Dus u wilt niet schrijven?
Nee?
Niet met mij samen?
Klopt?
Mag ik ook vragen waarom?
Geen tijd.
Dat is jammer, heeft u het zo druk dan?
Ja.
Waarmee dan?
Met schrijven.
Dat snap ik niet.
Nou, het is een ander schrijven dan waarin u voorziet.
O, u maakt nieuwsgierig, waarin voorzie ik dan?
In woordspelletjes.
Woordspelletjes?
Ja, woordpelletjes.
Maar dat is schrijven toch?
Nee hoor.
Letterspelletjes dan?
Ik kan u niet volgen.
Nou, eerst komen letters en dan woorden, ga ik te vlug?
Eigenlijk wel.
Spelletjes moet ik misschien eerst even uitleggen.
Ja, doet u dat.
Spelletjes zijn de uitkomst van spellen, begrijpt u?
Niet helemaal.
Nou kijk, als u spelt dan ontstaan er spelletjes.
Oh …
Eerst letterspelletjes en als u ze dan samenvoegt, woordspelletjes.
Ach zo …
En die woordspelletjes, die wil ik met u spelen, samen, in een samenspel.
Toch volg ik u niet helemaal.
Een samenspel tot zinnen. Zodat we bij zinnen komen.
Woordzinnen?
U begrijpt het.
Lijkt me helemaal niets.
Maar u doet toch ook niets anders, als u schrijft?
Hoezo?
U maakt dan ook woordzinnen. Voortgekomen uit letter- en woordspelletjes.
Ja, ho eens even …
Geeft niet hoor. Schrijfbesef is heel menselijk.
Schrijfbesef?
Ja, beseffen dat het schrijfkwartje valt.
Maar er valt helemaal geen kwartje.
Dat bedoel ik nu.
Wat bedoelt u nu?
U zit nog in een waan.
In een waan?
Of manie, nee, nee, in de ban.
Oh, in de ban bedoelt u, en waarvan dan precies?
Nou, van schrijven.
Wat is daar mis mee?
Eigenlijk niets, behalve dat u beter uit de ban kunt komen.
Hoezo dat?
De ban belemmert u in uw groei.
In mijn groei?
Ja, van uw schrijven. Van uw schrijfwereld.
Nou, dat idee heb ik niet.
Loslaten zou ik zeggen. Dat idee.
Waarom zou ik?
Om uw grenzen te verkennen … en te verleggen.
Dat durf ik niet zo goed.
Waar bent u dan precies bang voor, dat u het niet durft.
Om mezelf te verliezen.
Waarin?
In woordzinnen, zinnen zoals u aangeeft.
Dat begrijp ik.
En ook in woord- en letterspelletjes.
Dat vind ik nou jammer.
Misschien doe ik het later ooit.
Als u groei toestaat?
Als ik groei toesta.
Co-column geschreven door Mien met een grote onbekende (in gedachten)