December is een barre maand voor mensen die proberen af te vallen. Roodgeklede oude mannen verstopt achter grote witte baarden, struinen dan lonkend met snuisterijen door het hele land. Het zijn vaak sluwe incognito kooplieden die marchanderen met foute letters en suikergoed. De verlokking is in de decembermaand alom aanwezig. In overvolle vitrines en luidruchtige reclames die lelijk schreeuwen: Kijk mij eens lekker zijn! Pepernoten, kerstkransjes ze vliegen dagelijks rond de oren. Wie kan dan nog de verleiding weerstaan?
Alleen een sterke geest die kan de boel nog redden. Een onvermurwbaar brein dat overuren draait om geursensoren en smaakpupillen in toom te houden. Het vege lijf dat af wil vallen heeft in de wintermaanden extra bescherming nodig. Chocola lonkt immers overal, in alle vormen. Vloeibaar, vast, maar vooral in vluchtige gedachten. De smaak van chocola, je proeft het op het puntje van de tong. Chocola, een sensatie die voortdurend lijkt te kwispelen op een snakkend gehemelte. Wie durft nee te zeggen tegen zulke verzoekingen? Een sterke geest in een gezond lichaam biedt mogelijk soelaas.
Sportief bewegen dat blijkt de redding in mijn zoete kilostrijd. Sinds kort onderwerp ik mijn geest en lichaam aan oefeningen op een roeiapparaat. Ik kweek daarmee de nodige spierballen, zowel in hoofd, lijf als ledematen. Door inspanning verzet ik zowel mijn spieren als gedachten. In mijn roeizadel schuif ik ritmisch op en neer, soms gebogen, soms gestrekt. De zoete gedachten schuiven met me mee. Zwoegend in trance zie ik af en toe de Kerstman aan mij verschijnen. Het rode zwaargewicht wekt bij mij slechts medelijden. Bepaald geen rolmodel waarvoor ik zwicht. Bij deze gedachte span ik altijd extra stevig mijn buikspieren aan.
Ho, ho, ho, soms lijkt de teller op mijn roeimachine hevig door te slaan. Als de meter bijna 1000 slagen telt, druppelt het zweet me in de nek. In precies een half uur tijd wip ik meer dan 1000 keer heen en weer. Dat lijkt hardop gerekend haast gekkenwerk. Maar toch, de tijd lijkt amper te verstrijken. Een half uur in gedachten verzonken dan stroomt een hele wereld aan je voorbij. Het geeft je food for thoughts en stilt in ieder geval de honger. Een half uur drijf ik door in wilskracht, volharding en discipline. Trots en dapper stap ik daarna voldaan uit mijn boot. Na wat rekkingoefeningen is de minimissie weer volbracht. Onder de douche spoel ik de noeste arbeid van me af. De weegschaal tovert een brede glimlach op mijn smoel, 84 kilo schoon aan de haak. Ook volgende week zal ik de boot niet missen.
Mien rows a boat
Gewicht 04-11-2005: 88,00 kilo
Gewicht 02-12-2005: 86,50 kilo
Gewicht 23-12-2005: 86,29 kilo
Gewicht 27-01-2006: 87,00 kilo
Gewicht 01-04-2006: 86,50 kilo
Gewicht 19-07-2006: 86,50 kilo
Gewicht 06-09-2010: 90,00 kilo
Gewicht 14-10-2010: 86,00 kilo - - - Middelomtrek: 105 cm
Gewicht 09-12-2010: 84,00 kilo - - - Middelomtrek: 103 cm
‘Afvalrace’, een compilatie van hersenspinsels uitgebraakt tijdens het afvallen van schrijver Mien anno 2005/2010. Oftewel verhalen van een jonge schrijver zonder trekdrop met zwemband.
Ook gepubliceerd op website Gek op Klanten
