17-04-2016

Verslag Open Poëzie Podium PoëzieClub Eindhoven april 2016

Het open podium van Poëzieclub Eindhoven April 2016 vond dit keer plaats op een nieuwe locatie. Voor iedereen was het even zoeken, hoewel Eetcafé D'n Bolle Boel centraal gelegen is in Eindhoven. Om precies te zijn recht voor het NS-station. Het was lekker weer en zelfs het terras zat vol. Voor de poëzieclub was een ruimte achterin gereserveerd. Gelukkig afsluitbaar. Helaas hield de wand en plastic trekdeur niet al het rumoer en de muziek uit de voorkant tegen. De drankjes moesten voorin afgehaald worden. Ondanks dat er ook een mooie bar aanwezig was in het achterste deel. Niet getreurd. We bevonden ons wel in een mooi gezelschap met beroemdheden aan de wand. Zo waakte William Shakespeare over ons boven de nooduitgang, met in zijn directe omgeving Charles Dickens en Leo Tolstoi. Niet de minsten.

Als katheder diende een muziekstandaard. Deze werd bijgelicht door een felle schemerlamp, geplaatst op een gestapelde Dikke van Dalen op een klein tafeltje. Naast de Dikke van Dalen (editie onbekend) nog een klein peper en zout stel en uiteraard een menukaart. Maar dat is verder niet van belang. Het was wederom een gezellige middag met bijzondere voordrachten. Ook mochten we in sneltreinvaart zelf nog een gedicht schrijven met als titel 'Je liet me leven'; waar uiteraard een flesje als aanmoedigingsprijs voor de winnaar aan gekoppeld werd. Marijke Strijbosch was de gelukkige winnaar met een mooi gedicht.

De dichtersquiz, onder bezielde leiding van Willem Adelaar, was natuurlijk ook weer een groot succes. Een jongeling ging er met de prijs vandoor. Een jongeling, even later aanbeden (en gezoend!) tijdens de voordracht van zijn vriendin, Lea Theunissen. Mooie momenten. Later op de middag werd ook nog de gemeenschappelijke themabundel (editie 5) van Eindhovens (& o) dichtersplatform de Poëzieclub Eindhoven gepresenteerd. Titel: De mooiste van 2015 Poëzieclub Eindhoven. Bijdragen van: Willem Adelaar, Pierre Maréchal, Hans F. Marijnissen, Angela Polderman, Theo Smit en Gérard Vromen. Deze bundel verschijnt 4x per jaar.

Ik was bijna te laat omdat ik op zoek was naar mijn OV-kaart. Ik dacht dat ik die kwijt was. Uitchecken heeft dan geen zin en bellen met de OV-kaart-club evenmin. Alleen al het vaststellen van mijn identiteit stelde de telefoniste van het OV-callcenter voor een problemen. Kortom ik werd niet ontdekt in het systeem. "Laat maar zitten", zeggen we dan vriendelijk, 'ik koop wel een nieuwe kaart'. Totdat bij het bestellen aan de bar de kaart plots 'aus Blaue Heraus' weer opdook. Eureka! Hiep hiep hoera! Snel eventjes nog uitchecken en dan aan het bier. Het koelde mijn woede en keel.

Ik was na de tweede pauze al aan de beurt. Zeer onverwacht. Het thema van april was 'Verandering'. Voor de verandering zette ik een korte dialoog, een gedicht en een zinloos stukje in. Twee korte stukjes en een wat langer. Mijn 'Dialoog vertaald in maaltijd' (18-11-2015) was gelijk raak. De dialoog succesvol verdedigd voor slechts drie euro de fles. Mijn 'Beeld in tranen' (4-12-2015) hakte er ook wel in. Verdriet in beelden houdt nooit op. Tot slot een 'Zinloos' (27-03-2013) verslag van ordinaire dagbesteding vol humor en ernst, zonder lid-, werk-, bijvoeglijke of andere overbodige woorden. Oftewel een soort van gedicht, op zichzelf staand, woordvol zelfstandig.

Ik hapte dit keer niet naar adem. Hoewel de woorden uit het laatste stuk aardig hun best deden om mij in te halen. Maar daarvoor staken mijn lippen net op tijd een stokje. Door de keuze voor wat kortere stukken deed ik recht aan een betere presentatie. Een leermomentje. Bewondering heb ik voor voordrachtskunstenaar Gijs ter Haar, die uit zijn hoofd zijn voordracht deed. Chapeau!
Aan 'Letterverkeer' (7-12-2015) kwam ik niet meer toe. Dit taalspel geschreven door mijn tafelvriend Harrie blijft voorbehouden aan een volgende keer. Al met al was ik tevreden met mijn voordracht. De reacties waren ook positief. Origineel en verrassend.

Een foto-impressie is hier terug te zien. Inclusief een foto van mijn bijdrage aan de dichtwedstrijd. Het gedicht liet me even leven.