In het vervolg verhalen, dat is wat ik me heb voorgenomen. Niet onmiddellijk, niet meteen. O, neen, ik zou het niet meer durven. Meteen verhalen. Ik doe het niet meer. Alleen in het vervolg verhaal ik nog. Verhaal halen moet je nooit meteen doen. Even wachten is veel beter. Dat heb ik inmiddels geleerd.
Wie vroeg verhaal haalt komt meestal op de koffie. En raar maar waar, juist bij vroege koffieleuten, gaat niet het koffie- maar juist het theewater, vaak in no time koken. ‘Waar hebben ze het over?’, vraag ik me dan af. Helemaal in de war raak ik als blijkt dat die vroege koffieleuten eigenlijk verkapte theemutsen zijn. Je ziet het aan hun kapsel. Het theezakje hangt in de nek, vlak onder de haarlijn, er nog ietsje onderuit. Geen gezicht, ik geef het toe.
Even wachten met verhalen is het beste wat ik kan doen. Zodra het vervolg na verloop van tijd zijn verhaal heeft gedaan, dan pas kom ik met mijn verhaal. Aanvankelijk nietszeggend, maar achteraf tussen de verhaalregels door, alleszeggend en vlijmscherp. Heel irritant, maar het is niet anders. Een prettige bijkomstigheid van verhaal doen in het vervolg, en dus niet onmiddellijk, is dat je de tijd hebt om te nuanceren. Laat eerst de ander zijn relaas doen, weeg zijn woorden en sla dan toe. Anceren noem ik deze tactiek. Anceren in het nu. Nu mag het. Nee, nu moet het. Met de juiste timing.
Waarom anceren en waarom met de juiste timing? Omdat het risico bestaat dat ondanks alle voorbereidingen en juiste bedoelingen, je in het verhaal toch te laat kunt komen. De kunst is om op het juiste moment te pieken. Dat komt het verhaal ten goede. Daarnaast speelt ook een goede enscenering een belangrijke rol. Als de enscenering niet klopt dan kun je het schudden met je verhaal. Er is dan niemand meer die volgt. Zelfs rechters en advocaten haken dan af. Op het juiste moment en op de juiste plaats pieken en anceren, daar gaat het om bij een goed verhaal.
Je moet het leren door veel te oefenen. Oefening baart kunst. Soms pas na een zware bevalling maar vaak ook middels glijbanen vol pret. Daar kunnen zelfs de grootste koffieleuten en theemutsen over mee praten.
Met de juiste ancering in het nu en een juiste enscenering in het verhaal, bereik je uiteindelijk het meest. Zelfs als er sprake is van meer lijnen in het verhaal. Dat vraagt wel opperste concentratie en vasthoudendheid en kan alleen in goede banen geleid worden door ervaringsdeskundigen. De beste stuurlui staan aan wal, ik weet het. Maar toch. Zodra meerlijnen verplaatst worden naar andere meerpalen wordt het verhaal pas goed vlot getrokken en bereikt het een veilige haven. De vraag alleen is: verstomd of verstoomd het verhaal op dat moment? Een goede vraag voor schipper naast Mathilde.
Geschreven als Vaste Columnist van ColumnX (01-09-2013 tot en met 31-08-2014)
