Ik kreeg een klein boekje in handen gedrukt met veel plaatjes. Geen letter tekst. En toch, nog nooit was taal zo duidelijk. Met een brede glimlach keek de vrouw mij aan en tikte op de eerste afbeelding die in het boekje stond. Daarna maakte ze haar rechterduim nat en sloeg vervolgens de duim een aantal keren wapperend boven haar opengehouden hand. Ik begreep haar niet.
Ze keek me doordringend aan. Iets minder begripvol. Zelfs een beetje ongeduldig. Ze hield haar linkeronderarm lichtgebogen voor mijn neus en wreef met snelle beweging haar linkerduim en -wijsvinger een paar keer over elkaar. Daarna wees ze met haar wijsvinger naar mijn bord. Ik wist niet meer hoe ik het had. Op mijn bord lag een afgekloven karbonaadje. De afbeelding in het boek leek op een biefstuk. Wat bedoelde die vrouw nu eigenlijk? Waarom al dat handgeklap en duimgewapper?
De gebaren van de dame begonnen op een dansje te lijken. Een boze dans, dat mag duidelijk zijn. Ze keek me nu boos aan. Spreidde haar benen wat en boog lichtjes door de knieën. Ze stak nu haar twee onderarmen naar me uit, met handen en vingers ver uitgestrekt. Drie keer bewoog ze gelijktijdig de handen naar me toe. De frons op haar gezicht nam een zeer ernstige vorm aan. Mijn disgenoot die tot nu toe wijs gezwegen had fluisterde wat in mijn oor. ‘Volgens mij kost je karbonade dertig lev’.
‘Wat, dertig lev? Echt niet. Dat gaat hier niet gebeuren.’ Fluisterde ik terug. ‘Deze karbonade gaat hooguit vijftien lev kosten’.
Ik haalde mijn portemonnee te voorschijn en legde vijftien lev op tafel. Kort daarna vloog een grote hakbijl door de lucht en bleef hangen in de houten deurpost. Ik had net op tijd gebukt. Zo voorspelbaar die Bulgaarse antwoorden. Daar was geen gebruiksaanwijzing voor nodig. De deur vloog open, bezweek onder de zwaartekracht. Een zwaartekracht die golfde. Weg waren we. Verdwenen in het zwarte gat. Net op tijd.
Toelichting:
Geschreven n.a.v. 14e schrijfopdracht op ColumnX (februari 2016), van professioneel schrijfcoach Hella Kuipers (http://heldenreis.nl):
-Schrijf een compacte gebruiksaanwijzing van een voorwerp
-Het hoofddoel is duidelijkheid. Begrijpt de lezer hoe het werkt?
-Waarheid of fictie
-Schrijf de opdracht in plusminus 300 woorden (275-325)
