120 Woorden (120W) is een website gerund door vrijwilligers waarop ik kleine stukjes van exact 120 woorden plaats. Meestal aan de hand van opgelegde themawoorden.
Motto 120 Woorden: Er wordt veel te veel geschreven en daardoor veel te weinig gelezen. Weg met de breedsprakigheid. 120 woorden is precies genoeg.
Branding (01-08-2016) (Themawoord: Rots)
Een klein gezinnetje staat op een grote rotsblok in de branding. Nou ja, groot. Ze kunnen er net met z’n viertjes op blijven staan. Ze houden elkaar stevig vast. Zo te zien waait er een koude wind, want ze kijken nogal koud uit de ogen. Hun haren wapperen ook in de wind. Ik krijg het er zelf haast koud van als ik er naar kijk.
Het lijkt wel of ze voor de gelegenheid gekleed zijn. Ze dragen allemaal witrood gestreepte badkleding. Man, vrouw, dochtertje, zoontje. De kinderen kleine schepjes. De man en vrouw, beiden een bijpassende hoed. Het is en blijft een vreemd tafereel.
“Freeze, freeze, freeze!” Hoor ik plots vanaf een grote zandheuvel. Daar staat een fotograaf. Nieuwe strandmode?
Rots Stewart (02-08-2016) (Themawoord: Rots)
Er zijn zo van die artiesten die je altijd bij blijven. Rots Stewart is er een van. Een stuk, een lekkere brok, a sexy thing. Strakke broek. Werkt altijd. Blonde manen en gezegend met geen stem. I don’t want to talk about it. Nee, dat zal!
En dan die sjaaltjes. Begrijp nu ook waarom ie altijd zo verkouden klonk. Met het hemd wijd open zingen in een land waar het altijd waait en regent, dat is erom vragen, toch?
Maar eerlijk is eerlijk, Rots was voor velen een rots in de branding. Bleu kon je op zijn hese keelgeluid de eerste keer de liefde bedrijven. Voor sommigen ook de laatste keer. The first cut is the deepest. Vergeet dat niet!
Grr...rotschildering (03-08-2016) (Themawoord: Rots)
Ik staar naar mijn blote voeten die een blauwe uitstraling hebben. Blauw en toch niet geaard. Ik voel me licht in mijn hoofd en weet diep van binnen dat er ergens lang muziek heeft gespeeld. Het laatste nummer kan ik me niet meer herinneren, hoe goed ik mijn best ook doe.
En dan… heel langzaam… dringt het besef tot me door. Daar waar ik ben. Op de wereld, maar ook tevens van. Het schiet me weer te binnen. Op Ibiza! Maar waar? De omgeving voelt koud aan en het is best donker. Blauwe voeten, hoe kom ik eraan? Langzaam verschijnt de omgeving aan mij. Ik ben in een grot. Van de muur druipt verf. Blauwe verf. Grrr… van een rotsschildering.
Rots en Billie (05-08-2016) (Themawoord: Rots)
Rots en Billie zijn vrienden. Al eeuwen lang. Vrienden voor het leven. En dansgek. Samen dansen ze wat af. Op cowboylaarzen gaan ze heen en weer. Keer op keer. Op alle podia langs de West- en Oostkust. Van Amerika? Nee, van alle landen met water. Rots en Billie zijn namelijk wereldberoemd. Rots wat eerder dan Billie. Hij is de oudste van de twee. Hij verdiende op jonge leeftijd al erkenning door van podia te duiken. Als een raket. Hij was de stagediver avant la lettre. Daarom noemde ze hem ook Rots. Een hard hoofd heeft ie namelijk. Stuiterde telkens weer terug het podium op. Billie kwam er pas veel later bij. Vrienden voor het leven, al eeuwen lang. En dansgek.
Neus op de kier (08-08-2016) (Themawoord: Kier)
Twee kleine gitzwarte oogjes kijken de kamer in. Is er nog wat lol te beleven? Zeker nu Thomas het pand verlaten heeft? Voor hoelang? Dat is maar de vraag. Een nachtraaf is het. Net als het dier dat achter de kleine pretoogjes schuilt.
Het is best een komisch gezicht. De oogjes lopen strak op en neer, alsof ze aan een touwtje zitten. Soms vlak onder de plint, horizontaal. En dan weer verticaal, tussen twee plinten door. Een potlood ruimte hebben ze slechts nodig. Om te ontsnappen.
Maar het lijkt of de duvel ermee speelt. De zwarte oogjes kunnen het gat niet meer vinden. Nieuwe plinten? Te veel kaas gegeten misschien? Of nee, wacht, het is zomer. De plinten zetten uit!
Skier onnodig (08-08-2016) (Themawoord: Kier)
Zoek dat maar eens op. Skier onnodig. Niet te vinden op een gangbare browser, see kuu zoekmachine. De taalgeleerden zijn het er edoch allen over eens. Skier is een bestaand woord. Met en zonder puntjes op de ‘e’.
Er staat gelukkig maar een ‘e’ in de titel anders was het wel erg lastig geworden. Maar dat terzijde. Nou ja, terzijde, eigenlijk erboven. Niet erboven dus.
Skier is Fries. Met puntjes een Fries op latten. Een Fries heeft er doorgaans weinig last van. Skier last. Fonetisch uitgesproken komt het ook nog in de buurt van Limburgs. [Woar hubs dich de skier geloate?] Waar heb jij de schaar gelaten?
Nee, en zoekmachine hebben we amper nodig. Een Sint Bernhardhond is daarentegen handig.
Volle kierketel (09-08-2016) (Themawoord: Kier)
Het is vroeg in de ochtend en ijskoud. Ik trek de fiets uit de schuur en doe kruik en broodtrommel in de fietstas. De kruik voelt lekker warm dus wrijf ik mijn koude handen er nog eens overheen. De damp slaat er vanaf.
De fabriekspoorten staan wagenwijd open. Het werkvolk druipt binnen. Links en rechts wordt mompelend gegroet. Eerst klokken en dan mijn fiets wegzetten. Vervolgens de kruik legen. Het is druk bij de kierketel. Ik moet heel even wachten, de kierketel is al vol.
Geduldig wacht ik tot de lege ketel weer terugkomt. Ik trek mijn kruik open en laat de ochtendurine in de ketel lopen. Zure pis kookt het garen. Het voelt als een warme deken, van Aabe.
Kieren (10-08-2016) (Themawoord: Kier)
Er zijn maar weinig werkwoorden waar ik warm voor loop. Maar eentje wil ik toch niet onvermeld laten. Kieren. Ik mag graag kieren. Het komt niet vaak voor, maar als het voorkomt dan gaan bij mij alle remmen los. Het liefste kier ik van plezier. Ik weet eigenlijk niet of er nog een andere manier van kieren bestaat, dan kieren van plezier.
Met lachen is dat anders. Je kunt lachen van plezier, van angst, van verdriet, zelfs van boosheid. Als ik het zo teruglees dan is lachen eigenlijk helemaal niet zo leuk. Nee, laat mij maar kieren. Lachen doe je voor de lol, en kieren doe je van plezier. Of wacht, van genot ook. Maar dat rijmt dan weer niet.
Kierstandhouders (12-08-2016) (Themawoord: Kier)
De Olympische Spelen in Rio de Janeiro zijn iets meer dan een week aan de gang. Tijd voor een Oranje tussenstand. Successen en decepties tekenen de eerste week. Roeiers die de boot missen, zwemmers in stroperig water, judoka’s op een gladde mat. Veel net niet of vierde plaatsen. En toch ben ik apetrots op onze landgenoten.
Tot de laatste seconde houden deze kierstandhouders dapper vol. Vol overtuiging en gevoed door vier lange jaren van training en opoffering. Hoe hard ook soms het gelag, deelnemen is uiteindelijk belangrijker dan winnen. Met noeste arbeid dapper strijden belichaamt de Olympische gedachte van de grondlegger, Pierre de Coubertin.
Mooie prestaties in teamsporten liggen in het verschiet. Mits de tweede week, goede wind in zeilen.
Culinair hoogstandje (15-08-2016) (Themawoord: Strijkbout) (Verkozen tot Weekwinnaar 33 van 2016)
Vandaag een boze brief geschreven naar Jonnie Boer. Ik ben het namelijk spuugzat, al die nieuwe culinaire hoogstandjes waar mijn maag van omdraait. Afgelopen weekend was helemaal het toppunt.
Speciaal voor de gelegenheid, 11 jaar getrouwd, met vrouwlief naar het restaurant. Reserveren niet nodig. We kunnen altijd zo binnenlopen bij Jon. Meestal vragen we niet eens de kaart en vertrouwen we blindelings op de aanbieding.
Maar onze laatste restaurantbezoeken, bij deze en gene, maken ons een beetje argwanend. De trends gaan er de laatste tijd in als zoete broodjes. Blind bestellen durven we niet meer.
We bestellen de strijkbout. U raadt het al. Kip gevangen bij strijklicht. Heel bijzonder. Maar schijn bedriegt. Mijn schattebout blaast tot op heden stoom af.
Strijkbout (16-08-2016) (Themawoord: Strijkbout)
Ik heb er zo’n godsgruwelijke hekel aan. Die kleine kuthondjes die over mijn stoep lopen, schuw achter hun baasje aan. U kent die hondjes wel denk ik. Van die verwende enkelbijtertjes, die net doen of ze er niet zijn als ze over straat lopen. Maar owee, als je bij hen aanbelt. Kef, kef en bijten maar. Ja, die hondjes.
Ze worden door hun baasjes gevoerd met Mariakoekjes, leverworst en Chappie. Of ergere rommel. Die vervolgens slecht verteerd in hun tere buikjes. En, u raadt het al, die rommel eventjes later als kleffe strijkbout op mijn stoep uitschijten. Vieze kleine poepmonsters zijn het.
Nee, geef mij dan maar zo’n goudeerlijke, familiale, kindvriendelijke labrador die een stevige berg uitfloept. Ruimt makkelijker op.
Zichtbare strijkbout (19-08-2016) (Themawoord: Strijkbout)
De hele dag liep de keizer al te ijsberen door zijn gigantisch grote kasteel. Iedereen lachte hem uit. Vierkant in zijn gezicht. De hovelingen namen niet eens moeite om het te camoufleren. Niks geen guitige glimlachjes achter wegwuifhandjes. Nee, gewoon voluit.
Het was niet omdat de keizer in zijn nakie liep, in zijn onzichtbare kleren. Nee hoor. Van ergernis had hij het dan toch maar gevraagd. Na lang talmen durfde hij het aan en overwon zijn schroom. De freule die het eerst voorbij kwam zou hij het vragen. Proestend had de freule naar zijn achterste gewezen.
Daar stond hij voor de koninklijke spiegel. Met zijn rug gekeerd. Hij moest nu ook lachen. Strijkbout tot aan de haren op zijn onderrug.
Koper (20-08-2016)
Nederland doet het als klein land tussen de grote mogendheden steengoed. Maar toch moet me iets van het hart. Hoeveel meer had Nederland kunnen scoren indien de vierde plaatsen ook beloond zouden worden? Zowel individueel als in de teamsport visten onze olympische sporters net achter het net?
Ik pleit dan ook voor uitbreiding van het erepodium. Beloon de vierde plaats ook met metaal. Voeg een vierde trapje toe. Met koper. Tin mag ook. Bijna alle sportdisciplines kennen een indeling in groepsfase c.q. voorronde c.q. kwalificatie, kwartfinale, halve finale, finale. De verliezer van de finale wint zilver. Laat de verliezer van de halve finale dan ook een prijsje winnen.
Een trapsgewijs erepodium in vier treden. Mooi toch? Goud, zilver, brons, koper!
Nachtje doorbeuken op stropop (22-08-2016) (Themawoord: Stropop)
Geweldig was het. Mijn avontuur op Stropop bij het Tjeukemeer. Nooit is een festival mij zo goed bevallen. Nu is het weer negen maanden wachten. Dan worden de nieuwe namen weer bekend gemaakt.
Maar niet te ver vooruitlopen. Het afgelopen festival was helemaal top. En dan de namen. Shaken not disturb Stevens. De nieuwe naam van Cat. Ja, hij treedt weer op. Zonder bijgeloof. Keihard ‘Tea for the Tillerman’ was het absolute hoogtepunt.
En dan CD/CA. Loud en met korte broek. De korte broek was wel a look a like. Niet in Zeeman-outfit maar gewoon cool in C&A-pak. We loved it.
En dan Lydan Bob bij nachtlicht. Alle antwoorden zweefden in de wind. High, high, high. Volgend jaar weer Stropop.
BistroPopUp (23-08-2016) (Themawoord: Stropop)
Een gat in de markt, dat zoeken we allemaal. Kleine jonge ondernemers en stokoude ZZPers. Niemand die het vindt. Nou ja, niemand? Bijna niemand. Het is ook zo vluchtig zo’n gat. Iedereen doet natuurlijk ontzettend zijn best. En zodra het gat gevonden wordt, tja, dan duikt iedereen er in.
Badmutsen noem ik ze. De gatenduikers. Stelen nog voordat een gat is gepatenteerd. Oneerlijk. Bah. Ook trends zou men binnen no time moeten kunnen patenteren.
Sorry lezer, voor de vier werkwoorden in een zin. Jonge ondernemer, maar nog niet weten te communiceren. Over mijn gat in de markt. Mijn oude nieuwe trend. Mijn onvervalste BistroPopUp.
Er wel snel bij wezen. Ik sta op het Noorderstrand. Vlak bij de Noorderzon. Tot zo!
Kettingreactie (24-08-2016) (Themawoord: Stropop
Hij wasmaar een beginnend schrijver en wist dat hij voorinzending beter eerst zijn stukken liet redigeren. Gelukkig had hij veelvrienden die vertrouwd waren met Nederlandsetaal. Zo liet hij Cheesje altijd naar de spelling kijken en Charel naar de grammatica. Chobie deed dan altijd de eindredactie, of detekst uiteindelijk allemaal een beetje vloeiendliep.
Cheesje, Charel en Chobie waren zijn gouden drie-eenheid die met hun kettingreactie waarborgden dat zijn teksten goedliepen. Hij had al zeven schrijfwedstrijden gewonnen. En telkens met dezelfde stukken. Tweestukken om precies te zijn. De juryrapporten dichtten hem telkens een bijzondertalent toe. Vollof. Het aaneenrijgen van mooiewoorden kwam in zijn stukken tot ongekendehoogten.
Helaas kon de jonge schrijver alleroem niet aan en hing zichzelf als stropop aan de stropop.
Vijf manieren om het elke uit te vinden (25-08-2016)
1) Men neme een handvol klinkers en medeklinkers, nee, twee keer een handvol klinkers en medeklinkers, anders werkt het niet. Gooi ze in de lucht en blijf dat herhalen. Totdat er vier op elke vallen.
2) Men neme een flink stuk klei en boetseren maar. Naar naaktmodel. Zoek naar de elkepijp. Zo niet vindt haar uit.
3) Bezoek een heel druk strand (bijvoorbeeld Strandvoort aan Zee) en neem lokroep Elke in de mond. Wedden dat ze reageert.
4) Duik diep in het oerwoud van de Amazone. Bij voorkeur in het midden. Let op alles wat vliegt. Elke vlieg. Beet.
5) Tot slot. Voor de hand liggend. Pagina 269 Verklarend Handwoordenboek der Nederlandse Taal. Ik verklap het u hier: onbep. vnw.
Stropop (26-08-2016) (Themawoord: Stropop)
Verbaasd loop ik het terrein op. Het stinkt naar modder en pis. De regenval van afgelopen dagen heeft geen goed gedaan. Er staan wat tractoren geparkeerd. Juweeltjes, stuk voor stuk. Om trots op te zijn. Zo vinden ook de mannen die van hun tractor stijgen, wilde hengsten, beiden. Sommige praten zelfs tegen hun paard. Maar de paarden zeggen niets terug, hinniken geeneens.
Ze dragen allemaal laarzen, de stoere cowboys. En dragen een lederen hoed. Petten zijn voor mietjes. Ze struinen door de modder en de poep naar de ingang van het terrein. Daar staat een houten hok en een grote tent. Bij het ene kun je muntjes kopen en bij het andere bier. Heel belangrijk. Op naar stropop, oerend hard!
Andrélon (29-08-2016) (Themawoord: Gelei)
Wie kent hem niet? De ei-shampoo van Andrélon. Bah, bah. Die geur alleen al. Zo weeïg en zo zoet. Hij voelt ook papperig aan. Spuit maar eens wat in je handen, met de ogen dicht. Knijp dan heel zachtjes in de shampoo. Vies hè?
En dan heb ik het nog niet eens over het hoofdgevoel. Spreidt maar eens een flinke klodder ei-shampoo van Andrélon uit over je hoofd. Niet liegen, iedereen neemt een flinke klodder. De ei-pap druipt dan langzaam over het hoofd. Voel je het?
En stinken. Ja, stinken. Je denkt dat het lekker ruikt. Maar niets is minder waar. Het ruikt, stinkt, en voelt als ei. Gelei. Bah! Ei-plak. Fout geel, eerder oker, voelt als wit. Eiwit. Bah!
Zeeppomp ontmoet waterkraan (30-08-2016) (Themawoord: Gelei)
Ze staan parmantig naast elkaar op het veel te kleine wasbakje in het minuscule toilet. Een kleine conversatie in intieme ruimte.
Hoe gaat het met jou, zeeppomp?
Ach, best goed. Ik word regelmatig op mijn kop geslagen, maar steek mijn nek altijd weer recht omhoog. Niets mis mee.
En hoe gaat het met jou, waterkraan?
Ook goed, mij wordt regelmatig de nek omgedraaid, maar loop altijd weer vol. Niet van verdriet, wel met water. Soms spelen ze een spelletje met me. Testen me uit. Dan spetter ik extra hard. Gaan ze tevergeefs op zoek naar een handdooekje.
Oh, ik spetter ook.
Oh ja?
Ja, met gelei. Handgelei. Sinds kort.
Waarom?
Het schijnt beter te plakken?
En ik spoel het af!
Midalgan en vaseline (30-08-2016) (Themawoord: Gelei)
Gekende termen in de sportwereld. Midalgan en vaseline. Midalgan, ook wel wielrenzalfgelei genoemd, ter opwarming van spieren en voorkoming van spierpijn. Wie kent de geur niet? Vooral niet met je handen aan je neus komen, wanneer de benen zijn ingesmeerd. Bruine plakbenen krijg je er ook van. De spiertjes gaan er mooi van blinken.
Dat geldt niet voor vaseline. Deze troebele gelei wordt gehanteerd door sportieve dames en heren met zware dijen. Om het rennen wat makkelijker te laten verlopen. Het vet gesmeerd, hoog aan de binnenkant van de bovenbenen, zorgt voor een soepele tred. En ook hier geldt weer, niet met je handen aan de neus komen of in de ogen wrijven na gebruik. Waarschuwing. Zittend, niet voorovergebukt aanbrengen!
Silly Putty (31-08-2016) (Themawoord: Gelei
Leningrad 1943. Clown Oleg balanceert op een denkbeeldig touw. Het is zijn debuut als dertienjarig jongetje in het Staatscircus van Moskou. Hij buigt wat door zijn benen en veert op en neer. Het veren gaat over in stuiteren. Oleg heeft zichzelf niet meer in de hand. Valt en breekt zijn duim. Paniek in de tent.
In het ziekenhuis rijzen de grijze haren der heren doctoren te berge. Toch niet Oleg, het supertalent? Stabiliseren die duim! Maar waarmee? Niet met rubber. Die is opgesoupeerd in oorlogstijd. Doctor Serge duidt op een artikel in het Amerikaanse tijdschrift Weird Tales. Silly Putty: nieuwe toepassing in de medische wereld. Gelei met hoge viscositeit die uitstekend stabiliseert als ie hard wordt. Oleg’s duim is gered.
