Een Turkse tortel vliegt met ziel en zaligheid zijn toekomstige bruid achter de rokken. Fuckie, fuckie zou hij willen roepen, maar dat is hem zijn eer te na. Het boomkruipertje denkt er het zijne van en huppelt nog eens driftig langs de boomstam op en neer. Het insectenleger trekt zich terug.
Bomen, struiken en ligusters zijn eindelijk geëxplodeerd. Volle bladerdaken reiken in zacht helder groen tot hoog in de hemel. Takken komen opnieuw tot leven. Toveren in de blauwe lucht een prachtig vormenkleed. De lentebloesem geurt in alle kleuren. De natuur springt uit zijn knop. Wat niet ontluikt is ongeduld. Want daar zit niemand op te wachten?
Het lange gras krijgt alvast een grote beurt. Scherpe messen maaien het gazon een kopje kleiner. Het trillen van de maaier wekt de grond. Wriemelende wormen worstelen zich weerbarstig een weg naar boven. Boven het maaiveld zijn ze met geheven hoofd voor merellief en soortgenoten een fijne prooi ... as sweet as candy.
Het roodborstje rent en hupt nieuwsgierig door het rulle zand. Ook hij wil wel een wormpje prikken. Met zijn priemende zwarte kijkers ziet hij slakken sloom marcheren langs de vijver. De slakken, druipend en dolend in slijm, speuren aarzelend met hun antennes, hemel en aarde af, zoekend naar lotsbestemming. Een lange en moeizame reis in een kort bestaan.
Koele kikkers zwemmen met dikke poten wijdbeens in groen troebel vijverwater rond. Schoolslag, rugslag en crawl het is hun eender. Bilspieren worden volop getraind. Zwarte salamanders met oranje buik zweven bibberend, traag en slaapdronken door het water, nog half in winterslaap. Een vink met waternippend bekkie schrikt van zijn eigen spiegelbeeld. Wie is die rare vogel?
Oranje vissen breken wijdbeks snakkend naar adem door het wateroppervlak. Waterjuffers schrikken zich een hoedje en schaatsen verontwaardigd naar de overkant. Het gezoem van bijen en muggen is niet van de lucht. Vlinders fladderen dartelend en speels onnavolgbaar om elkaar heen en weten met zichzelf geen blijf.
Twee neukende libellen vliegen kop aan kont zinderend door de blauwe lucht. Ja, ja, soms kan het verkeren in mijn tuintje. Vandaag wordt weer een veelbelovende dag. De zon gaat vast weer gloren. Elke dag opnieuw geniet ik met volle teugen van het natuurtheater in mijn tuin. Dagelijks wat bakjes leut en twee liter natuur, dat doet een mens zo’n goed.
Mien Slakkengang
