Beet. De grote kerstmuts van de kerstman past in zijn geheel over pa Haas. One size fits all. Zoals hazen meestal doen in nood, blijft pa stokstijf zitten. Zijn naam is niet voor niets Haas. Hij kan maar aan een ding denken. Einde onderzoek. Hij kan zijn onderzoeksgegevens zo snel niet meer veiligstellen. Wammes en Wommes zijn in geen woonkamer, wegen of velden te bekennen. Ze hebben hun hazensnor gedrukt. Angsthazen zijn het. Pa Haas niet. Zijn stokstijfpose is slechts een pose. Eigenlijk is hij een verschrikkelijk wilde haas. Eentje om voor uit te kijken. Maar dat weet de kerstman niet. Nog niet.
'Ha, ha, hebbes!', roept ma Engelhaar. 'Gaan we hem koken, bakken of frituren?'
'Ik stel voor om hem eerst het vel over de oren te trekken, niet?'
'Goed plan, kerstman.'
Zodra de kerstman pa Haas in zijn kerstmuts naar zich toetrekt gebeurt het meest onwaarschijnlijke. Haas laat een scheet en kerstman valt acuut flauw. Zo ook ma Engelhaar. Als een konijn gaat haas er vandoor. Niet dat het verschil uitmaakt. Alleen de sprongen zijn wat kleiner. Haas huppelt wat onhandig. In het leger aangekomen brengt hij snel verslag uit. Wommes en Wammes verwerken alles in de computer. In Excel, in min tien graden Celcius deo, want god, wat is het koud. Waarom eigenlijk niet in Word? Dan heb je meteen een goede tekst. Omdat er ook gerekend moet worden. In formules. Kookformules? Nee, rekenformules. De eindsom komt er zo aan. Wat was ook alweer de onderzoeksvraag? O ja, bewegingen rondom de kerstboom- en kerststal.
De uitslag. In een maand tijd is de kerstboom evenredig met de kerststal dagelijks zo'n twaalf keer bezocht door twee kinderen, een moeder en een vader. 31 x 12 x 4 = heel veel. Meer dan vorig jaar. Minder dan twee jaar geleden. Het soort bezoeken is daarentegen anders, zo blijkt, dan vorige jaren. Uit bewondering neemt nog steeds het grootste aantal treffers in. Maar uit honger, dit jaar veel kerstkransjes in de boom, is het aantal bezoeken danig toegenomen. En nog een heel bijzondere ontmoeting. Een vreemde gast met de moeder des huizes. Nou ja, vreemde gast, iedereen kent de kerstman wel, toch? Dat is voor het eerst. Althans dat Wommes, Wammes en pa Haas weten. Je weet natuurlijk nooit wat er onopgemerkt stiekem gebeurd. Wammes, Wommes en pa Haas hebben onder de kerstboom ook wel eens een tukkie gedaan.
Enfin. Volgens jaar opnieuw onderzoek. Misschien is er dan wel sprake van een nieuwe geboorte. Een tweeling in de kribbe van pakweg drie maanden oud. Dat zou wat zijn? Met kleine kerstmutsjes op uiteraard. Ma Haas is al aan het breien. Eind goed al goed, zogezegd. Ook dit jaar is de familie Haas vrijgesteld van familie Engelhaars kerstdis. Zijn zij even lucky dat zij vega zijn en zijn gebleven. De Kerstman kan zijn arrenslee weer pakken en zijn broek optrekken. Hij is hier ook weer klaar. Kan weer back to the North. Tot volgend jaar dan maar weer. Zalig Pasen Kerstman.
