Een trotse dame, niet wars van spinazie en andere ijzerhoudende groenten, genaamd Olive Oyl, ook luisterend naar de naam Maggie, is helaas niet meer. Ze heeft in de jaren tachtig menig Brits hartje bits doen bonken. Groots was ze in haar daden, schril en geaffecteerd in stemgebruik. Top op het ijzeren bit heeft zij gevochten voor haar zo geliefde Groot-Brittannië. Het botste regelmatig op de Falklandeilanden. De Engelse armada tegen de Argentijnse vloot. En ook aan overheids- en vakbondtafels werd regelmatig menig robbertje stevig uitgevochten.
Samen met haar bondgenoot en method-actor van overzee, mighty Bluto Reagan, bevocht ze fier de rode rakkers in het Koude Oosten. Al wat op hun weg kwam en hen niet aanstond, moest niets ontziend onmiddellijk wijken. Ook de wapens, maar dan wel alleen van beide zijden. Ja, ja, dat waren nog eens tijden. Girlpower kan haar niet worden ontzegd. Als eerste Britse vrouwelijke premier opende zij de weg voor vele vrouwen naar de top. Zij regeerde met strakke hand, het complete Gemenebest. Onafscheidelijk was ze van haar nette handtas. Gesofisticeerd gevuld met baksteen en fluwelen handschoen. Wie kon haar wat maken?
Totdat in haar derde termijn de belastingpoll ook de Britten te gortig werd. Rijk en arm stonden inmiddels op de barricaden. In pijnlijke disharmonie. Zo ook gaat ze de analen in. Geliefd en verguist door volk en moederland. Haar marmeren beeld in het Britse parlement moest het uiteindelijk ontgelden. In real life hield ze het hoofd boven water. Ver boven het maaiveld. Maar van haar marmeren beeld werd al gauw de kop gesneld. Ik vraag me werkelijk af? Wat zou een Poetin daar nu van denken?
Deze kleine koude ijsbeer moet zo langzamerhand toch ontdooien. Zeker als op ‘die Hannover Messe’, woeste vrouwen met ontblootte borsten, ‘Fuck Dictator’ naar hem gooien. Actiegroep Femen laat zich tenminste gelden. Dat is helaas niet gezegd van Poetin’s Duitse gezelschapsdame, Angela Merkel. Een stevige tante, schatplichtig aan Olive Maggie van hierboven, heeft nota bene heel Europa aan haar borsten liggen. Zij zou toch die kleine Rus, haar mannetje moeten staan?
Maar niks daarvan. Merkel laat niets merken. Haar Duitsland is een vrij land, van normen en van waarden, daar mag iedereen demonstreren. Lekker puh. Zoveel leed zou die kleine Rus toch moeten minimaliseren in eergevoel en in vertrouwen. Het zou hem op z’n knieën moeten krijgen? Maar helaas, niets is minder waar. In Rusland is het vrouwelijk geslacht nog steeds een onderdrukt gevaar. Een staatsbedreiging, heel erg oer. Nee, nee, die kleine Poetin is bepaald niet stoer. Hij laat zijn vrouwen in Siberië stenen hakken. Dat krijg je er van als ze eerder van die stomme koeken bakken.
Ook het Volkswagen-topmannetje Winterkom was not amused. Hij wilde de twee wereldleiders zijn nieuwste modelletje tonen. Maar dat ging eventjes niet door. De aandacht ging dit keer naar een heel andere gig en grill. Namelijk een mooi gemeenschappelijk front van demonstrerende borsten.
