Mijn worst levert levens. Het is een echte levensworst. Daarom koester ik hem dagelijks. Hij moet ook echt in shape gehouden worden. Sinds kort gaat hij ook op yoga. Voor de nodige lenigheid, rust en core-stability. Want die laatste die kan vooral beter.
Soms springt ie namelijk alle kanten op. Dat kan natuurlijk niet. Ik moet soms mijn billen bij elkaar knijpen om hem niet kwijt te raken. Zo springlevend is mijn levensworst. Mijn yogajuf weet er gelukkig wel raad mee.
In de zonnestand moet ie nu voort elke ochtend. Nu ben ik geen ochtendmens, maar voor de goede zaak doe ik uiteraard mijn best. Mijn levensworst mag niet levensmoe worden. Dan levert hij niet meer. Dat mag niet gebeuren.
