Ik pieker me suf. Hoe zal ik dit nu eens aanpakken? Ik stel mezelf een opdracht. Ik draag mezelf op om de opdracht die mij gesteld wordt sportief en goed op te pakken. Misschien word ik er zelfs wijzer van. Stel je eens voor, een wijzer makende opdracht. Alsof er opdrachten zijn die je dommer maken.
Dommer in de ogen van wie? Van mezelf of van de ander? Het is maar hoe je het bekijkt. Geen referentiekader? Dan ook geen bommetje. Ik vermoed dat de opdracht die mij gesteld is een moeilijke is. Anders is het geen opdracht, toch? Dan is het meer een vingeroefening. Een vingeroefening van klinkers en medeklinkers. Nee, nee, het moet ook nog ergens over gaan. Anders is zo’n opdracht bij voorbaat zinloos. Een schrijfopdracht die zinloos is. Dat is pas een uitdaging.
Een schrijfopdracht die alleen maar bestaat uit losse letters of woorden. Makkelijk? Nee. Moeilijk? Ja. Opdracht. Schrijf. Mooi. Lelijk. Prima. Saai? Nee. Kort? Ja. Lastig? Absoluut. Meelijwekkend? Beetje. Score. Voldoende. Nee. Goed. Dan toch liever een zinvolle opdracht. Met woorden die je al dan niet mag en moet gebruiken. En liefst ook nog een thematiek eraan ten grondslag leggen. Een thematiek die je niet in duidige woorden mag benoemen. Een opdracht om een nieuw woord te boetseren.
Op een voetstuk, bij voorkeur. Nee, niet in een lijstje. Dat is meer voor beeldhouers. Mensen die van beelden houen. Niet houden noch houwen. Toch wel lastig zo’n schrijfopdracht. Ik ga er nog een nachtje over slapen. Denk ik. Bis bald. Dat mag toch wel. Een beetje Duits? Zonder witregels. Want witregels daar houden Duitsers niet van. En met hele lange alinea’s. Op z’n Engels. Breedvoerig. Of liever gezegd breedvloerig. In een vloertaal met mooie houterige woorden. Desnoods stenen woorden. Of nee, nee, van marmer. Uit Carrara. We gaan niet voor minder. Gebeeldhoude letters gewoon omdat we van letters houen. En van schrijven. Ik doe mee.
Ik pak de opdracht stevig aan. Op zijn Miens. Mienloos kan altijd nog. Daar ligt de uitdaging. Mijn uitdaging van de maand. Mienvol presteren. Mieningvol mag ook. Komt goed. Ik ga er een groot leerfeest van maken. Van mijn opdracht. Zeker weten. Situationeel kies ik voor Beieren. Dat lijkt me een ultieme locatie voor een geweldig leerfeest. Zum Spass. Zo noem ik de opdracht. Mijn eerste schrijfopdracht die aan me gesteld is. Ik ga hem heel kalm en rustig schrijven. In een vriendelijke stijl. Dat leg ik mezelf op. Mieningvol vriendelijk.
Ben nu al benieuwd naar de reacties en feedback. De feedback op mijn feedforward schrijfopdracht. Op mijn eerste uitdaging van de maand. De keuze voor de categorie van inzending was voor mij dan ook niet moeilijk. In de verste categorie ‘Uitdaging van de maand’. Niet ver maar vers. Kersvers. Niet te verwarren met kerstvers.
