Eens is er een heel klein vliegmachientje. Een machientje met heel wat in haar mars. Nieuwsgierig ook. En ze heet Topolientje. Ze wil het liefst de wereld ontdekken en het heelal. En wel nu meteen. Ze kan niet wachten. Toch moet ze. Waarom? Topolientje heeft nog geen piloot gevonden. En zonder piloot kan ze niet vliegen. Waar vindt ze nu een geschikte piloot?
Op het vliegveld regent het pijpenstelen. Gelukkig wordt Topolientje niet nat. Ze staat veilig en droog onder de vleugels van haar mama Jet. Zo klein als Topolientje is, zo groot is mama Jet. Mama weet wel raad. Zij heeft zojuist een piloot gevonden voor haar kleine. Een hele stoere oude mug. Mug Muggewitz. Hij heeft nog gevlogen in de oorlog. Een perfecte piloot. Een echte gentleman ook. Strak in het pak en de kleine steekneus altijd hoog opgeheven. Daar houdt mama Jet van. Stoer en deftig.
Samen gaan Topolientje en Muggewitz op pad. Op pad? De lucht in zul je bedoelen. En met een rotvaart schieten ze de hemel in. Muggewitz duwt het gaspedaal stevig in. Topolientje geniet. Ze voelt de wolken langs haar buik en over haar rug glijden. Haar vleugels en staart wapperen vrolijk mee. Heel even voelt ze zich het gelukkigste vliegmachientje van heel de wereld, totdat …
Muggewitz vreselijk de hik krijgt. Bij iedere hik zakt Topolientje meters omlaag en Mug die blijft maar hikken. Ze moet hem laten schrikken. Maar hoe? Zingen natuurlijk. Ze moet keihard gaan zingen. Ze zingt namelijk zo vals dat iedereen ervan schrikt.
DAAR WAS LAATST EEN MUG ZO LOOS. DIE KON NIET VLIEGEN, DIE KON NIET VLIEGEN. DAAR WAS LAATST EEN MUG ZO LOOS. SCHOOT IN DE HIK EN VIEL UIT ZIJN DOOS.
Pats boem, met een enorm kabaal schiet Muggewitz uit het kleine vliegmachientje. Wat heeft hij nu gedaan? Van schrik per ongeluk met zijn lange muggenneus op het verkeerde knopje gedrukt. De schietstoel! Dom, dom, dom. Topolientje ziet hem keihard omlaag vallen. Snel, op de automatische piloot. Ze zet zichzelf aan en duikt achter Muggewitz naar beneden. Kan ze hem nog redden?
Net voordat Mug de grond raakt steekt Topolientje haar vleugels zachtjes onder de schietstoel. Gered. Snel zetten ze de schietstoel in de buik van Topolientje en gaan samen weer op pad. Eh … de lucht in. Topolientje huilt. De tranen rollen langs haar neus en vallen gelijk dikke regendruppels omlaag. Wat is er aan de hand? Topolientje vertelt. Ze wil zo graag naar planeet Trouw die bekend staat om haar lieve mensen. Maar het ligt veel te ver weg. Dicht bij de sterren, vlakbij de maan.
Muggewitz troost Topolientje. Hij heeft een idee. Ze vragen planeet Humor, je weet wel, waar al die lachbekjes wonen, om hen te lanceren. Dat gaat veel sneller. Wat een goed idee. Maar kan dat eigenlijk wel met dit kleine vliegmachientje? Maar natuurlijk! Er is alleen een klein probleem. Om bij het land van Trouw te komen, moeten ze eerst langs de planeten Liefde en Verdriet. Met de Liefde is dat niet zo’n probleem, maar tegen planeet Verdriet zien ze toch wel een beetje op. Eerst maar eens naar planeet Humor. En ja hoor, die ligt weer te slapen. Het zal toch niet?
Humor snurkt dat het een lieve lust is. De grond gaat in golven op en neer. Het lijkt wel een grote dikke buik. Dan klinkt er gepruttel en een grote geeuw. Humor is wakker. Wie komt hier zijn rust verstoren? Maar … dat is Muggewitz, zijn oude maat. Daar heeft ie ooit nog eens een oorlog mee gewonnen. Muggewitz met zijn beroemde mitrailleurneus. Dat wordt lachen. De twee mannen halen oude verhalen op terwijl Topolientje ongeduldig wacht. Ze wil zo snel mogelijk naar planeet Trouw.
Maar eerst worden de lachbekjes van stal gehaald. Wat zijn het er veel. En ze hebben allemaal evenveel plezier. Tijd om de lancering voor te bereiden. Om beurten vertellen de lachbekjes een mop. Planeet Humor pompt zich helemaal vol met ingehouden lachjes en na een uur is zijn buik vol. Snel kruipt Muggewitz achter het stuur van Topolientje. Samen wachten ze op de grootste mop. Daar komt ie. Planeet Humor slikt en explodeert en Topolientje wordt de ruimte in geslingerd.
Wat een pech. Door alle vaart botsen ze bovenop de neus van planeet Verdriet. Die begint keihard te huilen. Het is ook een gevoelige plek zo’n neus. Wat komen jullie doen? Brult de planeet. Normaal gesproken is Verdriet heel lang van stof en praat uren aan een stuk. Maar dit keer heeft ie haast. Waarom? Geen idee. Jullie willen naar planeet Trouw? Aha, op zoek naar lieve mensen zeker. Groot gelijk. Nou vooruit dan maar, ik geef jullie wel even een zetje. En oh ja, dit keer hoeven jullie niet langs planeet Liefde. Die is op bezoek bij mij. Dus, jullie krijgen een enkele reis van mij direct naar planeet Trouw. Enkele reis? Maar Topolientje wil nog wel terug! Te laat. Met flink wat gesnotter zet planeet Verdriet Topolientje op de supersnelweg richting Trouw. Snelweg? Op de windweg natuurlijk.
Waarom hoeven ze nu niet eerst via planeet Liefde? Vreemd. Totdat Muggewitz Topolientje wijst op twee planeten die elkaar plots een zoentje geven. Planeet Verdriet en Liefde zijn verliefd op elkaar. Kijk ze blozen zelfs. De vuurrode wangen van beide planeten steken fel af in de zwarte ruimte. Een ruimte die Topolientje en Muggewitz snel achter zich laten. Op naar planeet Trouw.
En daar ligt de planeet van Topolientje’s dromen. Bewoond door alleen maar lieve mensen, allen grootgebracht met trouw en troost. De hele planeet ligt ook vol met knuffeldieren, de liefste beesten van heel de wereld en het heelal. Wat een mooie reis hebben zij en Muggewitz saampjes tot nu toe gehad. Een reis die voor haar nog eeuwig mag duren. Tot ver, heel ver in de toekomst.
Van geluk pinkt Topolientje snel een traan weg en kijkt vanaf planeet Trouw naar beneden en begint keihard te lachen. Trouw en Humor hebben toch maar mooi gewonnen van Liefde en Verdriet.
Inzending voor Sprookjesschrijfwedstrijd der Lage Landen van Stichting Natuurpark de Efteling 2017.
Zie ook: https://www.efteling.com/nl/specials/sprookjesschrijfwedstrijd
Uitleg:
De Efteling maakt samen met prinses Laurentien en Paul van Loon een tweede boek van de Sprookjessprokkelaar. Een boek vol bijzondere, korte sprookjesverhalen met illustraties van de Efteling. En jouw verhaal kan dienen als inspiratie voor de schrijvers. Uitgave boek: eind mei 2018.
Maximaal 1.001 woorden
Het sprookje moet zich afspelen in de toekomst: Eens is er…
Doelgroep: 6-12 jr
Van maximaal 14 winnaars wordt het sprookje als inspiratie gebruikt voor het nieuwe boek van De Sprookjessprokkelaar.
De winnaars worden vermeld in het nieuwe boek.
De winnaars ontvangen: aanwezigheid bij de uitreiking van het eerste boek, een uniek, gesigneerd exemplaar en 4 entreekaartjes voor de Efteling.
Jouw verhaal zal hoogstwaarschijnlijk niet letterlijk of in z’n geheel in het boek komen. Het kan zijn dat bijvoorbeeld alleen de hoofdpersoon van jouw verhaal of de verhaallijn gebruikt wordt.
Tips voor een sprookje:
1. ‘Eens is er…’ Hoewel de meeste sprookjes beginnen met ‘Er was eens…’ begint dit nieuwe sprookje met ‘Eens is er…
2. Het sprookje begint altijd met een bepaalde -starre- situatie.
3. Deze situatie wordt verstoord door een probleem, een uitdaging, een wens, of door een onverwachte gebeurtenis.
4. Slechte krachten proberen de held of heldin tegen te werken.
5. Goede krachten schieten te hulp.
6. De held leert en wordt gelukkig.
7. De held wordt beloond! De beloning voor de held kan wijsheid, rijkdom of macht zijn. Of alledrie tegelijk. Hans en Grietje vinden goud en juwelen in het huisje van de heks.
Jury:
Jochem van Gelder: Nederlandse radio- en televisiepresentator, zanger, schrijver en acteur.
Jan Rot: Nederlandse zanger, componist en tekstdichter.
Plien van Bennekom: Nederlands actrice en cabaretière.
Simone van der Vlugt: Nederlandse schrijfster.
Ihsane Chioua Lekhli: Journaliste, presentatrice van het interview- en debatprogramma De Zevende Dag
Marc de Bel: Vlaamse jeugdschrijver.
En de 14 winnaars uit 2800 inzendingen zijn:
Bernd en Linneke Matthijsse (5 en 31 jaar) – ’s Gravenmoer, NB – De betovering van de Likes
Romy van Beek (17 jaar) – Knegsel, NB – Lars en de rode blaadjes
Jan Gordon (9 jaar) – Oeffelt, NB – De magische Boemerang
Esmeralda Schütz (28 jaar) – Drunen, NB – Anne en de Eikenboom in VierSeizoenenLand
Urmi C. Pahldsingh (19 jaar) – Rotterdam, ZH – Het Koninkrijk der IJdeltuiten
Naomi Veldkamp (26 jaar) – Rotterdam, ZH – Prinses Lina en Pai
Tamara Hoppenbrouwers (26 jaar) – Leiden, ZH – De verwaande Groenteman
Jasmijn Pansier (10 jaar) – Emmeloord, FLV - Elvier
Priscilla Klaasen (26 jaar) – Apeldoorn, GLD – Diep van binnen zal het Geluk beginnen
Jan Kranenbarg – (64 jaar) – Ede, GLD – Yala en de gele Bloem
Yvonne van de Straat (25 jaar) - ’s-Heerenhoek, Z – Zonneke het Zonnekind
Jolien Harders (31 jaar) – Andijk, NH – De boze Hacks en de Vuurmuur
Jeroen Coolsaet (37 jaar) – Ieper, België – De tiende Koning
Annelène Damen (35 jaar) – Brussel, België – Een Avontuur van Roef de Robot en Moby Muisje
