Fransen likken hun wonden, porten hun gal. Voor dat alles is slechts een verklaring. Portugal heeft op het Europees kampioenschap voetballen de gedoodverfde favoriet verslagen met een nul. Op zondag 10 juli 2016 om precies te zijn. De nul ga ik hier even niet van een naam voorzien. Die heeft immers al zoveel te lijden. Wat zou de nul in kwestie toch graag eens een tien zijn, in het nationale elftal, op het moment suprême. Het heeft niet zo mogen zijn. Maar ‘What the fuck’, ‘Que porra’; hij die van mij in deze column uit zelfbescherming geen naam krijgt, heeft wel mooi samen met zijn maten internationaal succes behaald in een groot toernooi.
Zijn conculega, waarvan ik de naam hier net zo min noem, heeft dat nooit voor elkaar gekregen. Zal dat ook nooit meer doen, want hij heeft bedankt voor zijn eigen nationale elftal. Don’t cry for me Argentina. Merci zei hij, ik doe niet meer mee. Daar zit geen woord Frans, Latijn of Chinees bij, uitgezonderd merci. ‘Ik doe niet meer mee!’, zei de Barcelonese nummer 10. Iets wat de Madrileense nummer 7 nooit zou zeggen. Desnoods op zijn knieën zou deze laatste nog sterven in het veld, voor volk en vaderland. Ware het niet dat ‘en un momento dado’ een ‘edel’ besef tot hem doordringt. Eigenlijk een ‘Éder’ besef. Hij kan het niet alleen. Nu niet. Nooit niet.
En zie, als een ware musketier neemt hij afscheid van de groene mat. Met tranen in zijn ogen en de tong tussen de tanden, maakt hij een knieval voor zijn team en voor een heilig goed, para a Copa Europe, pour la Coupe Henri-Delaunay. ‘Een voor allen, allen voor een’, dat moet hij toch even gedacht hebben in het hol van de blauwe leeuw. En zie hem nu eens juichen, coach in de dop, een jonge hond die zijn Copa Europe omarmt als een kleine baby, zijn kindje. Een klein vak op de grote tribunes van Stade de France in Saint-Denis explodeert. De Eiffeltoren trilt en beeft, voor al degenen die het willen zien. Grenzeloos is het geluk dat uit de harten van de Portugezen stuwt. In arren moede hebben hun mannen een voetbaloorlog beslecht. Tactisch, geraffineerd, sans rancune, saudade completo. Parabéns Portugal!
Inzending schrijfwedstrijd juli 2016 op ColumnX. Op basis van priming een verhaal schrijven. Oftewel associatief schrijven met een actuele 'primer': Portugal!
