat verstaat iedereen. Dissen heet dat. Dyslectisch dissen die netwerken. Heb je helemaal niet nodig. Gewoon de kroeg in met je maten, toch?
Netwerken 5 - Ondergronds (28-03-2021)
Ik kruip op handen en voeten door mijn tuin. Gebukt onder onkruid. Kruid dat je niet wil laten schieten. Geen denken aan. Het moet eruit. De esdoornneusvleugels trekken een lange neus naar mij. Gelukkig hebben ze rode steeltjes en herken ik ze onmiddellijk tussen de niet kruiden. Het rood wordt ineens wit als ik ze voorzichtig uit de grond trek. Gelukkig zitten ze daar niet vast aan een netwerk dat ondergronds woekert naar de moederplant. Het lijken net uit elkaar getrokken radijsjes met aan de kop de neusvleugel of twee kleine blaadjes. Wel driehonderd zaailingen pluk ik uit de grond. En dan straks is het weer feest met de acaciascheuten. Die wortelen wel ondergronds. Letterlijk en figuurlijk. Vreselijk. Vingerdik. Netwerkettertjes.
Netwerken 6 - Omleidingen (28-03-2021)
In mijn hoofd en lichaam lopen allemaal draden. Blauwe, witte, rode, bruine en soms ook groene. Complete netwerken die met elkaar in verbinding staan. Ze communiceren met vaten en met mij. Ik ben immers de kapitein van mijn hoofd en lichaam. Soms sputteren ze tegen. Dan gebruik ik een tovermiddel. Slaap. Daar kunnen ze moeilijk tegen. Het enige dat hen dan rest is overgave. Oei, nu heb ik het o-woord gebruikt. Overgave. Hoe hip. Enfin, het legt de netwerken voorlopig lam. Vallen ze me even niet meer lastig. Dromen mogen ze van mij. Over stolsels, ruis, omleidingen en uitval. Zolang het maar niet de realiteit betreft. Die is maar moeilijk te hendelen. De anatomische les ga ik verder niet uitleggen.
06-03-2021
Triage in zes delen
Triage 1 - Brokstukken (01-03-2021)
Over her grauwe landschap liggen duizenden brokstukken verspreid. Naarstig wordt er door mannen in witte pakken gezocht naar de belangrijkste. De menselijke brokstukken. Een gruwel wat hen voor ogen komt. Het lijkt wel een oorlogsveld. Met moeite worden lichaamsdelen herkent. Het lijkt wel of een megaspijkerbom het vliegtuig uit de lucht heeft geschoten. Hoezo geschoten? Daar zijn de deskundigen het nog niet over eens. Eerst de triages maar eens afwachten. Zowel de menselijke als de onmenselijke. De eerste zal nog even op zich laten wachten. Naar schatting een maand. De onmenselijke mogelijk nog veel langer. In dit soort diplomatieke situaties laat men tijd vaak scheidsrechter spelen. De rechter komt pas veel later aan de beurt. In etappes. Laag na laag.
Triage 2 - Bijna lente (01-03-2021)
Bijna lente. Ondanks de bizarre tijd waarop we leven zorgen mensen toch goed met elkaar. De markt speelt daar ook handig op uit. Een verdienmodel ligt tegen de loer. Achtertussen kijken de mensen wat ze in hun geld kunnen doen. En dat is niet mis. Het schoonheidsideaal viert hoogtijd. De eerste nieuwe producten zijn al over de markt. Op te beginnen met Triage. Speciaal ontwikkelt tussen mensen in leeftijd. Een derde leeftijd. Goed gevonden de naam van dit product. Het heeft edoch een heel vervelende opwerking. Omdat het niet medisch is hoeft dat ook niet. Maar het leest toch best lastig zonder opsluiter. Triage van Lorelal heeft als opwerking dat het voorzetsels en andere woorden verkeerd uitzet. Slechts klein probleempje.
Triage 3 - Orkestbakleed (03-03-2021)
Wat onwennig schuiven de muzikanten de krappe orkestbak in. Het mag weer. De corona is alweer een tijdje stil. Niet dat ze veel herrie gaan maken want het is een erudiet gezelschap. Ze zitten misschien haast bij elkaar op schoot maar dat mag de pret niet drukken. Alleen de bassist moppert een beetje. De dirigent heft zijn sticky (sorry niet goed opgelet bij muziekles vroeger). Alle ogen zuigen bedwelmd de vloeiende bewegingen van de dirigent binnen. Het klinkt weer ouderwets goed. Genieten. Totdat de triangel aan de beurt is. Het gaat helemaal mis. Als domineestenen vallen alle stukken om en uit elkaar. Het leed is groot. De triage desastreus. Geen enkel instrument komt goed uit de strijd. Alle mondstukken zoek.
Triage 4 - Hagedissen (03-03-2021)
Triage 4 - Hagedissen (03-03-2021)
Dis eens een hagedis. Hagedissen dissen heet dat dan. Schup ze onder hun kont die schubreptielen. Een beuk desnoods. Beukenhagedissen wordt het dan. Ho, ho. Geen fout kerstverhaal. Maar wel dierenmishandeling. Dat gaan we hier dus niet doen. Hagedissen dissen, laat staan schuppen. Is het trouwens wel Nederlands, iets of iemand schuppen of moet het per se, ja los geschreven, niet aan elkaar en zonder accent IQ, schoppen zijn? Schippen of schappen daar gelaten. Dat maakt de triage alleen maar ingewikkelder. Een hagedis, reptiel ingewikkeld met schubben. Ingewikkeld. Niet met schobben. Dat zou hem een schobbejak maken. En dat is het laatste wat ik wil. Zo’n hekel aan schobbejakken. Ik lust er alleen de boter van. In mijn thee. Heerlijk.
Triage 5 - Ik kan niet kiezen (04-03-2021)
Voorgerecht, hoofdgerecht en nagerecht. Het gerecht zegeviert. Tussengerecht kan ook nog. Oprecht weet ik niet te kiezen. Kan dat wel? Een tussengerecht? En waar gaan we het plaatsen? Ergens tussenin. Best zielig. Het tussengerecht zou best wel eens hoofdgerecht willen zijn. Maar dat kan toch? Gewoon een beetje meer op het bord pleuren. Tussen het vlees en de aardappelen in. Na de soep. Appelmoes, of iets dergelijks. De ober wordt ongeduldig. Heeft de kaart al drie keer toegelicht. Uitserveren wil hij. Zo snel mogelijk. Maar eerst deze eetstoornis oplossen. Misschien een triage voorstellen of toch liever dobbelen. Zes gerechten moet kunnen in deze verwarrende toestanden. Het wordt triage. Triagestamppot. Gewoon alles lekker door elkaar heen. Voorgerecht, soep, hoofdgerecht, tussengerecht, nagerecht.
Triage 6 - Links, rechts of in het midden (06-03-2021)
Triage 6 - Links, rechts of in het midden (06-03-2021)
Vriendelijk wordt de deur voor me open gehouden. Het enthousiasme spuit uit haar ogen. Weer eens wat anders dan van het gezicht aflezen. De gesprekken heb ik pas echt gemist als ik plaats neem in haar stoel. Nee, niet haar schoot. Ik zou niet durven. Het is de tandartsassistente niet. De koetjes en kalfjes zijn niet van de lucht en waaien over en weer. Corona is Leitmotiv. Ik blader wat in een glossy magazine en ben onder de indruk van zoveel schoon. De ene man kijkt nog zwoeler dan de ander. Het wordt nog moeilijk kiezen. Ik krijg een zwarte mantel omgeslagen, hoogglanzend. Links, rechts of in het midden? Vraagt ze beleefd aan mij. De triagevraag. Altijd moeilijk. Scheiding links.
28-02-2021
Webtales Haiku's Februari 2021
Donorentekort (01-02-2021)
Donorentekort
spermadokter luidt noodklok
door penuslockdown
Softe drugsbaas (02-02-2021)
Mijn softe drugsbaas
levert zoete lekkernij
snoepgoed van suiker
Bietje bietjes bitte (08-02-2021)
Ons mam zei altijd
'De mens is maar een bietje'
bietje bietjes graag
Special date 12022021 (12-02-2021)
De datum vandaag
palindroom en ambigram
links rechts omgekeerd
Manoeuvre (14-02-2021)
Manoeuvre nu uit
een boekenverzameling
wat mannen beweegt
Carnavalsmaskers (18-02-2021)
Carnavalsmaskers
toeter tussen de tanden
confetti op tong
Schaverij (20-02-2021)
Het hart is van hout
snakt naar zachte schaverij
boenwas werkt niet meer
Onwijsvingeren (21-02-2021)
Onwijsvingeren
is iets voor wijze mannen
met richtinggevoel
Dag dagblad (22-02-2021)
Zeg maar dag dagblad
het nieuws gaat nu per minuut
en op herhaling
Pijlen bogen (25-02-2021)
De pijlen bogen
met diep respect voor meester
Klukkluk super blij
Missing links (28-02-2021)
Het hoofd een raadsel
mijn lijf een grote puzzel
missing links gevraagd
Donorentekort
spermadokter luidt noodklok
door penuslockdown
Softe drugsbaas (02-02-2021)
Mijn softe drugsbaas
levert zoete lekkernij
snoepgoed van suiker
Bietje bietjes bitte (08-02-2021)
Ons mam zei altijd
'De mens is maar een bietje'
bietje bietjes graag
Special date 12022021 (12-02-2021)
De datum vandaag
palindroom en ambigram
links rechts omgekeerd
Manoeuvre (14-02-2021)
Manoeuvre nu uit
een boekenverzameling
wat mannen beweegt
Carnavalsmaskers (18-02-2021)
Carnavalsmaskers
toeter tussen de tanden
confetti op tong
Schaverij (20-02-2021)
Het hart is van hout
snakt naar zachte schaverij
boenwas werkt niet meer
Onwijsvingeren (21-02-2021)
Onwijsvingeren
is iets voor wijze mannen
met richtinggevoel
Dag dagblad (22-02-2021)
Zeg maar dag dagblad
het nieuws gaat nu per minuut
en op herhaling
Pijlen bogen (25-02-2021)
De pijlen bogen
met diep respect voor meester
Klukkluk super blij
Missing links (28-02-2021)
Het hoofd een raadsel
mijn lijf een grote puzzel
missing links gevraagd
21-02-2021
Exercitie in tien delen
Excercitie 1 - Militair alfabet (15-03-2021)
Presenteer alfabet. We hebben een A. Aanvallen. We hebben een B. Bestormen. We hebben een C. Capituleren. We hebben een D. Defensie. We hebben een E. Evacuatie. We hebben een F. Frontlinie. We hebben een G. Grenadiers. We hebben een H. Handgranaat. We hebben een I. Infanterie. We hebben een J. Jeep. We hebben een K. Kapitein. We hebben een L. Landmijn. We hebben een M. Marinier. We hebben een N. Napalm. We hebben een O. Officier. We hebben een P. Parachute. We hebben een Q. Quickstep. We hebben een R. Radarstation. We hebben een S. Strepen. We hebben een T. Tank. We hebben een U. Unit. We hebben een V. Vliegtuig. We hebben een W. Wapenkop. X Y Z.
Exercitie 2 - Dienstplicht (17-02-20121)
“Presenteer geweer!” Nou dat hadden ze nou net niet moeten vragen. Op een presenteerblaadje kunnen ze het krijgen. Met zijn kersverse groene legerkloffie aan rent hij het veld in. “Waar zijn ze, waar zijn ze. Ik schiet ze allemaal kapot!”
Een bijzondere tactiek heeft Berend gekozen. Gewoon er vol voor gaan. Zelfs de door de kekiwolgeverfde sergant die het zootje groentjes moet leiden, lees instrueren is even helemaal het paadje kwijt. ‘Dit is een heel gevaarlijk sujet’ schiet hem door het hoofd. Nee niet letterlijk. Figuurlijk. Bij wijze van spreken. Helaas doen ze daar in militaire dienst niet aan. Beter laten ze Berend gaan. Missie geslaagd. Mooi onder verplichte diensttijd uit. Met S5. So what. Berend ambieert sowieso geen overheidsbaan.
Exercitie 3 - Puzzelen (17-02-2021)
De tafel wordt vrij gemaakt. Ruimte is er nodig. Een grijze kartonnen onderplaat moet orde geven en dient tevens als vervoermiddel. De doos wordt tevoorschijn gehaald. De deksel nog eens goed bekeken. Prachtig tafereel. De plastic zak in de doos voorzichtig met een schaar open geknipt. De zak leeggeschud op de grijze plaat op tafel. Wat zijn het er veel. In een oogopslag zijn ze niet te tellen. Vijftienhonderd stukjes die op elkaar lijken. De eerste klus. Alle stukjes met afbeelding omhoog kantelen. Tussen de oogharen door zie ik vergelijkbare stukjes. Qua kleur. Ook vallen sommige stukjes op door hun markante afbeelding of vorm. Eerst de rand verzamelen. Dan de overgebleven stukjes sorteren op kleur. En dan begint de exercitie.
Exercitie 4 - Laatste minuut (17-02-2021)
De laatste minuut gaat in. Daar kan niet meer zoveel in gebeuren zou je denken. Maar schijn bedriegt. Het zijn de zenuwen die dan beginnen razen. In bedwang houden wordt dan een kunst. Een beroemd fenomeen. En warempel een kunstvorm in een platte sport. Voetbal. Zo plat als een duppie. Wie verzint het? Ik dus. Ik schrijf het immers op. Voor de eeuwigheid. Een minuut. Op links wordt de aanval ingezet. De laatste kans. Reservetijd is niet toegekend. Blessuretijd wordt het ook wel genoemd. De tegenstander die voor staat omarmt deze term. De aanvallende ploeg die achter staat doet er alles aan om blessures te voorkomen. Ze ontspringen de dans door vernuftige schijnbewegingen. Vooral voor de keeper. Schot. Doelpunt. Gelijkspel.
Exercitie 5 - Tennistic (18-02-2021)
Hij plukt aan zijn broek, strijkt hem glad. Trekt aan zijn shirt, stopt het kettinkje er terug onder. Wrijft over zijn wang en strijkt de haren achter zijn oor. Vervolgens knijpt hij nog zachtjes aan zijn neus en bukt zich ietwat voorover. Vier keer stuitert hij de bal tegen het gravel. Ondertussen kijkt hij door zijn oogharen waar de tegenstander positie neemt. Hij serveert naar buiten. Niet hard wel scherp en met heel veel topspin. De bal stuitert hard op en tolt daarna weg. De tegenstander staat te dicht bij de baseline en kan amper bij de bal komen. Het punt is al bijna gemaakt. Mocht het alsnog tot een ralley komen dan loopt de tegenstander vooral achter zichzelf aan.
Exercitie 6 - Daltons versus Lucky Luke (18-02-2021)
Daar staan ze tegen de muur. Ben de namen even kwijt. Maar eentje heet Joe. Joewieso. De kleren die ze dragen komen linea recta van Maja de Bij. Aan de voeten dragen de heren loden ballen aan een ketting. De bewegingsvrijheid is daarmee beperkt. Ze staan op volgorde van lengte. Joe staat voorop of achteraan. Het is maar hoe je het leest. Van links naar rechts of vice versa. Het verdict wordt niet uitgesproken. Niemand verstaat de ambtelijke taal dus waarom moeite doen. Een cowboy met zwarte hoed en een shagje in zijn mondhoek trekt zijn pistool. De vier mannen proberen zich nog te verstoppen achter elkaar. Zinloos. Hun schaduwen zijn veel te traag, de zon te heet. Meteen raak.
Exercitie 7 - Aan de lopende band (18-02-2021)
Ik sta aan de lopende band. Niet zittend dus zoals bij Mies B. Ik ben ook maar alleen. Waar de andere zeven zijn? Geen idee. De eerste dozen komen eraan. Mijn scherpe oog taxeert. Hoe groot zijn ze? Lijken ze op elkaar? Langzaam komen ze voorbij. Staat er ‘spoed’ op de sticker? Ik duw een aantal dozen door. Ze hebben een bestemming aan gene zijde. Sommige dozen die voorbij komen stapel ik op. De afmelders werken hard door. De band begint op stoom te komen. De dozen duwen elkaar door. Ik sjor de dozen van de band naar de juiste pallet. De band raakt langzaam voller en begint net niet te stroppen. Dozen staan nu drie hoog op band. Pauze.
Exercitie 8 - In vier dagen elf rondjes (19-02-2021)
Evert van B. trekt zijn schoenen aan. Hij heeft er zin in. Het is nog voeg. Om en nabij zes uur. Maar gelukkig is hij een ochtendmens en mag hij al vertrekken. Willem van O. Doet ook mee. Stiekem uiteraard. Niemand die het weten mag. Het is dag een en nog drie te gaan. De vrieskou snijdt bij Nijmegen en Franeker is nog ver. In vier dagen elf rondjes dat is een meesterklus. Nog nooit is deze wedstrijd gespeeld. Een unicum. Oefenen op Papendal of de Weissensee is geen optie. Dit is een wedstrijd voor diehards. Waaronder onze eigenste koning. Incognito. Alleen Max weet ervan. Nee, niet Verstappen. Een watje, doet alleen in motoren. Nee, dit is het echte werk.
Exercitie 9 - Mondkapje (19-02-2021)
Met de nodige strijdlust, probeert hij het mondkapje voor te doen. Van opgeven weet hij niet want hoe dan ook dat kloteding moet voor de mond. Gelukkig draagt het slachtoffer geen bril. Dan zouden de glazen voortdurend beslaan. En ja, hoe weet het slachtoffer dan waar die kan plassen. Ruiken lukt ook al niet. De scherpe neus zit immers ook verstopt achter het plexiglas. Plastic ja. Een stoffen masker was al helemaal gedoe. Voortdurend hapte het slachtoffer in zijn handen. Het gegrom is inmiddels gestopt. Van de avondklok hoeven ze zich gelukkig niets aan te trekken. De sanitaire stop kan eindelijk plaatsvinden. Met het mondkapje op sleept Fikkie als een stofzuiger over de grond. Bij de eerste boom meteen raak.
Exercitie 10 - Met tien vingers (21-02-2021)
Met tien vingers doe ik het dagelijks. Wie niet? Nou er zijn er genoeg die niet verder komen dan hun middelvinger. Die steken ze op tegen alles en iedereen. Staand, liggend, zittend het maakt niet uit. Zonder middelvinger zouden ze heel arm zijn. Bloot ook. Te kijk. Nog erger. Ze verstoppen zich achter een hele grote dikke middelvinger. Och arme.
Ik niet. Ik zet alle vingers in. Overal. Liggend, zittend, staand. Op ieder device en op ieders devies. Ik laat me graag raadgeven en inspireren door onmogelijke vragen. Die typ ik dan ongegeneerd op een blanco vel van Word. Antwoorden doe ik er ook bij. Een heerlijk spel met letters. Vraag en antwoord. Aan mezelf en aan anderen gericht uiteraard.
28-01-2021
Webtales Haiku's Januari 2021
Kruipruimtereisje (01-01-2021)
Lichaam gevouwen
zaklamp op hoofd gebonden
kruipruimtereisje
Hoofdingangen (04-01-2021)
Vijf hoofdingangen
via mond, oren en neus
vrij toegankelijk
Kroningsdrama (06-01-2021)
Slag met stok op grond
na knieval, heffing van zwaard
twee schouderklopjes
Kroningsdrama (06-01-2021)
Mondkapje nadert mond
tang met kroon wordt ingebracht
helaas, hij past niet
Niettegenstaande (14-01-2021)
Niettegenstaande
plaste de man tegen paal
het licht ging snel uit
Noordzeekustwachter (18-01-2021)
Noordzeekustwachter
ook nog eens vol op de mond
zonderspatieskus
Noordzeekustvaarder (18-01-2021)
Noordzeekustvaarder
gaat liever niet buitengaats
door verlatingsangst
Onwaarheidzegger (19-01-2021)
Onwaarheidzegger
verstopt zich in een tentje
op koude kermis
Spermadonordutje (20-01-2021)
Strekt zijn armen uit
na spermadonordutje
en sweet babydreams
Flikflakflikflooien (21-01-2021)
Flikflakflikflooien
op lange dunne loper
lijf- en ledenleed
Bartokkelen (22-01-2021)
De Bartokkelen
zijn vandaag vrolijk gestemd
nu dirigent nog
Kleurpotloodventer (28-01-2021)
Kleurpotloodventer
zoekt puntenslijper om zijn
waren te slijten
Lichaam gevouwen
zaklamp op hoofd gebonden
kruipruimtereisje
Hoofdingangen (04-01-2021)
Vijf hoofdingangen
via mond, oren en neus
vrij toegankelijk
Kroningsdrama (06-01-2021)
Slag met stok op grond
na knieval, heffing van zwaard
twee schouderklopjes
Kroningsdrama (06-01-2021)
Mondkapje nadert mond
tang met kroon wordt ingebracht
helaas, hij past niet
Niettegenstaande (14-01-2021)
Niettegenstaande
plaste de man tegen paal
het licht ging snel uit
Noordzeekustwachter (18-01-2021)
Noordzeekustwachter
ook nog eens vol op de mond
zonderspatieskus
Noordzeekustvaarder (18-01-2021)
Noordzeekustvaarder
gaat liever niet buitengaats
door verlatingsangst
Onwaarheidzegger (19-01-2021)
Onwaarheidzegger
verstopt zich in een tentje
op koude kermis
Spermadonordutje (20-01-2021)
Strekt zijn armen uit
na spermadonordutje
en sweet babydreams
Flikflakflikflooien (21-01-2021)
Flikflakflikflooien
op lange dunne loper
lijf- en ledenleed
Bartokkelen (22-01-2021)
De Bartokkelen
zijn vandaag vrolijk gestemd
nu dirigent nog
Kleurpotloodventer (28-01-2021)
Kleurpotloodventer
zoekt puntenslijper om zijn
waren te slijten
27-01-2021
Louis van Madrigaal
Hij is boos, Louis van Gaal. Ja, die ja. Hij is zo boos dat hij er spontaan van gaat zingen. Zingen? Louis van Gaal? Ja, en dan is het echt opletten geblazen. Hij zingt zich helemaal stuk. Samen met Capello. Fabio, ook voetbalcoach. Maar waarop zijn ze dan boos? Op domme ganzen. Hoelieganzen. En op het nieuwe belletje trekken en ramen ingooien anno 2021. Niet zoals in de jaren zeventig, toen je een draai om je oren kreeg als pa erachter kwam. Pa? Die geeft nu niet meer thuis. Plunderen durfden we toen nog niet. De jeugd is extreem verveeld en corona-moe. Louis van Madrigaal zingt zich helemaal stuk van woede. Samen met Fabio Capello. Oneens over foute opstelling jeugd.
26-01-2021
Adrianus Marinus Kloot
Also known as Adrianus Marinus Kyvon heeft onlangs een paard gekocht in Rotterdam. Omdat hij klein woont heeft hij het paard in de gang gestald. For the time being. De vloerbedekking, een kokosmat uit de jaren 70 gaat er in no time aan. Het stemt het beestje vrolijk. Op de deurmat deponeert hij even later keutels in dezelfde kleur. Netjes opgevoed zei de paardenverkoper al. André, want zo wordt Adrianus graag genoemd woont en werkt in Rotterdam. Hij is komiek en zingt en schrijft graag liedjes. Het levert hem bepaald geen windeieren op noch zoete koekjes. Vanmiddag trakteert André zijn verse paard op een ritje in de duinen. Een stukje rijden dat wel. Maar ach, je moet wat met Carnaval.
Abonneren op:
Posts (Atom)