Columns van Harrie (Mei 2015)

Zoef Zoef Schatje Schatje / Uitdaging van de Maand / 10-05-2015

Schatje Schatje: “Ik wil het niet. Ik wil het niet!”

Zoef Zoef: “Hoezo, ik wil het niet? Hoezo, ik wil het niet?”

Schatje Schatje: “Het is al een keer gedaan. Het is al een keer gedaan.”

Zoef Zoef: “Ja maar, dan nog! Ja maar, dan nog!”

“Stop! Stop!”
De regisseur en zijn gebarentolk lopen de scène in. De regisseur en zijn gebarentolk lopen de scène in. De acteurs schrikken er van. De acteurs schrikken er van. Heel even. Heel even.
“Hou het script aan! Hou het script aan! Doe het script uit! Doe het script uit! Scrippen die boel! Scrippen die boel!”

Stoom komt uit de oren van de regisseur en de gebarentolk. Stoom komt uit de oren van de regisseur en de gebarentolk.

Zoef Zoef en Schatje Schatje kijken elkaar aan. Zoef Zoef en Schatje Schatje kijken elkaar aan. Ze begrijpen het even niet. Ze begrijpen het even niet. Ze hebben het script toch aan. Ze hebben het script toch aan. De regels staan op hun lijf geschreven. De regels staan op hun lijf geschreven. Nee, wacht. Nee, wacht. Nu zien ze het. Nu zien ze het. Zoef Zoef en Schatje Schatje dragen hun eigen script. Zoef Zoef en Schatje Schatje dragen hun eigen script. Snel wisselen ze van T-Shirt. Snel wisselen ze van T-Shirt.

“Overnieuw! Overnieuw!”

De regisseur en de gebarentolk stappen uit de scène. De regisseur en de gebarentolk stappen uit de scène.

Zoef Zoef: “Ik wil het niet. Ik wil het niet!”

Schatje Schatje: “Hoezo, ik wil het niet? Hoezo, ik wil het niet?”

Zoef Zoef: “Het is al een keer gedaan. Het is al een keer gedaan.”

Schatje Schatje: “Ja maar, dan nog! Ja maar, dan nog!”

Op het toneel verschijnt een fiets. Op het toneel verschijnt een fiets.

“Stop! stop! Wat doet die fiets hier? Wat doet die fiets hier?”

De toneelknecht komt toegesneld. De toneelknecht komt toegesneld. Pakt de fiets vast. Pakt de fiets vast. Gooit hem in het publiek. Gooit hem in het publiek.

Het publiek applaudiseert. Het publiek applaudiseert.

“Cut! Cut!”

De regisseur kijkt de cameraman aan. De regisseur kijkt de cameraman aan.

“Staat alles erop? Staat alles erop?”

De cameraman steekt zijn duim op. De cameraman steekt zijn duim op.

“Mooi. Mooi.”

________________________________________

Einde Take 5 (Script 2.1, pagina 27)

Casting:
Zoef Zoef: Leuke snelle jongen (20 – 25 jaar) (1.70 – 1.80 meter)
Schatje Schatje: Oude lenige dame (die nog kan fietsen) (70 plus) (1.70 – 1.80 meter)
Regisseur: Dikke man met deftig voorkomen en gezag (40 – 50 jaar)
Gebarentolk: Vrouw met grote handen en expressief gezicht (30 – 40 jaar)
Toneelknecht: Ruig type met tattoos (20 – 30 jaar)
Cameraman: De Bont look-a-like (50 – 60 jaar)

Toelichting:
Geschreven n.a.v. 9e schrijfopdracht op ColumnX (mei 2015), van professioneel schrijfcoach Hella Kuipers (http://heldenreis.nl):
Schrijf een opzetje voor een film (drama's, tragi-comedy's, actiefilms, cartoons, etc ...). Denk eerst na over een verhaal dat verfilmd kan worden (fictief of autobiografisch). Dik het verhaal daarna in. Maak er een leesbaar geheel van in plusminus 300 woorden (275-325). Het verhaal kan later eventueel uitgewerkt worden tot een kort verhaal.
Addendum: De bedoeling is om een opzetje te schrijven voor een filmscript. Een leesbaar stuk dat een filmmaker uit zou kunnen dagen tot het schrijven van een geheel script. Het zou dus een openings/slotscène kunnen zijn, of juist een compact overzicht van een filmverhaal. Om het beeldender te maken zouden voorkeursacteurs/trices als voetnoot toegevoegd kunnen worden.


Immer wieder Sonntag / Uitdaging van de Maand / 12-05-2015

De zon schijnt. Het is warm. Zonnestralen schieten door het ontluikend groen in de beukenbomen. Ergens in de verte klinkt oude muziek uit een krakende radio.

Op een open plek in het bos hangt een rode eekhoorn de witte was op aan een waslijn. De eekhoorn is blij en neuriet mee op de muziek van O solo mio. Af en toe drukt ze haar kleine neusje in de witte was.

Van een afstand slaat een grijze eekhoorn haar gade. Hij heeft een twinkeling in zijn ogen en een brede glimlach op de kaak.

De muziek stopt. Uit de radio klinkt een Italiaanse verslaggever met een zwaar Napolitaans accent.

De rode eekhoorn kijkt op en achter zich. Ze voelt zich bespied, maar ziet niets. Ze hangt de was verder op. De grijze eekhoorn nadert stiekem de rode van achteren en grijpt haar vast om haar ranke middel. Zij schrikt en slaat een kreet.

De radio is van zender gewisseld en blijft hangen midden in het lied Immer wieder Sonntag.

De grijze eekhoorn draait vliegensvlug de rode eekhoorn bij haar middel om, pakt haar linkerhand vast en steekt die hoog in de lucht. Hij drukt haar lijfje stevig tegen zich aan. Ze dansen samen in de rondte.

Sofia (zoet): Wo warst du denn?

Marcel (boos): Ich bin kein Denn, ich heiße Marcel!

Sofia (zoet): Dass Weiß ich doch!

Marcel (boos): Na also, nenn mich Marcel!

Sofia (zoet): Schätzchen, ich liebe dich!

Marcel (boos): Dich, Dich …? Du meinst aber Marcel. Doch? Wer ist Dich?

Muziek houdt op, er valt een kort stilte. Daarna klinkt vaag dijengeklets in de verte. Iemand zet een ongelofelijke jodel-aria neer. Kan zowel een man als een vrouw zijn.

Sofia: Aber Marcellino, Schätzchen, nicht zo böse. Du irrst dich. Mit dich meine ich du. Verstehst du?

De jodel-aria vloeit nu langzaam over in Maffay’s Du bist alles was ich habe auf der Welt.

Marcel (zoet): Liebling, du hast Recht! Verzeih mir. Ich liebe dich.

Rolverdeling:
Sofie : Tosca Niterink
Marcel : Arjan Ederveen

Toelichting:
Geschreven n.a.v. 9e schrijfopdracht op ColumnX (mei 2015), van professioneel schrijfcoach Hella Kuipers (http://heldenreis.nl):
Schrijf een opzetje voor een film (drama's, tragi-comedy's, actiefilms, cartoons, etc ...). Denk eerst na over een verhaal dat verfilmd kan worden (fictief of autobiografisch). Dik het verhaal daarna in. Maak er een leesbaar geheel van in plusminus 300 woorden (275-325). Het verhaal kan later eventueel uitgewerkt worden tot een kort verhaal.
Addendum: De bedoeling is om een opzetje te schrijven voor een filmscript. Een leesbaar stuk dat een filmmaker uit zou kunnen dagen tot het schrijven van een geheel script. Het zou dus een openings/slotscène kunnen zijn, of juist een compact overzicht van een filmverhaal. Om het beeldender te maken zouden voorkeursacteurs/trices als voetnoot toegevoegd kunnen worden.


Praeses Vos forever / Gein & Ongein / 26-05-2015

De hartjes van alle reetjes en konijnen in mijn bos kloppen als bezetenen. Het zorgt voor voortdurende ruis. Alsof de wind maar niet wil gaan liggen. Ook de oogjes van deze beestjes staan waterig. Er zullen de komende dagen nog heel wat tranen plengen. Als hoofd ingezetenen van het bos maken de konijnen en de reetjes zich erg ongerust over aanstaande verkiezingen. De (her)verkiezing van de voorzitter van de Federale Bosbond. Verkiezingen die voor een belangrijk deel de democratie in het bos moet bewaken. Sinds jaar en dag waken de konijnen en reetjes al over alle dieren in het bos onder het mom van democratie. Althans die schijn die houden ze op. Maar ze weten wel beter. Al jaren is er sprake van een kentering in de macht. De verkiezing van de voorzitter van de Federale Bosbond, een belangrijk dier met bewezen diensten, die min of meer bepaalt waar en wanneer iedere keer de grote Bosspelen in het bos gehouden wordt, roert nu al maanden de gemoederen. Zou het weer de sluwe vos worden of maakt dit keer ook de wijze uil een kans?

De bange konijnen en reetjes hopen op de laatste. Mozes kriebel. Brizl djeu. De sluwe vos die al veel te lang de club leidt, zaait alleen maar onrust en verdeling onder de dieren in het bos. Hij vliegt naar alle uithoeken in het bos en ronselt de vreemdste dieren voor zijn eigen gewin. Hij zet ze aan om op hem te stemmen. Hij paait ze met lekkere hapjes die hij uit zijn eigen mond spaart. Een mond die sowieso veel te groot is om alle hapjes die hij weet te bemachtigen in zijn eentje te verorberen. De bange konijnen en reetjes vinden het maar niets. Jarenlang voerden zij de top vijf aan van diersoorten gelokaliseerd in het centrum van het bos. Zij gingen telkens prat op de volle winst van de grote Bosspelen. Nu weer eens werden de konijnen eerste en dan weer de reetjes. Het was gezien de klimatologische en economische omstandigheden in het centrum van het bos, ook vanzelfsprekend dat zij altijd uitblonken en als eerste eindigden. De mieren, roodborsten en hazen deden wel hun best, maar schoten vrijwel altijd in het zicht van de finale tekort. Heel sporadisch wisten zij eerste te worden.

Van de overige dieren is sinds het aantreden van de sluwe vos duidelijk geworden dat zij zich te kort gedaan voelen en meer stem- en zeggingskracht willen in de keuze van de praeses en daarmee in de keuze voor locatie en tijd van de grote Bosspelen. Ook eisen zij gelijke kansen en op zijn minst financieel support in ontwikkeling en educatie om alle onderdelen van de grote Bosspelen beter onder de knie te krijgen, waaronder de dit jaar nieuw toegevoegde disciplines qatarken en moskouten. De andere dieren voelen zich al jaren achtergesteld en gediscrimineerd in faciliteiten. Gezien de huidige economische ontwikkelingen (lees: achteruitgang) in het centrum van het bos is dat ook niet meer dan normaal. De konijnen en reetjes hebben in hun ogen al veel te lang de scepter gezwaaid. Waarom een leider uit het centrum van het bos kiezen? Is die uil wel werkelijk wijs?

De sluwe vos voelde de nieuwe ontwikkelingen en de kentering al een tijdje naadloos aan. Sterker nog hij had ze mede mogelijk gemaakt. Hij voelt zich de ware en enige echte bosleider en wil zich als zodanig blijven manifesteren. Al jarenlang bezoekt hij frequent de andere dieren aan de randen van het bos en laat zich door hen goed fêteren. Hij beschouwt ze allang niet meer als ongedierte maar veel meer als plusgedierte. Zij moeten straks het stemgedrag naar een grote plus in zijn voordeel tillen, tijdens de verkiezingsdag aan het einde van de week. Hij heeft de dieren aan de randen van het bos gouden bergen beloofd en daarnaast alle faciliteiten die ze zich maar wensen kunnen om zich net zo gelijkwaardig te kunnen voorbereiden op de grote Bosspelen, als de konijnen, de reetjes, mieren, roodborsten en de hazen. De sluwe vos rust niet totdat alle dieren uit het bos hem verafdieren. Alleen hij is per slot van rekening het grootste dier, toch?

Met spanning wachten alle dieren de verkiezingen af. Voor sommigen is het meedoen belangrijker dan de overwinning. Voor anderen telt alleen de overwinning. De sluwe vos wenst maar een ding. Het beste voor de hele dierenwereld en de grote Bosspelen en … vooruit, zo af en toe wat eer en geweten voor zichzelf. Ahum, naast de eerste plaats uiteraard. Praeses Vos forever. Griss mich nich.


Columns van Harrie zijn geschreven aan tafel bij Mien. Harrie is een auteur en tafelvriend van Mien. Van november 2010 tot maart 2016 publiceerde Harrie ook columns op de website van ColumnX.
Harrie’s columns zijn gebaseerd op oude personages uit TV-series Catweazle en Doctor Who. De Britse acteurs Tom Baker en Geoffrey Bayldon vormen zijn inspiratiebron. Daarnaast maakt Harrie ook graag filosofische en sportieve uitstapjes.