Hallucinatie

Ik zie spoken. Op zich niet erg. Ik houd er wel van. Maar dit zijn heel bijzondere. Ze zijn gekleurd en niet wit. Ik weet niet precies wat het met me doet. Eigenlijk is het best schattig. Witte spoken zijn veel enger. Maar dat ligt besloten in een collectief bewustzijn. Ik laat dat los en ga wat aan met een bruin spook. Bruin is niet echt een kleur maar de andere gekleurde spoken zijn bezet. Ze houden zich bezig met andere inwoners bij mij in de straat. Het bruine spook dwarrelt om me heen en roept heel hard ‘boe’. Het maakt nauwelijks indruk. Maar als ik ineens ‘boe’ terugroep schrikt het bruine spook zich een hoedje. Het staat hem prima.