Het komt steeds vaker voor. En niet alleen op de televisie. In ochtendprogramma's. Op sociale media. Twitter, Facebook, Yammer, LikhetIn, Instapond en hoe heten ze verder allemaal, Snapsnot. Zangers die zwanger zijn en dat willen weten ook, tonen, schreeuwen aan de wereld. Wat zeg ik, wereld? Maan, zon, sterrenhemel, universum. Ja en ook aan hun naasten. Diva, bijzit, moeder, vader, broertje, zusje. En niet te vergeten, aan hun fans, fans, fans, fans.
'We zijn zwanger!!!' We? Ja, we. Met z'n twee gedaan, ja, echt. Niet met drie? Neuuuuuu ... Geen cameraman of fotograaf erbij toevallig? Neuuuuuuu ... Op het moment suprême? Bij de conceptie, ontvangenis, de climax? Neuuuuuu ...
Dan is het goed. Je hoeft toch ook niet ALLES te delen met de wereld? Wel? Oh, en waar en hoe plaatsen we dat dan? Regelen via de assistent, een media-adviseur? Niet beter eerst vragen aan je moeder? Hoe oud ben je eigenlijk? Zestien? Lentes? En je vriendin, de aanstaande moeder? Vierentwintig! Mmm ... Dat is dan weer een meevaller. Nee, ik heb het niet over jou. Ja, je gaat meevallen, ik weet het. Na het bevallen. Poepluiers, slapeloze nachten, wil je het weten ...? Neuuuuu ...
Moet je nu alweer weg? Opnames? Is ze ziek? O, je bent zanger. Ja, ja en zwanger. Ik weet het nu wel. Toppertje. Doeg ... We bellen. Appen. Twitteren. Snapsnotten. Is goe ... doeegggg!
