120 Woorden (120W) is een website gerund door vrijwilligers waarop ik kleine stukjes van exact 120 woorden plaats. Meestal aan de hand van opgelegde themawoorden.
Motto 120 Woorden: Er wordt veel te veel geschreven en daardoor veel te weinig gelezen. Weg met de breedsprakigheid. 120 woorden is precies genoeg.
Op zoek naar een quodlibet (03-10-2016) (Themawoord: Quodlibet)
Meneer de bouwvakker begreep er niets van. Hij tuurde naar het briefje dat zijn quasi intellectuele vrouw hem in de handen had geduwd. Een quodlibet wilde ze hebben. Ja dat stond er echt. Zonder enige verwijzing. Haasten dus, want diezelfde avond hadden ze nog een feestje. Toe maar.
Gelukkig was meneer de bouwvakker niet voor een gat te vangen. Hij liet zich dan ook niet kennen. Vol overtuiging trad ie de winkel binnen en ging op zoek naar de eerste de beste verkoper. Het werd de tweede, want de eerste zat nog op het toilet.
‘Doet u mij maar het quodlibet van de aanbieding.’
‘Wat zegt u? Op? Mijn hemel!’
‘Nou, doe dan maar de twijfelaar.’
‘Nee, inpakken hoeft niet.’
In de verdediging (04-10-2016) (Themawoord: Quodlibet) (Verkozen tot Weekwinnaar 40 van 2016)
De pedel luidt de klok. Hij weet waar de klepel hangt. Kwestie van kennis van algemene kennis. Maar niet voor Pieter Jansen. Zenuwachtig verdedigt hij zijn proefschrift voor de heren professoren H. Jozef en M. Maria. Paranimfen houden hun heilig hart vast.
Het proefschrift draagt de titel ‘De impact van algemene kennis in werelden van domheid’. Als verdediging gebruikt Pieter quodlibet, een speciale improvisatietechniek waarbij hij een aantal zaken uiteenzet. Vraag en strijdpunten, redenen die pleiten tegen een positief antwoord, tegenwerpingen hierop, de conclusie, illustratieve voorbeelden en tot slot tekortschietende argumenten. Alles uiteraard helder en geordend gepresenteerd.
Resultaat: Pieter promoveert cum laude van Pieter tot Sint Pieter. Perfecte titel. Familie, vrienden allemaal blij. De pedel schrijdt langzaam binnen. Hora finita!
Auditio fantastico (05-10-2016) (Themawoord: Quodlibet)
Zenuwachtig meld ik me bij de Historische Kerk Souburg. Vandaag doe ik auditie bij het Zeeuwse vrouwenkoor Quodlibet onder bezielende leiding van Willie de Hollander.
Willie weet van wanten en stelt me gerust door mij onmiddellijk tussen de leeuwinnen te werpen. Ik weet niet wat me overkomt. Mag gelijk meedoen. Daar gaan we, in alfabetische volgorde gezongen:
Hendrik Andriessen: De Nachtegael
Jos Beltjens: De Kleinste
Hildegard von Bingen: Quia ergo femina
Johannes Brahms: Die Braut
Benjamin Britten: A ceremony of Carols
Pablo Casals: Nigra sum
Dré van Dongen: Galina, galina
Margret Dryburgh: Song of surfival
Gabriel Fauré: Agnus Dei
L. Hassler: Brala Bih Kupusa
Camille Saint-Saëns: Carnival
Amechtig haal ik adem. Kende gelukkig van alle stukken de eerste zin. Aangenomen.
Michael Jordaan (07-10-2016) (Themawoord: Quodlibet)
Als engeltjes zitten ze boven op een roze wolk. De vleugeltjes lieflijk achter op de schouders geplakt. Er valt niet veel te beleven hoog boven de wolken. Johnny, Leen, en Willie laten hun voetjes bengelen en zetten gezamenlijk een lied in. Maar ieder een ander lied. Da’s best lastig.
Driestemmig drie liederen zinnen, dat gaat zelfs Michael zijn pet te boven. Als mulitmegolane hypermusicalist is hij de aangewezen persoon om de drie stemmen op een lijn te brengen. Kunnen ze nog zo nu en dan polyfoon uitwijken, maar dat maakt niet uit.
Een beetje volkszanger laat zijn eigen lied niet alleen, zeker daar waar de jongens met de meisjes samengaan. Michael stuitert alleen bij het idee al. Quodlibet ad fundum.
Xan de weldoener (15-10-2016) (Themawoord: Xantippe)
Niemand kan aan Xan tippen. Nog nooit heb ik zo’n moedige Chinees gekend. Nee, niet zo een die nu al begint met het uitdelen van gratis kalenders met vuurspuwende draken. Voor een Chinees in Nederland is ieder jaar het jaar van de draak.
En zijn stoep rood. Niet van bloed maar van pakpapier. Verschrikkelijk irritant. En maar laten liggen tot de regen, die op een of andere manier de eerste week van januari nooit lijkt te vallen, het wegspoelt. Met een beetje pech vriest het vast aan de stoep en moet je het met een plamuurmes afsteken.
De gemeente maakt zijn handen er niet aan vuil. Xan wel. Hij is van goud. Chinees Xan ja, met de X van Xantippe.
Nachtdiep (17-10-2016) (Themawoord: Nacht)
Ik lig met mijn hoofd half onder het kussen. De gordijnen zijn nog open. Waarom heb ik deze niet dichtgedaan? Omdat ik de nacht wil zien komen? Omdat de dag de nacht daagt? Ik weet het niet meer. Hoef het ook niet te weten. Het enige dat me nu nog zorgen baart is het nachtdiep. Ik weet dat het zo gaat komen. Maar wanneer precies?
Al weken lig ik in training, maar het wil eenvoudigweg niet echt lukken. Het nachtdiep laat zich niet eenvoudig spotten. Laat staan vatten. Memento mori denk ik dan onwillekeurig. Waarom? geen idee. Het moet de donkerte zijn. Het nachtdiep dus. Ongrijpbaar. Ook voor die zwarte vogel, die op de vensterbank zijn veren gladstrijkt, met kraalogen.
Nachtrus Igor (17-10-2016) (Themawoord: Nacht)
Moe strompelt hij door de straten van Oelala, Igor Dnjepper, president van het kleine autonome deelstaatje Altaj, gelegen 3641 kilometer ten oosten van Moskou. Hij is moe. Doodmoe. Geen nachtraaf maar nachtrus. Ooit verbannen uit zijn geliefde Moskou probeert hij sinds jaar en dag zin te geven aan zijn eigenste republiekje Altaj.
Een referendum heeft hij uitgeschreven, als democraat in hart en nieren. Maar hij vreest de uitslag. Een typisch voor-of-tegen-referendum. Om niets. Waarom zich dan zo druk maken? Eigenbelang? Aanzien? Het is Igor allemaal vreemd.
De enige zorg die hij heeft is de vangst van Olga. Ze woont in Vagina, waar hij haar voor het eerst zag. Liefde op het eerste gezicht. Zijn reden voor bestaan. Heel legitiem, toch?
Nachtblind (18-10-2016) (Themawoord: Nacht)
Je zult maar Guus heten en nachtblind zijn. Je wil het niet meemaken. En dan ook nog eens op je eerste date. De kleren op de grond vind je nooit meer terug. Laat staan dat je de halve fles rode wijn nog weet op te sporen. Je durft ook niet uit bed te gaan, weg van de liefste vriendin van de wereld. En dat nog maar pas een dag en een nacht.
Zij is je baken. Je redder in de nood. Je nachtbril als het ware. Je weet ook gelijk, dit maak je nooit meer mee. Koester het in je droom. Don’t you forget about me. Chrissie bijdehandje laat jou nooit meer gaan. Ze is net als jij stekeblind, nachtblind.
Nachtmusik (19-10-2016) (Themawoord: Nacht)
Kleine Fritz is zenuwachtig. Vanacht zijn eerste optreden. Apetrots heeft hij het de hele familie en al zijn vriendjes verteld. Daar heeft ie nu een beetje spijt van, want ze komen allemaal kijken. Best wel vreemd eigenlijk. Want het betreft hier een nachtoptreden. Fritz heeft dat er helemaal niet bijverteld. Maar slim als papa is heeft deze iedereen achteraf toch maar even ingelicht.
Papa maakt zich ook ongerust. Want hij vreest dat er niemand komt. Behalve opa en oma natuurlijk. Maar ja, die zijn ook van voor de oorlog. De tweede. De derde gaat morgen waarschijnlijk uitbreken. Als Fritz hoort en ziet dat er bijna niemand komt kijken. Ach gut. Een groot drama bij Fritz eerste kleine Nachtmusik. Op tuba!
Nachtwethouder (20-10-2016) (Themawoord: Nacht)
Je zult het maar zijn? Nachtburgemeester. Veel liever ben ik nachtwethouder of desnoods nachtraadslid. Dan kun je nog dekking zoeken in het donkerte. Een nachtburgemeester niet. Die loopt voorop, handhaaft de orde en zorgt dat al zijn nachtgenoten genieten van fijne nachten.
Hij of zij, in het laatste geval nachtburgemeesteres, gaat in de troepen voorop. Als vaandel- en lantaarndrager in een persoon verenigd. Wat het daglicht niet kan verdragen wordt volledig geconsumeerd in de nacht.
Een nachtburgemeester heeft wat dat betreft een groot nadeel ten opzichte van de dagburgemeester. Hij moet altijd de rekening betalen aan het einde van de nacht. Op de pof, dat kan alleen nog in het daglicht. De kroegbaas krijgt PR en geeft een gulle lach.
Drie Musketiers (20-10-2016) (Themawoord: Nacht)
Een samenzwering in het holst van de nacht. Drie Musketiers smeden snode plannen. Wie zullen ze vannacht weer eens te grazen nemen? De arrogante elite of het domme gepeupel? Ach, wat maakt het ook eigenlijk uit, het sop is de kool niet waard. Er geldt immers maar een goedheid. En dat zijn zij gedrieën. De drie Musketiers.
En tieren dat kunnen ze. Weelderig maar ook summier. In alle genen voelen zij zich aanwezig. Onoverwinnelijk en altijd in hun gelijk. Zo ook in alle letters. Onomkeerbaar draaien ze het alfabet ondersteboven. Van boven naar beneden en vice versa. Geen brug is hun te ver. Geen sloot ook. Gehard door jarenlange ervaring en door uitgekookte kennis maakt niemand hun nog iets wijs.
Zonachtig sterretje gezocht (21-10-2016)
De heren geleerden turen naar megaschermen terwijl hun dames zenuwachtig koffie schenken. Zou het pakketje aangekomen zijn? Het pakketje van pakweg 10 miljoen euro? Nog nooit heeft een postzegel zoveel geld gekost. Een universele postzegel die een wereldse boodschap moet doorgeven. Waarheen leidt de weg die het pakketje moet gaan?
Het zijn alleen de geleerden die het weten. Maar ze mogen nog niets zeggen. Want stel nu dat het weer niet lukt. Twintig landen zullen dan teleurgesteld zijn. Twintig landen met opgeteld zo’n 300 miljoen inwoners. Inwoners die, enkele daargelaten, allemaal braaf belasting betalen. Zodat de postzegel nog groter en veelomvattend zijn reis kan volgen. Naar eindbestemming Nuts. Want vroeg of laat levert het iets op. Een Milkyway van Mars.
Gezwollen ader (24-10-2016) (Themawoord: Ader) (Deel 1 van 6-luik)
In zijn nek klopt bloed het woedend uit. Het pulseren laat ook zijn ogen knipperen. Haast op de maat. Ziet hij het nu goed? Loopt daar… Ja. Hij is het. En nu?
Daar loopt de dader. Vader van zijn ontstaan. De pa die hem de wereld op schopte. Hij weet er niet van en wil het vast ook niet weten. Alleen hij weet het. Hij is in hem ontstaan. Maar pas nadat hij in haar vervlochten raakte. In zijn mams. Lang geleden.
Vorige week vertelde zij het. Daar loopt ie, achter het winkelwagentje bij kassa zeven. Jouw geluksgetal. Je was er toch naar op zoek? Nou dat is hem.
En daar staat ie weer. Bij kassa acht dit keer. Wat nu?
Bladerdeeg (25-10-2016) (Themawoord: Ader) (Deel 2 van 6-luik)
Hij schuift aan bij kassa acht en laadt zijn karretje uit op de band. Spek en rookworst, boerenkool, bladerdeeg, jam, chips, chocolade, sinaasappels, treetje bier, twee, boter, kaas en eieren. Een gewone man. Eenzaam. Een beetje riekend naar een onbestemd wasmiddel dat al vrij lang aan zijn kleren lijkt te kleven.
Dat maakt dertig euro vijftig. Hij grist een oude vaalbruine portemonnee uit zijn kontzak. Pas dan merkt hij hoe de jongen achter hem best wel dicht tegen hem aanleunt. Ontwaart hij nu een blik van minachting. De jongen trekt namelijk zijn neus op en kijkt hem doordringend aan. Hij herkent die blik. Een spiegel wordt hem voorgehouden. Vijftig eurocent valt op de vloer. Hij bukt. En dan gebeurt het.
Verrader (25-10-2016) (Themawoord: Ader) (Deel 3 van 6-luik)
‘Bent u mijn vader?’
Langzaam steekt hij de vijftig eurocent in zijn portemonnee, pakt stoïcijns zijn boodschappen in en vertrekt richting uitgang. Snel wegwezen.
In zijn rug voelt hij de ogen van de jongen branden en nog voordat hij het goed en wel beseft voelt hij een hand op zijn schouder rusten.
‘U bent mijn vader, hè?’
De hand klemt steviger om zijn schouder. Met een ruk trekt hij zich los en loopt stug door, zonder antwoord te geven. Hij voelt de jongen achter zich aankomen en weet maar een ding te doen. Hoe pijnlijk ook. Hij zet zijn tas neer en draait zich om.
‘Ik ben jouw vader niet. Het spijt me erg!’
‘Verrader!’ Bijt de jongen hem toe.
Oplader loopt leeg (26-10-2016) (Themawoord: Ader) (Deel 4 van 6-luik)
De jongen ontploft bijna. Tot voor kort heeft hij zich ingehouden. Jaren van oplading komen tot explosie.
De man weet niet wat hem overkomen gaat, binnen nu en tien seconden. Vastgenageld bij het aanzien van de woede-uitbarsting, kan hij niet anders doen dan nagels uit zijn schoenen trekken. Tevergeefs. Zelfs een nijptang kan hem niet uit deze benarde situatie helpen. Waar is de vrouw die hem dit heeft aangedaan?
De jongen haalt een klein zwart voorwerp uit zijn binnenzak. Het lijkt op een rechthoekig scheerapparaat met twee ijzeren tanden. Hij schakelt het apparaat aan en kijkt om zich heen. Niemand te zien. Elektriciteit spat uit het apparaat en uit zijn ogen. Hij slaat toe. Pa stort neer, met spartelende benen.
Toenadering (27-10-2016) (Themawoord: Ader) (Deel 5 van 6-luik)
Het voorval is best hevig. De jongen schrikt van zijn eigen daad. Ook al is de voorbereiding nog zo secuur en voortreffelijk. Hier heeft hij niet op gerekend, zijn gevoel dat parten speelt. Woede, verdriet en onvoorwaardelijke liefde smelten samen. Hij reikt zijn pa de hand. Beiden trillen hevig na. Maar het beven bevriest al snel.
IJskoud kijkt zijn pa hem aan. Die wil nog steeds van niets en niemand weten. Ontkenning van zijn eigen leven. De boodschappen liggen op de grond en hij raapt ze vlot samen. De spek, de worst, de boerenkool. Doet ze in de tas en wil verder lopen. De jongen staat perplex, roept zichzelf snel tot orde. Zijn vader zet heel vlug de pas erin.
Vergadering op straat (28-10-2016) (Themawoord: Ader) (Deel 6 van 6-luik)
Dan botst pa op ma. En het is niet de eerste keer. Noch mentaal, noch fysiek. Midden op straat. De jongen probeert nog tussenbeide te komen. Tevergeefs. Uit de linkermouw van de jas van pa ontsnapt een kleine aap, die onmiddellijk de benen neemt. Pa erachteraan. Ma erachteraan. De jongen erachteraan. Comedy keepers. Alleen het muziekje ontbreekt.
En nu ga je vertellen hoe de vork in de steel zit! Midden op straat spartelt pa wederom met zijn benen. Boven op hem zit ma. Volumineus. Ze heeft al haar verdriet met de jaren weggevreten. Maar dit is haar kans. Ze knipoogt naar haar jongen en vraagt of ze door moet knijpen. Pa loopt rood aan, bindt in en erkent zijn zoon.
