Bob schreeuwt het uit. ‘Pa, pa, waar is mijn tamboerijn?’
‘Hee, dat weet ik ook niet, schreeuwlelijk!’ Antwoordt pa.
‘Maar pa, ik heb hem echt nodig, nu!’
‘Ja jongen, kun je niet even je mondharmonica gebruiken, of gitaar?’
‘Maar pa, je weet toch dat ik geloof in bijgeloof, en die tamboerijn …’
‘Ja, ja, het is al goed. Mams zal hem wel in gebruik hebben. Ik ga wel eventjes kijken, don’t panic!’
Mams is in geen velden of wegen te bekennen. Paps begint aardig te zweten. Bob is nogal veeleisend en indien zijn eisen niet vroegtijdig ingewilligd worden zijn de rapen gaar. En gare rapen in combinatie met een boze Bob …
‘Mams, mams, waar de fok hang jij uit?’
‘Hiero lief, achter in de schuur!’
Pa ligt helemaal in een deuk. Ma zit op een klein krukje op de tamboerijn dichtbij Bertha. Telkens als mams aan een van Bertha’s uiers trekt heft ze beurtelings haar linker- en rechterbil. De tamboerijn rammelt en de koe plast melk. Het spuit alle kanten uit. En mams … die heeft nog de grootste lol.
‘Vindt ze leuk!’ Grapt mams. ‘Kijk maar eens naar haar staart.’
Pa ziet hoe Bertha met haar staart wel duizend vliegen tegelijk het hoofd dol maakt. Ze vliegen alle kanten op, behalve de goede. Ze geraken maar niet bij de kont van de koe. En een lol dat Bertha heeft.
‘Ze heeft geen last van jeuk als ik op de tamboerijn speel, is dat niet fantastisch!’
‘Bob heeft de tamboe nodig!’
‘Hoezo? Heeft ie ook weer jeuk?’
‘Nee, hij componeert muziek, dat gaat niet zonder tamboe. Je kent hem toch!?’
‘Het is en blijft een watje, jouw watje, mijn schat, ik kom er zo aan, nog effe Bertha kietelen.’
Pa loopt terug naar Bob.
‘Ze komt er zo aan jongen. Mams had de tamboe effe nodig voor Bertha!’
‘Is dat gemelk nu nog niet afgelopen? Kan ze niet de koe buiten zetten? Het gaat allemaal ten koste van mijn talent. Het heeft actie nodig 24 uur, 7 dagen lang. Ja, ook als ik slaap. Mijn talent.’
Daar stapt mams de kamer binnen.
‘Zit je nu weer te zeiken Bob. Hou daar nu eens mee op. Schrijf eens een up tempo nummer. Ik ben die ballads spuugzat. Bertha ook. Breng eens wat verandering in je repertoire, wil je? Gooi er eens wat meer Elvis in, je weet dat ik daar van hou. En Bertha ook!’
‘Komt voor de bakker mams, wordt aan gewerkt. Ga jij nu maar wat verder blowen in de wind. Ik heb al een idee.’
Pa ziet het aan en mompelt. ‘Mmm … times are changing.'
Zou hij het ooit halen? In de muziekbusiness? Zijn Bob, mister Tamboerijn.
Toelichting:
Geschreven naar aanleiding van een idee van Hella Kuipers
Zie ook: http://heldenreis.nl/schrijfveren
Schrijfveer: Een tamboerijn (24-05-2016)
